Włochy Jezioro Comer

Włochy
Stolica:
Rzym
Powierzchnia:
301 230 km²
Ludność:
60 418,7 tys
Waluta:
euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie:
220 V
Język:
włoski
Wiza:
wiza nie jest wymagana
Regiony:
Abruzja, Apeniny Północne (SKI), Apulia, Bazylikata, Dolina Aosty, Dolina Aosty
(SKI), Emilia - Romania, Florencja, Gargano, Jezioro Comer, Jezioro Garda, Jezioro
Iseo, Kalabria, Kampania, Lazio, Lombardia, Lombardia (SKI), Marche, Mediolan,
Moliza, Neapol, Palermo, Piemont, Piemont (SKI), Południowy Tyrol, Riwiera
Adriatycka, Rzym, Sardynia, Sycylia, Toskania, Trentino, Umbria, Veneto, Watykan,
Wenecja, Wybrzeże Liguryjskie, Wyspa Elba, Wyspy Liparyjskie
Jezioro Comer
Krótka informacja
Bajkowa atmosfera, czar okolic i niezwykły pejzaż malowniczego jeziora.
Informacje ogólne
Pięknem włoskich jezior rozlewających się po malowniczych okolicach zachwycali się nie tylko wybitni kompozytorzy przyjeżdżający w niezwykłe
okolice, żeby tworzyć wspaniałe utwory, ale także całe pokolenia pisarzy inspirujących się tym niezwykłym zakątkiem Włoch. Przyjazny klimat krainy
Jezior Alpejskich przyciąga również tłumy turystów pragnących wypoczywać w bajkowej atmosferze ulegając jednocześnie czarowi okolicy. Dla
niezwykłych krajobrazów nad jeziora przyjeżdżają przede wszystkim turystyczni romantycy pragnący przeżyć magiczne chwile oraz młode pary
poszukujące romantycznych uniesień.
Jeziora Alpejskie powstały podczas ostatniego zlodowacenia zakończonego ok. 11 tys. lat temu, kiedy topniejący lód spływający z alpejskich zboczy
wypełnił wodą przepiękne doliny wyżłobione przez jęzory lodowca. Okolica jezior ma tę zaletę, że zimy są łagodne i ciepłe, akweny idealnie nadają się
do uprawiania żeglarstwa i windsurfingu, gdyż sprzyjające wiatry od lądu to rezultat różnic temperatury i ciśnienia między cieplejszymi wodami jezior i
chłodnym powietrzem znad gór. Podczas gdy silny wiatr na jeziorach wypełnia białe i kolorowe żagle uwijające się w malowniczej scenerii, amatorzy
kąpieli mogą wygrzewać się na zacisznych brzegach.
Jezioro Comer wyróżnia się spośród pozostałych wspaniałymi brzegami okalającymi smukłe szczyty, wśród których z pomiędzy bujnej roślinności
zerkają na turystów zwiedzających region urocze pałace i wille. Akwen położony w północnych Włoszech ma długość 50 km i szerokość 5 km, przy
czym głębokość sięga aż 410 m, co czyni go najgłębszym jeziorem w Europie. Nad północnym krańcem górują surowe Alpy, na których stokach
można przez cały sezon jeździć na nartach, w wielu miejscach jeziora brzeg jest wysoki i urwisty, niemniej popularne Lago di Como, zwane też „Lario”
cieszy się wśród turystów niezwykłą popularnością. Atrakcją jeziora przypominającego swoim kształtem literę „Y”, składającego się z trzech części jest
jedyna wyspa Isola Comacina zamieszkiwana już w starożytności.
Como – świetnie prosperujące miasteczko z wieloma tradycjami, w którym wypoczynek może okazać się niezwykle satysfakcjonujący. To najbliższy
kurort oddalony od Mediolanu o zaledwie 50 km słynący z produkcji jedwabiu, którego wytwarzaniem miejscowa ludność zajmowała się przez wieki w
swoich domach i małych zakładach tkackich, a do dziś jest kontynuowana w większych fabrykach. Warto spacerować po starówce i zachwycać się
lokalną kuchnią, można też przejechać się kolejką linową, z której rozpościera się niezwykły widok na malownicze jezioro. Nowoczesne hotele i
wykwintne kawiarnie otaczają plac Piazza Cavour, miło czas można spędzić w ogrodach miejskich – Giardini Pubblici, gdzie w okolicznej willi Olmo
odbywają się kongresy i wystawy sztuki. Najbardziej imponującą budowlą w Como jest katedra Santa Maria Maggiore łącząca gotyk z renesansem
oraz kościół Sant'Abbondio przenoszący zwiedzający w czasy, gdy Como było średniowieczną wioską.
Lecco – okolica pięknego kurortu przypomina norweskie fiordy z poszarpanymi, granitowymi górami, wśród których wypoczynek i relaks z pewnością
będzie satysfakcjonujący. Można też zwiedzać pobliskie tereny dzięki solidnie przygotowanej bazie turystycznej, zadowoleni z pewnością będą
miłośnicy górskich wędrówek, gdyż w mieście biorą początek liczne, widokowe szlaki. W Lecco warto zobaczyć bazylikę z cyklem XIV-wiecznych
fresków, dom rodzinny pisarza Alessandra Manzoniego z regionalnym muzeum oraz zabytkowy most na rzece Adda.
Menaggio – przepiękny kurort będący doskonałą bazą wypadową dla turystów miłujących górskie wycieczki zarówno piesze jak i rowerowe. Wolny
czas warto spędzać na konsumowaniu lokalnych smakołyków w przytulnych restauracjach i kawiarniach na głównym placu miasteczka Piazza
Garibaldi, wypoczynku na trawiastej plaży lub szalejąc na nartach wodnych czy żeglując po wodach pięknego jeziora.
Bellagio – z niezwykle malowniczo położonego kurortu można podziwiać cały akwen jeziora, gdyż leży w miejscu, gdzie zbiegają się trzy odgałęzienia
jeziora Comer. Miejscowość usytuowana jest malowniczo u podnóża wzgórz porośniętych cyprysami, urokliwe uliczki co roku zapełniają się turystami
spacerującymi wśród sklepów z pamiątkami oraz wysadzaną oleandrami i lipami promenadą. Wytchnienie można znaleźć w miejscowych ogrodach
lub wybrać się na żwirową plażę, by wykąpać w krystalicznie czystym jeziorze. Miłośnicy aktywnego wypoczynku mogą korzystać z przyhotelowych
wypożyczalni sprzętów wodnych, sal sportowych, kortów tenisowych oraz pływać w basenach lub wypoczywać popijając drinka na tarasach z
widokiem na piękne jezioro.
