1 DEKRET USTAWODAWCZY z dnia 24 marca 2006 roku, numer

Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
DEKRET USTAWODAWCZY
z dnia 24 marca 2006 roku, numer 155
o przedsiębiorstwach socjalnych na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2005 roku numer 118.
Prezydent Republiki Włoskiej
Uwzględniając artykuły 76 i 87 Konstytucji;
Uwzględniając art. 117 ust. 2 lit. l) Konstytucji;
Uwzględniając ustawę z dnia 13 czerwca 2005 r. numer 118 zawierającą upoważnienie ustawowe dla Rządu
do uregulowania przedsiębiorstwa socjalnego;
Uwzględniając wstępną uchwałę Rady Ministrów uchwaloną podczas posiedzenia w dniu 2 grudnia 2005 r.;
Po uzyskaniu opinii Stałej Konferencji do spraw stosunków między Państwem, regionami i autonomicznymi
prowincjami Trydentu i Bolzano podczas posiedzenia w dniu 9 lutego 2006 r.;
Po wysłuchaniu opinii trzeciego sektora;
Po uzyskaniu opinii właściwych Komisji Izby Deputowanych i Senatu Republiki;
Uwzględniając uchwałę Rady Ministrów uchwaloną podczas posiedzenia w dniu 2 marca 2006 r.;
Na wniosek ministra właściwego do spraw pracy i polityki socjalnej, ministra właściwego do spraw
gospodarki, ministra właściwego do spraw sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw polityk
wspólnotowych oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
Ogłasza
Niniejszy dekret ustawowy:
Artykuł 1
Definicja
1. Status przedsiębiorstwa socjalnego mogą uzyskać wszystkie organizacje prywatne, w tym osoby prawne
1
o których mowa w księdze V kodeksu cywilnego , których trwałą i główną działalnością jest działalność
gospodarcza mającą na celu wytwarzanie lub wymianę dóbr i usług użyteczności społecznej i które spełniają
wymogi wymienione w artykułach 2, 3, i 4.
2. Jednostki administracji publicznej, o których mowa w art. 1 ust. 2 dekretu ustawodawczego z dnia 30
2
marca 2001 r. nr 165 z późniejszymi zmianami oraz organizacje, których akty założycielskie ograniczają,
choćby pośrednio, świadczenie dóbr i usług wyłącznie na rzecz członków nie uzyskują statusu
przedsiębiorstwa socjalnego.
3. Do kościelnych osób prawnych oraz osób prawnych związków wyznaniowych, z którymi państwo zawarło
umowy, układy i porozumienia stosuje się normy niniejszego dekretu wyłącznie w odniesieniu do działalności
wymienionej w art. 2 o ile do tej działalności zostanie przyjęty regulamin w formie pisemnej z urzędowo
poświadczonym podpisem, uwzględniający postanowienia niniejszego dekretu. Dla tej działalności powinny
być prowadzone oddzielne księgi rachunkowe, o których mowa w artykule 10. Regulamin powinien zawierać
wymagane przez niniejszy dekret elementy.
1
Chodzi tu o przedsiębiorstwa i spółki handlowe. We Włoszech są one uregulowane w ramach kodeksu cywilnego
Dekret legislacyjny określający normy ogólne dotyczące organizacji pracy w administracji publicznej: „Przez administrację publiczną
rozumie się administrację państwową, w tym instytuty i szkoły każdego typu i poziomu oraz placówki wychowawcze, zakłady i
przedsiębiorstwa i autonomiczne jednostki administracji państwowej, regiony, prowincje, gminy, gminy górskie oraz ich związki i
stowarzyszenia, uniwersytety, samodzielne zakłady domów robotniczych, izby handlowe, przemysłowe, rzemieślnicze i rolnicze oraz ich
związki, wszystkie niegospodarcze jednostki publiczne narodowe, regionalne i lokalne, jednostki administracji, zakłady i jednostki
publiczne państwowej służby zdrowia, Agencja do spraw Przedstawicielstwa Negocjacyjnego Administracji Publicznej (przyp. tłum.
negocjuje zbiorowe układy pracy), oraz Agencje, o których mowa w dekrecie ustawodawczym z dnia 30 lipca 1999 numer 300”.
