postanowienie 773.13

Sygn. akt VI K 773/13
POSTANOWIENIE
Dnia 2 września 2013 roku
Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu – VI Wydział Karny w
następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Monika Małasiak
Protokolant:
prakt. Izabela Dydyń
przy udziale Prokuratora delegowanego do Prokuratury Rejonowej Poznań Wilda w Poznaniu
– kpt. Łukasza Jakuszewskiego
oraz
przy udziale oskarżyciela subsydiarnego – Stowarzyszenia Pogotowie dla Zwierząt ----------w sprawie P.W.
oskarżonego o czyn z art. 35 ust. 1 i 2 i inne ustawy „o ochronie zwierząt”
na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k. i art. 640 k.p.k. w zw. z art. 632 pkt. 1 k.p.k.
postanawia:
1. umorzyć postępowanie przeciwko P.W.
2. kosztami postępowania obciążyć oskarżyciela subsydiarnego
SSR Monika Małasiak
Sygn. akt VI K 773/13
UZASADNIENIE
W niniejszej sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 2 lipca 2011r. przedstawiciele Pogotowia dla Zwierząt G.B. i K.H.
przeprowadzili interwencję na terenie posesji przy ul. (…) w (…) związaną z doniesieniami o
przetrzymywaniu w złych warunkach psa.
Na terenie posesji przy ul. (…) w (…) mieszka L.S. wraz z mężem W.S. oraz ich córka
M.S.. Pod adresem tym zameldowany jest także P.W. (syn L.S.), ale faktycznie wraz z
konkubiną i dzieckiem mieszka w (...)
Pies, który znajdował się na posesji należy do rodziców i siostry P.W. Został on przez
nich przygarnięty w marcu 2004r.
Podczas interwencji Pogotowia dla Zwierząt P.W. był w odwiedzinach u rodziny. Gdy
przedstawiciele Pogotowia dla Zwierząt poprosili od kogoś z obecnych o dowód osobisty, by
jak stwierdzili potwierdzić odebranie psa, swój dowód podał P.W.
W ten sposób G.B. uzyskał dane P.W. a następnie składając zawiadomienie o
popełnionym przestępstwie jego wskazywał jako właściciela zwierzęcia.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza,
gdy czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie
jego popełnienia.
Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego już na etapie postępowania
przygotowawczego tj. zeznań L.S. i W.S. oraz wyjaśnień P.W., pies którego dotyczyła
interwencja nie należał do P.W. P.W. nie mieszka od kilku lat pod adresem ul. (…) w (…) i
nie był odpowiedzialny za psa. Obecność P.W. podczas interwencji Pogotowia dla Zwierząt
była przypadkowa (był w odwiedzinach u rodziny) i niesłusznie został uznany przez G.B. za
właściciela zwierzęcia.
Zaznaczyć należy, że takie ustalenia faktyczne wskazane zostały już w postanowieniu
Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań Wilda z dnia 22 października 2012r.
umarzającym dochodzenie przeciwko P.W., w postanowieniu Sądu Rejonowego Poznań –
Sygn. akt VI K 773/13
Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 18 lutego 2013r. a następnie ponownie w
postanowieniu Prokuratora z dnia 29 marca 2013r. Mimo to, bez refleksji nad tym co ustalone
zostało w toku postępowania przygotowawczego, Pogotowie dla Zwierząt skierowało
subsydiarny akt oskarżenia właśnie przeciwko P.W.
Skoro zatem już na tym etapie sprawy wiadomym jest, że P.W. nie dopuścił się
zarzucanego mu przestępstwa z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. „ O ochronie
zwierząt”, koniecznym jest umorzenie przeciwko niemu postępowania jeszcze przed
rozpoczęciem przewodu sądowego.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 640 k.p.k. w zw. z art. 632 pkt 1 k.p.k. kosztami
postępowania Sąd obciążył oskarżyciela subsydiarnego.
/-/SSR Monika Małasiak