EGZAMIN MATURALNY- STRUKTURA I PROCEDURY

EGZAMIN MATURALNY- STRUKTURA I PROCEDURY
Interesujący nas egzamin z języka polskiego – częśd ustna- należy do tzw. Części wewnętrznej
egzaminu maturalnego, jest obowiązkowy, wszyscy zdają go na tym samym poziomie, oceniany jest przez
przedmiotowy zespół egzaminacyjny. Składa się z dwóch części :
o
o
Wypowiedzi zdającego na wybrany temat,
rozmowy zdającego z egzaminatorem (dotyczącej prezentacji tematu i bibliografii).
Egzamin trwa ok. 25 min. (prezentacja tematu ok.15 min., rozmowa z zespołem egzaminacyjnym – ok. 10
min.) i sprawdza przede wszystkim umiejętności komunikacji werbalnej oraz umiejętnośd organizowania
warsztatu pracy.
Podczas Twojego wystąpienia osoby zasiadające w komisji nie zabierają głosu.
W drugiej części egzaminu pytania zadają członkowie przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego.
Zgodnie z kryteriami oceniania tego egzaminu nie zostaje on zaliczony, jeśli nie odpowiesz na
żadne z postawionych pytao. Zatem samo przygotowanie prezentacji nie wystarczy, by uzyskad pozytywny
wynik.
Egzamin jest oceniany wg. kryteriów jednakowych w całym kraju. W ustnej części egzaminu
ocenie podlegają: prezentacja tematu (zawartośd merytoryczna i kompozycja wypowiedzi), rozmowa o
problemach związanych z prezentowanym zagadnieniem i sprawnośd językowa w obu częściach
egzaminu.
W sumie za ustną częśd egzaminu zdający może uzyskad 20 punktów w następującym układzie:
 za prezentację tematu 5 pkt (3 za zawartośd merytoryczną, 2- za kompozycję), czyli 25% ogólnej
punktacji
 za rozmowę – 7 punktów, czyli 35% ogólnej punktacji,
 za język (oceniany w obu częściach egzaminu)- 8 punktów, czyli 40% ogólnej punktacji
Wszystkie informacje pochodzą z Biuletynu Maturalnego: Bocheoska, Katarzyna. Egzamin ustny z języka polskiego. Warszawa.
Centralna Komisja Egzaminacyjna, 2005. ISBN 83-7400-159-3.
Jan Kowalski
Kl. IV BT
Mężczyzna w różnych rolach. Zaprezentuj obrazy mężczyzn w literaturze, odwołując się
do wybranych przykładów.
I.
1.
2.
3.
4.
Literatura podmiotu
Krasioski Zygmunt: Nie – Boska komedia. Warszawa Kama 1995
Nałkowska Zofia: Granica. Warszawa Paostwowy Instytut Wydawniczy 1993
Żeromski Stefan: Ludzie bezdomni. Kraków Zielona Sowa 1997
Żeromski Stefan: Przedwiośnie. Warszawa Paostwowy Instytut Wydawniczy 1995
II.
Literatura przedmiotu
1. Majda Jan: „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego jako powieśd-czyn. W: Grzeszczuk
Stanisław i Niewolak-Krzywda Anna: Arcydzieła literatury polskiej. Rzeszów Krajowa Agencja
Wydawnicza 1990
2. Makowski Stanisław: „Nie – Boska komedia” Zygmunta Krasioskiego. Warszawa Paostwowe
Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1971
3. Markiewicz Henryk: „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego. Warszawa Czytelnik 1965, s. 5-10
III.
Ramowy plan wypowiedzi
1. Określenie problemu
Literatura przedstawia złożony obraz mężczyzn, poprzez pokazanie ich w różnych rolach.
2.
Kolejnośd prezentowanych argumentów
a) Przedwiośnie – Cezary Baryka jako syn, rewolucjonista, żołnierz, kochanek, obywatel rozdarty
między programy polityczne, poszukujący swego miejsca
b) Granica – Zenon Ziembiewicz jako karierowicz, dziennikarz, redaktor i prezydent miasta, mąż
zdradzający żonę, konformista, przesuwający granicę miedzy dobrem a złem
c) Ludzie bezdomni – Tomasz Judym jako lekarz prowadzący własny gabinet, później pracujący
w sanatorium, o nonkonformistycznej postawie i z programem pomocy najbardziej
potrzebującym, zakochany, gotowy poświecid miłośd dla idei niesienia pomocy innym
d) Nie – Boska komedia – Hrabia Henryk jako mąż i ojciec rodziny, zrażony przyziemnością
i zwyczajnością rodzinnego życia, poeta, działacz społeczny, stojący na czele upadającej
w wyniku rewolucji arystokracji, obrooca wiary i tradycji.
3. Wnioski
Pokazanie mężczyzny w różnych rolach sprawia, że ich charakterystyka staje się pełniejsza,
obraz bardziej kompletny, ujawniają się ich cechy charakteru i osobowości, widziane
w różnych życiowych sytuacjach.
IV.
Materiały pomocnicze
1. Cytaty z literatury przedmiotu i podmiotu
2. …
………………………….
(podpis)