2
1
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
Artykuł 2
Użyteczność społeczna
1. Za dobra i usługi użyteczności społecznej uważa się dobra i usługi wytworzone lub wymienione w
następujących sektorach:
a) opieki społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 8 listopada 2000 r. nr 328 stanowiącej ustawę
ramową dla realizacji zintegrowanego systemu interwencji i usług socjalnych;
b) opieki zdrowotnej w odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w rozporządzeniu
Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 listopada 2001 r. określającym “definicję minimalnych poziomów opieki”, z
późniejszymi zmianami, ogłoszonym w dodatku zwyczajnym do Dziennika Urzędowego nr 33 z dnia 8 lutego
2002 roku;
c) opieki socjalno-zdrowotnej w rozumieniu rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 lutego
2001 r., zawierającego “Akt kierunkowy i koordynujący w dziedzinie świadczeń socjalno-zdrowotnych”,
ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym nr 129 z dnia 6 czerwca 2001 roku;
d) wychowaniu, oświacie i szkoleniu w rozumieniu ustawy z dnia 28 marca 2003 r. nr 53
zawierającej upoważnienie ustawowe dla Rządu do określenia norm ogólnych oświaty i minimalnych
poziomów świadczeń w zakresie oświaty i szkolenia zawodowego;
e)ochrony środowiska i ekosystemu w rozumieniu ustawy z dnia 15 grudnia 2004 r. nr 308
zawierającej upoważnienie ustawowe dla Rządu do reorganizacji, koordynacji i uzupełnienia ustawodawstwa
w dziedzinie ochrony środowiska i środków wywołujących bezpośredni skutek z wyłączeniem zwyczajowych
czynności zbierania i odzysku odpadów miejskich, odpadów szczególnych i niebezpiecznych;
f)waloryzacji dziedzictwa kultury w rozumieniu Kodeksu dóbr kultury i pejzażu, dekret
ustawodawczy z dnia 22 stycznia 2004 r. nr 42;
g) turystyki socjalnej w rozumieniu art. 7 ust. 10 ustawy z dnia 29 marca 2001 r. nr 135
zawierającej reformę krajowego ustawodawstwa w dziedzinie turystyki;
h) wykształcenia uniwersyteckiego i podyplomowego;
i) badań i świadczenia usług w dziedzinie kultury;
l)kształcenia pozaszkolnego mającego na celu zapobieganie porzucaniu szkoły oraz pomyślnego
zakończenia edukacji i szkoleń;
m) usług na rzecz przedsiębiorstw socjalnych, świadczonych przez podmioty, w skład których
wchodzi ponad siedemdziesiąt procent organizacji prowadzących przedsiębiorstwo socjalne.
2. Bez względu na prowadzenie działalności gospodarczej w sektorach wymienionych w ustępie 1, status
przedsiębiorstwa socjalnego można nadać organizacjom, które prowadzą działalność gospodarczą mającą
na celu zawodową reintegrację następujących podmiotów:
a) pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji w rozumieniu art. 2 par. 1 lit. f) pkt i), ix)
oraz x) rozporządzania Komisji (WE) 2204/2002 z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88
Traktatu WE w odniesieniu do pomocy Państwa w zakresie zatrudnienia;
b) pracowników niepełnosprawnych w rozumieniu art. 2 par. 1 lit. g) powoływanego
rozporządzenia (WE) 2204/2002.
3. Za główną działalność w rozumieniu art. 1 ust. 1 uważa się działalność, z której przychody stanowią
ponad siedemdziesiąt procent przychodów całkowitych organizacji, która prowadzi przedsiębiorstwo
społeczne. Rozporządzenie ministra właściwego do spraw gospodarki oraz ministra właściwego do spraw
pracy i polityki społecznej określa kryteria ilościowe i czasowe służące do obliczania siedemdziesięciu
procent całkowitych przychodów przedsiębiorstwa.
