Katowice, 29 grudnia 2011 r

Transkrypt

Katowice, 29 grudnia 2011 r
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
Mat. Symp. str. 237 – 247
Adam MIREK, Dariusz KATAN
Wyższy Urząd Górniczy w Katowicach
Metody odmetanowania stosowane w polskich kopalniach węgla
kamiennego
Słowa kluczowe
Górnictwo podziemne, zagrożenia naturalne, metan, profilaktyka
Streszczenie
W artykule, na tle stanu kształtowania się zagrożenia metanowego w 2011 roku w polskich
kopalniach węgla kamiennego, przedstawiono podstawowe sposoby ujmowania metanu
w wyrobiskach dołowych, koncentrując się głównie na stosowaniu tej profilaktyki dla
zagrożonych rejonów eksploatacyjnych. Omówiono także (ogólnie) sposób ujmowania metanu
ze ścian przewietrzanych wzdłuż calizny węglowej (tzw. systemem na „U”) oraz
z odprowadzeniem powietrza wzdłuż zrobów (tzw. systemem na „Y”), przy wykorzystaniu
danych zawartych w literaturze fachowej oraz w publikacjach autorów specjalizujących się
w problematyce odmetanowania, a także doświadczeń i obserwacji własnych autorów
niniejszego artykułu. W podsumowaniu artykułu przedstawiono wnioski wynikające
z dokonanych analiz.
1. Wprowadzenie
Obserwowany w ostatnich latach wzrost zagrożenia metanowego - jednego
z najpoważniejszych zagrożeń naturalnych towarzyszących wydobyciu węgla kamiennego związany jest przede wszystkim z prowadzeniem eksploatacji na coraz większych
głębokościach oraz z postępującą koncentracją wydobycia. Powyższy fakt potwierdzają,
sporządzane przez Wyższy Urząd Górniczy, coroczne raporty o stanie zagrożenia metanowego
i wyrzutowego w górnictwie polskim (Mirek, Respondek 2012). W roku 2011 spośród 31
czynnych zakładów górniczych, tylko 7 prowadziło eksploatację wyłącznie pokładów
niemetanowych, natomiast trzy - pokładów zaliczonych do I kategorii zagrożenia metanowego,
przy czym nie stwierdzano w tych kopalniach metanu w powietrzu wentylacyjnym.
Z pozostałych 21 kopalń, aż 16 eksploatację prowadziło w pokładach zaliczonych do IV
(najwyższej) kategorii zagrożenia metanowego. W roku 2011 wydobycie węgla kamiennego
osiągnęło wielkość około 75 mln ton, z czego około 55 mln ton (czyli prawie 73 %) pochodziło
z pokładów metanowych. Z górotworu objętego wpływami eksploatacji w przeciągu roku
wydzieliło się około 829 mln m3 metanu (metanowość bezwzględna), co w przeliczeniu na tonę
wydobytego węgla (uwzględniając całość wydobycia), daje wielkość około 11 m3. Wskaźnik
237
A. MIREK, D. KATAN – Metody odmetanowania
stosowane w polskich kopalniach..
ten (metanowość względna) od kilku już lat utrzymuje się na zbliżonym poziomie, pomimo
wyraźnego w tym czasie spadku wydobycia węgla (rys. 1.1).
1000
11,1
10,1
900
700
8,7
7,9
11,0
12
10
9,1
8,3
7,4
8
600
500
400
6
798,1
752,6
825,9
851,1
878,9
870,3
880,9
855,7
834,9
828,8
m3CH4/tonę
3
mln m CH4 / mln ton
800
11,0
10,5
4
300
200
102,1
100,4
99,5
98,1
100
2
95,2
87,4
83,6
77,4
76,1
75,5
0
0
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
lata
Metanowość bezwzględna (mln m3CH4)
Wydobycie węgla kamiennego (mln ton)
Metanowość względna (m3CH4/tonę)
Rys. 1.1. Kształtowanie się metanowości bezwzględnej, względnej oraz wydobycia w latach 2002-2011
Fig. 1.1. Characteristic of absolute and specific methane emission as well as coal output during
2002-2011
Dobór, już na etapie projektowania robót górniczych, odpowiedniej profilaktyki
zagrożenia metanowego posiada dla przedsiębiorców kluczowe znaczenie, gdyż popełnione
w tym zakresie błędy, szczególnie przy niedoszacowaniu skali zagrożenia, prowadzić mogą do
znacznego pogorszenia bezpieczeństwa załogi i ruchu zakładu górniczego, a w dalszej
konsekwencji, także do braku oczekiwanych rezultatów ekonomicznych. Oprócz uwzględnienia
wyników prognozy zagrożenia metanowego, sporządzonej przez jednostkę naukowo-badawczą
- rzeczoznawcę ds. ruchu zakładu górniczego, bardzo istotnym elementem w doborze
profilaktyki zagrożenia metanowego jest doświadczenie uzyskane przez służby wentylacyjne
kopalń podczas wcześniejszej eksploatacji w konkretnym pokładzie i rejonie.
