aneks c - Program dla Odry – 2006

Transkrypt

ANEKS C
Konwencje i wielostronne porozumienia
6.311
KONWENCJE I POROZUMIENIA WIELOSTRONNE
Polska jest obecnie sygnatariuszem 29 konwencji, protokołów i porozumień
międzynarodowych w dziedzinie ochrony środowiska, z których ratyfikowano do tej pory 18.
Są to
1. Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe,
zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (Konwencja Ramsarska) z 2
lutego 1971 roku.
Przedmiot i cele konwencji:
Celem konwencji jest ochrona i utrzymanie obszarów bagien, błot, torfowisk lub zbiorników
wodnych, tak naturalnych jak i sztucznych, stałych i okresowych, o wodach stojących lub
płynących łącznie z populacjami ptactwa wodnego zamieszkującymi te tereny lub choćby
okresowo na nich przebywającymi.
Najważniejsze zobowiązania:
Ważnym instrumentem Konwencji Ramsarskiej jest "Spis obszarów wodno-błotnych o
znaczeniu międzynarodowym". Warunkiem przystąpienia do Konwencji jest zgłoszenie do
Spisu co najmniej jednego obszaru wodno-błotnego o znaczeniu międzynarodowym. Polska
zgłosiła do tego Spisu 8 obszarów.
2.Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi roślinami i zwierzętami gatunków
zagrożonych wyginięciem - Konwencja Waszyngtońska z 3 marca 1973 roku (CITES).
Przedmiot i cele konwencji:
Przedmiotem konwencji są zagrożone wyginięciem dzikie gatunki roślin i zwierząt. Głównym
celem konwencji jest ich ochrona poprzez reglamentację i kontrolę międzynarodowego
handlu tymi gatunkami, a także ich rozpoznawalnymi częściami i produktami pochodzącymi z
roślin bądź zwierząt. Wykaz takich roślin i zwierząt zawarto w załącznikach I, II oraz III do
Konwencji. Konwencja szczegółowo określa reglamentację handlu okazami gatunków
wymienionych w poszczególnych załącznikach (I, II, III). Określa też, co powinny zawierać
zezwolenia i świadectwa wystawiane dla potrzeb handlu okazami oraz wzór zezwolenia
eksportowego.
3. Konwencja w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza
odległości - Konwencja Genewska z 13 listopada 1979 roku
na dalekie
Przedmiot i cel konwencji:
Podstawowy cel Konwencji określa jej artykuł 2, w którym Strony zobowiązują się chronić
człowieka i jego środowisko przed zanieczyszczeniem powietrza oraz będą dążyć do
ograniczenia i - tak dalece, jak to jest możliwe - do stopniowego zmniejszania i zapobiegania
zanieczyszczeniu powietrza, włączając w to transgraniczne zanieczyszczanie powietrza na
dalekie
odległości.
Realizacja
postanowień
Konwencji
wymagała
utworzenia
międzynarodowego forum dla planowania i koordynowania działań prowadzących do
osiągnięcia postawionych celów.
Najważniejsze zobowiązania:
6.312
Strony zobowiązane są do wymiany informacji i dokonywania przeglądu swojej polityki,
działalności naukowej i środków technicznych mających na celu ograniczanie emisji
zanieczyszczeń powietrza oraz do wymianydostępnych informacji w zakresie krajowej,
subregionalnej i regionalnej polityki i strategii w zakresie zmniejszania emisji związków siarki
i innych głównych zanieczyszczeń powietrza.
4. Protokół w sprawie długofalowego finansowania wspólnego programu monitoringu i
oceny przenoszenia zanieczyszczeń powietrza na dalekie odległości w Europie - EMEP
( Genewa 1984 r. )
Celem Protokołu jest:
• dostarczenie rządom krajów członkowskich oraz organom i grupom roboczym działającym
w ramach Konwencji informacji na temat osiadania i stężeń wybranych zanieczyszczeń
powietrza na terenie danego kraju, określanych przy uwzględnieniu transgranicznego
transportu zanieczyszczeń na dalekie odległości,
• sporządzanie bilansów ilości zanieczyszczeń przenoszonych ponad granicami krajów i
ocenę wpływu poszczególnych krajów na ładunki zanieczyszczeń powietrza
przenoszonych nad obszar innych państw.
