HALA NAPRAW WAGONÓW OSOBOWYCH

1. OBIEKT
9. FOTOGRAFIE
KARTA GMINNEJ EWIDENCJI ZABYTKÓW - PRUSZKÓW
2. DATOWANIE
7. HALA NAPRAW WAGONÓW OSOBOWYCH
1927 – 1928 r.
3. MIEJSCOWOŚĆ
PRUSZKÓW
4. ADRES
3 Maja 8
5. DZ. NR. EW/OBRĘB
dz. nr 121/1 , obr. 12
6. RODZAJ WŁASNOŚCI
prywatna
7. SPOSÓB UśYTKOWANIA
Magazynowa
8. MATERIAŁ
cegła
9.REJSTR ZABYTKÓW
Nr rej. 1A dec. z 29.03.1999r.
Wpis obejmuje ochrona:
II. budynek w zakresie gabarytu, bryły
i elewacji,
E) Hala Napraw Wagonów
Osobowych
”
10. UWAGI
INFORMACJE HISTORYCZNE
Hala Napraw Wagonów Osobowych powstała w drugiej fazie budowy zakładów, na miejscu rozebranego budynku tzw. „Szwajcarni”. Jest to największa zarazem budowla w
zespole zakładów wykonana w latach 1927 – 1928, m.in. przez firmę Malinowski – Kiełbasiński. Otrzymała formę arch. funkcjonalnej lat okresu międzywojnia – eksponując
konstrukcję z minimum dekoracji. Początkowo mieściła się tu lakiernia i wykańczalnia wagonów, dział napraw wagonów zorganizowano dopiero w 1935 r. W czasie wojny
hale próbowano zburzyć ale te działania przerwał wybuch Powstania Warszawskiego. Później obiekty te wykorzystywano jako obóz przesiedleńczy dla wywoŜonych
mieszkańców Warszawy – hala nr 5 została wówczas ogrodzona drutem kolczastym, słuŜyła do segregacji. Po wojnie została wyremontowana jako pierwsza, mieściły się w
niej juŜ w 1945 r. biura zakładów oraz część hali przystosowano czasowo na parowozownię.
KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA
Hala usytuowana w części pn. zespołu, wolnostojąca, o konstrukcji szkieletowej, Ŝelbetowej, na planie zbliŜonym do kwadratu z niewielkim aneksem od str. płd. jedno i
dwukondygnacyjna, nakryta stropodachem o małym nachyleniu. Doświetlenia w dachu poprzez liczne świetliki. Elewacja wtórnie tynkowane, przeprute niemal w całości
prostokątnymi oknami przemysłowymi, dzielonymi Ŝelbetowymi słupkami na cztery pola oraz w części środkowej 14 dwuskrzydłowymi wrotami wjazdowymi dla
remontowanych taborów.
STAN ZACHOWANIA
Dobry.
BIBLIOGRAFIA
L. Hass, M. Lech, Dzieje Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego im. Ho Chi Mincha w Pruszkowie, Warszawa 1969 r.
Dzieje Pruszkowa, red. A. śarnowska, Pruszków 1983 r.
Karta Ewidencyjna, aut. S. Jabłoński 1998, Zbiory WUOZ
M. Skwara, Historia Pruszkowa w zarysie, Pruszków 2005
AUTOR I DATA WYKONANIA KARTY EWIDENCYJNEJ:
Jan Szuliński – Listopad 2009
Karta po wypełnieniu podlega ochronie na podstawie przepisów Prawa Autorskiego