4. Pracownicy, o których mowa w ust. 2 muszą stanowić co najmniej 30 procent zatrudnionych z
jakiegokolwiek tytułu pracowników przedsiębiorstwa; odnośny stan należy poświadczyć zgodnie z
obowiązującymi przepisami.
5.Do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3, postanowienia ust. 3 i 4 stosuje się wyłącznie w
odniesieniu do prowadzenia działalności, o której mowa w niniejszym artykule.
Artykuł 3
Brak celu osiągania zysku
1. Organizacja, która prowadzi przedsiębiorstwo socjalne przeznacza zysk i nadwyżki bilansowe na
prowadzenie działalności statutowej i zwiększenie majątku.
2
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
2. W tym celu zabrania się podziału, również w formie pośredniej, zysku i nadwyżki bilansowej bez względu
na stosowaną nazwę, a ponadto tworzenia funduszy i rezerw na rzecz zarządu, członków, udziałowców,
pracowników i współpracowników. Za pośredni podział zysków uważa się:
a)wypłacanie zarządowi wynagrodzenia wyższego od przewidywanego w przedsiębiorstwach,
które prowadzą działalność w takich samych lub podobnych sektorach i warunkach, z wyłączeniem
uzasadnionej konieczności związanej z potrzebą nabycia szczególnych kompetencji i, w każdym wypadku, z
wzrostem nie przewyższającym dwudziestu procent;
b) wypłacanie pracownikom podporządkowanym i nie podporządkowanym wynagrodzenia i
kompensat w kwocie przewyższającej przewidziane przez zbiorowe umowy lub układy pracy dla tego
samego zaszeregowania, z wyłączeniem uzasadnionej konieczności związanej z potrzebą nabycia
szczególnych umiejętności zawodowych;
c) wypłacanie instrumentów finansowych innych niż akcje i udziały podmiotom innym niż banki i
3
uprawnieni pośrednicy finansowi o wartości przewyższającej o 5 punktów procentowych oficjalną wartość .
Artykuł 4
Struktura własnościowa oraz regulacje dotyczące zrzeszeń
1. Do działalności kierownictwa i nadzoru przedsiębiorstwa socjalnego stosuje się odpowiednio przepisy
7
4
części IX tytuł V księgi V i art. 2545 kodeksu cywilnego . W każdym wypadku, za podmiot sprawujący
czynności kierownicze i nadzorcze uważa się taki, który na mocy postanowień statutowych lub z
jakiekolwiek innego tytułu ma zdolność nominowania większość organów zarządzających.
2. Zrzeszenia przedsiębiorstw socjalnych mają obowiązek składania umowy zrzeszenia w rejestrze
przedsiębiorstw. Zrzeszenia mają ponadto obowiązek sporządzania i składania dokumentów księgowych i
skonsolidowanego bilansu socjalnego zgodnie z wytycznymi, o których mowa w art. 10.
3. Przedsiębiorstwa prywatne prowadzące działalność w celu osiągnięcia zysku oraz jednostki administracji
publicznej, o których mowa w art. 1 ust. 2 dekretu ustawodawczego z dnia 30 marca 2001 r. nr 165 z
późniejszymi zmianami, nie mogą pełnić funkcji kierowniczych i nadzorczych w odniesieniu do
przedsiębiorstwa socjalnego.
4. Akt uchwalony głosami lub pod zdecydowanym wpływem podmiotów, o których mowa w ust. 3, może być
unieważniony i zaskarżony zgodnie z postanowieniami kodeksu cywilnego, w terminie 180 dni. Legitymacja
do zaskarżenia przysługuje również Ministerstwu Pracy i Polityk Socjalnych.