5. Konwencja wiedeńska o ochronie warstwy ozonowej - z 22 marca 1985r.
Protokół montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową - z 16 września
1987 roku. (Dz.. U. z 1992 r. nr 98, poz. 490)
Przedmiot i cel konwencji:
Głównym celem konwencji jest regularne prowadzenie pomiarów zawartości ozonu w
atmosferze, pomiarów promieniowania ozonowej w środowisku. Działania na rzecz realizacji
postanowień Konwencji w Polsce Polska spełnia wymagania Konwencji i w ramach
Państwowego Monitoringu Ochrony Środowiska prowadzone są obecnie następujące
pomiary i badania:
• pomiary całkowitej zawartości ozonu w atmosferze i pionowego rozkładu ozonu
• pomiary pionowego rozkładu ozonu w atmosferze
• wyznaczanie pól całkowitej zawartości ozonu nad Europą na podstawie danych
satelitarnych
• pomiary natężenia promieniowania UV-B
Protokół montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową - z 16
września 1987 roku. (Dz.. U. z 1992 r. nr 98, poz. 490)
Przedmiot i cel Protokołu:
Zasadniczym celem Protokołu montrealskiego jest redukcja zużycia i produkcji substancji
niszczących warstwę ozonową.
6.313
6. Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego - (tzw.
Konwencja Helsińska z 1974r.). Podpisana w Helsinkach, w dniu 22 marca 1974 r.
7. Nowa Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego
(tzw. nowa Konwencja Helsińska z 1992 r.), podpisana w dniu 9 kwietnia 1992 r.
Przedmiot i cel Konwencji
Celem Konwencji jest kompleksowa ochrona środowiska morskiego obszaru Morza
Bałtyckiego, obejmując zagadnienia związane z ochroną wód, atmosfery i powierzchni ziemi.
Organem koordynującym realizację zapisów Konwencji jest Komisja Helsińska (ang. Helsinki
Commission - HELCOM).
Najważniejsze zobowiązania
Do najważniejszych zobowiązań dla Polski wynikających z postanowień Konwencji należy
zaliczyć:
• rozszerzenie i organizacja Państwowego Monitoringu Środowiska ze szczególnym
uwzględnieniem monitoringu strefy przybrzeżnej Morza Bałtyckiego
• wdrażanie najlepszej dostępnej technologii i najlepszej praktyki ekologicznej.
8. Konwencja o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów
niebezpiecznych (Konwencja Bazylejska) - z 22 marca 1989r.
Przedmiot i cel Konwencji:
Przedmiotem konwencji jest kontrola transgranicznego przemieszczania odpadów
niebezpiecznych, których wykaz zawarto w odpowiednich załącznikach oraz minimalizacja
wytwarzania odpadów niebezpiecznych i innych, a także zapewnienie dostępności do
właściwych, odpowiednio zlokalizowanych urządzeń służących do usuwania odpadów w
sposób bezpieczny dla środowiska.
Zgodnie z postanowieniami konwencji jej Strony zobowiązane są do wprowadzenia systemu
kontroli przemieszczania odpadów niebezpiecznych oraz wydawania odpowiednich zezwoleń
przez wyznaczone do tego celu organy/instytucje.
9. Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UN FCCC)
podpisana w Rio de Janeiro 5 czerwca 1992 roku.
Przedmiot i cel konwencji
Głównym celem konwencji jest zapobieganie dalszym zmianom klimatu globalnego, ze
szczególnym uwzględnieniem długoterminowego jego ocieplania na skutek wzrostu stężenia
gazów cieplarnianych w atmosferze.
