Zasady stosowania prawa UE w państwach członkowskich – cz. I
Transkrypt
Zasady stosowania prawa UE w państwach członkowskich – cz. I
dr hab. Robert Grzeszczak Katedra Prawa Europejskiego Instytut Prawa Międzynarodowego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski Zasady stosowania prawa UE w państwach członkowskich – cz. I: cechy prawa UE: autonomia, pierwszeństwo przed krajowym, bezpośrednie obowiązywanie i skutek bezpośredni i pośredni – w oparciu o zadane orzecznictwo TSUE Zasady stosowania prawa UE w państwach członkowskich – cz. II: zasada odpowiedzialności państwa za naruszenie prawa UE, zasada autonomii proceduralnej państw czł., zasada równoważności i efektywności Ogólny konspekt do zajęć! Odsyłam Państwa do bardzo bogatej literatury przedmiotu. Orzeczenia do zasady pierwszeństwa prawa UE: Costa v. ENEL (1964) Internationale Handelsgesellschaft C- 11/70 [1970] Simmenthal II (106/77) Stanowisko trybunałów konstytucyjnych państw członkowskich: orzeczenia niemieckiego Federalnego trybunału Konstytucyjnego (BVG) w spr. Solange I (1974), Solange II (1986), Maastricht (1993), Lissabon-Urteil (2009) oraz orzeczenie z 6.07.2010 r. w spr. Honeywell Stanowisko polskiego TK: spr. z 11 maja 2005 r., K 18/04 (Traktat akcesyjny); spr. z 24.11.2010 r. (w spr. ratyfikacji Traktatu z Lizbony), spr. nr 45/09 z 16.11.2011 r. - tu można sięgnąć, m.in., do: 1. R. Grzeszczak, Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego sprzeczne z prawem unijnym. O zasadzie pierwszeństwa prawa UE, wzorcach kontroli konstytucyjności aktów instytucji UE (w:) Prawo Europejskie w Praktyce nr 1(91)/2012, s. 11-17. 2. P. Bogdanowicz, P. Marcisz, Szukając granic kontroli… Uwagi na tle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie SK 45/09 (w:) Europejski Przegląd Sądowy nr 9 z 2012 roku, s. 47-53. Dodatkowo sprawy: 103/88 Fratelli Constanzo C-285/98, C-224/97 Erich Ciola; T. Kreil v RFN z 11.01.2000 r., C-36/0236 Omega Spielhallen ; w spr. Filipiak 19.11.2009r., ZASADA SKUTKU BEZPOŚREDNIEGO PRAWA UE Zasada skutku bezpośredniego prawa UE jest bez wątpienia podstawową zasadą o charakterze systemowym. Podobnie jak zasada pierwszeństwa, nie pochodzi ona z Traktatu, ale została sformułowana w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, będąc jednym z bardziej spektakularnych przykładów wykładni celowościowej stosowanej przez TS, której wyrazem jest zwłaszcza odwołanie explicite do „ducha Traktatu”. …. cd – por. podręcznik Sprawa 26/62 Van Gend en Loos v. Nederlandse Administratie der Belastingen ▪ Warunki bezpośredniej skuteczności przepisów wspólnotowych: - przepis powinien być jasny - precyzyjny - bezwarunkowy ▪ Wyróżniamy skutek bezpośredni wertykalny, tj. możliwość powoływania się na dane przepisy wobec państwa oraz skutek bezpośredni horyzontalny, tj. możliwość powoływania się na dane przepisy wobec innych jednostek. ▪ Skutek bezpośredni norm traktatowych: - wertykalny - sprawa 26/62 Van Gend en Loos - horyzontalny – sprawa 43/75 Defrenne v. Sabena ▪ Skutek bezpośredni rozporządzeń Sprawa 34/73 Fratelli Variola v. Amministrazione Italiana delle Finanze ▪ Skutek bezpośredni dyrektyw Sprawa 41/74 Van Duyn v. Home Office Sprawa 152/84 Marshall