W szerokim katalogu środków służących do zwalczania zagrożenia metanowego w trakcie
prowadzenia robót górniczych, oprócz sposobów wentylacyjnych oraz zastosowania
pomocniczych urządzeń wentylacyjnych, należy uwzględnić także odmetanowanie górotworu.
Pierwsze w polskim górnictwie próby tzw. wymuszonego ujęcia metanu sięgają początku lat
50. ubiegłego wieku. Od tamtej pory proces ten ulegał ciągłemu doskonaleniu i można dziś
stwierdzić, że taka profilaktyka osiągnęła bardzo wysoki, nie odstający od światowego, poziom.
2. Odmetanowanie w roku 2011
W roku 2011 ilość metanu ujętego odmetanowaniem wyniosła około 250 mln m3 (Mirek,
Respondek 2012). Efektywność odmetanowania, tzn. stosunek metanowości bezwzględnej do
ilości ujętego gazu, osiągnęła wielkość około 30,2 % - przy uwzględnieniu wszystkich
zakładów górniczych. Gdyby jednak wziąć pod uwagę tylko kopalnie (ruchy), w których
prowadzono odmetanowanie, to wskaźnik ten przyjmuje wartość około 31,6 %. W roku 2011
odmetanowanie stosowano w 18 kopalniach za pomocą 16 powierzchniowych i 6 dołowych
238
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
stacji odmetanowania. Zgodnie z przyjętym podziałem miejsc, w jakich prowadzone było
odmetanowanie, w roku tym ujęto:
 z rejonów wyrobisk eksploatacyjnych - 125,07 mln m3 CH4 (około 50,0 %),
 ze zrobów (zza tam izolacyjnych) - 119,01 mln m3 CH4 (około 47,6 %),
 z wyrobisk korytarzowych - 6,12 mln m3 CH4 (około 2,4 %).
Spośród 172 ścian prowadzących eksploatację w pokładach metanowych, odmetanowanie
prowadzono w 71 (około 41,3 %).
Na rysunku 2.1. przedstawiono kształtowanie się odmetanowania w polskim górnictwie
w minionym 10-leciu.
1000
35,0
33,3
900
30,6
30,0
30,7
30,4
30,2
30,0
28,5
27,5
26,3
25,0
700
mln m3
600
20,0
500
400
752,6
798,1
825,9
851,1
878,9
870,3
289,5
300
207,3
227,1
268,8
255,3
880,9
274,2
855,7
259,8
834,9
255,9
217,2
828,8
250,2
15,0
10,0
efektywność odmetanowania (%)
800
31,1
200
5,0
100
0
0,0
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
lata
Metanowość bezwzględna (mln m3/rok)
Ilość ujętego metanu (mln m3/rok)
Efektywność odmetanowania (%)
Rys. 2.1. Kształtowanie się metanowości bezwzględnej, ujętego metanu oraz efektywności
odmetanowania w latach 2002-2011
Fig. 2.1. Development of absolute methane emission, methane drainage and efficiency of demethanation
during 2002-2011
3. Konieczność prowadzenia odmetanowania
Zgodnie z obowiązującymi przepisami (Mirek, Respondek, Katan 2012), odmetanowanie
górotworu należy stosować w zakładach górniczych eksploatujących pokłady zaliczone do IV
kategorii zagrożenia metanowego, za wyjątkiem przypadków uzasadnionych wynikami analizy
stanu warunków wentylacyjno-metanowych i prognozą metanowości. Odmetanowanie należy
także stosować przy prowadzeniu ścian zawałowych w pokładach zaliczonych do III stopnia
zagrożenia tąpaniami i równocześnie do III lub IV kategorii zagrożenia metanowego. Zaliczenie
pokładu do najwyższej kategorii zagrożenia metanowego nie zawsze odzwierciedla rzeczywisty
poziom tego zagrożenia. Bardzo często także odmetanowanie prowadzone jest w pokładach
zaliczonych już do III kategorii zagrożenia metanowego - w roku 2011 w 16 ścianach
wydobywczych – w wyniku uwzględnienia doświadczeń uzyskanych przez służby
wentylacyjne kopalń. Przykładem właściwego podejścia do profilaktyki metanowej może być
KW S.A. O/KWK „Jankowice”, gdzie III kategoria zagrożenia metanowego jest najwyższą
w tym zakładzie, natomiast w roku 2011 odmetanowaniem ujęto w tej kopalni ponad
239
A. MIREK, D. KATAN – Metody odmetanowania
stosowane w polskich kopalniach..