Najważniejszym zobowiązaniem ustanowionym przez konwencję jest nałożenie na kraje
rozwinięte (w tym kraje o gospodarce przejściowej do których zalicza się Polska),
wymienione w Załączniku I do Konwencji, obowiązku stabilizacji rocznej emisji gazów
6.314
cieplarnianych do roku 2000 na poziomie bazowym - Polska wybrała jako rok bazowy rok
1988 ponieważ w tym właśnie roku zanotowano u nas najwyższą emisję gazów
cieplarnianych dla całego dziesięciolecia 1981-1990).
10. Konwencja o ochronie dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich
naturalnych(Konwencja Berneńska) z 19.09.1979 r.
siedlisk
Celem Konwencji Berneńskiej jest ochrona gatunków dzikich zwierząt i roślin oraz ich siedlisk
naturalnych, których ochrona wymaga współdziałania kilku państw oraz wspieranie
współdziałania w tym zakresie. W szczególności Konwencja odnosi się do ochrony gatunków
zagrożonych i ginących, w tym także wędrownych.
Każde państwo będące Stroną Konwencji jest zobowiązane do podjęcia niezbędnych
środków dla zachowania populacji dzikich roślin i zwierząt na poziomie, który odpowiada
wymaganiom ekologicznym, naukowym i kulturowym, uwzględniając jednocześnie
wymagania gospodarcze i potrzeby selekcyjne oraz potrzebę zagrożonych lokalnie
podgatunków, odmian lub form.
11. Konwencja o różnorodności biologicznej Przyjęta 22 maja 1992 roku, podpisana w
Rio de Janeiro 5 czerwca 1992 r.
Celem konwencji jest do zachowanie i ochrona pełnej różnorodności form życia w biosferze
poprzez ich ochronę i rozsądne, oszczędne użytkowanie.
Konwencja wprowadza istotne nowe podejście do ochrony przyrody poprzez:
• określenie najważniejszych poziomów organizacji przyrody (genetyczny, gatunkowy i
krajobrazowy), na których różnorodność ma być zachowana,
• zobowiązanie do działań na rzecz zachowania różnorodności nie tylko na terenach
chronionych, ale i poza nimi, to jest na terenach użytkowanych gospodarczo - chodzi tu o
prawo do życia wszystkich gatunków i dlatego nie powinny być one niszczone ponad
konieczność wynikającą z umiarkowanego użytkowania zasobów biologicznych dla
potrzeb zrównoważonego rozwoju,
• ustanowienie ochrony całej różnorodności ras i gatunków zwierząt oraz roślin
udomowionych jako szczególnie cennych dla przyszłości rolnictwa i hodowli.
Protokół w sprawie bezpieczeństwa ekologicznego przyjęty 29 stycznia 2000r. w
Montrealu.
Przedmiot i cel protokołu
Protokół
ma
na
celu
zapewnienie
bezpieczeństwa
biologicznego
podczas
międzynarodowego transportu, przetrzymywania i użytkowania żywych organizmów
zmodyfikowanych genetycznie (GMO), mogących mieć
6.315
szkodliwy wpływ na środowisko lub zdrowie człowieka, powstałych w wyniku procesów
biotechnologicznych.
Zgodnie z postanowieniami protokołu, międzynarodowy obrót GMO objęty jest procedurą
zgody po uprzednim poinformowaniu zainteresowanych stron. Postanowienia obejmują
również konieczność wyznaczenia na poziomie krajowym właściwego organu
odpowiedzialnego za funkcjonowanie odpowiednich procedur, zakres informacji zawartej w
przesyłanej notyfikacji, ocenę ryzyka dla środowiska i zdrowia człowieka.
12. Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt - Konwencja
Bońska z 23 czerwca 1979 roku .
Głównym celem Konwencji Bońskiej jest rozszerzenie ochrony zagrożonych wyginięciem
wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Gatunki te (ssaki, ptaki, gady i ryby) zostały
wymienione w załącznikach I i II do Konwencji. Konwencja wprowadza także pojęcie
specjalnych porozumień, zawieranych dla ochrony konkretnych gatunków wędrownych,
których stan zachowania był niekorzystny w określonych regionach ich występowania. Polska
ratyfikowała dwa porozumienia wynikające z Konwencji Bońskiej:
1) o ochronie nietoperzy w Europie,
2) o ochronie małych waleni Bałtyku i morza Północnego.
13. Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego z
17.03.1992 r., (Dz. U. nr 96 poz. 1108 z 1999r.)
Przedmiot i cel Porozumienia
Celem Porozumienia jest ochrona i utrzymanie populacji wszystkich małych waleni
przebywających na obszarze określonym Porozumieniem, m.in. poprzez ochronę ich siedlisk,
zapobieganie zanieczyszczeniu wód mogącym zagrażać tym zwierzętom, zabezpieczenie i
ochronę odpowiednio zasobnych obszarów żerowisk.
Strony zobowiązane są do ścisłej współpracy w celu stworzenia i utrzymania korzystnego
stanu zachowania wszystkich małych waleni, które przebywają na obszarze określonym
porozumieniem. Każda ze stron jest zobowiązana do stosowania środków ochrony, badania i
kontroli, określonych w załączniku do porozumienia.
14. Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie (EUROBAT) z 4.12.1991 r. (Dz. U. nr
96 poz. 1112 z 1999r.)
Przedmiot i cel Porozumienia
Głównym celem Porozumienia, będącego realizacją jednego z postanowień Konwencji
Bońskiej, jest ochrona populacji nietoperzy w Europie oraz ich siedlisk.
6.316
Zgodnie Porozumieniem każda ze stron jest zobowiązana do zakazu celowego odłowu,
przetrzymywania lub zabijania nietoperzy, z tym że właściwy organ może wydać na to zgodę.
Każda ze stron zobowiązana jest do wskazania stanowisk, które są istotne do utrzymania
stanu zachowania i ochrony nietoperzy, w tym ich schronienia.
15. Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko
transgranicznym - Konwencja z Espoo z 25 lutego 1991 roku
w
kontekście
Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, stwarza
prawno -międzynarodowe ramy proceduralne dla wykonywania oceny oddziaływania na
środowisko w przypadku gdy przedsięwzięcie może powodować negatywne skutki dla
środowiska na terytorium innego państwa. Określa również rodzaje inwestycji które
wymagają uruchomienia procedury ocen oddziaływania na środowisko w kontekście
transgranicznym.
Głównym zobowiązaniem wynikającym z Konwencji jest konieczność stosowania przez
Strony określonej przez nią procedury oceny oddziaływania na środowisko w kontekście
transgranicznym dla planowanych inwestycji wymienionych w Załączniku do Konwencji.
Nakłada ona również obowiązek zawarcia szczegółowych umów dwustronnych z krajami
sąsiedzkimi, w których określone ma być bardziej szczegółowa procedura wykonywania
takich ocen uwzględniająca warunki i wymagania obu krajów.
16. Umowa o Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem
podpisana 11 kwietnia 1996 r. Ratyfikowana w dniu 7 stycznia 1999r.
Przedmiot i cel umowy
W Umowie w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem
określone zostały podstawowe cele jej działania, do których należą:
• zapobieganie i trwałe obniżenie zanieczyszczenia szkodliwymi substancjami Odry oraz
Bałtyku,
• osiąganie stanu ekosystemów wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych
zbliżonych do naturalnych, z właściwą im różnorodnością gatunków,
• umożliwienie wykorzystania Odry dla pozyskiwania wody do picia i dla potrzeb rolniczych.
Dodatkowo na mocy decyzji tymczasowej Komisji (funkcjonującej przed wejściem w życie
Umowy) do jej zakresu włączono ochronę przeciwpowodziową wraz ze wspólnym systemem
wczesnego ostrzegania oraz koordynacja likwidacji szkód popowodziowych.
17. Konwencja o ochronie i użytkowaniu cieków transgranicznych
międzynarodowych - podpisana w Helsinkach 18 marca 1992 roku.
