nr23 z 05.12 - Lipnica Wielka na Orawie
Transkrypt
nr23 z 05.12 - Lipnica Wielka na Orawie
RADA GMINY LIPNICA WIELKA NA ORAWIE PARAFIA ŚW. ŁUKASZA • PARAFIA ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ 5 grudnia 2010 • NR 23(725) DODATEK BEZPŁATNY DO TYGODNIKA RODZIN KATOLICKICH „ŹRÓDŁO” WIARA W POCZĄTEK BEZ KOŃCA Czas Adwentu przeżywamy w naszym życiu już po raz kolejny. Nie jest on jednak jedynie historycznym odtworzeniem dawnych oczekiwań na Mesjasza. W liturgicznym przeżywaniu Adwentu jest on żywym dziedzictwem naszej chrześcijańskiej wiary. We wspólnocie Kościoła uobecnia się doświadczenie wiary Izraela. Nas wszystkich łączy tęsknota za bliskością Boga a w szczególny sposób dotyczy to tych, którzy cierpią na nieobecność Boga w swoim życiu. Adwent przywołuje głębokie tęsknoty ludzkiego ducha za Bogiem bliskim i miłującym i dlatego każdy z nas jest w nim obecny. Rok jest cyklem, w którym początek graniczy z końcem, a koniec zapowiada z kolei nowy początek. Adwent, jako początek roku liturgicznego, nie tylko przygotowuje nas do przeżycia wielkiej tajemnicy narodzenia Boga-Człowieka, lecz stawia wobec zagadnień eschatologicznych, wobec perspektywy końca świata. Tym samym staje się wielką metaforą losu człowieka; istoty, która żyje w perspektywie końca. Życie człowieka - krótsza lub dłuższa linia zaznaczona dwoma punktami, narodzinami i śmiercią - wypełnione jest oczekiwaniami, marzeniami i planami. Spoglądamy wciąż w stronę czasu przyszłego, w stronę tego, co jeszcze nie istnieje, lecz co nadaje sens naszemu życiu. Adwentu nie sposób zatem zredukować do czterech tygodni grudnia. Oczekiwanie towarzyszy ludziom wszystkich religii wszystkich czasów. Inne jest jednak chrześcijańskie oczekiwanie i chrześcijański Adwent, od oczekiwań, które żywili i żywią wyznawcy innych religii. Wiara w życie po śmierci Wiara w to, że życie ludzkie nie kończy się z chwilą śmierci, jest elementem wszystkich znanych nam religii. Badacze starożyt- Dzis w „Gminnych Nowinach” przeczytacie: • Wiara w początek bez końca • Wyniki wyborów nych kultur: Chin, Indii, Inków czy Egipcjan podkreślają, że ludzkie oczekiwanie na kontynuację życia mogło czerpać swoją inspirację z obserwacji cyklów księżyca, przemian dnia i nocy czy zmian pór roku. Dlaczego zatem również życie człowieka nie miałoby trwać, pomimo śmierci, tak jak wiosną odradza się przyroda? Dlaczego śmierć miałaby być końcem? Wyrazem takiej wiary był znany w niektórych kulturach zwyczaj chowania zmarłych w pozycji embrionalnej? Jakże jednak różni się chrześcijańskie oczekiwanie, nasz Adwent, od nadziei tych wszystkich, którzy wierzyli w dalszą egzystencję, ponieważ w świecie dostrzegali potęgę życia, zawsze powracającego po okresie pozornej śmierci! Chrześcijaństwo wiąże się z całkowicie odmienną koncepcją czasu oraz roli przypisywanej Bogu w historii człowieka. Chodzi tutaj o zupełnie inny sposób przeżywania czasu, niż narzuca to rok kalendarzowy, w którym wszystko powtarza się według pewnego porządku. Z jednej strony żyjemy oczywiście rytmem świąt i wspomnień, rytmem powtarzających się cyklicznie czytań podczas Mszy świętej, rytmem majowych czy październikowych nabożeństw. Z drugiej jed► nak strony