Rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki (plik pdf)

Transkrypt

Rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki (plik pdf)
Rola rodziców w
kształtowaniu
motywacji do nauki
Zespół Szkół w Rycerce Górnej
CO TO JEST MOTYWACJA?
Na słowo MOTYWACJA składają się dwa
słówka: Motyw i Akcja. Czyli aby podjąć
jakieś określone działanie (AKCJĘ),
należy mieć do tego MOTYWY.
Są to zjawiska mające jedną wspólną
cechę: dążenie do określonego celu.
MOTYWACJA JEST CZYNNIKIEM
który w dużym stopniu wpływa na powodzenie szkolne,
 mobilizuje do wysiłku,
 aktywizuje w działaniu wszystkie właściwości intelektualne.

Dzięki niej zwiększa się wkład pracy w naukę, a sama praca
staje się bardziej systematyczna.
Inteligencja i zdolności nie są jedynym wyznacznikiem
powodzenia w nauce. Dużą rolę odgrywają aktywność,
dążenie do osiągnięć i zaangażowanie w czynnościach
uczenia się.
W procesie nauczania nie należy więc pomijać stosowania
bodźców zwiększających siłę motywacji.
JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI?
Od najmłodszych lat rozwijaj naturalną
ciekawość dziecka, wzbudzaj jego motywację do
poznawania nowych rzeczy, do nauki poprzez:
o rozwiązywanie
krzyżówek, zagadek,
zabaw logicznych
systematyczne wyprawy do
księgarni – niech dziecko samo
wybierze sobie jakąś książeczkę czy
czasopismo
 organizowanie wycieczek do
muzeów, na wystawy, oglądanie z
dzieckiem ciekawych programów w
TV i rozmawianie o nich

JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI?
wykorzystywanie codziennych
czynności i zdarzeń do ćwiczenia
różnych umiejętności np., liczenia,
logicznego myślenia itd.
 dawanie przykładu własnym
zachowaniem – spędzając wolny
czas czytając prasę, książki,
oglądając programy
popularnonaukowe itp.
 dawaj dziecku do zrozumienia, że
nauka jest ważna – nie mów, że to
strata czasu, nie zwalniaj z udziału
w lekcjach z błahych powodów.

WYKAZUJ ZAINTERESOWANIE KARIERĄ
SZKOLNĄ DZIECKA I WSPIERAJ JE W NIEJ:
interesuj się tym, co wydarzyło się
w szkole, rozmawiaj o tym, czego
dziecko się nauczyło,
 wdrażaj dziecko do
systematyczności, naucz dobrej
organizacji pracy:
 odrabianie lekcji o tej samej porze,
ale nie bezpośrednio przed lub po
szkole
 zadbaj o odpowiednie miejsce do
nauki (stały kącik do pracy,
odpowiedniej wysokości stół i
krzesło, dobre oświetlenie)






pomagaj dziecku w odrabianiu lekcji i
pokonywaniu trudności – nie oznacza
to jednak, że masz wykonać zdanie
za dziecko
pomóż mu zrozumieć polecenie,
zaplanujcie poszczególne etapy
niezbędne do wykonania zadania,
w razie potrzeby udziel wskazówek
naprowadzających dziecko
daj mu szansę samodzielnego
rozwiązania zadania, a tym samym
doświadczenia sukcesu (to buduje
wiarę we własne możliwości i rozwija
motywację do pracy).
UNIKAJ ATMOSFERY NAPIĘCIA
nie okazuj ciągłego niezadowolenia,
 lecz szukaj mocnych stron swojego
dziecka i udzielaj mu wsparcia.
 stosuj pochwały zamiast mówić „z
ciebie to już nic nie będzie”.
 chwal – za osiągnięcia, lecz także za
włożony wysiłek
 nie ogólnie, lecz za konkretną rzecz,
np.:
 jeśli dziecko szybko wykona zadanie,
pochwal, że zrobiło je szybko i
dobrze;
 jeśli trwało to dłużej – pochwal za
wytrwałość.








