ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

Transkrypt

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 9 czerwca 2009 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy
zwolnionych z czynnej służby wojskowej, a także małżonków oraz
dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierzy, którzy zaginęli lub
ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, z
pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji, przekwalifikowania,
doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy
Na podstawie art. 133a ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.(1)) zarządza się,
co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy
zwolnionych z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską
trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby
pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, a także małżonków oraz dzieci
pozostających na utrzymaniu żołnierzy, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć w związku z
wykonywaniem zadań służbowych, zwanych dalej „zainteresowanymi”, z pomocy na terenie kraju
w zakresie podnoszenia kwalifikacji, przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa
pracy (pomoc rekonwersyjna).
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa - ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) dziecko pozostające na utrzymaniu żołnierza - dziecko własne żołnierza, dziecko jego małżonka,
dziecko przysposobione i dziecko przyjęte na wychowanie, do czasu zawarcia przez nie związku
małżeńskiego, które:
a) nie przekroczyło osiemnastego roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub odbywania
studiów w szkole wyższej - dwudziestego piątego roku życia albo
b) stało się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed
osiągnięciem wieku określonego w lit. a.
§ 3. 1. Pomoc w zakresie doradztwa zawodowego udzielana jest w trybie porady
indywidualnej.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest realizowana przez dyrektora Centralnego Ośrodka
Aktywizacji Zawodowej w Warszawie, zwanego dalej „COAZ”, oraz kierowników ośrodków
aktywizacji zawodowej w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Szczecinie i
Wrocławiu, zwanych dalej „OAZ”, właściwych ze względu na miejsce zamieszkania
zainteresowanego.
§ 4. 1. Pomoc w zakresie przekwalifikowania zawodowego lub podnoszenia kwalifikacji
realizowana jest w ośrodkach szkolenia oraz w instytucjach uprawnionych do prowadzenia
kształcenia i szkoleń.
2. Zainteresowanemu pokrywa się, do wysokości limitu, koszty za:
1) szkolenia związane z przekwalifikowaniem zawodowym lub podnoszeniem kwalifikacji;
2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem;
3) noclegi w miejscu szkolenia.
3. Wysokość limitu kosztów, o którym mowa w ust. 2, wynosi za:
1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub podnoszenia kwalifikacji - 150 % najniższego
uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu 1 stycznia roku
kalendarzowego, w którym zainteresowany wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy;
2) przejazdy - równowartość dwudziestu przejazdów, wykonywanych przez przewoźników
kolejowych drugą klasą pociągu pośpiesznego, z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z
powrotem;
3) noclegi - równowartość trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300 %
ryczałtu za nocleg określonego w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z
dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z
tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z 2004 r. Nr 271, poz.
2686, z 2005 r. Nr 186, poz. 1554 oraz z 2006 r. Nr 227, poz. 1661).
4. Koszty przejazdów i noclegów z miejsca zamieszkania zainteresowanego do ośrodka
szkolenia i z powrotem pokrywa się, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej
pięćdziesięciu kilometrów w jedną stronę.
5. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, dokonuje się na podstawie
złożonego przez zainteresowanego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów,
potwierdzonych oryginałami rachunków i biletów.
6. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż określony w ust. 3 pkt 2,
zainteresowanemu pokrywa się koszty tego przejazdu w wysokości równej cenie biletu za przejazd
drugą klasą pociągu pośpiesznego, z uwzględnieniem posiadanych uprawnień do przejazdów
ulgowych. Koszty te nie obejmują cen biletów na miejsca rezerwowane oraz cen biletów na
miejsca sypialne lub na miejsca do leżenia.
7. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2, dokonuje właściwy terytorialnie ze względu
na miejsce zamieszkania zainteresowanego dyrektor wojskowego biura emerytalnego w
Bydgoszczy, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Szczecinie, Warszawie albo Wrocławiu,
zwanego dalej „WBE”.
8. Żołnierze, którzy zostali inwalidami w następstwie wypadku lub choroby pozostających w
związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, korzystają z pomocy określonej w ust. 1 do
wysokości dwukrotnego limitu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1.
§ 5. 1. Zainteresowanemu pomoc, o której mowa w § 4 ust. 1, udzielana jest na podstawie
wniosku kierowanego do dyrektora WBE za pośrednictwem, właściwego ze względu na miejsce
zamieszkania zainteresowanego, szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego lub wojskowego
komendanta uzupełnień.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub wojskowy
komendant uzupełnień przesyła, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania, do dyrektora WBE,
za pośrednictwem właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego COAZ lub
OAZ.
3. Właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego COAZ lub OAZ przesyła
wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania, do
właściwego WBE.
§ 6. 1. Wniosek, o którym mowa w § 5, powinien zawierać:
1) stopień wojskowy, imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu kontaktowego oraz
numer PESEL, NIP i adres urzędu skarbowego zainteresowanego;
2) formę pomocy wraz z uzasadnieniem jej wyboru, z której zainteresowany chciałby skorzystać, w
tym pełną nazwę szkolenia;
3) instytucję organizującą szkolenie;
4) termin szkolenia;
5) koszt szkolenia;
6) przewidywane koszty przejazdów i noclegów;
7) informacje dotyczące uzyskanej już pomocy rekonwersyjnej.
2. Żołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję
lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub
choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej do wniosku dołącza:
1) wyciąg z rozkazu dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ostatnio pełnił czynną służbę
wojskową, o zwolnieniu z czynnej służby wojskowej oraz, w przypadku żołnierza, o którym mowa
w art. 133a ust. 2 ustawy, decyzję o przyznaniu świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadku
lub choroby pozostających w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa;
2) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń;
3) zaświadczenie o inwalidztwie.
3. Małżonek żołnierza, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań
służbowych, do wniosku dołącza:
1) skrócony odpis aktu małżeństwa;
2) dokument potwierdzający zaginięcie lub śmierć żołnierza;
3) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń.
4. Dziecko pozostające na utrzymaniu żołnierza, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z
wykonywaniem zadań służbowych, do wniosku dołącza:
1) skrócony odpis aktu urodzenia;
2) dokument potwierdzający zaginięcie lub śmierć żołnierza;
3) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń.
§ 7. Organem właściwym do wydania decyzji w sprawie udzielania pomocy, o której mowa
w § 4 ust. 1, jest dyrektor WBE, właściwy dla miejsca zamieszkania zainteresowanego.
§ 8. Do rozpatrywania odwołań wniesionych od decyzji dyrektorów WBE właściwy jest
dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy
rekonwersyjnej.
§ 9. Zainteresowanemu, któremu przyznano pomoc, o której mowa w § 4 ust. 1, dyrektor
WBE pokrywa koszty szkolenia do wysokości nie większej niż limit określony w § 4 ust. 3 pkt 1,
przez:
1) przekazanie należności za szkolenie na rachunek bankowy instytucji realizującej szkolenie, na
podstawie oryginału faktury lub rachunku wystawionego przez tę instytucję, lub
2) wypłatę należności za szkolenie - po przedstawieniu oryginału rachunku potwierdzającego
opłacenie kosztów szkolenia oraz zaświadczenia o ukończeniu szkolenia z wynikiem pozytywnym.
§ 10. Dyrektor COAZ i kierownicy OAZ prowadzą dla zainteresowanych pomoc w zakresie
pośrednictwa pracy.
§ 11. 1. Zainteresowany składa do organu, o którym mowa w § 10, właściwego ze względu
na miejsce zamieszkania, wniosek o udzielenie pomocy w zakresie pośrednictwa pracy.
2. Organ, na wniosek zainteresowanego, przedstawia mu, w miarę możliwości, oferty pracy
na wolnych stanowiskach pracy w rejonie miejsca zamieszkania, uwzględniając jego potrzeby i
posiadane kwalifikacje oraz wymagania związane z zatrudnieniem na konkretnym stanowisku
pracy.
3. W przypadku braku ofert pracy w miejscu zamieszkania zainteresowanego organ
przedstawia zainteresowanemu, w miarę możliwości, oferty pracy w innych rejonach przez niego
wskazanych.
§ 12. Organy, o których mowa w § 10, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych oraz
dyrektorzy WBE i dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do
spraw pomocy rekonwersyjnej, niezależnie od zakresu swojego działania, prowadzą działalność
informacyjną w zakresie pomocy rekonwersyjnej.
§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie(2) po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Przypisy
(1)
(2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz. U. 2004 r. Nr 277, poz.
2742, 2005 r. Nr 180, poz. 1496, 2006 r. Nr 104, poz. 708 711 Nr 220, poz. 1600, 2007 r. Nr
107, poz. 732 Nr 176, poz. 1242, 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz.
1288, Nr 208, poz. 1308 Nr 223, poz. 1458 2009 r. Nr 22, poz. 120.
Data wejścia życie rozporządzenia: 3 lipca 2009 r.