wierzymy, że to Bóg jest Panem na wójta gminy Lipnica Wielka - I tura • 5 grudnia 2010 roku –II tura wyborów na wójta gminy • Zespół Orawiacy na występach w Warszawie • Sześć pucharów szachowych i laptop • Przysłowia na grudzień • Zawieszone loty Kraków – Chicago 5 grudnia 2010 GMINNE NOWINY ► czasu i że ów rytm kalendarzowy dobiegnie kiedyś końca. By- tujemy więc niejako w dwóch wymiarach czasowych. Żyjemy codziennością, ale w perspektywie Paruzji, w perspektywie powrotu Mesjasza. Wierzymy, że przyjście Mesjasza będzie ostateczne, że będzie początkiem życia, całkowicie różnego od naszych dotychczasowych wyobrażeń. Jest to wiara w początek bez końca. Adwentowe obrazy w Biblii Wielu biblistów powiada, że już w opisie sceny wypędzenia z raju pierwszych rodziców ukryta jest zapowiedź przyjścia Mesjasza. Bóg daje przecież nieszczęsnym rodzicom zapowiedź, że ich potomstwo zmiażdży biblijnego węża. Ta zapowiedź jest często zwana Protoewangelią, starotestamentalną zapowiedzią dobrej nowiny. Księgi Starego Testamentu zapowiadają przyjście Pomazańca, przepowiadają go prorocy, Izajasz czy Zachariasz. Prorok Micheasz napisze: „A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu (Mi 5,1)”. Żydzi żyją zatem w perspektywie oczekiwania. Nic więc dziwnego, że kiedy Jezus rozpoczyna swoją publiczną działalność, głoszona przezeń Ewangelia jest pełna adwentowych obrazów oraz symboliki oczekiwania na przyjście Mesjasza. Czy można znaleźć bardziej sugestywny opis Adwentu niż przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych, o pannach przygotowanych na nadejście oblubieńca i pannach, które zapomniały zaopatrzyć się w oliwę do lampy? Albo przypowieść o sługach oczekujących powrotu pana? Jest jednak jeszcze jedna przypowieść o czuwaniu, jakże inna od przypowieści o nieszczęśliwych i odrzuconych pannach, jakże odmienna od przypowieści o trwożliwym oczekiwaniu sług na powrót surowego pana. Najpiękniejszy opis Adwentu zawarł Jezus w przypowieści o miłosiernym Ojcu, znanej najczęściej jako przypowieść o marnotrawnym synu. Tylko że w owej przypowieści odmieniają się role: to Bóg oczekuje na powrót człowieka. Zatem i Bóg ma swój Adwent, swoje oczekiwanie na przybycie człowieka (łac. adventus - przybycie). Ojciec w owej przypowieści czuwa, lecz jego oczekiwanie nie jest trwożliwe. Adwent jest czasem radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa. Zaczyna się w niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla czyli między 29 listopada a 3 grudnia. Trwa on od 23 do 28 dni (z których cztery zawsze są niedzielami). Adwent kończy się wigilią Bożego Narodzenia, która niekiedy zbiega się z czwartą niedzielą Adwentu. Rozpoczyna się od pierwszych nieszporów pierwszej niedzieli Adwentu, a kończy się pierwszymi nieszporami Bożego Narodzenia. Pierwsza niedziela Adwentu zawsze rozpoczyna nowy rok liturgiczny w Kościele. Adwent jest wyjątkowym czasem dla chrześcijan. Słowo adwent pochodzi z języka łacińskiego „adventus”, które oznacza przyjście. Dla starożytnych rzymian słowo to, oznaczało oficjalny przyjazd cezara. Dla chrześcijan to radosny czas przygotowania na przyjście Pana. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa musi rodzić radość, gdyż jest oczekiwaniem na przyjście Jezusa. To oczekiwanie ma trzy znaczenia: 1. Najpierw wspominamy oczekiwanie na pierwsze, historyczne przyjście Jezusa. Łączymy się z tymi wszystkimi pokoleniami ludzi sprawiedliwych z czasów starego testamentu, którzy przez wieki oczekiwali na przyjście Mesjasza. Liturgia adwentowa ukazuje postacie tych świętych, którzy poprzedzili lub przepowiadali przyjście Mesjasza. Bóg już po grzechu pierworodnym obiecał, że przyjdzie „Potomek” Niewiasty, który zgładzi szatana. Naród wybrany przez wieki z nadzieją oczekiwał spełnienia tej obietnicy. Jan Chrzciciel stał się głosem wołającym, który zapowiadał przyjście Oblubieńca. Wpatrujemy NR 23(725)/ się także w Maryję, która w szczególny sposób Jezusa oczekiwała. Ona poprzez swoje „niech mi się stanie”, które wyraża Jej posłuszeństwo, uczy nas posłuszeństwa Słowu w wierze. 2. Bezpośrednio nasze myśli biegną ku Bożemu Narodzeniu - oczekujemy świąt, poprzez modlitwę, roraty, adwentowe postanowienia przygotowujemy się do tego świątecznego czasu. Bóg stał się człowiekiem, przyszedł do nas, a więc i my winniśmy wyjść Bogu naprzeciw, aby spotkać się z wcielonym Synem Bożym. W tym czasie winno się odprawiać rekolekcje, które mają nam pomóc przygotować się na spotkanie z Jezusem. 3. Jednocześnie nasze myśli biegną ku przyszłości przypominamy sobie, że kiedyś Jezus ponownie przyjdzie na ziemię, by usunąć zło i zakrólować nad całym światem. Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest źródłem radości. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest czekaniem. Zawsze do czegoś dążymy. Człowiek, który w życiu już na nic nie czeka jest nieszczęśliwy. Nasze życie staje się piękne dlatego, że jest czekaniem, jest dążeniem do czegoś, czekaniem na Kogoś, czekaniem na przychodzącego Chrystusa. Adwent dzieli się w liturgii na dwie części, z których każda ma odrębne cechy, wyrażone w różnych adwentowych prefacjach: Pierwszy okres Adwentu obejmuje czas od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia, kiedy czytane są teksty biblijne, zapowiadające powtórne przyjście Zbawiciela na końcu świata i przygotowujące do spotkania z Chrystusem Sędzią. Dni powszednie w tym okresie przyjmują wszystkie obchody wyższe rangą (tzn. wspomnienia dowolne, obowiązkowe, święta i uroczystości); Drugi okres Adwentu, od 17 do 24 grudnia, jest bezpośrednim przygotowaniem do świąt Bożego Narodzenia. W czasie Mszy św. odprawianych w Adwencie czytane są fragmenty z Księgi Proroka Izajasza, który zapowiadał przyjście Mesjasza oraz teksty biblijne ukazujące oczekiwanie osób, które Go poprzedziły - Maryję i Jana Chrzciciela. Adwentowe zwyczaje Roraty to Msza św. ku czci Matki Bożej Niepokalanej, odprawiana we wszystkie dni Adwentu najczęściej wcześnie rano. Nazwa pochodzi od pierwszego słowa (w języku łacińskim) pieśni śpiewanej na wejście w czasie tej Mszy św.: „Rorate caeli desuper” – „Spuśćcie rosę niebiosa z góry”. W czasie rorat na ołtarzu zapala się dodatkową świecę, symbolizującą Najświętszą Maryję Pannę. Na początku Mszy św. w kościele panuje mrok – zapalone są tylko świece i przyniesione przez dzieci lampiony – a światło zapala się dopiero po akcie pokutnym, na śpiew „Chwała na wysokości Bogu...”