6.317
i
jezior
Zasadniczym celem Konwencji jest określenie ram dwustronnych i wielostronnych umów o
współpracy na wodach granicznych w zakresie ochrony środowiska, zapobiegania i
przeciwdziałania jego zanieczyszczeniu oraz zapewnienia racjonalnego wykorzystania wód
przez państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów
Zjednoczonych.
Wśród zadań do realizacji przewidywanych w konwencji należy wymienić w szczególności:
• oczyszczanie ścieków w stopniu zapewniającym odpowiednią jakość wód granicznych,
• licencjonowanie i monitoring zrzutów ścieków,
• zakaz, jeśli zajdzie taka potrzeba, produkcji lub użytkowania substancji niebezpiecznych,
które mogą być szkodliwe dla środowiska wodnego,
• wprowadzenie klasyfikacji wód transgranicznych opartej o wspólne kryteria,
• zastosowanie najlepszych dostępnych technologii dla ochrony przed punktowymi zrzutami
zanieczyszczeń oraz najlepszej dostępnej praktyki w ochronie przed zanieczyszczeniami
przestrzennymi w tym rolniczymi,
• opracowywanie planów alokacji zasobów wód,
• zastosowanie ocen oddziaływania na środowisko, w tym na potrzeby
wodnego w szczególności w aspekcie transgranicznym,
środowiska
• podejście ekosystemowe w zarządzaniu gospodarką wodną.
18. Protokół "Woda i Zdrowie" do Konwencji o Ochronie i Użytkowaniu Cieków
Transgranicznych i Jezior Międzynarodowych z 1992r.
Przedmiot i cele Protokołu
Celem Protokołu jest promocja ochrony ludzkiego zdrowia i samopoczucia poprzez poprawę
gospodarki wodnej łącznie z ochroną ekosystemów wodnych oraz zapobieganie i
przeciwdziałanie zachorowaniom związanym z wodą, a także ich ograniczenie.
6.318
UMOWY I POROZUMIENIA DWUSTRONNE
Wielokrajowy Program Środowiska PHARE "Czarny Trójkąt"
Memorandum podpisane przez Ministrów Ochrony Środowiska Polski, Czech i Niemiec oraz
przedstawiciela Unii Europejskiej w sprawie zacieśnienia współpracy w zakresie Programu
Czarny Trójkąt z dnia 11 kwietnia 1996 roku oraz Porozumienie pomiędzy Ministerstwem
OŚZNiL, Ministerstwem Środowiska Republiki Czeskiej oraz Federalnym Ministerstwem
Środowiska, Ochrony Przyrody i Bezpieczeństwa Nuklearnego RFN w sprawie wymiany
danych imisyjnych zanieczyszczeń powietrza w "Czarnym Trójkącie" z dnia 17 września
1996r.
DANIA
Porozumienie pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL RP a Ministerstwem Środowiska Królestwa
Danii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 1 czerwca 1994
roku.
Pod względem zaangażowania finansowego jest to druga co do wielkości bezzwrotna pomoc
zagraniczna po Unii Europejskiej. Na uwagę zasługuje tu wysoki udział pomocy duńskiej na
obszary ekologicznie zagrożone tj. między innymi w rejonie nadbałtyckim.
FINLANDIA
Umowa pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Republiki Finlandii o
współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisana w dniu 7 maja 1990 roku w
Warszawie. Umowa bezterminowa.
HOLANDIA
Porozumienie pomiędzy MOŚZNiL RP a Ministerstwem Transportu, Robót Publicznych i
Gospodarki Wodnej Królestwa Holandii, podpisane w dniu 19 grudnia 1996 roku w Hadze.
Z w/w Ministerstwem strona polska współpracuje realizując wspólnie kilka projektów
opartych o pomoc rządu Holandii dla Polski w dziedzinie gospodarki wodnej.
Porozumienie o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska pomiędzy Ministerstwem
OŚZNiL PRL a Ministerstwem Budownictwa, Planowania Przestrzennego i Środowiska
Królestwa Holandii o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 25
września 1987 roku w Warszawie.