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/6
Kuchnia
Świętowanie życia to we Włoszech nic innego jak spożywanie posiłków i picie zacnych trunków. O włoskiej kuchni mówi się, że jest jedną z
najlepszych kuchni na świecie, stąd jej wielka popularność w wielu krajach, gdzie lokale z włoskim jedzeniem można spotkać praktycznie na każdym
rogu ulicy, a włoskie nazwy własne nie są już tak obce i na dobre zadomowiły się w powszechnym słownictwie. Spaghetti, pizza, ravioli czy lasagna
to potrawy, które na stałe zagościły też na stole niejednego domu. Nie tylko takie menu jest domeną wyśmienitej kuchni, w której dominują świeże
owoce, zioła, ryby i jarzyny stosowane od wieków przez włoskich kucharzy należące do zdrowej diety, której nie zaszkodzi nawet mały dodatek oliwy.
Kuchnia włoska to również wpływy innych kuchni pozostawiające swój ślad dzięki bogatej historii, wyraźnie dominują wpływy francuskie, austriackie
czy greckie, chociaż wielu Włochów uważa, że właśnie domowe jedzenie jest tym najbardziej wartościowym.
Włosi mają silnie zakorzenione tradycje kulinarne, przez co spożywanie posiłków jest prawdziwym, często bardzo długim, ale jakże smakowitym
rytuałem. Obowiązkowe śniadanie prima calzione nie może obejść się bez cappuccino oraz brioche lub cornetto – miękkiej bułki francuskiej
nadziewanej dżemem, kremem czy czekoladą, taki posiłek można spokojnie skonsumować stojąc przy barowej ladzie. Jeżeli ktoś zgłodnieje od razu
sięga po panini – wielkie kanapki składające się z bagietki przełożonej kiełbasą, serem i różnorodnymi dodatkami, w zależności od gustu. Bary z
takimi kanapkami zwane paninoteca to standardowy obrazek większych miast, zamawia się zwykle tramezzini – gotowe kanapki z białego chleba z
różnymi dodatkami lub gorące toste z serem lub szynką i pomidorem. Przed południem najlepiej zamówić coś na wynos w barze tavola calda,
wszędzie można też kupić pojedyncze kawałki pizzy. Zapiekanki focacce obłożone serem lub pomidorem ze szpinakiem, wątróbką lub mięsem
spotykane są na targach, tak samo jak popularne suppli – zapiekane kule ryżu wypełnione farszem mięsnym.
Obiad – pranzo – zazwyczaj zaczyna się od antipasto – przystawki (mogą nią być surowa szynka prosciutto, gotowana cotto lub wędzona crudo z
serem mozzarella) po której następuje kulinarna celebracja zupy, risotto lub dania z makaronem zwanych ogólnie il primo, następnie ryba lub mięso,
ser, świeże owoce, czyli il secondo i na koniec kawa. Pochłonięcie wszystkich dań zalecane jest wyłącznie turystom z nadmiernym apetytem.
Contorni – sałatki lub warzywa można zamawiać i spożywać osobno, w każdej restauracji można dostać też makaron z sosem pomidorowym –
pomodoro lub mięsnym – al ragu, różne pasty, spaghetti z sosem bolońskim lub napoli, risotto czy też tortelini – pierożki z nadzieniem mięsnym lub
serowym.
Przebywając na wczasach we Włoszech nie wypada przejść obojętnie obok lodów włoskich – gelato – cieszących się popularnością nie tylko w tym
kraju. Lody w wafelku – un cono – można kupić dosłownie wszędzie, a najlepsze gelaterie przyciągają tłumy smakoszy tego cudownego i
orzeźwiającego daru niebios. Raj dla podniebienia najlepiej testować w lodziarniach wyrabiających lody na miejscu, zwanych Produzione Propria.
Niezwykle smaczne są chleby wyrabiane w małych piekarniach, Włosi sceptycznie podchodzą do masowych wyrobów artykułów spożywczych,
dlatego ich kuchnia ma tak wysublimowany smak, niemniej sery takie jak Bel Paese, Gorgonzola czy Taleggio produkowane są już przez większych
producentów.
Cokolwiek nie mówić o pizzy we Włoszech, skąd się wywodzi, smakuje wyjątkowo, inaczej niż w innych krajach szczycących się jej podawaniem.
Pieczona w piecach opalanych drewnem – forno a legna – podawana jest w sposób tradycyjny, na cienkim cieście bez zbędnych udziwnień, które
weszły do mody, gdy to smakowite danie stało się powszechne. Pizzerie mogą mieć różny charakter, ale w tych najprawdziwszych można kupić
wyłącznie pizzę, napoje i piwo. Obecnie żaden Włoch nie byłby w stanie zliczyć ile gatunków pizzy może zaoferować przeciętna restauracja.
Stołować można się także w „spaghetteriach” oferujących proste dania mączne i makarony spaghetti najwyższej klasy z całym wachlarzem sosów
lub w „osteriach” – specjalizujących się w domowych kulinariach restauracjo-pubach.
Spacerując po włoskich ulicach bardzo często można poczuć aromat świeżo parzonej kawy. Humor można poprawić sobie espresso, caffe lungo – z
większą ilością wody, Americano – z domieszką alkoholu, macchiato – podawaną z małą ilością mleka lub caffe late – przypominającą polską białą
kawę.