. Roratka: dodatkowa świeca zapalana podczas rorat ozdobiona białą lub niebieską wstążką, symbolizująca Maryję. Zwyczaj umieszczania jej na ołtarzu pochodzi z czasów Bolesława Wstydliwego (XIII w.). Wówczas na początku Adwentu przed ołtarzem w katedrze stawali przedstawiciele wszystkich siedmiu stanów – król, prymas, senator, szlachcic, żołnierz, kupiec, chłop – i trzymając w dłoniach zapalone świece każdy oznajmiał zebranym: „Jestem gotów na sąd Boży”. Wieniec adwentowy: wieniec upleciony z gałązek drzew iglastych ozdobiony czterema czerwonymi świecami, symbolizującymi cztery niedziele Adwentu. Zawiesza się go pod sufitem w domach i świątyniach lub ustawia w widocznym miejscu. Świece zapala się w kolejne niedziele Adwentu. Izajasz: prorok starotestamentowy. Jego imię oznacza „Zbawieniem jest Jahwe” lub „Jahwe, zbaw!”. Urodził się około 765 r. przed Chr. w szanowanej rodzinie jerozolimskiej. Wszechstronnie wykształconego i utalentowanego pisarza Bóg powołał na proroka w 739 r. przed Chr. Misję tę spełniał przez ponad 40 lat. Poniósł śmierć męczeńską za panowania bezbożnego króla Manassesa (699–643 przed Chr.). ► NR 23(725)/ GMINNE NOWINY ► Jan Chrzciciel: był synem kapłana Zachariasza i krewnej Matki Bożej - Elżbiety. Jego narodziny zostały zapowiedziane przez anioła jako wydarzenie nadprzyrodzone, ponieważ rodzice byli w podeszłym wieku. Był prorokiem, który przygotowywał naród wybrany na przyjście Mesjasza, głosił bliski sąd Boży, wzywał do pokuty i nawrócenia. Przydomek „Chrzciciel” nawiązuje do chrztu, którego udzielał nad Jordanem tym, którzy się nawracali i wyznawali swoje grzechy. Został uwięziony przez Heroda Antypasa – tetrarchę Galilei – którego publicznie napiętnował za cudzołóstwo i na jego polecenie został ścięty w więzieniu. W czasie Adwentu wzorem radosnego czuwania i ocze- 5 grudnia 2010 kiwania na Mesjasza jest dla nas Najświętsza Maryja Panna. Uroczystość Jej Niepokalanego Poczęcia (8 XII) jest dla Kościoła niezwykle ważną tajemnicą wiary i naszego zbawienia, gdy „wśród mroków grzechu Ona jedna jako przeczysta stanowi zapowiedź nowych czasów”. Niepokalana jest znakiem i zapowiedzią odkupionej ludzkości, najwspanialszym „owocem” zbawczego przyjścia Chrystusa (Lumen Gentium 65). Prośmy zatem Matkę Bożą Niepokalaną, by pomogła nam jak najlepiej przygotować serca na spotkanie z przychodzącym Zbawicielem. s. Miriam T. – albertyna WYNIKI WYBORÓW NA WÓJTA GMINY LIPNICA WIELKA - I TURA Liczba wyborców uprawnionych do głosowania Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania Liczba oddanych kart do głosowania, Liczba głosów ważnych z kart ważnych oddanych łącznie na wszystkich kandydatów Na poszczególnych kandydatów oddano następującą liczbę głosów ważnych: 1) ADAMCZYK Franciszek zgłoszony przez KWW WSPÓLNOTA GMINY LIPNICA WIELKA 2) JAZOWSKI Bogusław Jerzy zgłoszony przez KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 3) MARCINEK Jacek Robert zgłoszony przez KWW LIPNICY 4299 2581 2580 2551 770 1092 689 5 GRUDNIA 2010 ROKU – II TURA WYBORÓW NA WÓJTA GMINY WYNIKI WYBORÓW DO RADY GMINY LIPNICA WIELKA w dniu 21 listopada 2010 roku Okręg Wyborczy Nr 1 - Kiczory obejmujący 1 mandat