różni tacy

Transkrypt

różni tacy
Głos Siódemki
sprawy nasze i innych
3 (141) / listopad 2013
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Wreszcie doczekałam się listopada. Bardzo się cieszę
z jego nadejścia, bo w nim
obchodzę swoje urodziny.
Martyna Jedlikowska
Wy też pewnie się cieszycie, bo
przecież nadchodzi zima i będzie można
spędzać wolny czas na śniegu. Ale są
i tacy, którzy zimy nie lubią. No właśnie,
ludzie są różni.
Każdy z nas jest inny, ma inne upodobania, inaczej
się ubiera, lubi inne dania lub ma inne zainteresowania.
Oczywiście są ludzie podobni do siebie charakterem lub
wyglądem, ale nigdy nie są tacy sami. Patrząc wstecz,
trzeba stwierdzić, że nietolerancja jest zjawiskiem historycznie znanym. Przez wieki ci inni byli wyrzucani poza
miasta, płonęli na stosach, byli zamykani w obozach, z
powodu wyznania, koloru skóry, zachowania, upodobań
czy przekonań. Zdawałoby się, że czasy się zmieniły. Nie
palimy już wprawdzie na stosach niewinnych kobiet, ale
wciąż nie umiemy pogodzić się z odmiennością. Przez lata przyzwyczajeni, że wokół nas są tacy sami jak my.
Szarzy i smutni, nie tolerujemy inności począwszy od koloru włosów czy kolczyków w nosie, po kolor skóry i
wyznania religijne.
Jak widzimy od dawna wielu ludzi ma problem z
akceptacją innych. Dzieci, młodzież ale i dorośli. Ci właśnie ludzie nie umieją zaakceptować tego, że ktoś nie jest
idealny, choć sami też tacy nie są. Ale dlaczego nie mogą
tego zrozumieć? Z powodu strachu. Wszystko, co inne,
nieznane, budzi w nas lęk. Nie widzimy własnych ułomności i wad, koncentrując się na czyichś niedostatkach.
Napiętnowanie inności daje nam poczucie siły, przewagę.
Brak tolerancji przejawia się często w rodzinie, np. u rodziców, kiedy dziecko postanawia zmienić siebie i swój
wygląd. Często też w szkole jesteśmy wyśmiewani lub
wytykani palcami, gdy jesteśmy więksi od innych, mamy
inne zdanie, mniej pieniędzy lub chociażby mamy inny
kolor włosów. Także niepełnosprawni często są wytykani
palcami i nie tolerowani, więc jeśli zobaczymy taką osobę w sklepie lub na ulicy, nie uciekajmy od niej i nie
bójmy się jej. Nie można pozwolić na to, żeby ktoś czuł
się lepszy czy gorszy. Wszyscy są równi pod tym względem.
Przecież żyjemy w wolnym kraju! Każdy z nas ma
prawo do innych poglądów, innego zdania, innego wyglądu i BYCIA INNYM! Dużo osób wmawia nam, że
powinniśmy być sobą, lecz nie toleruje inności, a będąc
innym jesteśmy sobą i tworzymy swoją własną osobo-
wość. Bądźmy tacy, jacy chcemy być, nie tacy, jacy chcą
inni, żebyśmy byli. Internet aż pęka od cytatów i dzieł na
temat tolerancji, czyli jednak ktoś porusza ten temat. Oto
niektóre z nich:
„Żeby świat był lepszy, konieczna jest miłość do
każdego człowieka. I tolerancja, bez względu na rasę, religię i narodowość”. - Irena Sendler
„Nie musimy akceptować cudzych przekonań... ale
musimy akceptować prawo innych do ich posiadania.” Jodi Picoult, Jesień cudów.
Znalazłam także piosenki. Jedna z nich to „Tolerancja”, znana też pod tytułem „Jesteśmy inni” Piotra
Rubika, a oto najważniejsze fragmenty jej tekstu: „Jesteśmy inni piękną innością. Różni cudowną różnorodnością. Taka sama jest nasza samotność. Takie samo patrzenie przez okno. Taka sama potrzeba czułości. I straszliwe pragnienie miłości. Takie same są nasze tęsknoty.
Takie same banalne kłopoty. Takie same radości i smutki. I przyczyny tych smutków i skutki. Pięknie nas różni
inność niewinna. Ty jesteś inny. Ty jesteś inna.”
Mam nadzieję, że weźmiecie do serca te słowa i
zwrócicie uwagę na tolerancję wokół was. Nie pozwólcie, żeby jakaś osoba w waszym środowisku poczuła się
źle z powodu braku zrozumienia przez innych. Pamiętajcie, że każdy z nas będąc innym, ma takie samo pragnienie miłości i zrozumienia. I bądźcie sobą!
Szkoła demokracji
Jak wiecie, nasza szkoła przystąpiła do programu
„Szkoła demokracji – szkoła samorządności”. Odbyły się
pierwsze szkolenia z tego zakresu, w których uczestniczyli nasi nauczyciele, natomiast my mieliśmy okazję
rozmawiać o tym na lekcjach wychowawczych. Oto wypowiedzi, które zapisali uczniowie klas IV – VI po zajęciach.
W mojej opinii szkoła demokratyczna, w której
szanowane są prawa człowieka, to taka szkoła, gdzie:
 wszyscy członkowie społeczności mają swoje prawa
i są równi wobec prawa,
 dzieci uczą się odpowiedzialności za dokonywane
wybory,
 uczniowie uczą się uczestnictwa w życiu szkoły,
mogą wybierać pola swoich zainteresowań i sposób
ich rozwijania,
 wszyscy są szanowani, bez względu na wyznanie,
czy sytuację materialną,
 uczniowie mogą proponować zajęcia z dziedzin, które są dla nich interesujące,
 wszyscy czują się bezpiecznie, mogą swobodnie wyrażać swoje zdanie,

są oceniani sprawiedliwie i mogą liczyć na pomoc,
zarówno nauczycieli, jak i koleżanek i kolegów.
__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
5