Podstawy pomiaru wielkości elektrycznych Analiza niepewności
Transkrypt
Podstawy pomiaru wielkości elektrycznych Analiza niepewności
Podstawy pomiaru wielkości elektrycznych Analiza niepewności pomiarowych 1 2007 – styczeń Pracownia Wstępna styczeń 2007 -2- Instrukcja do ćwiczenia 1 „Wyznaczanie oporu” I. Cel ćwiczenia W doświadczeniu wyznacza się średni opór grupy kilkudziesięciu oporników. Pomiaru dokonuje się za pomocą dzielnika napięcia zbudowanego z opornika wzorcowego o znanej rezystancji R ref oraz opornika o poszukiwanej oporności Rx. Dzielnik jest zasilany z zasilacza. Po zmierzeniu napięcia zasilania Uwe oraz napięcia wyjściowego dzielnika Uwy za pomocą woltomierza cyfrowego, poszukiwany opór Rx wyznaczamy posługując się wzorem : Rx U wy = U we Rref + R x II. Wymagania Znajomość podstawowych praw rządzących przepływem prądu elektrycznego przez obwody, prawa Ohma i Kirchoffa oraz zasady Thevenina i Nortona. Znajomość dzielnika napięcia i dzielnika prądu. Znajomość zasad posługiwania się woltomierzem i amperomierzem. Znajomość podstaw rachunku błędów. III. Aparatura Zasilacz, miernik uniwersalny (Brymen 805), akcesoria pomocnicze (kolba lutownicza, kable łączeniowe, chwytaki pomiarowe). IV. Wykonanie ćwiczenia Wykonać pomiar 100 oporników o nominalnej wartości 10 kΩ metodą pomiaru pośredniego w układzie dzielnika napięcia, poprzez wyznaczenie spadku napięcia Ux na badanej oporności, w zależności od wartości oporności odniesienia Rref i napięcia zasilania Uwe . R x = R ref Uwy Uwe− Uwy Uwy ♦ Zbudować układ pomiarowy według schematu jak wyżej. Badane oporniki umieszczać w zaciskach na otrzymanej płytce montażowej. Do pomiaru napięcia Uwy użyć kabla koncentrycznego z wtykiem BNC, zakończonego z drugiej strony wtyczkami bananowymi. ♦ Przy odłączonych kablach zasilania, zmierzyć wartość wlutowanej rezystancji opornika wzorcowego R ref za pomocą multimetru cyfrowego (Brymen 805) i określić jej niepewność, zgodnie z podaną tabelką dokładności pomiaru oporności. Zakres Dokładność 400,0 Ω 4,000 kΩ ; 40,00 kΩ ; 400,0 kΩ 4.000 MΩ 40.00 MΩ 0,8% + 6c 0,6% + 4c 1,0% + 4c 2.0% + 4c Pracownia Wstępna styczeń 2007 -3- ♦ Zasilić układ napięciem stałym, rzędu kilku wolt, za pomocą kabli zakończonych wtyczkami bananowymi. ♦ Zmieniając kolejno oporniki w zaciskach, mierzyć napięcia Uwe i Uwy. Na ich podstawie obliczyć wartości oporów R. Niepewność pomiaru napięcia za pomocą multimetru cyfrowego (Brymen 805) określić zgodnie z podaną tabelką dokładności pomiaru napięcia. Zakres Dokładność 400,0 mV 4,000 V; 40,00 V; 400,0 V 1000 V 0,3% + 4c 0,5% + 3c 1,0% + 4c UWAGA: Wykorzystać własność układu połączeń sprawiającą, że w momencie wyjęcia badanego opornika, woltomierz mierzy wartość napięcia zasilania Uwe ♦ Utworzyć tabelę pomiarową: Nr. 1 Uwe [V] Uwy [V] ∆Uwe [V] ∆Uwy [V] R [kΩ] ∆R [kΩ] ♦ Obliczyć opór R i szacować niepewność tego pomiaru ♦ Narysować rozkład wartości oporów w postaci histogramu ♦ Dla całej grupy oporników wyznaczyć średnią wartość rezystancji oraz jej dyspersję. ♦ Wrysować znormalizowaną krzywą rozkładu Gaussa w histogram. ♦ Czy liczba badanych rezystorów była wystarczająca, by rozkład oporności był dobrze opisywany przez rozkład Gaussa ? ♦ Czy niepewność pojedynczego pomiaru ma istotny wpływ na rozrzut wyników ? ♦ W jakich warunkach możemy nie uwzględniać rezystancji wyjściowej zasilacza i rezystancji wejściowej woltomierza ? ♦ Jakie czynniki, poza dokładnością miernika, mogą mieć wpływ na systematyczny błąd pomiarowy ? ====== Powodzenia ===== Strona internetowa Pracowni Wstępnej WF UW: http://www.slcj.uw.edu.pl/pe/