Głosów ważnych oddano 268 Na poszczególne listy kandydatów i kandydatów z tych list oddano następującą liczbę głosów ważnych: KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 1) SIEPAK EDWARD STANISŁAW 92 KWW KOMITET KICZORY 1) KOWALCZYK Henryk 176 Okręg Wyborczy Nr 2 Lipnica Wielka – Murowanica obejmujący 4 mandaty Głosów ważnych oddano 576 KWW WSPÓLNOTA GMINY LIPNICA WIELKA 1 JANOWIAK Andrzej 2) JANOWIAK-DUNAJ Aneta 3) GOMBARCZYK Ignacy 4) WESOŁOWSKI Władysław 533 158 144 108 123 KWW LIPNICY 1) PINDZIAK Franciszek 543 190 2) JANOWIAK Danuta Bernarda 3) MICHALAK Ignacy 4) INDYCKI Stanisław Jan 129 106 118 KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 1) JAZOWSKI Andrzej 2) JANOWIAK Emilia 3) NEUPAUER Robert Ignacy 4) WNENK Mariusz Okręg Wyborczy Nr 3 Lipnica Wielka – Centrum obejmujący 4 mandaty 531 164 141 50 176 Głosów ważnych oddano 810 KWW WSPÓLNOTA GMINY LIPNICA WIELKA 981 1) GAWEŁDA Franciszek 2) KOWALCZYK Bronisław 3) KOWALCZYK Marcin Feliks 4) KWAK Jan 284 183 238 276 KWW LIPNICY 1) MASTELA Karol 2) MIKŁUSIAK Adam 3) RUDNICKI Józef Dariusz 4) KARKOSZKA Andrzej 893 161 214 232 286 KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 781 ► 5 grudnia 2010 ► 1) WOJTUSIAK Stanisław 2) KUCEK Ferdynand 3) SKOCZYK Sławomir Sebastian 4) SPYRKA Andrzej GMINNE NOWINY 343 93 149 196 Okręg wyborczy nr 4 Lipnica Wielka – Skoczyki obejmujący 3 mandaty. Głosów ważnych oddano 490 KWW WSPÓLNOTA GMINY LIPNICA WIELKA 1) LICHOSYT Bożena 2) KULIGA Adam Stanisław 3) WONTORCZYK Augustyn Łukasz 363 145 78 140 KWW LIPNICY 1) HRUSTEK Maria 2) WĘGRZYN Eugeniusz 3) SPYRKA Kazimierz 445 132 243 70 KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 1) WZIĄTEK Krzysztof 2) KWAK Bronisław 3) BANDYK Kazimierz 420 202 87 131 Okręg wyborczy nr 5 Lipnica Wielka - Przywarówka obejmujący 3 mandaty. Głosów ważnych oddano 381 KWW WSPÓLNOTA GMINY LIPNICA WIELKA 1) KOCUR Józef 2) KRAMARZ Wiktor 3) SŁABY Augustyn 436 177 133 126 KWW LIPNICY 1) KARKOSZKA Józef 2) STYRCUŁA Jan 151 82 69 KWW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW 1) MACHAJDA Karolina 2) HANIACZYK Michał Paweł 3) KLOZYK Łukasz Ignacy 354 110 108 136 WYKAZ RADNYCH CENTRUM 1) KWAK Jan 2) GAWEŁDA Franciszek 3) KARKOSZKA Andrzej 4) WOJTUSIAK Stanisław 276 284 286 343 SKOCZYKI 1) LICHOSYT Bożena 2) WZIĄTEK Krzysztof 3) WĘGRZYN Eugeniusz 145 202 243 PRZYWARÓWKA 1) KRAMARZ Wiktor 2) KLOZYK Łukasz Ignacy 3) KOCUR Józef 133 136 177 W rozłożeniu na Komitety KWW Wspólnota Samorządowa Mieszkańców 5 radnych KWW Wspólnota Gminy Lipnica Wielka - 6 radnych KWW LIPNICY - 3 radnych KWW KOMITET Kiczory - 1 radny W nowej Radzie zasiądzie 9 radnych z poprzedniej kadencji i 6 nowowybranych. Wśród radnych jest jedna kobieta. Najstarszym radnym jest Andrzej Jazowski, który ma 79 lat, a najmłodszym Łukasz Klozyk 26 lat. WYBORY DO RADY POWIATU KOMITET WYBORCZY PLATFORMA OBYWATELSKA RP Murzyniak Mariusz Stanisław 694 głosy Łazarczyk Franciszek 59 głosy KOMITET WYBORCZY PRAWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ Michalak Jadwiga Aniela 120 głosy KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW WSPÓLNOTA SAMORZĄDOWA MIESZKAŃCÓW Jazowski Bogusław Jerzy 643 głosy KOMITET WYBORCZY