v. Southampton and South West Hampshire Area Health Authority -91/92 Faccini Dori v. Recreb Srl sprawa C-188/89 Foster v. British Gas Kwestia bezpośredniego skutku dyrektyw jest od dawna przedmiotem kontrowersji. Początkowo negowano możliwość powoływania się jednostek na dyrektywy, ponieważ są one zawsze skierowane do państw członkowskich i wymagają implementacji do prawa krajowego. Jeśli więc państwo w wyznaczonym czasie dokona implementacji, w krajowym porządku prawnym stosowane są przepisy krajowe wydane w celu transpozycji dyrektyw. Problem powstaje wówczas, gdy dyrektywa nie jest implementowana lub jest implementowana nieprawidłowo. W swoich rozważaniach ETS podniósł przede wszystkim argument, iż państwo członkowskie nie może wyciągać korzyści z własnego bezprawnego zachowania (ex injuria non oritur ius). …. cd – por. podręcznik Podsumowanie skutku bezp. Dyrektyw „via orzecznictwo”: skutek bezpośredni nie wprowadzonej w terminie dyrektywy (spr. 148/78 Ratti): pionowy – tak (pojedyncze postanowienia mogą tworzyć dla obywateli prawa wobec państwa, jeżeli są: jasne, bezwarunkowe; ale nie mogą tworzyć obowiązków – spr. 80/86 Kolpinghuis Nijmegen) – effet utile oraz sankcja z tytułu niewypełnienia zobowiązań wynikających z prawa UE (odpowiedzialność odszkodowawcza państwa – spr. C-6 i 9/90 Francovich – gdy dyrektywa nie może być stosowana bezpośrednio), poziomy – nie (spr. 152/84 Marshall I), ale obowiązek interpretacji obowiązujących przepisów zgodnie z brzmieniem i celem dyrektywy (spr. 79/83 Harz) - pośredni skutek dyrektyw dla osób trzecich; odpowiedzialność odszkodowawcza państwa, gdy osoba prywatna nie może się powołać na dyrektywę wobec innej osoby – spr. 91/92 Faccini Dori) ▪ Skutek bezpośredni decyzji Sprawa 9/70 Franz Grad p. Finanzamt Traunstein 3. ZASADA SKUTKU POŚREDNIEGO PRAWA UE (OBOWIĄZEK PROUNIJNEJ WYKŁADNI PRAWA KRAJOWEGO) ▪ Skutek pośredni przepisów UE Von Colson v. Land Nordhein Westfalen -106/89 Marleasing Sformułowanie zasady skutku pośredniego było początkowo sposobem na wzmocnienie ochrony prawnej jednostek, osłabionej z powodu braku bezpośredniej skuteczności dyrektyw lub ich nieprawidłowej implementacji. …. cd – por. podręcznik OBOWIĄZEK PRO-unijnej WYKŁADNI PRAWA KRAJOWEGO tzw. ZASADA SKUTKU POŚREDNIEGO PRAWA unijnego Uzasadniając obowiązek pro-unijnej wykładni prawa krajowego, ETS odwołał się do zasady solidarności (lojalności) z art. 4 ust. 3 TUE, zgodnie z która państwa członkowskie zobowiązane są solidarnie wykonywać zobowiązania wynikające z prawa unijnego oraz do konieczności zapewnienia skuteczności tego prawa w krajowym porządku prawnym. W którym orzeczeniu dokonał TSUE ww. wykładni????? Sprawa 14/83 Von Colson p. Land Nordhein Westfalen „Triangularny skutek” dyrektyw (nie ma tego tematu w podręczniku – przedstawię podczas zajęć) CZ. II.: ZASADA ODPOWIEDZIALNOŚCI ODSZKODOWAWCZEJ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO WOBEC JEDNOSTEK Z TYTUŁU NARUSZENIA PRAWA Unii Europejskiej TSUE wyposażył jednostkę w niezwykle ważny instrument prawny: możliwość dochodzenia odszkodowania od państwa, które w wyniku naruszenia prawa UE wyrządziło tej jednostce szkodę. Roszczeń tych dochodzi się w sądach krajowych