Logika - Instytut Matematyki Politechniki Częstochowskiej
Transkrypt
Logika - Instytut Matematyki Politechniki Częstochowskiej
Nazwa przedmiotu: LOGIKA Logic Kierunek: Forma studiów: Informatyka, Matematyka Stacjonarne Kod przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Poziom kwalifikacji: obowiązkowy w ramach treści wspólnych z kierunkiem Informatyka Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia I stopnia Rok: I Semestr: I Liczba godzin/tydzień: Liczba punktów: 2W, 2C 4 ECTS PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Zapoznanie studentów z syntaktyką i semantyką klasycznego rachunku zdań (KRZ). C2. Zapoznanie studentów z elementami teorii dowodu. Wnioskowanie w KRZ w ujęciu syntaktycznym i semantycznym. Pełność i rozstrzygalność KRZ. C3. Zapoznanie studentów z syntaktyką klasycznego rachunku kwantyfikatorów (KRK). Wnioskowanie w KRK w ujęciu syntaktycznym. C4. Zapoznanie studentów z podstawami teorii zbiorów i relacji oraz teorii funkcji i mocy. C5. Zapoznanie studentów z zastosowaniami logiki i teorii mnogości w technice i nauce. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej, w tym wiedza z zakresu funkcji elementarnych i ich własności. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 – student będzie potrafił zapisywać zdania języka potocznego i języka matematyki w języku rachunku zdań i rachunku kwantyfikatorów; EK 2 – student będzie potrafił przeprowadzać wnioskowania oraz sprawdzać ich poprawność zarówno metodami semantycznymi jak i syntaktycznymi; EK 3 – student będzie potrafił dostrzegać struktury teorii mnogości i ich zastosowanie do opisu rzeczywistości; EK 4 – student będzie dostrzegał zastosowania logiki oraz teorii mnogości w technice i nauce. TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin W-1 Wprowadzenie. Przypomnienie podstawowych pojęć Klasycznego Rachunku Zdań. Zmienne zdaniowe, formuły, wartościowania zmiennych, prawa logiczne. Tautologie i kontrtautologie KRZ. 2 W-2 Algorytmy sprawdzania tautologiczności formuł KRZ. Definiowalność spójników zdaniowych. Układy pełne. Test Posta. Postaci normalne i ich zastosowanie. 2 W-3 Algorytmy przekształcania formuł zdaniowych, ich złożoność obliczeniowa i zastosowania. Automatyczne metody sprawdzania tautologiczności. SAT solvery i ich zastosowania. 2 W-4 Kodowanie boolowskie i kryptoanaliza szyfrów symetrycznych metodą SAT jako przykład zastosowań logiki w rozwiązywaniu problemów informatycznych. 2 W-5 Wynikanie semantyczne i syntaktyczne. Reguły inferencyjne i pojęcie dowodu formalnego. Operacja konsekwencji. Podstawowe pojęcia teorii dowodu. Klasyczne systemy dedukcji naturalnej. 2 W-6 Formy zdaniowe a zdania logiczne. Elementy rachunku kwantyfikatorów. Dowodzenie tautologii rachunku kwantyfikatorów. 2 W-7 Logiki nieklasyczne i ich zastosowania w technice. 2 W-8 Algebra zbiorów i jej własności. Zbiór potęgowy, podział zbioru. Algorytm wyznaczania podziałów zbioru. 2 W-9 Algebra relacji. Suma, iloczyn, konwers relacji i ich własności. 2 W-10 Typy relacji binarnych i ich własności. Relacje równoważności, zbiory ilorazowe. Zasada abstrakcji. 2 W-11 Relacje częściowego porządku, struktury częściowo-porządkowe. Porządki liniowe oraz gęste. Drzewa jako struktury porządkowe, porządek leksykograficzny. 2 W-12 Kraty i algebry Boole’a. Własności i zastosowania w reprezentacji wiedzy. 2 W-13 Funkcje jako relacje. Powtórzenie informacji o funkcjach elementarnych. Operacje na funkcjach. Własności funkcji. 2 W-14 Elementy teorii mocy. Zbiory przeliczalne i nieprzeliczalne. Liczby kardynalne. Uogólniona hipoteza continuum. 2 W-15 Zastosowania zasady abstrakcji. Konstrukcje zbiorów liczbowych. 2 Forma zajęć – ĆWICZENIA Liczba godzin C-1 Drzewa konstrukcji formuł KRZ. Notacja polska. Dowodzenie tautologiczności formuł metodą tabelkową. 2 C-2 Dowodzenie tautologiczności formuł KRZ metodą skróconą. Definiowalność spójników. Układy pełne i test Posta. 2 C-3 Przekształcanie formuł KRZ. Sprowadzanie do postaci normalnych. Automatyczne metody sprawdzania tautologiczności. 2 C-4 Kodowanie boolowskie szyfrów symetrycznych i ich kryptoanaliza metodą SAT. 2 C-5 Wnioskowanie logiczne w systemie dedukcji naturalnej. 2 C-6 Wnioskowanie syntaktyczne dla KRK. 2 C-7 Dowodzenie własności formuł w logikach nieklasycznych. 2 C-8 Kolokwium. 2 C-9 Działania na zbiorach i relacjach. 2 2 C-10 Badanie typów relacji binarnych. Dowodzenie zależności między typami. Wyznaczanie zbiorów ilorazowych. 