ZWIĄZEK PODHALAN W LUDŹMIERZU Sojka Franciszek 619 głosów go. KICZORY 1) KOWALCZYK Henryk 176 MUROWANICA 1) JANOWIAK Andrzej 2) JAZOWSKI Andrzej 3)cWNENK Mariusz 4) PINDZIAK Franciszek 158 164 176 190 NR 23(725)/ Kandydaci z Lipnicy Wielkiej nie uzyskali mandatu radne- Gmina Lipnica Wielka podczas listopadowych wyborów samorządowych miała na całym Podhalu najwyższą frekwencję wyborczą. Tak utrzymywało się już od samego rana, od godziny 10.00, kiedy to ogłoszono pierwsze informacje o frekwencji. Jak podała Państwowa Komisja Wyborcza w Lipnicy Wielkiej w wyborach wzięło udział 58,63% uprawnionych do głosowania. ZESPÓŁ ORAWIACY NA WYSTĘPACH W WARSZAWIE Miniony weekend Młodzieżowy Zespół Folklorystyczny „Orawiacy” z Lipnicy Wielkiej spędził w stolicy Polski - Warszawie. Tam w dniach 19-20.11 przebywaliśmy na zaproszenie góralki Pani Wioletty Obuchowskiej pracującej w Centrum Artystycznym w Warszawie „Radomska13”, a za pośrednictwem Marcina Kowalczyka – etnografa z Muzeum Orawskiego Parku Etnograficznego z Zubrzycy Górnej. Wystąpiliśmy na warszawskiej scenie w ramach imprezy: „Posiady góralskie – Skarby Małopolski – „Orawa”. To seria imprez organizowanych przez to Centrum przybliżających szeroko pojętą kulturę góralską. Spotkanie z kulturą orawską poprowadził Marcin Kowalczyk ► opowiadając o Orawie, jej zwyczajach i atrakcjach. NR 23(725)/ ► GMINNE NOWINY W trakcie wykładu wystąpił nasz zespół „Orawiacy”, pod kierownictwem Roberta Kowalczyka prezentując bardzo żywiołowy i atrakcyjny program. Nie zabrakło strzelania z bicza pasterskiego, śpiewu dziewcząt, gry na instrumentach pasterskich, prezentacji strojów no i oczywiście tańców. Odebrani zostaliśmy przez widownie z wielkim entuzjazmem i sympatią. Poza występami kulturalnie spędziliśmy czas w stolicy. Mieszkając w luksusowym hotelu w bezpośrednim centrum miasta, mieliśmy możliwość zwiedzenia Muzeum Chopina, Muzeum Powstania Warszawskiego oraz skorzystania z kina, centrum handlowych i innych atrakcji stolicy. Wyjazd był niezwykle udany i sympatyczny. Na występ przybył również Lipniczanin z Przywarówki, mieszkający i pracujący w Warszawie – Mirek Gąbarczyk, niezwykle poruszony i rozentuzjazmowany występem. Reklamowaliśmy Orawę i Lipnicę – rozdając foldery i pocztówki, sprzedając płyty CD, a produkty te cieszyły się wielkim zainteresowaniem widzów. Wyjazd był możliwy dzięki zaproszeniu Pani Wioletty oraz 5 grudnia 2010 pokryciu przez jej instytucję pobytu oraz sfinansowanie przez Wójta Gminy Lipnica Wielka przejazdu za co serdecznie dziękujemy. foto:K.K. SZEŚĆ PUCHARÓW SZACHOWYCH I LAPTOP Ciekawy czterodniowy Festiwal Szachowy zorganizował Uczniowski Klub Sportowy przy SP nr 8 w Chrzanowie. Szkoła ta jako jedyna w Małopolsce prowadzi klasy sportowe z rozszerzonym programem szachowym. Głównym szkoleniowcem chrzanowskich juniorów jest były trener kadry Polski seniorów i były olimpijczyk, mistrz międzynarodowy Jacek Bielczyk. Gospodarze byli więc zdecydowanymi faworytami indywidualnie i drużynowo. Tymczasem miłą niespodziankę sprawiła nam 7-osobowa grupa utalentowanych juniorów Myślenickiego Klubu Szachowego, a wśród nich dwaj szachiści z Lipnicy Wielkiej. W zamkniętym indywidualnym turnieju głównym