6,8 mln m3 metanu, uzyskując średnią efektywność odmetanowania ponad 33 % (Mirek,
Respondek 2012).
Podstawą podjęcia decyzji o zastosowaniu odmetanowania jest prognoza metanowości
bezwzględnej, sporządzana dla konkretnej parceli ściany. W kolejnym etapie, przy
wykorzystaniu wyników tej prognozy, opracowywany jest projekt techniczny odmetanowania,
który zawiera m.in.:
 obliczenie ilości gazu do ujęcia robotami odmetanowania,
 obliczenie ilości otworów metanowych do warstw stropowych i spągowych,
 określenie niezbędnej ilości zbiorów otworów metanowych i ich wzajemnej odległości,
 wyznaczenie parametrów otworów metanowych do warstw stropowych i spągowych,
 obliczenie przepustowości rurociągów,
 opracowaną technologię wiercenia otworów metanowych.
Odmetanowanie stanowi dodatkową, niezależną od wyrobisk górniczych, hermetycznie
zamkniętą oraz izolowaną od powietrza kopalnianego, sieć przewodów złożonych z rurociągów
i otworów odmetanowania. Najskuteczniejszą metodą odmetanowania jest drenaż tego gazu
z górotworu i otamowanych zrobów oraz odprowadzenie go osobnymi rurociągami na
powierzchnię lub do grupowych prądów zużytego powietrza. Technika odmetanowania polega
na:
 wykonaniu specjalnych wyrobisk izolowanych szczelnie od innych (czynnych);
wyrobiskami tymi są najczęściej otwory wiertnicze, lecz mogą być nimi również izolowane
chodniki lub szczelnie otamowane stare zroby,
 wykonaniu, połączonej szczelnie z otworami, sieci rurociągów dołowych do transportu gazu
oraz stacji pomp ssących,
 wytworzeniu w całym układzie depresji wymuszającej przepływ metanu z górotworu oraz
odtransportowanie go rurociągami - najczęściej na powierzchnię (Kozłowski, Grębski 1982).
Należy podkreślić, że zasadniczy wpływ na uzyskanie maksymalnej efektywności
odmetanowania ma prawidłowy dobór parametrów otworów metanowych, takich jak kąty
pionowe i poziome oraz ich długość. Kolejnym kluczowym elementem jest dyspozycyjność
sieci rurociągów - ich średnice oraz długość trasy transportu gazu od miejsca jego ujęcia do
stacji odmetanowania.
4.
Odmetanowanie wyrobisk eksploatacyjnych
Prowadzenie skutecznego odmetanowania górotworu jest procesem złożonym,
wymagającym dużego doświadczenia i wiedzy zarówno górniczej, jak też z zakresu fizyki
w tym podstawowych praw gazowych.
Uwzględniając założenia projektu odmetanowania można podjąć próby wyprzedzającego
ujęcia metanu już na etapie wykonywania wyrobisk przygotowawczych, przed rozpoczęciem
eksploatacji węgla, w górotworze o nienaruszonej, pierwotnej metanowości i nienaruszonej
strukturze, w którym przepuszczalność warstw wynika z warunków geologicznych, głównie
z głębokości zalegania złoża oraz wielkości i charakteru zaburzeń tektonicznych.