Artykuł 5
Tworzenie przedsiębiorstw socjalnych
5
1. Organizacja, która prowadzi przedsiębiorstwo socjalne powinna być założona w formie aktu publicznego .
Z zastrzeżeniem norm szczególnych odnoszących się do poszczególnych typów organizacji zgodnie ze
stosowaną do każdej z nich regulacją prawną, akty założycielskie powinny jasno określać socjalny charakter
przedsiębiorstwa zgodnie z postanowieniami niniejszego dekretu, a w szczególności wskazywać:
a) przedmiot socjalny ze szczególnym uwzględnieniem postanowień artykułu 2;
b) brak celu osiągania zysku, o którym mowa w artykule 3.
2. Akty założycielskie, ich zmiany i inne czynności odnoszące się do przedsiębiorstw powinny być składane
w przeciągu 30 dni przez notariusza lub członków zarządu w rejestrze przedsiębiorstw okręgu, w którym
znajduje się siedziba, w celu dokonania wpisu do właściwej sekcji. Stosuje się art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 24
listopada 2000 r. nr 340.
3. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w celach określonych w artykule 16 ma dostęp w systemie
telematycznym do zasobów akt rejestru przedsiębiorstw.
4. Osoby prawne, o których mowa w art. 1 ust. 3 są zobowiązane do złożenia regulaminu i jego zmian.
3
W tym przypadku chodzi o takie instrument finansowe jak na przykład obligacje, co do których legislator wprowadził zakaz wypłacania
ponad ustalony limit,
Przepisy te odnoszą się do spółek i osób prawnych zobowiązanych do kierowania i koordynowania spółki. Reguluje zasady ich
odpowiedzialności, obowiązek spółki ujawnienia spółki lub osoby prawnej uprawnionej do sprawowania zarządu i koordynowania,
zasady rezygnacji z zarządzania i koordynacji, finansowania czynności zarządu i koordynowania.
5
Lub urzędowego – chodzi tu nie to tylko o formę aktu notarialnego, ale także aktu sporządzonego przed innym kompetentnym
urzędnikiem wykonującym władzę publiczną
4
3
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
5. Rozporządzenie ministra właściwego do spraw gospodarki i ministra właściwego do spraw pracy i polityki
socjalnej określa niezbędne dokumenty oraz tryb ich składanie stosownie do postanowień niniejszego
artykułu.
Artykuł 6
Odpowiedzialność majątkowa
1. Z zastrzeżeniem przepisów o odpowiedzialności poszczególnych form prawnych przewidzianych w
księdze V kodeksu cywilnego, w odniesieniu do organizacji, które prowadzą przedsiębiorstwo socjalne,
którego majątek przekracza 20.000 euro od momentu wpisu do właściwej sekcji rejestru przedsiębiorstw, za
przyjęte zobowiązania odpowiada wyłącznie organizacja swoim majątkiem.
2. Wówczas, gdy w wyniku strat majątek został pomniejszony o ponad jedną trzecią w stosunku do kwoty, o
której mowa w ustępie 1, za przyjęte zobowiązania odpowiadają osobiście i solidarnie osoby, które działały
w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa.
3. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3.
Artykuł 7
Oznaczenie
1. W nazwie obowiązkowo używa się oznaczenia “przedsiębiorstwo socjalne”.
2. Przepisu ustępu 1 nie stosuje się do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3.
3. Zabrania się używania oznaczenia “przedsiębiorstwo socjalne”, lub innych określeń lub oznaczeń
mogących wprowadzić w błąd, podmiotom nie będącym organizacjami prowadzącymi przedsiębiorstwo
socjalne.
Artykuł 8
Organy
1. W przypadku korporacyjnych osób prawnych wybór większości członków organów nie może być
zastrzeżony dla podmiotów zewnętrznych w stosunku do organizacji, która prowadzi przedsiębiorstwo
socjalne, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych odnoszących się do poszczególnych typów jednostek,
postanowień statutowych oraz zgodnie z ich naturą.
2. Członkami organów nie mogą być podmioty wyznaczone przez jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 3.
3. Akt założycielski powinien przewidywać szczególne wymogi nieskazitelności, profesjonalności i
niezależności w odniesieniu do członków organów.