A z udziałem 10 utalentowanych szachistów do lat 12 zwyciężył Mateusz Krasiński – 8 pkt z 9 partii, trzeci był 10-latek Artur Jagła 6 pkt a czwarty Sebastian Bandyk, uczeń SP nr4 w Przywarówce – 5,5 pkt. Emocje i brak rutyny nie pozwoliły Sebastianowi, mimo przewagi, wygrać ostatniej partii, co kosztowało go utratę drugiego miejsca. Niewiele więc brakło, aby nasi juniorzy zajęli w jaskini lwa całe podium w turnieju głównym. W turnieju B Paweł Adamczyk uczeń SP nr 2 zdobył 3 kategorię i zajął II miejsce za Dawidem Skowronkiem z Chrzanowa. W niedzielnym turnieju błyskawicznym z udziałem zawodników do lat 15 zwyciężył gimnazjalista Samuel Matysiak przed 11latkiem Pawłem Adamczykiem. Wśród utalentowanych juniorów do lat 10 najmłodszy(!) uczestnik 6-letni - ale już doświadczony - przedszkolak Jakub Myśleniccy juniorzy z Pucharem Południa jako główna nagrodą drużynową w XIII Chrzanowskim Festiwalu Talentów Szachowych. Od lewej opiekun Władysław Bandyk, Sebastian Bandyk, Artur Jagła, Michał Krasiński, Samuel Matysiak z Pucharem Południa, Maciej Wilk z laptopem, Paweł Adamczyk. Na zdjęciu brak Jakuba Sudra. Suder pod opieką dziadka Janusza Chomy, z wynikiem 6 wygranych z 9 partii, zajął V miejsce wśród 24 uczestników. Warto dodać, że zarówno Paweł Adamczyk, jak i Maciej Wilk debiutowali w zawodach tej rangi. Po tak udanym starcie ► 5 grudnia 2010 ► GMINNE NOWINY jeszcze nieraz o nich będzie głośno. Wyniki w Chrzanowie to – obok 11 miejsca Marcina Chmiela w Mistrzostwach Polski do lat 14 i awansu drużyny do II ligi juniorów - największy sukces juniorów w historii Myślenickiego Klubu Szachowego. Jednak Maciek Wilk – uczeń Szkoły Podstawowej w Bęczarce - był najszczęśliwszym spośród 73 uczestników XIII Chrzanowskiego Festiwalu Talentów Szachowych – wygrał turniej C z wynikiem 7 zwycięstw z 7 partii, zdobył upragnioną III kategorię a na zakończenie wylosował jeszcze laptop! Zawodnikami Myślenickiego Klubu Szachowego troskliwie NR 23(725)/ opiekował się na tych zawodach Władysław Bandyk, ojciec Sebastiana znany animator szachów na Orawie. On również zorganizował wyjazd. Bez jego zaangażowania nie byłoby sukcesów dzieci. Duży udział w sukcesach dzieci mają pozostali rodzice, zwłaszcza Stanisław Adamczyk oraz dziadkowie Jakuba. W imieniu Zarządu serdecznie dziękuję zawodnikom, rodzicom a szczególnie Panu Władysławowi Bandykowi. Stanisław Sukta * Przedruk z Gazety Myślenickiej za zgodą autorów. PRZYSŁOWIA NA GRUDZIEŃ A pierwszego grudnia, gdy pogoda służy, to wczesną wiosnę i pogodną wróży. xxx Gdy mróz jest ostry pierwszego grudnia, to wyschnie niejedna studnia. xxx Barbara mrozi, Mikołaj lód wozi. xxx Czwarty grudzień jaki – cały grudzień taki; Piąty grudzień – stycznia czyni znaki; Szósty grudzień-luty przepowiada; Siódmy grudzień nam o marcu gada. xxx Jeśli święty Mikołaj lodu nie roztopi, będą długo w ręce chuchać chłopi. xxx Od Łucji dni dwanaście, policz sobie do Wiliji, patrz na słonko, patrz na gwiazdy, a przepowiesz miesiąc każdy. xxx Jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi, taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi. xxx Od Tomaszowem ładnej pogody wiatrów straszliwe będą zawody. ZAWIESZONE LOTY KRAKÓW – CHICAGO