Odmetanowanie taką metodą ma na celu:
 obniżenie metanonośności udostępnianej części złoża i zmniejszenie zagrożenia
metanowego w czasie jej przyszłej eksploatacji,
 zmniejszenie metanowości czynnych przodków i stworzenie w nich bezpiecznych
warunków pracy.
240
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
Podkreślić należy, iż metan z węgla nienaruszonego robotami górniczymi, wskutek jego
nieznacznej przepuszczalności gazowej, uwalnia się w niewielkich ilościach, co jest związane
z malejącą przepuszczalnością węgla wraz z głębokością jego zalegania, a tym samym ze
wzrostem ciśnienia. Tym samym odmetanowanie wstępne zwykle nie przynosi znaczących
efektów.
Z uwagi jednak na istotę zagadnienia, problematyką odmetanowania wyprzedzającego
zainteresowani są przedsiębiorcy planujący eksploatację złóż o wysokiej metanonośności,
uwzględniając zarówno odmetanowanie z wyrobisk dołowych, jak i możliwość prowadzenia
tego procesu przy pomocy specjalistycznych wierceń wykonywanych z powierzchni.
Prowadzenie robót odmetanowania w drążonych wyrobiskach przyścianowych, pomimo
niewielkiej efektywności ujęcia gazu, jest jednak bezwzględnie wskazane z uwagi na
możliwość przygotowania całej instalacji, łącznie z próbami szczelności i ruchowymi, jeszcze
przed uruchomieniem eksploatacji. Proces wykonania jednego zbioru otworów, w zależności od
ich liczby, obejmuje okres kilku dni. Odpowiednie wyprzedzenie zbiorów względem frontu
ścianowego pozwala na uniknięcie pośpiechu przy wykonywaniu prac, a tym samym wpływa
na precyzyjność wierceń i dotrzymanie ustalonych w projekcie parametrów otworów.
W trakcie ruchu ściany prowadzone jest odmetanowanie eksploatacyjne. Metan ujmowany
jest z górotworu, w którym naturalna równowaga złoża została naruszona, a sam proces
odmetanowania prowadzony jest w skałach o zmiennym w czasie stanie naprężeń.
Odmetanowanie warstw stropowych i spągowych rozpoczyna się po uzyskaniu pierwszego
zawału skał stropowych w zrobach i obejmuje coraz większy ich obszar - dzięki powiększaniu
się strefy odprężonej. W miarę przesuwania się czoła ściany następuje osiadanie skał i ponowne
ich uszczelnienie, wskutek czego intensywność odmetanowania maleje. Odmetanowanie
prowadzone tym sposobem może być skuteczne, jeżeli:
 będzie istniała możliwość aktywnego oddziaływania depresją wytworzoną urządzeniami
odmetanowania na strefę odprężoną za czołem ściany,
 depresja ta oddziaływać będzie w tym samym kierunku co depresja wentylatora głównego
przewietrzania,
 otwory metanowe wykonane będą w strefie odprężonej i nie będą miały połączeń, przez
szczeliny, ze strefą zawału bezpośredniego, co pozwala utrzymać w nich wysoką depresję.
Korzystne warunki dla prowadzenia odmetanowania w otoczeniu eksploatacji występują
przy prowadzeniu eksploatacji parceli pokładu zgodnie z kierunkiem jego upadu, natomiast
jednym z istotnych czynników, wpływających na efektywność odmetanowania, ma
zastosowany sposób przewietrzania wyrobiska eksploatacyjnego.
4.1.
Ściany przewietrzane wzdłuż calizny węglowej
Zastosowanie przewietrzania wzdłuż calizny węglowej, tzw. system na „U”, w warunkach
wysokiego zagrożenia metanowego, najczęściej podyktowane jest możliwością wystąpienia
pożaru endogenicznego w zrobach.
Prowadzenie klasycznego odmetanowania ścian przewietrzanych systemem na „U”
charakteryzuje się niską efektywnością - rzędu 20÷30 % - przy czym zdarzają się przypadki, że
wskaźnik ten osiąga wartość nawet do 50÷60 %. Sytuacje takie należy jednak traktować
indywidualnie (Krause 2007).