Za Alla spina – piwo z beczki – mogą zabrać się wszyscy miłośnicy tego wspaniałego napoju; popularne piwa to Moretti, Peroni i Dreher, natomiast
wódka grappa to mocniejszy trunek pochodzący z Bassano di Grappa w Wenecji Euganejskiej, a za najlepsze włoskie brandy uchodzi Stock. Także
wina mają swoje wzmocnione wersje w postaci Martini, Cinzano czy Campari, natomiast po obiedzie dobrze smakuje gorzki drink Amaro lub
Amaretto – słodszy z intensywnym smakiem migdałów. Ciekawym doświadczeniem może być skosztowanie gęstej, podpalanej, słodkiej, anyżowej
mieszanki z ziarnkiem kawy – Sambuki, w każdym barze można zamówić też Strega – żółty, słodki likier o ziołowo-szafranowym smaku. Włosi
popisują się także szerokim wachlarzem win, najlepiej smakują Soaves, Valpolicella i Chianti, w końcu włoskie wina zmieniają każdy posiłek i
spotkanie rodzinne w przyjemne wydarzenie towarzyskie. We Włoszech ze względu na klimat uprawia się najwięcej odmian winorośli i produkuje
najwięcej wina, niż w jakimkolwiek innym kraju. Każdy region ma swoje specyfiki, głębią smaku wyróżniają się Recioto Amarone i Recioto Amabile
robione z suszonych winogron, czołowi producenci to Allegrini, Antinori, Clerico, Bruno Giacosa czy Angelo Gala. Warto zapamiętać takie słowa jak
wino czerwone – rosso, białe – bianco i różowe – rose lub rosato, żeby później nie mieć problemu w restauracji z doborem ulubionego bukietu.
Istotne we włoskiej kuchni jest pewne rozróżnienie polegające na przykład na tym, że mieszkańcy północy jedzą pasta – makaron w kształcie
wstążek, natomiast południowcy spożywają rurki. Północ słynie z makaronów zrobionych z jajek, często podawane są alla Bolognese – z klasycznym
sosem, z chudą cielęciną i pomidorami, przyprawionym marchewką, selerem i prosciutto, natomiast klasyczny południowy makaron produkowany
jest masowo i podawany z sosem napoletana, na bazie wieprzowiny. Takich podziałów jest wiele i można je zauważyć w różnych odmianach
regionalnych, których we Włoszech nie brakuje.
Jeziora i Lombardia są jednymi z niewielu regionów, w których głównym składnikiem potraw jest ryż serwowany w rożnych postaciach. Włosi na
północy zajadają się także zielonymi makaronami oraz polentą – potrawą sporządzoną z mąki kukurydzianej z dodatkiem sera i różnych sosów, np.:
pomidorowego. Danie podaje się zaraz po przyrządzeniu, chociaż polenta najlepiej smakuje schłodzona, pokrojona w plasterki lub podana z grilla jako
przystawka do głównego dania. Do typowych dań, które można spotkać w liczących się regionalnych restauracjach należą kluski gryczane z Valtelin
zwane pizzoccheri, którymi zajadają się lombardczycy.
Również sery z Lombardii znane są nie tylko we Włoszech, poza gorgonzolą niezwykle smakowicie prezentują się podobny do parmezanu grana
padano, serwowany ze słodkimi potrawami mascarpone czy ostry i miękki taleggio, którego konsumpcję można zakończyć lekko musującym białym
winem Ca' Del Bosco.
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/6
Obyczaje
Włochy można scharakteryzować krótko: pizza, telewizja, fiat i piłka nożna, natomiast typowego Włocha rozpoznaje się po urodzie, krzykliwości,
gadatliwości i wiecznym uśmiechu. Współczesna Italia pełna jest kulturowych paradoksów, które bardzo często można zauważyć wypoczywając w
tej zadziwiającej i pięknej krainie. Powszechnie uważa się, że Włochy to mieszanka zamieszkujących je wielkich rodzin ideologicznych, politycznych i
zawodowych. Rodzina jest niezwykle ważna i każda dąży do swojej suwerenności, można to zauważyć w bezpośrednich kontaktach z tymi
impulsywnymi, ale bardzo przemiłymi i pogodnymi ludźmi. System społeczny jest nieco urozmaicony, niemniej różnice są mało widoczne i polegają
na przykład na tym, że marchesi, czyli markizowie są biznesmenami, niektóre klany liczą się w bankowości, a inne rodziny odnoszą sukcesy w
produkcji wina. Są też klasy średnie, czyli borghesi i contadini – rolnicy, którzy także tworzą rozpoznawalne grupy. Wszystkich łączy jednak narodowe
motto: fatta la legge, trovato l'inganno – czyli po uchwaleniu prawa znajdzie się sposób, aby je obejść.
Włosi mają jeszcze jedną cechę, są niezwykle dumni ze swej bogatej historii i kultury, gdyż mają więcej zabytków niż w jakimkolwiek innym kraju
wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, przez co Półwysep Apeniński jest tak tłumnie odwiedzany przez turystów. Dużą rolę w życiu
religijnym odgrywa Watykan, a celebrowanie katolickich sakramentów począwszy od chrztu, przez Pierwszą Komunię, obrzędy zaślubin po pogrzeb
jest we Włoszech nadal widoczne. Największe uroczystości odbywają się podczas Wielkanocy, kiedy liczne procesje przemierzają ulice miast,
Bożego Narodzenia i dnia Wszystkich Świętych. Silne jest także poczucie przynależności do rodziny, miasta i przede wszystkim klubu piłkarskiego
czy też własnego domu, można to zauważyć podczas bezpośredniej rozmowy z tymi przemiłymi ludźmi.
Dobrem narodowym, z którego słyną Włochy jest piłka nożna obecna w każdej sferze życia publicznego i społecznego. Narodowość jest pojęciem
abstrakcyjnym, ale kiedy pojawia się football lub kuchnia, to już w grę wchodzi umiłowanie do własnego miasta i tradycji. Nazwy włoskich klubów
piłkarskich zna chyba każdy niezależnie od tego czy interesuje się footballem, czy nie. Rywalizacja w tej dziedzinie podobna jest do innej „obsesji”
narodowej czyli opery i bardzo często ma uwarunkowania regionalne, które łatwo można zauważyć przemieszczając się z północy na południe.
Najważniejsza jest miłość do różnego rodzaju widowisk, pokazów i rytuałów, niezależnie w którym miejscu Włoch mają one miejsce, dzięki temu
podkreślana jest wartość życia towarzyskiego, prostoty i przyjemności.
Każdy turysta odwiedzający Włochy musi przekonać się czym jest passeggiata, czyli rytuał wieczornego spaceru, randki z pogawędką, flirtem lub
nawet plotkowaniem między znajomymi. Na ulicach włoskich miast często można spotkać grupki nie tylko młodych ludzi oddających się esencji
włoskiej towarzyskości. Z Włoch wywodzą się właśnie Święto Zakochanych – Walentynki, znane już w starożytności.
