Sepsa zgodnie z obowiązującą terminologią nie jest jednostką

PAŃSTWOWY POWIATOWY INSPEKTOR SANITARNY
w Tomaszowie Mazowieckim
ul. Św. Antoniego 24
97-200 Tomaszów Maz.
Sepsa zgodnie z obowiązującą terminologią nie jest jednostką chorobową. Natomiast sepsa jest zespołem
objawów, które występują w następstwie zakaŜenia jakimś patogenem, czyli np.: bakterią, wirusem, grzybem.
Sepsa (gr. sepsis - gnicie) w języku polskim określana takŜe jako posocznica (posoka - w pierwotnym znaczeniu
krew rannego bądź zabitego zwierzęcia) lub zespół posocznicowy jest ogólną reakcją organizmu człowieka na
zakaŜenia bakteryjne, grzybicze lub wirusowe i objawia się zakaŜeniem układowym, podczas którego we krwi
krąŜą najczęściej drobnoustroje, np. bakterie, ich toksyny bądź toksyczne metabolity komórek gospodarza, w
dalszym etapie choroby doprowadzające do wystąpienia wstrząsu septycznego ze spadkiem ciśnienia, zaburzeniami
krzepnięcia i niewydolnością wielonarządową.
Najczęściej wymienia się, jako odpowiedzialne za wystąpienie sepsy bakterie: Neisseria meningitidis
(meningokoki), gronkowce, enterokoki, Escherichia coli, Streptococcus pneumoniae, Klebsiella pneumoniae,
Hemophilus influenzae, Szczególnie niebezpieczne są drobnoustroje uodpornione na antybiotyki szpitalne.
W związku z tym, Ŝe przyczyną choroby moŜe być zakaŜenie bakteryjne, grzybicze, wirusowe, czy pasoŜytnicze
nie moŜna wcześniej zastosować profilaktycznie jakiejś OGÓLNEJ SZCZEPIONKI PRZECIW SEPSIE, bo
takiej po prostu nie ma i być nie moŜe! Dopiero jak poznamy czynnik wywołujący chorobę i akurat w
przypadku tego czynnika jest produkowana szczepionka, to moŜna zastosować szczepienia profilaktyczne.
(tak stało się na opolszczyźnie, gdzie czynnikiem wywołującym sepsę były bakterie meningokoki, przeciw którym
produkuje się szczepionkę, sprowadzono tą szczepionkę i rozpoczęto szczepienia osób z grup ryzyka, aby zapobiec
szerzeniu się zakaŜeń tą konkretną bakterią)
Wzrost ryzyka wystąpienia sepsy:
Czynnikami ułatwiającymi wystąpienie sepsy są:
- zły stan układu odpornościowego organizmu
- przewlekłe choroby obniŜające odporności i ogólną wydolność organizmu
- uszkodzone, niewydolne waŜne narządy (serce, wątroba, nerki, itd.)
- obecność ciała obcego w organizmie mogącego sprzyjać zakaŜeniu (np. cewniki)
- stan po przeszczepie waŜnego narządu (nerki, wątroby, serca) i stosowanie leków zapobiegających
odrzuceniu przeszczepu (immunosupresyjnych)
- niedoŜywienie, w tym spowodowane głodzeniem się (np. anoreksja), patologicznym brakiem
przyswajalności pokarmu.
Okolicznościami podnoszącymi ryzyko sepsy są:
o uprzednie powaŜne zabiegi operacyjne,
o wstrząs ustrojowy,
o cięŜkie oparzenia i urazy,
o uprzednie przewlekłe leczenie sterydami,
o współistniejące choroby przewlekłe uszkadzające waŜne narządy.
Warto wiedzieć, Ŝe ta choroba moŜe wystąpić u osób w kaŜdym wieku, zarówno zdrowych jak i cierpiących
wcześniej na inne choroby. ChociaŜ wiek ma spore znaczenie w ocenie ryzyka sepsy, gdyŜ szczególnie
zagroŜone są niemowlęta, wcześniaki i osoby starsze o obniŜonej odporności.
Problem społeczny sepsy:
Obecnie zachorowania na cięŜką sepsę zaczynają narastać. Przyczyn wzrostu przypadków cięŜkiej sepsy jest kilka.
NajwaŜniejsze z nich to:
- narastająca odporność drobnoustrojów na antybiotyki,
- obniŜanie się ustrojowej odporności wskutek wadliwego stylu Ŝycia i odŜywiania,
- wzrost tzw. grup ryzyka o obniŜonej odporności na infekcje, głównie z powodu starzenia się społeczeństwa,
- coraz częstsze leczenie chirurgiczne naraŜające na infekcje szpitalne odporne na antybiotyki.
Zapobieganie czy zmniejszanie ryzyka wystąpienia sepsy POLEGA PRZEDE WSZYSTKIM NA
ZMNIEJSZANIU RYZYKA WYSTĘPOWANIA ZAKAśEŃ, przy czym mówimy nie tylko o zakaŜeniach
bakteryjnych, ale równieŜ o zakaŜeniach wirusowych czy grzybiczych.