Zrodlo: http://wklej.se/91b0

Transkrypt

Zrodlo: http://wklej.se/91b0
91b0
Biblia to niewątpliwie jedna z najważniejszych ksiąg w historii. Zawarte w niej mądrości nauczyły etyki niejedno pokolenie. Zawarte w niej przypowieści
uczą, że nie warto chodzić na skróty, gdyż będzie miało to swoje negatywne skutki. Dla uwydatnienia sensu przekazywanych prawd Jezus sięgał po
alegorię i kommemoracje. Fenomen przypowieści polega na tym, że opisuje trudne sytuacje w sposób prosty, zrozumiały nawet dla dziecka.
Odpowiedź na pytanie zadane w temacie jest oczywista, więc postaram się swoje zdanie odpowiednio uargumentować.
Moim pierwszym oraz jednocześnie najważniejszym argumentem będzie „Przypowieść o talentach". Pewien Pan miał trójkę synów, a gdy
wybrał się w długą podróż, oddał im na przechowanie swój majątek. Dwóch z nich odpowiednio zainwestowali i pomnożyli swój majątek. Trzeci w
obawie przed utratą powierzonego talentu zakopał go w ziemi. Gdy ci pierwsi przynieśli swemu Panu pomnożone talenty, ten się bardzo ucieszył i
pochwalił ich za to a trzeciego wydalił z domu. Ta przypowieść uczy nas, że nigdy nie wolno lekceważyć darów od Boga, trzeba czasami zaryzykować,
ale trud starań wynagradza poświęcony czas. Uważam, że przypowieść o talentach nawiązuje do wielu sytuacji z życia codziennego, nie tylko stricte
do autoekspresji.
Kolejnym świetnym przykładem uzasadniającym tezę jest przypowieść o „Miłosiernym Samarytaninie". Ta przypowieść ukazuje los
umierającego człowieka, którym nikt z przechodniów się nie interesował. Wyjątkiem był pewien Samarytanin, który pomógł choremu. Nierzadkim
widokiem jest śpiący na ławce w parku brodaty starzec. Kto z nas podchodzi się zapytać, czy wszystko w porządku z tym człowiekiem? Myślimy z
góry, że to alkoholik i idziemy dalej, zapominając o nim. A może ten pan potrzebuje pomocy i akurat my możemy uratować mu życie?
Ostatnim argumentem będzie „Przypowieść o siewcy". Ziarna, które spadły na ziemię urodzajną wydały obfite plony zaś te ,które padły na
ziemię nieurodzajną nie wydały ich wcale. Gleba jest w tym przykładzie uosobieniem duszy człowieka a padające ziarna wszelakie nauki i
doświadczenia które docierają do człowieka podczas jego życia. Jeśli dusza człowieka jest „płodna" wtedy zasiane ziarna zaowocują. Jeżeli
dusza człowieka jest nieprzychylna zmianom wtedy żadne nauki nie będą w stanie skłonić jej do refleksji. Ta przypowieść obrazuje wspomnianą już
wcześniej autoekspresję. Wszystko, co robimy, powinniśmy robić przede wszystkim dla siebie, a nie na afisz. Tylko wtedy będziemy mogli skupić się
na zbieraniu plonów z żyznej ziemi.
Przedstawione przykłady z pewnością uzasadniają tezę, że przypowieści biblijne są aktualne również w XXI wieku. Mentalność ludzka niewiele się
zmieniła przez ten czas. W pewnych kwestiach udzie zawsze będą tacy sami. Uniwersalność przypowieści i jej ilustracyjny charakter czyni ją idealnym
narzędziem do przekazywania społeczeństwu najważniejszych rzeczy w życiu każdego człowieka.
Zrodlo: http://wklej.se/91b0