We Włoszech do osób młodszych lub rówieśników na powitanie i pożegnanie wystarczy powiedzieć ciao – cześć, natomiast do osób starszych piacere
– coś na zasadzie „miło cię spotkać”, buongiorno – dzień dobry lub buonasera – dobry wieczór. Na pożegnanie wystarczy rzucić arrivederci – do
widzenia. Po Włochach już po pierwszym kontakcie widać, że są przyjaźnie nastawieni, gdyż żywiołowo padają sobie w ramiona i przyjaźnie się
całują. Włosi uwielbiają także komplementy, więc dobrze jest im powiedzieć czasami coś miłego, choćby dotyczącego zdrowego stylu życia, urody
lub dobrego wychowania.
Prawdziwym zwyczajem jest we Włoszech picie mezzo – półtoralitrowej karafki winą będącej uzupełnieniem do posiłków, w obyczajowości Włochów
picie wina leży w tradycji, niemniej jednak zbyt nadmierne korzystanie z tego trunku nie leży w dobrym tonie.
Obiady zwykle jada się w restauracjach o nazwie trattoria lub po prostu ristorante. Warto pamiętać o rachunku – il conto i dokładnym sprawdzeniu jego
listy, gdyż w wielu restauracjach od każdej osoby pobierana jest dodatkowa opłata za nakrycie coperto, a szczegółowy spis zamówionych dań można
sprawdzić prosząc o ricevutę – szczegółowy rachunek. Oprócz coperto pobiera się też dodatkową opłatę za obsługę servizo i jeśli nie jest ona
wliczona w rachunek przyjmuje się, że wynosi około 10% kwoty do zapłacenia.
Turyści wybierający się do Włoch powinni mieć na uwadze, że tak samo jak w Grecji czy Hiszpanii normalnością jest popołudniowa sjesta, kiedy
zamykane są sklepy, urzędy i instytucje, na zatłoczonych zwykle ulicach pozostają pojedynczy ludzie, a wszyscy udają się na zasłużony wypoczynek
lub bardzo często krótką drzemkę. Podobnie nie należy się dziwić, że dla Włochów najważniejszym wydarzeniem dnia w tym czasie może być
spożywanie posiłków, kiedy wszyscy wybierają się na obiad i zostawiają miejsca pracy.
Zwiedzanie kościołów i innych zabytków nie jest mile widziane w koszulkach bez rękawów, krótkich spódniczkach i krótkich spodenkach, dlatego w
niektórych świątyniach można dostać jakieś ubranie na wierzchnie okrycie ciała.
Jeżeli turysta chce skorzystać z taksówki powinien znaleźć jeden z postojów, gdyż we Włoszech nie zatrzymuje się taksówek na ulicach.
Włosi z północy kraju są bardziej powściągliwi od mieszkańców południa, niemniej chętnie odpowiadają na pytania, udzielają pomocy, zawsze też
poświęcą czas, żeby opowiedzieć zbłąkanemu turyście o mało znanym fakcie z życia historycznej postaci lub przedstawić swoją opinię na jej temat.
Aktywny wypoczynek
Regiony jezior mają w swojej ofercie wypożyczalnie sprzętów wodnych do uprawiania żeglarstwa, windsurfingu i nurkowania. Wielu turystów z
zapałem bierze się za narciarstwo wodne, którego znanym centrum jest Centro Lago Service. Okolica idealnie nadaje się także do uprawiania
turystyki pieszej i rowerowej, dużą popularnością wśród turystów odwiedzających malowniczy zakątek cieszy się także jazda konna, dzięki której
można zwiedzać okoliczne tereny. Na przyhotelowych terenach można z powodzeniem korzystać z hal sportowych, grać w tenisa ziemnego czy
korzystać basenów.
Wycieczki Fakultatywne
Bergamo – atmosfera miasta bliższa jest Alpom niż lombardzkiej Nizinie Padeńskiej i dlatego warto zwiedzić tę miejscowość mającą swój niewątpliwy
klimat. Miasto dzieli się na Bergamo Bassa – przyjemnie funkcjonującą, nowoczesną dzielnicę oraz średniowieczną Bergamo Alta, zawdzięczającą
swój urok Wenecjanom, którzy wznieśli w tym miejscu domy i pałace z fantazyjnymi, gotyckimi oknami oraz symbolicznymi lwami weneckimi. W
przytulnych kawiarenkach i restauracjach serwujących lokalną kuchnię można posiedzieć przy pełnym zieleni wielkim placu Sentierone, a zakupy
zrobić na Via XX Settembre uchodzącej za jedno z najlepiej zaopatrzonych centrów tego typu w regionie. Przyjemnie jest napić się kawy w którymś z
ogródków na starym palcu Piazza Vecchia, dzięki swojemu urokowi architektonicznemu, robiącym oszałamiające wrażenie na turystach. Niezwykle
malowniczo w świetle latarni wygląda przylegający do starówki Pałac Mądrości, nadając miejscu teatralnego charakteru. Panoramę miasta można
podziwiać z Wieży Miejskiej – Torre Civica, pełen skarbów architektury sakralnej jest kościół Santa Maria Maggiore. Bergamo Bassa dobrze
sfotografować z Colle Aparto – Otwartego Wzgórza, na które warto podążyć krętą, malowniczą drogą, zwiedzając po drodze labirynt podziemi pod
Murem Weneckim. Żelaznym punktem zwiedzania miasta jest Accademia Carrara – najważniejszy obiekt Bergamo mieszczący w sobie najlepszą w
Lombardii galerię sztuki z obrazami znanych włoskich artystów.
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/6
Werona – wspaniałe miasto mające do zaoferowania turystom wiele atrakcji w postaci okazałych rzymskich zabytków i ciekawych historii. Sama
średniowieczna zabudowa powstała z wydobywanego nieopodal różowego marmuru budzi zachwyt wywoływany dodatkowo towarzyszącej jej
poświacie przypominającej blask zachodzącego słońca. Pierwszą osadę rzymską założono w tym miejscu ze względu na przecinające się szlaki
handlowe prowadzące na północ, później utworzono z niej państwo-miasto najprężniej rozwijające się w XIII w. za czasów Scaligerich, za których
panowania powstało wiele pięknych budynków. Po epizodzie austriackim Werona trafiła z powrotem do Włoch i stała się najzamożniejszym włoskim
miastem. Najważniejszym zabytkiem, którego wręcz nie można przegapić jest Arena pochodząca z I w. zachwycająca godnym podziwu stanem, nadal
funkcjonująca jako centrum odbywających się tam spektakli, dodatkowo urzekająca wspaniałym widokiem na miasto z najwyżej położonych rzędów
siedzeń. Wielu spacerowiczów robiących zakupy, rozmawiających i popijających zacne wina można spotkać na Piazza Bra. Kto chce może się do nich
dołączyć lub udać się na Via Mazzini, gdzie można w niewielkich sklepikach i butikach znaleźć cenne pamiątki. Prawdziwy ruch turystyczny odbywa
się w sercu miasta na placu Piazza delle Erbe otoczonym licznymi pałacami i wieżami zachwycającymi swoją różnorodnością i kunsztem wykonania.
