Rozdział 13 Ewangelia wg św. Mateusza

Ewangelia wg św. Mateusza
Rozdział 13
Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem.
2 Zebrały się przy Nim wielkie tłumy, tak że wszedł do łodzi
i usiadł, a cały tłum stał na brzegu.
3 I mówił do nich wiele poprzez przypowieści: "Oto siewca
wyszedł siać.
4 Gdy siał, niektóre ziarna spadły przy drodze, i przyleciały
ptaki i wydziobały je.
5 Inne spadły na miejsce skaliste, gdzie nie miały ziemi.
Zaraz też wzeszły, gdyż nie miały głębokiej gleby.
6 Gdy wzeszło słońce, zwiędły, a ponieważ nie miały
korzenia, uschły.
7 Jeszcze inne spadły między ciernie, a ciernie wyrosły i
zadusiły je.
8 Inne spadły na dobrą ziemię i dały owoc, jedne
stukrotny, inne sześćdziesięciokrotny, inne trzydziestokrotny.
9 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha!"
10 Uczniowie podchodząc do Niego, powiedzieli: "Dlaczego
mówisz do nich w przypowieściach?"
11 On im odpowiedział: "Wam dane jest zrozumieć
tajemnice Królestwa Niebieskiego, lecz im nie jest dane.
12 Bo kto ma, będzie mu dodane, i będzie obfitował, a kto
nie ma, zostanie mu zabrane również to, co ma.
13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, gdyż patrząc
nie widzą i słuchając nie słyszą, ani nie rozumieją.
14 Spełni się poprzez nich proroctwo Izajasza, który mówi:
"Będziecie słuchać uszami, a nie zrozumiecie, i będziecie
patrzeć oczami, a nie ujrzycie.
15 Bo utyło serce tego ludu, ich uszy są otępiałe a ich oczy
zaspane, aby nie oglądali oczyma i nie słyszeli uszami, aby
sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, i żebym ich nie
uzdrowił".
16 Lecz wasze oczy są błogosławione, że widzą, i wasze
uszy, że słyszą!
17 Bo naprawdę wam mówię, że wielu proroków i
sprawiedliwych chciało widzieć to, co wy widzicie, a nie
widzieli, i słyszeć to, co wy słyszycie, a nie słyszeli.
18 Posłuchajcie więc przypowieści o siewcy.
19 Gdy ktoś słucha słów Królestwa i ich nie rozumie,
przychodzi zły i porywa to, co zostało wsiane w jego serce.
Jest on tym, który został zasiany przy drodze.
20 Zasiany na miejscu skalistym to ten, który słucha słowa
i zaraz je przyjmuje z radością,
21 Lecz nie w sobie ma korzenia, ale trwa do czasu. A gdy
przyjdzie ucisk i prześladowanie z powodu słowa, zaraz się
załamuje.
22 Zasianym między cierniami jest ten, kto słucha słowa,
lecz troski tego świata i zwodniczość bogactw zaduszają
słowo i staje się ono bezużyteczne.
23 A tym który został zasiany w dobrą glebę jest ten, kto
słucha słowa, rozumie je i przynosi owoc - jeden stokrotny,
inny sześćdziesięciokrotny, a inny trzydziestokrotny".
24 Przedstawił im też inną przypowieść, mówiąc:
"Królestwo Niebieskie jest podobne do człowieka, który
zasiał dobre ziarno na swoim polu.
25 W czasie gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel,
zasiał chwasty między pszenicę i odszedł.
26 Gdy to, co posiano wzrosło i przyniosło owoc, wtedy
pokazały się również chwasty.
27 Przyszli słudzy gospodarza i powiedzieli do niego:
"Panie, czy nie posiałeś dobrego ziarna na twoim polu?
Skąd więc wzięły się chwasty?"
28 Powiedział do nich: "Sprawił to nieprzyjaciel". Słudzy
rzekli do niego: "Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali je?"
29 I powiedział: "Nie, aby zbierając chwasty nie wyrwać
jednocześnie pszenicy.
30 Dajcie rosnąć obu aż do żniw, a w czasie żniw powiem
żniwiarzom: Zbierzcie najpierw chwasty i zwiążcie je w
snopki do spalenia, natomiast pszenicę zgromadźcie w
moim spichlerzu!"