Klasyczne odmetanowanie omawianych ścian prowadzone jest głównie z wyrobiska
przyścianowego, odprowadzającego powietrze ze ściany. W tym celu, zgodnie z założeniami
projektu, wykonywane są zbiory otworów metanowych. Zbiory takie wykonywane są z samego
241
A. MIREK, D. KATAN – Metody odmetanowania
stosowane w polskich kopalniach..
wyrobiska lub ze specjalnie do tego celu wykonanych wnęk. Często zbiory otworów
lokalizowane są naprzemiennie, tj. wnęka / stanowisko / wnęka, itd. (rys. 4.1).
ką
t
ką
na
Ścia
tp
io
ką
no
tp
wy
io n
/d
ow
y/
łu
g
dłu
kąt
go ość
pion
ść
owy
/ dłu
goś
ć
kąt pionow
y / długoś
ć
kąt pionowy / długość
pi
o
no
wy
no
/d
wy
łu
go
/d
ług
ść
kąt
oś
pion
ć
owy
/ dłu
goś
ć
kąt pionow
y / długoś
ć
ką
t
pio
kąt pionowy / długość
e
iom
poz
kąty
kąty
io
poz
me
y
anow
dści
k na
i
n
d
Cho
ką
tp
jem
wza
kąt
pion
owy
/ dłu
kąt pio
goś
ć
nowy
/ dług
ość
kąt pionowy / długość
na
Ścia
io
ką
no
tp
wy
io n
/d
ow
y/
łu
go
dłu
kąt
g
oś ść
pion
ć
owy
/ dłu
goś
ć
kąt piono
wy / dług
ość
kąt pionowy / długość
Cho
dnik
dleg
na o
łość
ka
wnę
ć
y / długoś iome
kąt pionow
poz
kąty
ow
stan
kąty
e
iom
poz
owy
cian
nadś
isko
leg
a od
jemn
wza
łość
Rys. 4.1. Przykłady oznaczenia lokalizacji zbiorów i parametrów otworów metanowych
Fig. 4.1. Examples of marking of location and parameter sets of demethanation boreholes
Przy wykonywaniu robót wiertniczych bardzo istotną rolę odgrywa lokalizacja wlotu
otworu metanowego (miejsce rozpoczęcia jego wiercenia) względem wysokości ściany. Rodzaj
zastosowanych rur obsadowych zależy od tego, czy otwory mogą być narażone na pracę organu
242
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
urabiającego kombajnu. W przypadku minięcia frontem ściany zbioru nienaruszonych otworów
i utrzymywania się w nich korzystnych parametrów odmetanowania, zbiór taki bardzo często
pozostawiany jest w likwidowanym chodniku nadścianowym za frontem ściany, przy czym
w takich przypadkach należy bezwzględnie zapewnić możliwość niezależnego pomiaru
i regulacji ujęcia oraz jego natychmiastowe zamknięcie.
Niska efektywność odmetanowania ścian przewietrzanych systemem na „U” wynika z faktu,
że w czasie zbliżania się oraz mijania zbioru frontem ściany, w otworach uzyskiwane są
najwyższe stężenia metanu, co przekłada się na ich wydajność. Okres ten trwa jednak
stosunkowo krótko, a ujęcie gazu sukcesywnie przejmuje następny zbiór otworów, jednakże
jego wydajność jest w tym okresie znacznie mniejsza.
Ściany przewietrzane prądem powietrza odprowadzanym wzdłuż zrobów
4.2.
W warunkach dominującego zagrożenia metanowego, a przy niewielkim poziomie
zagrożenia pożarem endogenicznym, stosowane jest przewietrzanie ścian z odprowadzeniem
powietrza wyrobiskiem utrzymywanym wzdłuż zrobów (tzw. klasyczne „Y”) lub
z wykorzystaniem dwóch wyrobisk połączonych przecinkami (tzw. krótkie „Y”). Powyższy
układ przewietrzania ścian wpływa korzystnie na kształtowanie się zagrożenia metanowego
w środowisku zrobów. Powietrze wpływające do zrobów od strony chodnika podścianowego
i w samej ścianie, z uwagi na różnicę potencjałów aerodynamicznych, ma tendencję przepływu
w głąb zrobów, w kierunku czynnego odcinka chodnika nadścianowego, pozostawianego za
frontem ściany. Powoduje to oddalanie niebezpiecznych stężeń metanu od przestrzeni roboczej,
co jest najmocniej odczuwalne w rejonie skrzyżowania ściany z chodnikiem nadścianowym,
a więc w miejscu, które w ścianach przewietrzanych na „U” jest pod tym względem najbardziej
niebezpieczne. Doświeżający prąd powietrza dopływający do wylotu powietrza ze ściany,
powoduje dodatkowe rozrzedzanie stężeń metanu uwalnianego podczas urabiania węgla oraz
redukuje (za frontem ściany) zawartość metanu w opływowym prądzie powierza zużytego.
