Prasa i Informacja - curia

EUROPOS BENDRIJŲ TEISINGUMO TEISMAS
TRIBUNAL DE JUSTICIA DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS
SOUDNÍ DVŮR EVROPSKÝCH SPOLEČENSTVÍ
EURÓPAI KÖZÖSSÉGEK BÍRÓSÁGA
DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABERS DOMSTOL
IL-QORTI TAL-ĠUSTIZZJA TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ
GERICHTSHOF DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN
HOF VAN JUSTITIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN
EUROOPA ÜHENDUSTE KOHUS
TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
∆ΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
TRIBUNAL DE JUSTIÇA DAS COMUNIDADES EUROPEIAS
COURT OF JUSTICE OF THE EUROPEAN COMMUNITIES
SÚDNY DVOR EURÓPSKYCH SPOLOČENSTIEV
COUR DE JUSTICE DES COMMUNAUTÉS EUROPÉENNES
SODIŠČE EVROPSKIH SKUPNOSTI
CÚIRT BHREITHIÚNAIS NA gCÓMHPHOBAL EORPACH
EUROOPAN YHTEISÖJEN TUOMIOISTUIN
CORTE DI GIUSTIZIA DELLE COMUNITÀ EUROPEE
EIROPAS KOPIENU TIESA
EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS DOMSTOL
Kontakty z Mediami i Informacja
KOMUNIKAT PRASOWY nr 48/06
13 czerwca 2006 r.
Opinia rzecznika generalnego w sprawie C-380/03
Republika Federalna Niemiec / Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej
RZECZNIK GENERALNY PHILIPPE LÉGER PROPONUJE ODDALENIE
SKARGI WNIESIONEJ PRZEZ NIEMCY PRZECIWKO DYREKTYWIE W
SPRAWIE REKLAMY TYTONIU
Zdaniem P. Légera, przyjęta dla dyrektywy podstawa prawna jest właściwym środkiem
służącym zakończeniu tworzenia rozbieżności w przepisach krajowych w tej dziedzinie,
przyczyniających się w znaczący sposób do podziałów rynku wewnętrznego.
Niemcy wniosły do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich skargę o częściowe
stwierdzenie nieważności dyrektywy1 w sprawie reklamy i sponsorowania wyrobów
tytoniowych w mediach innych niż telewizja2. To państwo członkowskie utrzymuje w
szczególności, że przyjęcie, jako podstawy prawnej, art. 95 traktatu WE, upoważniającego
1
Dyrektywa 2003/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie zbliżenia
przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do
reklamy i sponsorowania wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 152, str. 16).
2
Jest to trzecia skarga o stwierdzenie nieważności, którą wnoszą Niemcy przeciwko dyrektywie w sprawie
wyrobów tytoniowych. Niemcy wniosły skargę o stwierdzenie nieważności dyrektywy 98/43/WE, o
identycznym tytule, wskutek której wyrokiem Trybunału z dnia 5 października 2000 r. w sprawie Niemcy
przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie stwierdzono nieważność tej dyrektywy w całości ze względu
na
przyjęcie
niewłaściwej
podstawy
prawnej
(zob.
komunikat
prasowy
nr
72/00,
http://www.curia.eu.int/fr/actu/communiques/index.htm). Dyrektywę 2003/33 przyjęto w nastepstwie
wspomnianego wyroku.
Niemcy wystąpiły również o częściowe stwierdzenie nieważności dyrektywy 2001/37/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i
administracyjnych Państw Członkowskich, dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów
tytoniowych (Dz.U. L 194, str. 26). Skarga ta została uznana przez Trybunał za oczywiście niedopuszczalną ze
względu na wniesienie jej po terminie. Niemniej jednak Trybunał dokonał oceny ważności tej dyrektywy w
ramach szeregu postępowań w sprawie odesłań prejudycjalnych, z którymi wystąpiły sądy angielski i
niemiecki.
Wspólnotę do przyjęcia środków dotyczących zbliżenia przepisów krajowych, które mają na
celu ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego, jest błędne.
Przede wszystkim rzecznik generalny podnosi, iż w czasie, gdy uchwalano zaskarżoną
dyrektywę istniały istotne rozbieżności między krajowymi przepisami w dziedzinie reklamy i
sponsorowania wyrobów tytoniowych.