Artykuł 9
Uzyskanie członkostwa i wykluczenie
1. Tryb przyjmowania i wykluczania członków, jak również stosunek członkostwa są uregulowane na
zasadzie niedyskryminacji, stosownie do formy prawnej jednostki.
2. Akty założycielskie powinny przewidywać organ odwoławczy, którym w przypadku decyzji o odmowie
przyjęcia i wykluczeniu może być zgromadzenie wspólników.
Artykuł10
Rachunkowość przedsiębiorstw socjalnych
1. Organizacja, która prowadzi przedsiębiorstwo socjalne jest zobowiązana do prowadzenia dziennika oraz
wykazu składników aktywów i pasywów zgodnie z przepisami artykułów 2216 i 2217 kodeksu cywilnego, jak
również do sporządzenia i składania w rejestrze przedsiębiorstw odpowiedniego dokumentu, który dokładnie
obrazuje sytuację majątkową i finansową przedsiębiorstwa.
2. Organizacja, która prowadzi przedsiębiorstwo socjalne jest ponadto zobowiązana do sporządzenia i
składania w rejestrze przedsiębiorstw bilansu socjalnego zgodnie z wytycznymi przyjętymi w rozporządzeniu
4
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
ministra właściwego do spraw pracy i polityki społecznej, po uzyskaniu opinii Agencji do spraw organizacji
non-profit użyteczności społecznej, w celu wykazania zgodności z celami społecznymi przedsiębiorstwa
socjalnego.
3. Do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3 postanowienia niniejszego artykułu stosuje się
wyłącznie do działalności wymienionej w regulaminie.
Artykuł 11
Organy nadzoru
1. O ile przepisy prawne nie stanowią inaczej, w przypadku przekroczenia dwóch z limitów, o których mowa
2
w ust. 1 art. 2435 kodeksu cywilnego pomniejszonych o połowę, akty założycielskie powinny przewidywać
wybór jednego lub więcej członków rady nadzorczej, którzy nadzorują przestrzeganie prawa i postanowień
statutowych oraz zasad prawidłowego zarządzania, właściwego porządku organizacyjnego, zarządu i
rachunkowości.
2. Członkowie rady nadzorczej pełnią ponadto funkcję monitoringu realizacji celów socjalnych przez
przedsiębiorstwo, ze szczególnym uwzględnieniem postanowień artykułów 2, 3, 4, 6, 8, 9, 10, 12 i 14. Wyniki
monitoringu powinny zostać uwzględnione w sporządzonym bilansie socjalnym, o którym mowa w art. 10
ust. 2.
3. Członkowie rady nadzorczej mogą w każdej chwili podjąć czynności inspekcji i kontroli; w tym celu mogą
zażądać od zarządu informacji, również w odniesieniu do zrzeszenia przedsiębiorstw socjalnych,
dotyczących przebiegu operacji lub określonych transakcji.
4. W przypadku przekroczenia przez przedsiębiorstwo socjalne przez dwa następujące po sobie okresy
2
sprawozdawcze dwóch z limitów wskazanych w ust. 1 art. 2435 kodeksu cywilnego, badanie sprawozdań
finansowych przeprowadzane jest przez jednego lub kilku biegłych rewidentów wpisanych do rejestru w
Ministerstwie Sprawiedliwości lub przez członków rady nadzorczej wpisanych do izby biegłych rewidentów
wpisanych do rejestru ustanowionego w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Artykuł 12
Udział pracowników i beneficjentów świadczeń
1. Z zastrzeżeniem obowiązujących przepisów prawnych, regulaminy zakładowe lub akty założycielskie
powinny przewidywać formy udziału pracowników i beneficjentów świadczeń.
2. Przez udział należy rozumieć wszelkie mechanizmy w tym informowanie, konsultacje i uczestnictwo, przez
które pracownicy i beneficjenci świadczeń mogą wywierać wpływ na decyzje podejmowane w zakresie
prowadzenia przedsiębiorstwa, co najmniej w odniesieniu do kwestii, które mogą mieć bezpośredni wpływ na
warunki pracy oraz jakość wytwarzanych lub wymienianych dóbr i usług.