Najbardziej wyrafinowane włoskie grobowce należące do rodu Scaligerich znajdują się przed małym kościółkiem Santa Maria Antica skąd można
podejść do imponującego i największego kościoła w Weronie Sant'Anastasia, który powinien zainteresować miłośników gotyku. Krokiem spacerowym
warto się przemieścić w okolice katedry z ciekawymi malowidłami oraz Porta dei Borsari – budowli, która wywarła wielki wpływ na architektów
renesansu. Samo pokonanie labiryntów sal, dziedzińców i pasaży w twierdzy Castelvecchio już jest pasjonujące, nie wspominając o bogactwie
znajdujących się w niej imponujących eksponatów muzealnych. Niezapomnianym jest też spacer bulwarami wzdłuż wybrzeża rzeki Adygi, w trakcie
którego można także zobaczyć wspaniałą Basilica di San Zeno Maggiore, Teatro Romano z I w. p.n.e., w którym do dzisiaj wystawia się sztuki
Szekspira, w tym najbardziej znaną Romeo i Julia, czy jedną z perełek miasta – kościół Sanata Maria in Organo.
Cremona – warto odwiedzić to urokliwe miasto znane z wyrobu skrzypiec i targowego charakteru, w którym odbywają się wspaniałe koncerty muzyki
klasycznej. Niezapomnianym może być spacer po krętych ulicach starówki i zwiedzanie skupiających się wokół niej zabytków. Średniowieczne serce
miasta Piazza del Comune przyciąga swoim urokiem oraz zabudową z czerwonej cegły ozdobioną wieżyczkami i wspaniałymi arkadami. Wrażenie
robi najwyższa w średniowiecznych Włoszech dzwonnica połączona loggią z katedrą prezentującą mieszaninę różnych stylów. Ciekawe jest
znajdujące się koło niej baptysterium, a wizytę w mieście powinny uświetnić odwiedziny w Museo Stradivariano z pokaźną kolekcją cennych i
zabytkowych skrzypiec. Turyści czujący klimat muzyki klasycznej powinni wziąć udział w warsztatach gry na tym pięknym instrumencie.
Pawia – liczne kościoły,kościółki, stare uliczki i klimat z zamierzchłych czasów charakteryzują urocze miasteczko po którym sam spacer jest niezwykle
przyjemny i relaksujący. Miasto dzielą na cztery części dwie główne ulice wśród których gęstej sieci można natknąć się na jakiś zaciszny placyk z miłą
knajpką, wysoką średniowieczną wieżę lub ładny romański kościół. Na uwagę turystów zasługują Piazza della Vittoria z wyśmienitymi lodziarniami,
podziemny targ, średniowieczny ratusz, nieforemna katedra oraz największy w mieście kościół romański San Michele, do którego warto się
pofatygować, żeby zobaczyć robiącą wrażenie fantastyczną fasadę z ciekawymi zdobieniami. Pozostałe zabytki to Museo Civico i zamek Castello
Visconteo udostępniony dla zwiedzających. Przed wyjazdem z Pawii warto spróbować „zuppy alla pavese” – pożywnej zupy, którą według legendy
miejscowa wieśniaczka poczęstowała króla Franciszka I tuż przed przegraną bitwą z Hiszpanami w 1525 r.
Mediolan – zwany też Milanem położony na północy kraju, w północno-zachodniej części Niziny Padeńskiej jest drugim po Rzymie miastem Włoch, a
tym samym ważnym węzłem komunikacyjnym i ośrodkiem finansowym z największymi bankami, rozpoznawany także dzięki takim markom jak Alfa
Romeo, Pirelli czy Cinzano. Mediolan ceni sobie dyscyplinę pracy i wysoki poziom życia społecznego, co nie przeszkadza turystom czującym się w
mieście wyjątkowo dobrze, dlatego znane włoskie powiedzenie „La dolce vita” powinno być myślą przewodnią w trakcie zwiedzania zaskakującego
miasta. Stolica regionu wkroczyła na arenę dziejów w IV w. wraz z wydaniem edyktu mediolańskiego, dzięki któremu chrześcijanie uzyskali wolność
wyznawania swojej religii, w konsekwencji czego większość obecnych kościołów stoi na miejscach świątyń wzniesionych w poprzednich wiekach.