zgodnie z procedurą krajową Z jaką zasadą jest związany powyższe? Bardzo ważne sprawy: Sprawy połącz. C-6/90 i C-9/90 Francovich & Bonifaci v. Włochy Sprawy poł. C-46/93 i C-48/93 Brasserie du Pecheur S.A. i inni v. Niemcy Sprawa C-224/01 Köbler v. Austria Sprawa C-173/03 Traghetti del Mediterraneo SpA przeciwko Republice Włoskiej Koebler i Tragetti – por. omówienie tych spraw na stronach NSA! Por.: http://www.nsa.gov.pl/index.php/pol/NSA/Prawo-Europejskie/Omówienie-wybranych-wyroków-sądóweuropejskich/Omówienie-wyroków - TS UE . ▪ Przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej państwa wobec jednostki: - naruszenie przepisu prawa wspólnotowego nadającego uprawnienia jednostkom - naruszenie jest wystarczająco poważne - związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem a szkodą poniesioną przez jednostkę W świetle dotychczasowego orzecznictwa ETS odpowiedzialność dotyczy zarówno działania władzy: • ustawodawczej (Brasserie, Factortame oraz Francovich), • wykonawczej • sądowniczej (Koebler). A sądy arbitrażowe? (Nordsee p. Reederei Mond, C-102/81). TSUE stosuje interpretację funkcjonalną zasady odp., uznając, że mogą to być władze regionalne w państwie federalnym (Konle), a także podmioty o odrębnej od państwa podmiotowości publicznoprawnej, np. samorząd zawodowy (Haim). Szerokie rozumienie państwa oznacza, że nieistotne jest, czy działa ono w sferze prywatnoprawnej czy publicznoprawnej. Odp. odszkodowawcza powstaje zarówno, gdy naruszenia dopuszcza się organ wydający decyzje administracyjne, jak i działający jako pracodawca. Problem „res iudicata” Spr Koebler, ale także: Zob. wyrok ETS z 22 maja 2008 r., 499/06, H. Nerkowska p. ZUS, Oddział w Koszalinie kwestionowanym przepisem był uchylony art. 5 ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin. wykładnią Trybunału Sprawiedliwości UE II. ZASADY: AUTONOMII PROCEDURALNEJ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH RÓWNOWAŻNOŚCI EFEKTYWNOŚCI Sprawa C-33-76 Rewe-Zentralfinanz eG & Rewe-Zentral AG v. Landwirtschaftskammer für das Saarland, Zb. Orz. 1976, s. 1989 Sprawa C-158/80 Rewe-Handelsgesellschaft Nord GmbH & Rewe-Markt Steffen v. Hauptzollamt Kiel (“Butter-buying cruises”) , Zb. Orz. 1981, s. 1805 Sprawa C-312/93 Peterbroeck, Van Campenhout & Cie v. Belgia, Zb. Orz. 1995, s. I-4599 Sprawa C-213/89 The Queen v. Secretary of State for Transport, ex parte: Factortame Ltd and others II, Zb. Orz. 1990, s. I-2433 Obowiązkiem sądów krajowych jest zapewnienie efektywności prawu UE w krajowych porządkach prawnych. Istotnym elementem realizacji tego obowiązku jest umożliwienie dochodzenia roszczeo wynikających z prawa Unii. Sądy krajowe zobowiązane są bowiem do ochrony interesów podmiotów, których prawa mogą zostad podważone poprzez naruszenie prawa wspólnotowego. Według słów samego Trybunału, sąd krajowy zobowiązany jest „(...) w zakresie jego jurysdykcji, stosowad prawo wspólnotowe w całości i chronid uprawnienia, które to prawo nadaje jednostkom” (sprawa 106/77 Simmenthal II, § 21). - …. cd – por. podręcznik UWAGA: Szereg orzeczeń jest przedstawionych (skróconych, co http://www.trybunal.gov.pl/epublikacje/download/PIERWSZENSTWO.pdf Polecam RG ułatwia lekturę) na: