Fotografia czarno-biała, autor nieznany. Wykonana około 1922 roku

Fotografia czarno-biała, autor nieznany.
Wykonana około 1922 roku
Wymiary: wysokość 8,5 cm, szerokość 11 cm
Ze zbiorów Muzeum Wojska w Białymstoku
Grupa ludzi przed białym budynkiem.
Troje siedzi na ławce.
Siedmioro stoi za nią.
Wszyscy zwróceni przodem do nas.
Twarze uśmiechnięte.
W lewym dolnym rogu zdjęcia fragment słupka.
Od niego, w prawo, biegnie drut kolczasty.
Drewniane drzwi budynku otwarte na oścież.
Nad wejściem prześwit z szybkami.
Po obu stronach drzwi, wąskie okna.
Przed budynkiem drewniana ławka.
Na niej, po środku, siedzi uśmiechnięta, młoda kobieta.
Włosy zaczesane do tyłu.
Twarz owalna.
Jasna spódnica i ciemny płaszcz.
Na prawym przedramieniu, równo złożona, biała tkanina.
Lewa dłoń na udzie.
Po obu stronach kobiety siedzą mężczyźni.
Z prawej niższy, w kaszkiecie.
Uśmiechnięta, owalna, twarz.
Policzki zapadnięte.
Ciemny płaszcz z kołnierzykiem.
Na wysokości ramion, pofałdowany nadmiar tkaniny.
Poniżej, sylwetkę przesłaniają trzymane w rękach ubrania.
Spod nich, wystają szare nogawki.
Po drugiej stronie kobiety, mężczyzna z długą, czarną brodą i wąsami.
Na głowie papacha.
Siedzi z założonymi nogami.
Stopy bose.
W rzędzie za ławką sami mężczyźni.
Sześciu ma na głowach maciejówki.
Siódmy papachę.
Mężczyzna pierwszy z lewej trzyma w dłoniach otwartą książkę.
Pozostali, zwinięte ubrania.
Papacha to męskie nakrycie głowy popularne wśród narodów Kaukazu, Azji Środkowej i
Kozaków. Tradycyjnie wykonana z owczej wełny lub niedźwiedziego futra. W zależności od
regionu występuje w różnych rozmiarach i kształtach.