Artykuł 13
Przekształcenie, łączenia, podział i cesja zakładu oraz przekazanie majątku
1. W przypadku organizacji, które prowadzą przedsiębiorstwo socjalne przekształcenie, łączenie i podział
muszą być przeprowadzane w taki sposób, aby powstałe w wyniku tych czynności podmioty zachowały brak
celu osiągania zysku, o którym mowa w art. 3; cesja zakładu powinna być przeprowadzona w sposób, który
pozwoli cesjonariuszowi na dążenie do celów interesu publicznego, o których mowa w artykule 2. Do osób
prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3 postanowienia niniejszego ustępu stosuje się wyłącznie w
odniesieniu do działalności wskazanej w regulaminie.
2. Czynności, o których mowa w ustępie 1 powinny być zgodne z wytycznymi przyjętymi w rozporządzeniu
ministra właściwego do spraw pracy i polityki społecznej, po uzyskaniu opinii Agencji do spraw organizacji
non-profit użyteczności społecznej.
3. Z zastrzeżeniem przepisów dotyczących spółdzielni, w przypadku zaprzestania prowadzenia
przedsiębiorstwa, pozostały majątek zostaje przekazany organizacjom non-profit użyteczności społecznej,
stowarzyszeniom, fundacjom i kościelnym osobom prawnym zgodnie z postanowieniami statutowymi.
Przepisu niniejszego ustępu nie stosuje się do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3.
5
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
4. Zarząd zawiadamia w formie pisemnej z datą pewną Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej o zamiarze
podjęcia jednej z czynności, o których mowa w ustępie 1, załączając dokumentację niezbędną do oceny
zgodności z wytycznymi, o których mowa w ustępie 2 a także oznaczenia beneficjentów przekazania
majątku.
5. Skuteczność czynności uzależnia się od otrzymania zezwolenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
po uzyskaniu opinii Agencji do spraw organizacji non-profit użyteczności społecznej, które uważa się za
wydane po upływie dziewięćdziesięciu dni od doręczenia zawiadomienia.
6. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się w przypadku, gdy beneficjentem czynności jest inna
organizacja, która prowadzi przedsiębiorstwo socjalne.
Artykuł 14
Zatrudnienie w przedsiębiorstwie socjalnym
1. Do pracowników przedsiębiorstwa socjalnego nie można zastosować warunków finansowych i prawnych
gorszych od przewidywanych przez stosowane zbiorowe umowy i układy pracy.
2. Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów prawnych dotyczących osób prawnych, o których mowa w art. 1
ust. 3, dopuszcza się wykonywanie świadczeń przez wolontariuszy w liczbie nie przekraczającej 50 procent
pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie socjalnym bez względu na podstawę prawną zatrudnienia.
Stosuje się artykuły 2, 4 i 17 ustawy z dnia 11 sierpnia 1991 r. nr 266.
3. Pracownikom przedsiębiorstwa socjalnego, niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia, przysługuje
prawo do informacji, konsultacji i uczestnictwa w wymiarze i na warunkach wyszczególnionych w
regulaminach zakładowych lub uzgodnionych przez organy zarządu przedsiębiorstwa socjalnego z
przedstawicielami pracowników. O wynikach uczestnictwa pracowników należy zamieścić wzmiankę w
bilansie socjalnym, o którym mowa w art. 10 ust. 2.
Artykuł 15
Postępowanie upadłościowe
1. W razie niewypłacalności organizacje, które prowadzą przedsiębiorstwo socjalne podlegają przymusowej
likwidacji administracyjnej, o której mowa w dekrecie królewskim z dnia 16 marca 1942 r. nr 267.
Postanowień niniejszego ustępu nie stosuje się do osób prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 3.
2. Do przekazania pozostałego po ukończeniu postępowania upadłościowego majątku stosuje się art. 13 ust.
3.
