sygn._akt_i_a_cz_1542_12

Sygn. akt I ACz 1542/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 sierpnia 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SA: Jan Gibiec
Sędzia SA:
Tadeusz Nowakowski (spr.)
Sędzia SA:
Dariusz Kłodnicki
po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu
sprawy z powództwa: (...) S.A. z siedzibą w L.
przeciwko: Ł. P. i M. C. (1)
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego M. C. (1)
od postanowienia Sądu Okręgowego w Legnicy
z dnia 10 lipca 2012 r. sygn. akt I C 189/12
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Legnicy udzielił zabezpieczenia na czas
trwania postępowania przez zajęcie wierzytelności pieniężnych w łącznej wysokości 72.300
zł przysługujących pozwanemu M. C. (2) od strony powodowej na podstawie prawomocnego
orzeczenia Piłkarskiego Sądu Polubownego Polskiego Związku Piłki Nożnej z dnia
27.03.2012 r. tytułem wynagrodzenia kontraktowego oraz premii poprzez złożenie przez
stronę powodową wymienionej kwoty do depozytu sądowego Sądu Okręgowego w Legnicy
na czas postępowania.
W ocenie tego Sądu strona powodowa (uprawniony) wykazała wszystkie niezbędne
przesłanki warunkujące udzielenie zabezpieczenia poprzez zajęcie wierzytelności
przysługującej pozwanemu od strony powodowej.
Roszczenie zostało uprawdopodobnione. Wykazany został także interes prawny w udzieleniu
zabezpieczenia, bowiem obawa uprawnionego co do zdolności zaspokojenia roszczeń przez
pozwanego jest uzasadniona.
Pozwany w zażaleniu domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia przez oddalenie
wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które
miało wpływ na treść postanowienia przez niewłaściwe zastosowanie art. 730 1 §1 kpc.
Zdaniem skarżącego już samo uzasadnienie wniosku strony powodowej budzi poważne
wątpliwości. Ponadto wątpliwe jest samo powództwo. Poza tym sama obawa strony
powodowej co do zdolności zaspokojenia roszczeń pozwanego nie powinna stanowić
podstawy uwzględnienia przez sąd wniosku o zabezpieczenie. W ocenie pozwanego po jego
stronie nie istnieje zagrożenie niewypłacalności.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie podlega uwzględnieniu. Nietrafny jest zarzut skarżącego naruszenie przepisu
art. 730 1 §1 kpc.
Należy zgodzić się z Sądem I instancji, że strona powodowa jako uprawniony wykazała
wszystkie niezbędne przesłanki warunkujące udzielenie zabezpieczenia w sposób
przedstawiony w zaskarżonym postanowieniu.
Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym - przy uwzględnieniu
treści art. 243 kpc oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenie,
które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia, jak i podstawy prawnej roszczenia.
Co do okoliczności faktycznych, w świetle oferowanych dowodów przez uprawnionego, to
uprawdopodobnienie nie może budzić „poważnych wątpliwości”, jak twierdzi skarżący, lecz
posiada walor prawdopodobieństwa w rozumieniu przepisów o zabezpieczeniu.
Prawdopodobna jest również podstawa prawna roszczenia i nie można jej oceniać jako
„bezzasadnej” oczywiście mając na uwadze, że sąd porusza się w materiale dowodowym we
wstępnej fazie postępowania sądowego.
Należy pamiętać, że Sąd w postępowaniu zabezpieczającym jest uprawniony oceniać wagę
przesłanek uwiarygodniających roszczenie przez ich porównanie z przesłankami, które
podważają uprawdopodobnienie powództwa. Przy ocenie, czy roszczenie jest wiarygodne sąd
powinien uwzględnić także znajdujący się w aktach materiał … (patrz orzeczenie SN z
09.09.1961 r., IC CZ 54/61. OSNC 1963 nr 6 poz. 114). Stosując powyższe kryterium
stwierdzić należy, że skarżący nie przedstawił na tym etapie postępowania okoliczności, które
miałby poddać w poważną wątpliwość okoliczności mające uprawdopodobnić żądanie.
Nietrafny jest także zarzut skarżącego co do braku interesu prawnego uprawnionego w
udzieleniu zabezpieczenia. Otóż wszystkie okoliczności związane z oceną tegoż interesu
dokonane przez Sąd Okręgowy należy uznać za słuszne. Należy podkreślić funkcję
konserwacyjną postępowania zabezpieczającego, która służy ochronie wierzyciela
pragnącego zagwarantować sobie możliwość zaspokojenia w trybie egzekucyjnym swojego
roszczenia dochodzonego przed sądem. Uprawniony może powoływać się na szereg
okoliczności, w tym na zagrożenie wyzbycia się majątku przez obowiązanego,
nieregulowanie zobowiązań, itp.
W rozpoznawanej sprawie, wbrew stanowisku skarżącego Sąd I instancji właściwie ocenił te
ewentualne zagrożenia.
Należy tutaj dodatkowo wskazać, że jak wynika z akt II K 863/11 Sądu Rejonowego W. (k.
33 akt cywil.) skarżący wprawdzie posiada szereg nieruchomości, w tym mieszkania w Z.,
jedno w W., mieszkanie w J., jednakże obok kredytu wskazanego przez Sąd Okręgowy w
kwocie 980.000, obowiązany ma także kredyt w kwocie 230.000 zł, z którego do spłaty
pozostało około 100.000 zł. Raty kredytów miesięcznie, jak sam przyznał to 10.000 zł.
Natomiast posiadane oszczędności na dzień 9 grudnia 2011 r. to 80.000 zł, które obowiązany
przeznacza na życie, spłatę kredytów i wykończenie mieszkania, czyli na dzień dzisiejszy
faktycznie nie istnieją. Skoro obowiązany nie wykazał innych źródeł dochodu, to ocenę
interesu prawnego dokonaną przez Sąd Okręgowy trudno podważyć.
Z powyższych przyczyn zażalenie jako bezzasadne należało oddalić (art. 385 kpc w zw. z art.
397 §2 kpc).