Mediolan stał się centrum kultury i sztuki za sprawą rządów Viscontich, którzy ufundowali większość wyśmienitych zabytków. Również okres
odrodzenia i panowanie rodu Sforzów obfitowały w liczne inwestycje, kiedy upiększano istniejące już zabytki sławiące miasto do dziś. W mieście
urzędował m.in. słynny Leonardo da Vinci projektujący swoje zadziwiające machiny wojenne, które niestety nie uchroniły metropolii w 1499 r. przed
Francuzami podbijającymi te ziemie na prawie cztery stulecia. Wspaniały zabytek Teatro della Scala pozostawili po sobie rządzący później
Habsburgowie, odciskający jednocześnie swój ślad na pięknej architekturze. Po II wojnie światowej Mediolan znacznie rozwinął się dzięki rozkwitowi
przemysłu znanemu jako „cud mediolański”, z kolei ostatnie dziesięciolecia to już domena piłki nożnej oraz wspaniałego świata mody z nazwiskami
rozpoznawalnymi w niemal każdym zakątku świata. Głównym punktem orientacyjnymi jest plac Katedralny – Piazza del Duomo, w którego sąsiedztwie
skupiają się wszystkie najważniejsze zabytki, najwytworniejsze sklepy i kawiarnie będące ostoją po bogatym w wrażenia zwiedzaniu miasta. W
samym sercu Mediolanu nigdy nie jest cicho, wycieczki turystów przeplatają się z pięknymi kobietami wybierającymi się na ekskluzywne zakupy lub do
drogich restauracji, a sprzedawcy lodów są jedynie tłem dla wybiegających ze stacji metra spieszących się do pracy mediolańczyków. Budowa
najważniejszego zabytku – gotyckiej katedry Duomo sponsorowanej przez Viscontich trwała pięć stuleci, zdobienie fasady skończono dopiero w 1813
r., ale z perspektywy wyrafinowanego, turystycznego oka było warto. Świątynia wygląda imponujące nie tylko ze względu na swoje rozmiary, ale także
dekoracje zachwycające swoim przepychem każdego podróżnika odwiedzającego miasto. W środku można poczuć się jak we wnętrzu wielkiej bestii,
kiedy wpadające przez witraże zielonkawe światło oświetla marmurowe wnętrze tworząc optyczne złudzenia. Katedra ma wiele walorów turystycznych
i wizualnych, jednym z nich jest gwóźdź z Krzyża Chrystusowego wiszący wysoko nad prezbiterium, używany przez cesarza Konstantyna jako końskie
wędzidło. Na dach niezwykłej budowli można dostać się windą, by wśród pinakli, rozet oraz misternie wykonanych posągów podziwiać zapierający
dech w piersiach widok na miasto z majaczącymi Alpami w tle. Kilka perełek architektonicznych kryje się na południe od Piazza del Duomo w
gęstwinie sklepów i biurowców, gdzie znajduje się wspaniały kościół San Satiro – będący dziełem, które pozostawił po sobie wybitny Bramente. W
ramach przerwy między podziwianiem wspaniałych zabytków warto zajrzeć do Gallerii Vittorio Emanuele – najstarszego i najbardziej eleganckiego
centrum handlowego we Włoszech, w którego butikach, restauracjach i luksusowych sklepach można zostawić fortunę. Niedaleko tego miejsca wznosi
się inna niezwykła budowla – teatr operowy La Scala, w którym odbywały się najbardziej znane na świecie opery, do dziś pozostający centrum życia
towarzyskiego i kulturalnego elity mediolańskiej. Spacerując Via Verdi od La Scali można dojść do kolejnego miejsca odwiedzanego przez tłumy
turystów, bowiem do Pinacoteca di Brera – jednej z najwspanialszych kolekcji włoskiej sztuki z dziełami malarskimi na najwyższym artystycznym
poziomie. Małe galeryjki i sklepy z dziełami sztuki porozrzucane są także wzdłuż Via Bera, gdzie warto przysiąść w kawiarnianych ogródkach i
obserwować codzienne życie mieszkańców miasta. Zamożnych mediolańczyków można z kolei spotkać w Złotym Kwadracie – Quadrilatero d'Oro –
ograniczonym monumentalnymi ulicami; znajdują się tam sklepy największych projektantów mody z witrynami i cenami kolekcji zawracającymi w
głowie niejednemu turyście. Po takich atrakcjach trzeba wypocząć, doskonałym miejscem, gdzie można spotkać dostojnych spacerowiczów są ogrody
miejskie Giardini Pubblici – jeden z najstarszych parków w mieście z plątaniną alejek i bujną roślinnością, wśród której wypoczynek jest nadzwyczaj
przyjemny. W okolicy można nacieszyć się sztuką, gdyż wyśmienite dzieła zgromadzone są w najciekawszej mediolańskiej galerii Civica Galleria
d'Arte Moderna, usytuowanej w ogrodzie Padiglione d'Arte Contemporanea, a także nieco mniejszej Callezione Vismara. Od centrum odchodzi
jeszcze jedna ulica Via Dante z turystycznym zwieńczeniem w postaci najpotężniejszego, najbardziej luksusowego i najbogatszego dworu
renesansowej Europy – zamku Castello Sforzesco.Wśród wielu istotnych punktów na mapie turystycznej Mediolanu nie sposób ominąć jednej z
największych atrakcji, czyli kościoła Santa Maria della Grazie ze słynnym malowidłem stworzonym przez Leonarda da Vinci. „Ostatnia Wieczerza”
uchodzi bowiem za powszechnie rozpoznawalne i najznamienitsze arcydzieło malarskie nie tylko we Włoszech, budzące jednocześnie wiele
kontrowersji z racji dwuznaczności i ukrytej symboliki. Wielkie dzieła mistrza można podziwiać także kilka ulic dalej w Narodowym Muzeum Nauki i
Techniki, z najważniejszym wynalazkiem jakim jest słynna latająca maszyna. W ramach relaksu warto poznać nietuzinkowy aspekt nowoczesnego
mediolańskiego życia przechadzając się po Via Monte Napoleon, obserwując jednocześnie co nowego wymyślili wielcy kreatorzy mody tacy jak
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 4/6
Armani, Valentino, Prada czy Versace. Swoistym deserem architektonicznym są rozmieszczone wzdłuż historycznych osi ulicznych i dzielnicowych
Corpi Santi – mury miejskie i Bramy rozwijające się wraz z miastem, do dziś zachwycające swoją konstrukcją. Nie lada gratka czeka miłośników
footballu, gdyż jedną z ikon miasta jest udostępniony zwiedzającym legendarny stadion San Siro. Mediolan to także gąszcz ekskluzywnych restauracji,
w których można dobrze zjeść, życie nocne to prawdziwy rytuał opierający się o „aperitivo” – według mediolańskiego zwyczaju po zakupieniu drinka
bary udostępniają szeroki wachlarz darmowych przekąsek, dzięki którym można wyruszyć na podbój miasta w dobrym nastroju i z pełnym żołądkiem,
a puby, bary i dyskoteki z turystami z całego świata są otwarte do ostatniego klienta.