Poniżej publikujemy odpowiedź na list złożony 8 września br. przez Wojewodę Małopolskiego, starostów, burmistrzów i wójtów na ręce Ministra Skarbu Państwa oraz Prezesa PLL LOT S.A. w kwestii anulowania operacji lotniczych na trasie Kraków-Chicago-Krakow. Decyzja Zarządu Polskich Linii Lotniczych LOT SA o zawieszeniu operacji lotniczych na trasie Kraków – Chicago – Kraków od sezonu zimowego 2010 była ze społecznego punktu widzenia, krokiem trudnym. Był on jednak konieczny ze względu na realizowane plany restrukturyzacyjne firmy oraz analizy finansowe Spółki, które jedynie potwierdzały brak szans na poprawę rentowności tego połączenia. Dane finansowe Spółki od wielu lat pokazują, że połączenie Kraków-Chicago-Kraków jest trwale niedochodowe. Straty w okresie od lipca 2009 roku do czerwca 2010 roku wynosiły ponad 12,2 mln złotych. W ciągu ostatniego roku wynik finansowy tego połączenia pogorszył się o ponad 1,3 mln złotych. Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku przewozów lotniczych - nie ma nadziei na poprawę wyników finansowych tego połączenia Ważnym argumentem Spółki jest także kwestia popytu na bilety w najniższych oferowanych cenach. Oznacza to, że LOT praktycznie nie miał możliwości sprzedaży biletów w klasie biznes. Warto podkreślić również ogromną konkurencję ze strony przewoźników oferujących podróż z przesiadką np. przez Wiedeń, Frankfurt, Monachium, Paryż, Londyn, Kolejną kwestią są ograniczenia operacyjne występujące na lotnisku powodujące, że nie jesteśmy w stanie wykorzystać wszystkich możliwości przewozowych, jakie oferuje samolot Boeing 767 operujący na trasie Kraków – Chicago – Kraków. Mają one bowiem negatywny wpływ na dopuszczalny udźwig do startu samolotów dalekiego zasięgu. To z kolei – połączeniu z brakiem możliwości precyzyjnego przewidzenia warunków atmosferycznych na trasie przelotu jak i na samym lotnisku w Krakowie - ma ogromne znaczenie dla liczby możliwych do sprzedaży miejsc pasażerskich w tym samolocie powoduje brak możliwości przesyłek towarowych (cargo) na tej trasie. Nie bez znaczenia pozostaje fakt wykonywania międzylądowań samolotów w Warszawie lub Gdańsku w celu dotankowania. To spore dodatkowe koszty, które przyczyniają się do pogorszenia wyników tego połączenia. Proszę przyjąć moje zapewnienie o szczerej woli zapewnienia wygodnych połączeń lotniczych obywatelom Polski Południowej. To właśnie dla nich uruchomiliśmy sezonie zimowym aż pięć połączeń dziennie do Warszawy. Prowadzimy obecnie również rozmowy na temat dalszej współpracy z portem Kraków-Balice, przede wszystkim w kwestii rozwoju nowych połączeń do i z Krakowa. Liczymy, że okazją do partnerskiego porozumienia będą prace nad projektem „LOT Bus”, który zakłada szerszą niż dotychczas oraz intensywniejszą współpracę z portami regionalnymi, w tym z portem Kraków-Balice”. Jeśli wyrazicie Państwo taką wolę, niniejszym kieruję zaproszenie do odwiedzenia warszawskiej siedziby LOT-u, aby osobiście przedstawić argumenty stojące za decyzją o zamknięciu połączenia oraz przybliżyć plany LOT-u w stosunku do portu w Krakowie i innych portów regionalnych. Leszek Narowski, Członek Zarządu Wiceprezes ds. Handlowych Polskich Linii Lotniczych LOT-u