Prowadzenie odmetanowania w chodniku nadścianowym polega na ujmowaniu metanu ze
zbiorów w czasie dochodzenia do nich frontem ściany, ich mijania oraz za frontem ściany,
niejednokrotnie na odcinku do kilkuset metrów, co pozwala na osiąganie w takich przypadkach
wysokiej efektywności odmetanowania.
Poszczególne zbiory wykonywane są w kształcie wachlarza (rys. 4.2) w taki sposób, aby
skrajne otwory sąsiednich zbiorów wzajemnie się zazębiały.
wzajemna odległość
kąty poziome
/ dług
ość
dłu
go
ść
kąt p
ionow
y
ką
tp
ion
ow
y/
Ściana
dłu
go
ść
kąt p
ionow
y / dłu
gość
ość
tp
ion
ow
y/
ion
tp
ką
t p
ion
ow
y
ść
go
łu
/d
ką
ć
oś
ug
dł
y
ow
on
pi
/d
ług
oś
ć
y/
ow
ość
/ dług
/ dług
ść
go
łu
/d
pio
no
wy
t
ką
ką
t
y
ionow
kąt p
y
ow
on
pi
ką
ć
y
ionow
kąt p
t
oś
ug
dł
t
ką
ką
y/
ow
on
pi
kąty poziome
Chodnik nadścianowy
/d
ług
oś
ć
ZROBY
Rys. 4.2. Przykład stosowania odmetanowania w ścianie przewietrzanej systemem na „Y”
z odprowadzaniem powietrza wzdłuż zrobów
Fig. 4.2. An example of the demethanation use in the longwall vented using the “Y” system of ventilation,
for which ventilation air flows through the galleries made in gobs
243
A. MIREK, D. KATAN – Metody odmetanowania
stosowane w polskich kopalniach..
wzajemna odległość
dłu
go
ść
kąt pi
onow
y / dł
ugość
ion
ow
y/
ość
/d
ług
oś
ć
Chodnik nadścianowy
Ściana
ką
tp
dłu
go
ść
owy /
dług
ść
ć
długoś
kąt pi
on
ką
t p
ion
ow
y
ść
go
łu
/d
io
tp
ść
go
dłu
y
ow
on
pi
ką
/
wy
no
ć
długoś
owy /
/d
ług
oś
ć
t
ką
go
łu
/d
pio
no
wy
on
kąt pi
ką
t
y
ow
on
pi
owy /
ką
tp
ion
ow
y/
ć
t
ką
oś
ług
/d
on
kąt pi
wy
no
io
tp
ką
Chodnik wentylacyjny
kąty poziome
kąty poziome
ZROBY
Rys. 4.3. Przykład stosowania odmetanowania w ścianie przewietrzanej systemem na krótkie „Y”
z likwidacją jednego chodnika za ścianą
Fig. 4.3. An example of the demethanation use in the longwall vented using the short “Y” system of
ventilation, for which ventilation air flows through the galleries made in gobs - with the one gallery
liquidated behind the longwall front
wzajemna odległość
gość
kąt pi
onow
y / dłu
dłu
go
ść
ion
ow
y/
ką
tp
owy /
długo
ść
/d
ług
oś
ć
dłu
g
oś
ć
Chodnik nadścianowy
Ściana
ść
kąt p
ion
ść
długo
ką
tp
ion
ow
y
ką
t p
ion
ow
y/
ść
go
łu
/d
t
ość
/ dług
ką
ść
go
dłu
y
ow
on
pi
/d
ług
oś
ć
/
wy
no
pio
t
ką
go
łu
/d
owy /
pio
no
wy
y
ionow
kąt p
ką
t
y
ow
on
pi
ZROBY
on
kąt pi
/
wy
no
io
tp
t
ką
ką
Chodnik wentylacyjny
kąty poziome
kąty poziome
ść
go
dłu
Rys. 4.4. Przykład stosowania odmetanowania w ścianie przewietrzanej systemem na krótkie „Y”
z likwidacją obu wyrobisk za ścianą
Fig. 4.4. An example of the demethanation use in the longwall vented using the short “Y” system of
ventilation, for which ventilation air flows through the galleries made in gobs - with the two galleries
liquidated behind the longwall front
4.3.
