„Wierna nieobecnym"

„Wierna nieobecnym"
Siedzi babcia przy oknie,
na dworze ulewa.
Myśli o tych bliskich,
których już przy niej nie ma.
Ogląda wiadomości:
znowu ktoś kogoś zabija,
ktoś płacze w samotności,
a innym zwyczajnie dzień mija.
Co dzień samotna się budzi,
kogoś brakuje...
Nie ma już obok ukochanych ludzi,
bardzo tego żałuje.
Zawsze sama na cmentarzu
zapala znicz w milczeniu.
Z taką twarzą bez wyrazu,
a jednak w ogromnym cierpieniu.
Teraz siedzi przy kominku,
czyta te piękne baśnie,
w których miłość nie umiera,
dopóki życie nie zgaśnie.
I miejsce
Maria Kielecka - Liceum Ogólnokształcące nr 5 w Toruniu