31 Opowiedział im też inną przypowieść: "Królestwo
Niebieskie jest podobne do ziarna gorczycy, które człowiek
wziął i zasiał na swoim polu.
32 Jest ono najmniejszym ze wszystkich ziaren, ale kiedy
urośnie, jest większe niż wszystkie jarzyny i staje się
drzewem, tak że przylatują ptaki i mieszkają pod jego
gałęziami".
33 Przedstawił im też inną przypowieść: "Królestwo
Niebieskie jest podobne do zaczynu, który wzięła kobieta i
wmieszała w trzy miary mąki, aż cała skwaśniała".
34 To wszystko Jezus mówił do tłumu w przypowieściach, a
bez przypowieści nie mówił do nich,
35 Aby się wypełniło to, co zostało powiedziane przez
proroka: "Otworzę moje usta w przypowieściach, będę
opowiadał rzeczy skryte od założenia świata".
36 I oddalił tłumy i przyszedł do domu. Podeszli do Niego
Jego uczniowie, mówiąc: "Wytłumacz nam przypowieść o
chwaście!"
37 On im odpowiedział: "Ten, kto sieje dobre ziarno to Syn
Człowieczy.
38 Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie
Królestwa, a chwastem synowie złego.
39 Nieprzyjacielem, który go wysiał jest diabeł, żniwa to
koniec świata, a żniwiarzami są aniołowie.
40 Tak więc, jak jest przy zbieraniu chwastów i spalaniu w
ogniu, tak będzie przy końcu świata.
41 Syn Człowieczy wyśle swoich aniołów, i zbiorą z Jego
Królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią
nieprawość,
42 I wrzucą ich w ognisty piec. Tam będzie płacz i
zgrzytanie zębów.
43 Wtedy sprawiedliwi będą świecić jak słońce w Królestwie
ich Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha!
44 Królestwo Niebieskie jest podobne do skarbu ukrytego
w polu. Gdy pewien człowiek go znalazł, schował, a z
radości odszedł i sprzedał wszystko co miał i kupił to pole.
45 Królestwo Niebieskie jest następnie podobne do kupca
szukającego dobrych pereł.
46 Gdy zalazł jedną drogą perłę, odszedł, sprzedał
wszystko co miał i kupił ją.
47 Królestwo Niebieskie jest podobne znowu do sieci
zapuszczonej w morze, służącej do wyciągania wszelkiego
rodzaju ryb.
48 Gdy się napełniła, wyciągnęli ją i siadając na brzegu,
zebrali dobre ryby do naczyń, a złe wyrzucili.
49 Tak będzie przy końcu świata. Wyjdą aniołowie i
wyłączą złych spośród sprawiedliwych
50 I wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będzie płacz i
zgrzytanie zębów!
51 Czy zrozumieliście to wszystko?" Powiedzieli mu: "Tak!"
52 Rzekł do nich: "Dlatego każdy uczony w Piśmie, biegły
w Królestwie Niebieskim, jest podobny do gospodarza,
który wyjmuje ze swego skarbca rzeczy nowe i stare".
53 Gdy Jezus zakończył te przypowieści, odszedł stamtąd.
54 Przybywszy do swej ojczyzny, nauczał w ich synagogach, tak że się zdumiewali i mówili: "Skąd u Niego ta
mądrość i cuda?
55 Czy On nie jest synem rzemieślnika? Czy Jego matka
nie nazywa się Maria, a Jego bracia Jakub, Józef, Szymon i
Juda?
56 A Jego siostry, czy wszystkie nie są u nas? Skąd więc
On ma to wszystko?"
57 I powątpiewali w Niego. Jezus im powiedział: "Nigdzie
prorok nie jest mniej poważany niż w swojej ojczyźnie i w
swoim domu!"
58 I z powodu ich niedowiarstwa nie uczynił tam też wielu
cudów.
Impressum:
Na podstawie Biblii w tłumaczeniu księdza Jakóba Wujka (pisownia oryginalna), edycja
krakowska z roku 1599 (Źródło: Wikipedia-Wikiźródła). Nagranie i uwspółcześnienie
tłumaczenia (2009-13) Marek Przybyła, [email protected].
Tekst i oryginalne tłumaczenie Biblii Jakóba Wujka jest własnością publiczną (public domain),
ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
Utwór ten jest dostępny na licencji Creative Common Uznanie Autorstwa-Na tych samych
warunkach 3.0 Polska.