WEHMUT ŻAŁOŚĆ

WEHMUT
ŻAŁOŚĆ
1
1
Ich kann wohl manchmal singen
Als ob ich fröhlich sei,
Doch heimlich Tränen dringen,
Da wird das Herz mir frei.
Czasem ja umiem śpiewać
Jakbym radosny był,
Lecz z oczu się wylewa
Żal, co się w sercu ćmił.
So lassen Nachtigallen,
Spielt drauβen Frühlingsluft,
Der Sehnsucht Lied erschallen
Aus ihres Käfigs Gruft.
Tak samo jak słowiczy
Trel, co za oknem trwa,
Tęsknotę w noc wykrzyczy
Z klatki, jak z krypty dna.
Da lauschen alle Herzen,
Und alles ist erfreut,
Doch keiner fühlt die Schmerzen,
Im Lied das tiefe Leid.
I serca się radują,
Wsłuchane w piosnki dźwięk,
Nie słyszą i nie czują,
Że rozpacz w niej i lęk.