Artykuł 16
Zadania monitoringu i badania
1. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej wspiera koordynację współpracy pomiędzy kompetentnymi
biurami, angażując inne jednostki administracji państwowej, Agencję do spraw organizacji non-profit
użyteczności społecznej oraz grupy społeczne, agencje techniczne i instytuty badawcze, z których usług
zwyczajowo korzysta lub które podlegają jego nadzorowi, w celu wypracowania działań systemowych i
wykonywania czynności nadzoru i badania.
2. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, korzystając ze swoich jednostek terytorialnych, przeprowadza
czynności inspekcji w celu kontroli przestrzegania postanowień niniejszego dekretu przez przedsiębiorstwa
socjalne.
3. W razie stwierdzenia naruszenia postanowień niniejszego dekretu oraz uchybień przepisów ochrony
pracowników, właściwe biura Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, po zaciągnięciu stosownych
informacji, wzywają organy kierownicze przedsiębiorstwa socjalnego do usunięcia uchybień w stosownym
terminie, po upływie którego stosuje się sankcje, o których mowa w ustępie 4.
4. W razie stwierdzenia naruszenia przepisów, o których mowa w artykułach 1, 2, 3, i 4 lub niezastosowania
się do wezwania, o którym mowa w ustępie 3, kompetentne biura Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
podejmują decyzję o utracie statusu przedsiębiorstwa socjalnego. Decyzja jest przekazywane w celu
6
Tłumacznie: Małgorzata Stachna-Ceromino na potrzeby projektu “W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej”
realizowanego w ramach IW EQUAL w ramach partnerstwa ponadnarodowego SEBOK
wykreślenia przedsiębiorstwa socjalnego z właściwej sekcji rejestru przedsiębiorstw. Stosuje się artykuł 13
ustęp 3.
5. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej wykonuje swoje zadanie i podejmuje rozstrzygnięcia po uzyskaniu
opinii Agencji do spraw organizacji non-profit użyteczności społecznej.
Artykuł 17
Przepisy dostosowujące
1. Do organizacji non-profit użyteczności społecznej oraz niekomercyjnych osób prawnych, o których mowa
w dekrecie ustawodawczym z dnia 4 grudnia 1997 nr 460, które uzyskują status przedsiębiorstwa
socjalnego, stosuje się nadal przepisy podatkowe przewidziane przez tenże dekret ustawodawczy nr 460 z
1997 r. z uwzględnieniem wymogów podmiotowych i pozostałych warunków przewidzianych w nim.
2. W art. 3 ust. 2 dekretu ustawodawczego z dnia 17 maja 1999 r. nr 153 po słowie “instrumentalnych”
dodaje się “, przedsiębiorstw socjalnych”.
3. Spółdzielnie socjalne i ich konsorcja, o których mowa w ustawie z dnia 8 listopada 1991 r. numer 381,
których statuty są zgodne z postanowieniami art. 10 ust. 2 i art. 12, uzyskują status przedsiębiorstwa
socjalnego. Do spółdzielni socjalnych i ich konsorcjów, o których mowa w ustawie z dnia 8 listopada 1991 r.
nr 381, które są zgodne z postanowieniami, o których mowa w poprzednim zdaniu, przepisy niniejszego
dekretu stosuje się z uwzględnieniem norm szczególnych dotyczących spółdzielni.
4. W przeciągu dziesięciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego dekretu, wyłącznie dla celów
wskazanych w ustępie 3, spółdzielnie socjalne i ich konsorcja, o których mowa w ustawie z dnia 8 listopada
1991 r. numer 381 mogą wprowadzić zmiany do statutów w trybie i większością przewidzianą dla
podejmowania uchwał zgromadzenia zwykłego.
Artykuł 18
Przepisy o charakterze finansowym
1. W celu realizacji niniejszego dekretu właściwe organy administracji posłużą się zasobami ludzkimi,
materialnymi i finansowymi dostępnymi w obowiązującym stanie prawnym, bez wprowadzania nowych lub
zwiększania istniejących obciążeń finansów publicznych.
7