2 C-11 Wyznaczanie elementów wyróżnionych w zbiorach uporządkowanych. 2 C-12 Operacje na kratach. 2 C-13 Badanie własności funkcji. 2 C-14 Badanie mocy zbiorów. Działania na liczbach kardynalnych. 2 C-15 Kolokwium. 2 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1 – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2 – ćwiczenia tablicowe z wykorzystaniem rzutnika pisma oraz programów komputerowych do obróbki formuł logicznych oraz SAT testerów. SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – ocena samodzielnego przygotowania do ćwiczeń F2 – ocena aktywności podczas zajęć P1 – ocena umiejętności samodzielnego rozwiązywania zadań z zakresu KRZ (różne ujęcia) oraz dowodzenia twierdzeń w klasycznych i nieklasycznych systemach logicznych - zaliczenie na ocenę*. P2 – ocena umiejętności samodzielnego rozwiązywania zadań z zakresu algebr zbiorów, relacji, teorii mocy oraz elementów teorii języków formalnych i automatów - zaliczenie na ocenę*. *) warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie więcej niż 50% punktów z dwóch kolokwiów, OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym 30W 30C → 60 h Konsultacje z Prowadzącym 5h Zapoznanie się ze wskazaną literaturą 10 h Przygotowanie do ćwiczeń 15 h Przygotowanie do kolokwiów 10 h Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 100 h 4 ECTS 3 Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego 2.6 ECTS Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym 2.4 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA N. Gubareni, Logika dla studentów, wyd. Politechniki Częstochowskiej, 2002. J. Słupecki, K. Hałkowska, K. Piróg - Rzepecka, Logika i teoria mnogości, PWN, Warszawa, 1999. I.A. Ławrow, Ł.A. Maksimowa, Zadania z teorii mnogości, logiki matematycznej i teorii algorytmów, PWN 2004. M. Ben-Ari, Logika matematyczna w informatyce, WNT 2004, Seria: Klasyka informatyki PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr Mirosław Kurkowski, [email protected] 2. dr Artur Jakubski, [email protected] Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla kierunków Informatyka i Matematyka Informatyka: K_W01, 03, 07 K_U02, 06, 08 Matematyka: K_W01, 02, 05, 06 KU_02 Informatyka: K_W01, 03, 07 K_U02, 06, 08 Matematyka: K_W01, 02, 05, 06 KMP_W01, 02 KU_04 Informatyka: K_W01, 03, 07 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W-1-4, C-1-4 1, 2 F1-2, P1 C2, C3 W5-7, C5-7 1, 2 F1-2, P1 C4 W8 -15, C8-15 1, 2 F1-2, P2 4 K_U02, 06, 08 Matematyka: K_W01, 02, 05, 06 KMP_W01, 02 KU_02, 04, 07 EK4 Informatyka: K_W01, 03, 07 K_U06 Matematyka: K_W01, 02, 05,06 KMP_W01, 02 C5 W1-W15, C1-C15 1, 2 F1-2, P2 II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY Na ocenę 2 Efekt 1 Efekt 2 Efekt 3 Efekt 4 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student nie potrafi poprawie zapisywać zdania języka potocznego i języka matematyki w języku rachunku zdań i języku rachunku predykatów. Student potrafi zapisywać proste zdania języka potocznego i języka matematyki w języku rachunku zdań i języku rachunku predykatów. Student potrafi zapisywać złożone zdania języka potocznego i języka matematyki w języku rachunku zdań i języku rachunku predykatów. Student potrafi zapisywać proste systemy w języku rachunku zdań i języku rachunku predykatów. Student nie potrafi poprawnie przeprowadzać wnioskowań logicznych. Student potrafi poprawnie przeprowadzać proste wnioskowania logicznych. Student potrafi poprawnie przeprowadzać złożone wnioskowania logiczne. Student potrafi przeprowadzać złożone wnioskowania oraz sprawdzać ich poprawność. Student nie potrafi dostrzegać struktur teorii mnogości. Student potrafi dostrzegać złożone Student potrafi Student potrafi struktury teorii dostrzegać struktury dostrzegać struktury mnogości w opisie teorii mnogości w teorii mnogości w rzeczywistości, opisie rzeczywistości i opisie rzeczywistości konstruować złożone konstruować proste i konstruować przykłady i przykłady. złożone przykłady. uzasadniać ich adekwatność. Student nie dostrzega zastosowań logiki. Student dostrzega i rozumie podstawowe zastosowania logiki w nauce oraz technice. Student dostrzega i rozumie podstawowe zastosowania logiki w technice. Student dostrzega i rozumie problematykę zastosowań logiki w nauce oraz technice. 5 Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej: www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Informatyki Teoretycznej i Stosowanej: www.icis.pcz.pl 6