Turyn – może kojarzyć się ze znanym przemysłem samochodowym, ale nie tylko. Miasto zachwyca także barokową architekturą oraz wspaniałymi
zabytkami przyciągającymi turystów wypoczywających w górskich kurortach. Rzymska osada przechodziła nie raz z rąk do rąk, należała do Królestwa
Longobardów, była stolicą Sabaudii, a po odrodzeniu stała się na pewien okres stolicą Włoch, którą w 1870 r. przeniesiono do Rzymu. Prestiż miasta
wzrósł dzięki fabryce samochodów napędzające tę gałąź włoskiego przemysłu oraz patronowaniu zimowej olimpiady w 2006 roku. Entuzjaści baroku z
pewnością docenią siatkę ulic rozmieszczoną według wykwintnego stylu, wyznaczoną reprezentacyjną Via Roma ze sklepami największych kreatorów
mody, wytwornymi kawiarniami, restauracjami, dwornymi pałacami i prestiżowymi muzeami. Olbrzymi renesansowy plac Piazza Castello,
zaprojektowany na planie prostokąta otoczony jest królewskimi pałacami, warto się z niego udać w kierunku zamkniętej dla ruchu kołowego dzielnicy
handlowej, gdzie można zrobić zakupy i dobrze zjeść lub wybrać się na Piazza della Republica – największy targ w Europie, na którym z pewnością
nie zabraknie wyszukanych pamiątek z północnej części Włoch. Za ożywiającym wieczorami, sprzyjającym spacerom Parco del Valentino znajduje się
interesujące Museo dell'Automobile z wspaniałą kolekcją zabytkowych aut, którego nie mogło zabraknąć w Turynie. Bliźniacze barokowe kościoły
strzegą wejścia na plac Piazza San Carlo określany „salonem Turynu”, w którym bywają najbogatsi mieszkańcy miasta. Ozdobny styl i wykwintne
zdobienia można podziwiać w kościele San Lorenzo lub rzucić okiem na najbogatszą na świecie kolekcję broni dumnie eksponowaną przez muzeum
Armeria Reale, natomiast więcej czasu trzeba poświęcić na zwiedzenie pięknego pałacu Palazzo Madama z wykwintnymi ogrodami, w których warto
usiąść po męczącej wędrówce. Z ogarniętego przepychem miejsca już tylko krok do jedynej renesansowej świątyni w mieście – XV-wiecznej katedry
św. Jana Chrzciciela, w której znajduje się Całun Turyński, mimo licznych kontrowersji przyciągający swoją aurą i tajemniczością wielu turystów. Do
ciekawszych atrakcji inspirujących podróżników należy fantazyjny i luksusowy pałac myśliwski należący przed wiekami do dynastii sabaudzkiej,
wpisany dzięki swojemu wykwintnemu charakterowi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zupełnie zaskakujące jest drugie po kairskim
największe na świecie muzeum egipskie mieszczące się w Palazzo dell'Accademia delle Scienze. Swoim niezwykłym klimatem przyciąga turystów
także Museo Nazionale del Cinema – niezmienny symbol Turynu opowiadający historię światowej kinematografii, w której Włochy odegrały
niebagatelną rolę. Zwieńczeniem wędrówki po pięknym mieście może być wyprawa na Monte dei Cappuccini – niewielkie wzgórze z klasztorem
Kapucynów, z którego zapierający dech w piersiach widok na Turyn i Alpy może zadziwić niejednego turystę.
Wenecja – chyba nie ma na świecie osoby, która nie obiecałaby sobie spędzenia chociaż jednego dnia w mieście gondoli, mostów, kolorowych masek
i karnawału. Nie ma w tym nic dziwnego – miasto położone jest na wodzie, a niezwykłą i jedyną w swoim rodzaju atmosferę tworzą bajkowe zespoły
uliczek, wszechobecne kanały i piękne zabytki wręcz unoszące się na wzburzonych falach wywoływanych przez przepływajcie obok setki gondoli.
Główna arteria komunikacyjna to czterokilometrowy Canal Grande dochodzący w niektórych miejscach do 70 m szerokości, dzielący miasto na
połowę. Przy nim ulokowana jest większość najznamienitszych zabytków Wenecji, więc warto chociażby zwiedzić miasto z poziomu wody.Wenecję
założyli mieszkańcy stałego lądu skrywający się na bagnistych wysepkach przed najazdami Hunów, Wizygotów i Longobardów, co spowodowało, że
malownicze tereny odegrały ważną rolę w historii Włoch nabierając jednocześnie istotnego znaczenia strategicznego. Całą okolicę nie sposób
zwiedzić w jeden dzień, ciężko też wejść do każdego z kościołów, niemniej najlepszym sposobem na zwiedzanie jest skorzystanie z gondoli, wodnych
autobusów i taksówek lub po prostu z własnych nóg. Warto też zaopatrzyć się w turystyczną kartę Rolling Venice lub Venice Card znacznie
ułatwiające zwiedzanie miasta nie uszczuplające jednocześnie zasobności portfela. Określenia „najelegantszy salonik Europu” użył już Napoleon
podziwiając serce Wenecji, czyli wspaniały plac św. Marka – wielki architektoniczny skarb, najbardziej znany symbol chwały Wenecji reprezentujący
miasto na wszystkich folderach. Nie dziwią zatem tłumy turystów oblegające najwytworniejsze kawiarnie, restauracje i ogródki, posilające się przed
zobaczeniem najpiękniejszej świątyni w Europie – Bazyliki św. Marka, niepozostawiającej nikogo w obojętności. Jedni turyści znikają w jej wnętrzach,
inni podziwiają romańskie zdobienia środkowych drzwi, jeszcze inni decydują się na odwiedzenie Museo Marciano i Loggi dei Cavalli. Na placu
wznosi się także wspaniała wieża Campanile oraz misterna wieża zegarowa Torre dell'Orologio, a stojąc twarzą do laguny widzi się po prawej stronie
XVI-wieczną Liberia Sansoviniana z rzeźbionymi arkadami i posągami, w której odbywają się koncerty muzyki klasycznej, uznawaną jednocześnie
przez podróżników za najpiękniejszy budynek wszech czasów.Od wschodu Piazzettę – otwartą przestrzeń pomiędzy San Marco a spacerowym
bulwarem – zamyka majestatyczny XIV-wieczny Pałac Dożów, w którym przez wieki sprawowano władzę i znajdowały się najważniejsze instytucje
państwowe. W międzyczasie warto zajrzeć na Schody Gigantów, gdzie odbywały się koronacje kolejnych dożów lub skierować się na romantyczny
Most Westchnień, po którym na egzekucję prowadzano ciężko wzdychających skazańców. Po kolejnej kawie wypitej w najsłynniejszej kawiarni Florian
można zwiedzić muzea: Archeologico, del Risorgimento i Correr z niebywałymi kolekcjami historycznymi lub udać się na północ od placu św. Marka by
spacerować po zatłoczonym Campo San Bartolomeo, zwiedzić słynną spiralną klatkę schodową Scala del Bovolo lub wypocząć na spokojnym Campo
San Luca. W zakolu Canal Grande leży godna uwagi San Polo – ogromna dzielnica z zatłoczonym, symbolicznym, pełnym pamiątek mostem Rialto,
uchodząca za handlowe centrum Wenecji z przepięknym kościołem Santa Maria Gloriosa dei Frari oraz z obiektem, którego pod żadnym względem
nie można pominąć – Scuola Grande di San Rocco z niebywałymi obrazami i wieloma innymi, cennymi zabytkami. Wenecja to także karnawał i
nieustanne rozrywki, które wielu turystów łączy z pobieżnym zwiedzaniem miasta. W czasie karnawału ulice Wenecji zapełniają się wesołymi ludźmi w
kolorowych przebraniach, których istotnym elementem są przecudowne i różnorodne maski.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej lecieć nad Jezioro Comer?
