Władysław Jagiełło – (ur. około 1351 r., zm. 1 czerwca 1434 r. w

Władysław Jagiełło – (ur. około 1351 r., zm. 1 czerwca 1434 r. w Gródku
Jagiellońskim), syn Olgierda, od 1377 r. wielki książę litewski, a od 1386 r. król Polski
i założyciel dynastii Jagiellonów. Po objęciu tronu na Litwie, zmuszony był do walki o jego
utrzymani z własnymi braćmi oraz stryjem Kiejstutem i jego synami. W 1381 r. pozbawiony
na krótko władzy przez stryja, którego po jej odzyskaniu uwięził w Krewie. Kiedy Kiejstut
zmarł, z Jagiełłą walczył jego syn, Witold, z którym książę litewski zawarł ugodę w 1384 r.
Szukając sojusznika do walki z Zakonem Krzyżackim, w 1385 r. podpisał unię
z Polską w Krewie. Na mocy tego układu przyjął chrzest (nadano mu imię Władysław),
poślubił Jadwigę i został koronowany na króla Polski. W 1387 r. rozpoczęła się
chrystianizacja Litwy, którą na początku kierował jego brat Skirgiełło, a od 1392 r. stryjeczny
brat Witold, któremu w 1401 r. w wyniku unii wileńsko-radomskiej oddał tytuł wielkiego
księcia litewskiego. Władysław Jagiełło w 1387 r. odzyskał dla Polski Ruś Czerwoną,
a w 1396 r. opanował zbrojnie ziemię wieluńską i Kujawy, znajdujące się w rękach
Władysława Opolczyka, który był lennikiem Zygmunta Luksemburczyka. Od Krzyżaków, na
podstawie układu w Raciążu, król Polski wykupił natomiast ziemię dobrzyńską. Z zakonem
Władysław Jagiełło w latach 1409-1411 toczył nieustanną wojnę, o której wyniku
zadecydowała zwycięska dla Polaków, słynna bitwa pod Grunwaldem z 15 lipca 1410 r.
Działania wojenne zakończył pokój toruński z 1411 r., którego postanowienia nie
odpowiadały jednak rozmiarom odniesionego zwycięstwa. W rok później podczas zjazdu
w Lubowli zawarł z królem Węgier, Zygmuntem Luksemburskim tzw. zastaw spiski, na mocy
którego w zamian za pożyczkę pieniężną otrzymał 13 miast na Spiszu. Unią w Horodle
z 1413 r. Jagiełło umocnił sojusz z Litwą, w 1422 r. zakończył pierwszy etap wojen
z Krzyżakami pokojem nad jeziorem Melno, gdzie zakon ostatecznie zrzekł się roszczeń do
Żmudzi. Pragnąc, po śmierci zapewnić tron polsko-litewski swoim synom, w latach 14251433 Władysław wydał szereg różnych przywilejów, które umocniły pozycję szlachty
w państwie.
Oprócz, licznych traktatów pokojowych i układów oraz wojen, Jagiełło dokonał
odnowienia akademii w Krakowie, a także ufundował kościoły Bożego Ciała w Poznaniu oraz
Rozesłania Apostołów w Chełmie. Król Władysław Jagiełło bardzo często przyjeżdżał do
Krasnegostawu i to za jego panowania 1 marca 1394 r. w Krakowie Szczekarzew otrzymał
magdeburskie prawa miejskie. Za czasów tego władcy upowszechniać zaczęła się też nazwa
Krasnystaw - Krasnostaw. Władysław Jagiełło był najdłużej panującym królem Polski, na
tronie zasiadał przez 48 lat, 2 miesiące i 27 dni.