nie porównuj dziecka do rodzeństwa,
kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu i
umiejętności – uświadamiasz mu w ten sposób
jego postępy i motywujesz do dalszej pracy
w przypadku zniechęcenia dziecka lub
doświadczenia przez nie porażki
nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic
się nie stało,
lecz nazwij jego uczucia (np. widzę, że: jest ci
bardzo smutno z tego powodu, że jesteś
rozczarowany, że zadanie to sprawia ci
trudność),
zachęć je do wymyślenia, jak można rozwiązać
dany problem,
zaproponuj własne pomysły
wspólnie zdecydujcie, które pomysły wydają się
możliwe do zrealizowania.
A OTO KILKA WSKAZÓWEK, KTÓRE WARTO
ZASTOSOWAĆ POMAGAJĄC DZIECKU
ZWIĘKSZYĆ MOTYWACJI DO NAUKI:
podkreślaj znaczenie nauki w życiu człowieka,
 powtarzaj myśl, że nauka jest celem sama w sobie,
 Zachęcaj je do udziału w zajęciach dodatkowych,
 wyrażaj się pozytywnie o szkole i o nauczycielach,
 doceniaj pracę i samodzielność,
 dostrzegaj osiągnięcia dziecka,
 nie krytykuj, nie oceniaj,
 nie wyśmiewaj niepowodzeń, ale wskaż jak można
uczyć się na błędach,
 nie stawiaj wymagań wobec dziecka ponad jego
możliwości,

A OTO KILKA WSKAZÓWEK, KTÓRE
WARTO ZASTOSOWAĆ POMAGAJĄC
DZIECKU ZWIĘKSZYĆ MOTYWACJI DO
NAUKI:
nie wyprzedzaj materiału szkolnego,
 wskazuj powiązanie wiedzy ze zjawiskami istniejącymi
w otaczającym środowisku,
 podkreślaj korzyści w życiu codziennym płynące ze
zdobycia konkretnej wiedzy,
 pokazuj praktyczne zastosowania informacji zdobytych
w szkole,
 wzbudzaj w dziecku zainteresowania wieloma dziedzinami
życia,
 stwórz warunki do poszerzenia wiedzy i doświadczeń
dziecka,
 Wspieraj Je i poświęć mu swój czas,

PAMIĘTAJMY !!!
Bliskie więzi to jeden z najważniejszych czynników
ułatwiających rodzicom rozbudzenie u dziecka
zamiłowanie do nauki.
Podstawa to zrozumienie, akceptacja i zaufanie do
naszego ucznia - dziecka.
Zainteresowanie sprawami dziecka, wiara w jego
możliwości i stworzenie poczucia
bezpieczeństwa, ułatwi dzieciom uporać się
z trudnościami i brakiem chęci do nauki.
PAMIĘTAJMY !!!
Kiedy ponoszą porażkę, naszym zadaniem jest pokazać im
jak ją przeżyć. Dom powinien być schronieniem, gdzie
można "leczyć rany" i gdzie dziecko powinno być
akceptowane bez względu na to, jaki popełniło błąd.
Kiedy dostanie słaby stopień nie krzyczmy, ale też nie
bagatelizujmy tego. Można powiedzieć dziecku: „ta ocena
pokazuje czego się jeszcze nie nauczyłeś i nad tym trzeba
mocniej popracować”.
Pamiętajmy jednak aby krytyce poddawać działanie dziecka,
a nie jego jako osobę. Naszym zadaniem jest umiejętnie
korzystać z obu narzędzi wychowania i motywowania. W
ten sposób dzieci nie będą bały się naszego
niezadowolenia i nie zamkną się przed nami.
PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ OKAZUJE SIĘ, ŻE CI,
KTÓRZY WYGRYWAJĄ TO CI, KTÓRZY MYŚLĄ, ŻE
MOGĄ WYGRAĆ.
RICHARD BACH

Tak więc, bądźmy mądrymi
rodzicami i opiekunami
swoich pociech. Świadomie
kontrolujmy i rozwijajmy ich
wiedzę i zainteresowania.
Bacznie obserwujmy ich
postępy, cieszmy się z nimi i
mądrze pomagajmy
przezwyciężać problemy, nie
wyręczając ich w działaniu.