Na letnie wczasy najlepiej wybrać się od maja do października, kiedy temperatury w kraju przekraczają 20°C, najcieplejszymi miesiącami są lipiec i
sierpień, kiedy termometry wskazują powyżej 40°C – jest to idealny okres do wylegiwanie się na wspaniałych plażach, chociaż osoby źle znoszące
upały powinny mieć na uwadze zbyt wysokie temperatury. Ciepłymi miesiącami są też czerwiec i wrzesień doskonale nadające się na urlopy w
bardziej sprzyjających temperaturach powietrza.
Na zwiedzanie zabytków Półwyspu Apenińskiego najlepsze miesiące to od kwietnia do czerwca oraz od września do początków listopada, choć ciężko
wtedy skorzystać z kąpieli w jeziorze, niemniej nie ma wtedy tylu turystów co w okresie letnim.
Jaka waluta obowiązuje we Włoszech i jakie są orientacyjne ceny?
We Włoszech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli
chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą turystyczną.
Gdzie i jakie pamiątki kupić nad Jeziorem Comer?
Wlochy to skarbnica różnego rodzaju pamiątek, niezależnie w który region trafimy. W miejscowościach wypoczynkowych i kurortach jest wiele sklepów
z pamiątkami, na pewno można w nich znaleźć ciekawe upominki.
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 5/6
Turyści często w małych sklepach i na bazarach szukają antyków i biżuterii, które można kupić taniej niż w stolicy Włoch. Popularnością cieszą się
wyroby kulinarne, szczególnie sery takie jak mozzarella, parmezan, gorgonzola czy mascarpone, a także wyborna wina Chianti, Amarone czy Marsala
– mogą to być pamiątki przeznaczone do konsumpcji lub dla celów dekoracyjnych w specjalnie przygotowanych butelkach. W każdym sklepie z
pamiątkami można także znaleźć suweniry poświęcone największym klubom piłkarskim. Symboliczną pamiątką mogą być miniaturowe włoskie
budowle lub miniaturki z papieskimi akcentami. W poszczególnych regionach specyficzne pamiątki przybierają postać masek, koronek, kolorowego
szkła czy wyrobów ceramicznych. Turyści o zasobniejszych portfelach mogą pokusić się o wyroby takich marek jak Gucci, Prada czy Armani. Warto
pamiętać, że sklepy we Włoszech ze względu na sjestę otwarte są w godzinach: 9:00-13:00 i 15:30/16:00-19:30/20:00.
Jaki czas obowiązuje we Włoszech?
We Włoszech obowiązuje taki sam czas jak u nas.
Jak poruszać się we Włoszech?
We Włoszech bardzo dobrze przemieszcza się za pośrednictwem świetnie rozwiniętej kolei obejmującej swoim zasięgiem cały kraj, poszczególne
odcinki pokonuje się bardzo szybko. Dobra połączenia kolejowe funkcjonują też na trasach z głównymi miastami w Europie, obsługuje je m. in. pociąg
Pendolino i Eurostar Italia. Komunikacja autobusowa jest natomiast wolniejsza i obsługuje krótsze trasy.
Włoskie autostrady są szybkie i płatne, chociaż zdarza się, że w okresie świąt i sezonie letnim mogą być zatłoczone. Kierowcy nie mają obowiązku
posiadania międzynarodowego prawa jazdy, a polskie ubezpieczenia komunikacyjne są uznawane. Kierowcę i pasażerów obowiązuje zapięcia pasów,
brak kamizelki odblaskowej skutkuje mandatem. Warto też pamiętać, że we Włoszech obowiązują ostre przepisy dotyczące parkowania i
niedostosowanie się do nich grozi szybkim odholowaniem samochodu i wysokim mandatem.
Po jeziorach najwygodniej poruszać się promami, które odpływają z dogodnie usytuowanych przystani położonych w pobliżu głównych placów
nabrzeżnych i w środkowej części miejskich promenad. Dużym ułatwieniem jest także przemieszczanie się szybszymi wodolotami, na jedne i drugie
można kupić bilety łączone. W regionie kursują także autobusy, niemniej przejazd nimi chociaż jest tańszy zajmuje dużo więcej czasu.
Jakie plaże są nad Jeziorem Comer?
Nad jeziorem można znaleźć wiele piaszczystych plaż doskonale nadających się do pływania i korzystania z rowerów wodnych i kajaków. Nie będą
się nudzić również entuzjaści windsurfingu, kitesurfingu, żeglarstwa i nart wodnych.
Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego
wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.
Jakie są ograniczenia celne we Włoszech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na
własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 200 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200
szt. cygar, 1 kg. Tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.
Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Włoszech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Włoszech bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę
ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli
posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia
powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek
o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści
powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń
sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.
Ważne informacje MSZ
Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Włoch tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Włoch
bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Rzymie:
www.rzym.polemb.net
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Włoskiej
Włochy, Rzym, Via Pietro Paolo Rubens, 20, 00197
Tel.: 0039 06 362 04 200, 0039 06 362 04 204 Tel.: 0039 06 362 04 300 (Wydz. Kons.) Tel. dyżurny: 0039 335 599 52 12 (po godz. pracy) Faks: 0039
06 321 78 95 Faks: 0039 06 362 04 322 (Wydz. Kons.)
[email protected]
www.rzym.polemb.net
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Mediolanie
Włochy, Mediolan, Corso Vercelli 56, 20145
Tel.: +39 02 48018978, +39 02 48019084 Tel. dyżurny: +39 335 5685786 Faks: +39 02 48020345
[email protected]
www.mediolankg.polemb.net
Wydruk ze strony http://www.el-sol.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 6/6