Odmetanowanie z zastosowaniem drenażu nadległego
W warunkach dużego zagrożenia metanowego, przy przewietrzaniu ścian systemem na „U”,
bardzo skuteczny jest drenaż nadległy. Metoda ta polega na ujęciu metanu, z możliwie
największej przestrzeni obszaru górotworu odprężonego eksploatacją, do chodnika wykonanego
specjalnie nad polem wybieranej ściany. Wyrobiska takie, zwane chodnikami drenażowymi,
nadległymi, metanowymi lub odmetanowania, wykonywane są w zasięgu obszaru odprężonego
nad pokładem eksploatowanym. Największe możliwości ujęcia metanu w zrobach zawałowych
występują w odległości 50÷200 m za frontem ściany (Krause 2007; Berger, Markiewicz,
Badylak 2011).
244
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
Chodnik drenażowy, po jego wykonaniu, jest wyłączany z sieci wentylacyjnej za pomocą
tam izolacyjnych o konstrukcji przeciwwybuchowej. Metan wydzielający się do przestrzeni
otamowanej odciągany jest rurociągami do sieci odmetanowania. W większości przypadków
efektywność takiego sposobu rośnie po wykonaniu z chodnika drenażowego sieci otworów
metanowych i podłączeniu ich do niezależnego rurociągu.
Znana jest również modyfikacja omawianego sposobu, polegająca na wydrążeniu
określonego odcinka chodnika nadległego, a następnie wykonaniu zbioru otworów z czoła
przodka - w kierunku frontu ściany. Doświadczenia w tym zakresie prowadzone są obecnie
w JSW S.A. KWK „Borynia-Zofiówka” Ruch „Zofiówka”, gdzie zakresem ww. robót objęto
silnie metanową ścianę G-4 w pokładzie 412łg.
Usytuowanie chodnika drenażowego w strefie odprężenia eksploatacyjnego względem
pokładu eksploatowanego powinno zapewniać migrację metanu z odgazowywania się
pokładów objętych strefą odprężenia, przy czym nie może on być usytuowany w strefie zawału
bezpośredniego ściany. W związku z tym wyrobiska takie bardzo często wykonywane są całym
przekrojem w skale płonej lub z udziałem pokładu pozabilansowego.
Należy nadmienić, że znana jest także metoda odmetanowania za pomocą drenażu
podległego. Jednak w warunkach polskich kopalń nie jest dostatecznie zbadana pod kątem
możliwości powszechnego stosowania.
Odmetanowanie z zastosowaniem chodnika drenażowego nie jest obecnie stosowane
powszechnie, głównie z powodu rozmiarów inwestycji, jednakże dochodząca do wielkości
70÷80 % efektywność odmetanowania uzyskiwana za pomocą drenażu nadległego, może
stanowić dodatkową motywację dla przedsiębiorców dla podejmowania przez nich działań
w tym kierunku.
ażowy
ik dren
Chodn
we
etano
iągi m
ania
gazow
d
o
o
g
ywne
ych
intens w stropow
a
f
e
r
t
S
warst
Ruroc
ni
d
e
r
ś
ezpo
b
ł
a
a ny
Zaw
w
o
t
a
splo
k
e
d
Pokła
Rys. 4.5. Przykład prowadzenia odmetanowania z zastosowaniem chodnika drenażowego
Fig. 4.5. An example of demethanation with the use of drainage gallery
245
A. MIREK, D. KATAN – Metody odmetanowania
stosowane w polskich kopalniach..