Rzecznik generalny bada następnie wpływ tych rozbieżności na rynek wewnętrzny.
W odniesieniu do reklamy wyrobów tytoniowych w prasie, P. Léger uważa, że rozbieżności
w przepisach krajowych, polegających w większości przypadków na ograniczeniu lub
zakazie takiej reklamy, doprowadziły nieuchronnie do powstania przeszkód nie tylko w
swobodnym przepływie towarów, lecz również w swobodzie świadczenia usług. Z uwagi na
rozwój tych krajowych przepisów w kierunku coraz surowszych ograniczeń, jest wysoce
prawdopodobne, iż przeszkody te będą narastać i rozszerzać się na nowe państwa
członkowskie.
Ponadto, krajowe zakazy lub ograniczenia reklamy wyrobów tytoniowych mogą powodować
przeszkody w nadawaniu między państwami członkowskimi audycji radiowych oraz
przekazów elektronicznych (należących do dziedziny usług społeczeństwa informacyjnego),
jeżeli takie audycje lub przekazy zawierają reklamy tych wyrobów.
Podobnie, restrykcyjny kierunek rozwoju prawa krajowego dotyczącego metod promocji
wyrobów tytoniowych nie omija również działalności polegającej na sponsorowaniu audycji
radiowych przez podmioty gospodarcze z branży tytoniowej. Rozbieżności przepisów
krajowych w tej dziedzinie istniały już w czasie, gdy uchwalano zaskarżoną dyrektywę lub
miały się z dużym prawdopodobieństwem wkrótce pojawić. Takie rozbieżności mogą
powodować z kolei ograniczenia w swobodzie świadczenia usług.
Wszystkie te przeszkody uzasadniają, zdaniem rzecznika generalnego, przyjęcie takiej
podstawy prawnej, jaką wybrał prawodawca wspólnotowy. Postanowienie traktatu WE,
którego celem jest zbliżanie przepisów państw członkowskich, mające na celu
ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego jest bowiem właściwym środkiem
służącym zakończeniu tworzenia rozbieżności w przepisach krajowych w tej dziedzinie,
przyczyniających się w znaczący sposób do podziałów rynku wewnętrznego.
Wreszcie, P. Léger podkreśla, iż dyrektywa rzeczywiście ma na celu usuwanie przeszkód w
swobodnym przepływie lub zapobieganie im. W tym względzie stanowi ona, że państwa
członkowskie nie mogą zakazywać ani utrudniać swobodnego przepływu produktów
zgodnych z tą dyrektywą i nie upoważnia państw członkowskich do ustanawiania
surowszych wymogów, które uznałyby za niezbędne w celu zapewnienia ochrony zdrowia
ludzkiego, w dziedzinie reklamy i sponsorowania wyrobów tytoniowych.
W związku z tym rzecznik generalny proponuje, by Trybunał oddalił skargę wniesioną przez
Niemcy.
UWAGA: Opinia rzecznika generalnego nie wiąże Trybunału Sprawiedliwości. Zadanie
rzeczników generalnych polega na przedkładaniu Trybunałowi, przy zachowaniu
całkowitej niezależności, propozycji rozstrzygnięć prawnych w sprawach, które
rozpatrują. Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich
rozpoczynają właśnie rozpoznanie tej sprawy. Wyrok zostanie wydany w terminie
późniejszym.
Dokument nieoficjalny, sporządzony na użytek mediów, który nie wiąże w żaden sposób
Trybunału Sprawiedliwości.
Dostępne wersje językowe : CS, DE, EN, ES, EL, HU, IT, NL, PL, SK, SL
Pełny tekst opinii znajduje się na stronie internetowej Trybunału
http://curia.europa.eu /jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C380/03
Tekst jest z reguły dostępny od godz. 12.00 CET w dniu ogłoszenia.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, proszę skontaktować się z
Ireneusz Kolowcą
Tel. (00352) 4303 2878 Faks (00352) 4303 2053
Nagranie wideo z ogłoszenia opinii jest dostępne przez EbS “Europe by Satellite”,
serwis prowadzony przez Komisję Europejską, Dyrekcję Generalną ds. Prasy i Komunikacji,
L-2920 Luksemburg, tel. (00352) 4301 35177 faks (00352) 4301 35249
lub B-1049 Bruksela, tel. (0032) 2 2964106 faks (0032) 2 2965956