chodnik drenażowy
strefa odgazowania
ściana
chodnik nadścianowy
chodnik podścianowy
Rys. 4.6. Schemat usytuowania chodnika drenażowego nad ścianą
Fig. 4.6. The scheme of location of drainage gallery above the longwall
5. Podsumowanie
1. W wyniku prowadzonej działalności górniczej ilość wydzielonego metanu
w przeliczeniu na tonę wydobycia (metanowość względna) systematycznie wzrasta,
pomimo wyraźnego zmniejszenia wydobycia, co przekłada się na wysoki stan
zagrożenia metanowego w kopalniach węgla kamiennego. Zgodnie z dotychczasowymi
doświadczeniami i przewidywaniami ośrodków naukowo-badawczych, metanonośność
pokładów węgla będzie rosnąć wraz z postępującą głębokością eksploatacji. Zatem
w najbliższej przyszłości należy spodziewać się wzrostu ilość wydzielonego metanu
w przeliczeniu na tonę wydobycia.
2. Dobór systemu przewietrzania i, w dalszej kolejności, sposobu odmetanowania parceli
ściany, mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się zagrożenia wentylacyjnometanowego w trakcie eksploatacji. Należy bezwzględnie wyciągać wnioski w tym
zakresie na podstawie dotychczasowych doświadczeń uzyskanych w trakcie eksploatacji
danego pokładu poprzednimi ścianami.
3. Sprawdzone technologie odmetanowania pozwalają na uzyskiwanie wysokich
efektywności. Wprowadzanie ich w rejonach szczególnie zagrożonych należy uznać za
właściwy kierunek, a nawet standard. Poprawa bezpieczeństwa pracy poprzez
podnoszenie efektywności odmetanowania, winna stanowić priorytetowe zadanie
przedsiębiorców.
4. Odpowiednie wyprzedzenie robót odmetanowania względem rozpoczęcia eksploatacji,
precyzja ich wykonania oraz bieżąca kontrola i regulacja parametrów ujmowanego gazu
w trakcie eksploatacji, stanowią elementarne zasady prawidłowego funkcjonowania
systemu odmetanowania.
246
WARSZTATY 2012 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie
Literatura
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
Kozłowski B., Grębski Z.: Odmetanowanie górotworu w kopalniach, Wydawnictwo Śląsk,
Katowice, 1982.
Berger J., Markiewicz J., Badylak A.: Metan i jego wykorzystanie. Odmetanowanie kluczem do
poprawy bezpieczeństwa i efektywności eksploatacji w kopalniach węgla kamiennego. Materiały XX
Szkoły Eksploatacji Podziemnej, Kraków, 2011.
Krause E.: Kierunki poprawy efektywności odmetanowania kopalń warunkujące poprawę
bezpieczeństwa i ochronę środowiska, Materiały VIII Szkoły Geomechaniki, Ustroń, 2007.
Mirek A., Respondek A.: Metan - bogactwo, czy najpoważniejsze z zagrożeń naturalnych
występujących w polskim górnictwie węgla kamiennego. Problemy bezpiecznej eksploatacji
w świetle zdarzeń zaistniałych w KWK „Wujek” Ruch „Śląsk” i KWK „Krupiński”, Materiały XXI
Szkoły Eksploatacji Podziemnej, Kraków, 2012.
Mirek A., Respondek A., Katan D.: Raport o stanie zagrożenia metanowego i wyrzutami gazów
i skał w podziemnych zakładach górniczych. Materiały własne WUG, Niepublikowane, Katowice,
2012.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego
w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. Nr 139, poz. 1169 ze zm.)
Methane drainage methods used in Polish coal mines
Key words
Underground mining, natural hazards, methane, hazards prevention
Summary
On the background of the state of the art (2011) of methane hazard in Polish coal mines, in
the paper there are presented the basic ways of methane gathering in underground workings,
with the main focus put on the prevention for areas threatened with the hazard. On the basis of
literature data as well as the authors experience and observations, there are also discussed in
general the manners of methane collecting from the longwalls vented using the “U” and “Y”
systems of ventilation, for which ventilation air flows through the galleries made in respectively: unmined coal (“U” system) or gobs (“Y” system). In the result of analyses their
findings are also presented.
Przekazano: 04 maja 2012 r.
247

Podobne dokumenty