Podpisane Porozumienie promuje: wspólne działania w zakresie ochrony środowiska, ułatwia
rozwój technologii służących ochronie środowiska oraz wymianę informacji technicznych w
następujących blokach tematycznych: rozwój czystych technologii, ochrona powietrza i gleb
przed zanieczyszczeniami, gospodarka odpadami w tym niebezpiecznymi, edukacja
ekologiczna, oceny oddziaływania na środowisko, monitoring środowiska, zarządzanie
środowiskiem oraz zmiany klimatyczne.
6.319
Porozumienie pomiędzy Ministerstwem OŚZNiL PRL a Ministerstwem Rolnictwa, Ochrony
Przyrody i Rybołówstwa Królestwa Holandii o współpracy w dziedzinie ochrony przyrody i
leśnictwa, podpisane w dniu 22 lutego 1994 roku w Warszawie.
Porozumienie to pozwoliło rozszerzyć istniejące już kontakty pomiędzy naszymi krajami,
szczególnie w zakresie ochrony ptaków wędrownych, opracowania europejskiej sieci
obszarów chronionych, udziału Polski i Holandii w pracach Stałego Komitetu Konwencji
Ramsar oraz przyczyniło się do zacieśnienia współpracy dotyczącej europejskiej polityki
ochrony przyrody i gospodarki leśnej.
NORWEGIA
Porozumienie pomiędzy MOŚZN PRL a Ministerstwem Środowiska Norwegii o współpracy
w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane w dniu 13 lutego 1989 roku w Warszawie.
Ze względu na wyczerpanie się pomocowych środków finansowych po stronie norweskiej
współpraca w 1999 roku była ograniczona do wspólnej realizacji bazy danych dla potrzeb
Konwencji EKG/ONZ o Ocenach Oddziaływania na Środowisko w kontekście
Transgranicznym.
SZWECJA
Porozumienie pomiędzy MOŚZN PRL a Ministerstwem Środowiska i Energetyki Królestwa
Szwecji o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, podpisane we wrześniu 1986 roku w
Warszawie.
6.320
USTAWA
z dnia 9 listopada 2000 r.
o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz.U.2000.109.1157 z dnia 13 grudnia 2000 r.)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady:
1)
udostępniania
informacji
o
środowisku
i
jego
ochronie,
2) udziału społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska,
3) postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) zanieczyszczeniu - rozumie się przez to wprowadzane, w rezultacie działalności
człowieka, do powietrza, wody lub ziemi, bezpośrednio lub pośrednio:
a) substancje,
b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola
elektromagnetyczne, które są szkodliwe dla zdrowia człowieka
lub jakości środowiska, powodują szkodę w dobrach
materialnych oraz dobrach kultury, pogarszają walory estetyczne
środowiska lub kolidują z innymi dozwolonymi sposobami
korzystania ze środowiska,
2) oddziaływaniu na środowisko - rozumie się przez to oddziaływanie na środowisko
oraz oddziaływanie na zdrowie ludzi,
3) przedsięwzięciu - rozumie się przez to inwestycje budowlane lub inne
ingerencje w środowisko, polegające na przekształceniu lub zmianie sposobu
użytkowania terenu, w tym również na wydobywaniu zasobów naturalnych,
wymagające decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3.
Art. 3.
Przepisów ustawy wprowadzających wymóg uzgadniania i opiniowania nie stosuje
się, jeżeli organ przeprowadzający postępowanie w zakresie oceny oddziaływania na
środowisko jest jednocześnie organem, z którym należy uzgodnić bądź którego opinii
należy zasięgnąć.
Rozdział 2
Dostęp do informacji
6.321
Art. 4.
Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach
określonych ustawą.
Art. 5.
1. Organy administracji publicznej są obowiązane udostępniać każdemu informacje o
środowisku i jego ochronie znajdujące się w ich posiadaniu.
2. Udostępnieniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają:
1) wnioski o wydanie decyzji, o których mowa w pkt 2 lit. a - d, pkt 3 lit. a i b, pkt 4, pkt
5 lit. a i b oraz pkt 8,
2) z zakresu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska:
a) decyzje ustalające rodzaj i ilość substancji
dopuszczonych do wprowadzania do powietrza,
zanieczyszczających
b) decyzje o dopuszczalnym poziomie hałasu przenikającego do
środowiska,
c) zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów,
d) zezwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych
organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub
wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy
genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów
albo ich części,
e) wykazy rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do
powietrza,
f) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty
kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska,
polegające na:
- przekroczeniu co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczonych do
wprowadzenia do powietrza, określonych decyzją właściwego organu,
- przekroczeniu dopuszczalnego poziomu hałasu, określonego
decyzją właściwego organu,
g) decyzje o wymiarze kar pieniężnych za naruszenie wymagań
ochrony środowiska, polegające na:
- zniszczeniu terenów zieleni lub drzew i krzewów, powodowanym
niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem
sprzętu mechanicznego albo urządzeń
technicznych oraz
zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla
roślinności,
- usuwaniu drzew i krzewów bez zezwolenia,
3) z zakresu przepisów o odpadach:
a) zezwolenia na wytwarzanie odpadów,
b) zezwolenia na usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie
odpadów niebezpiecznych,
c) dokumenty sporządzane na potrzeby ewidencji odpadów,
d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty
kar pieniężnych za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie
6.322
wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w decyzji o
pozwoleniu na budowę składowiska odpadów,
4) z zakresu przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - zezwolenia na
prowadzenie działalności polegającej na usuwaniu, wykorzystywaniu lub
unieszkodliwianiu odpadów komunalnych,
5) z zakresu przepisów Prawa wodnego:
a) pozwolenia wodno- prawne na pobór wód,
b) pozwolenia wodno- prawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do
ziemi,
c) wykazy ilości pobranej wody oraz ilości, rodzaju i przeciętnego składu
ścieków wprowadzonych do wód lub do ziemi,
d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty
kar pieniężnych za wprowadzenie do wód lub do ziemi ścieków nie
odpowiadających wymaganym warunkom,
e) decyzje o karach pieniężnych za pobór wody w ilości większej niż
ustalona w pozwoleniu wodno- prawnym oraz za piętrzenie wody
wyższe od dozwolonego,
6) projekty polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1
przed skierowaniem ich do postępowania, o którym mowa w art. 12-17 oraz
uzyskaniem opinii organu, o którym mowa w art. 24,
7) polityki, strategie, plany lub programy, o których mowa w art. 19 ust. 1,
8) decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 3,
9) postanowienia, o których mowa w art. 30 ust. 2,
10) wskazania lokalizacyjne, o których mowa w art. 25 ust. 4,
11) raporty oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
12) analizy porealizacyjne,
13) dokumentacje mierniczo-geologiczne zlikwidowanych zakładów
górniczych,
14) wyniki prac badawczych i studialnych z zakresu ochrony środowiska.
3. Udostępnianiu, o którym mowa w ust. 1, podlegają także inne informacje w postaci
dokumentów, danych gromadzonych w szczególności w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej
i baz danych na innych nośnikach dotyczące:
1) stanu elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnego oddziaływania,
2) zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska oraz działań i środków
wpływających lub mogących wpływać negatywnie na środowisko,
3) wpływu stanu środowiska na zdrowie i warunki życia ludzi oraz na dobra
kultury,
4) działań oraz środków, w szczególności administracyjnych i ekonomicznych,
mających na celu ochronę środowiska,
5) planów, programów oraz analiz finansowych związanych z podejmowaniem
rozstrzygnięć istotnych dla ochrony środowiska,
6) raportów bezpieczeństwa i planów operacyjno-ratowniczych, o których
mowa w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska.
4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udostępnia się na pisemny wniosek, z
zastrzeżeniem ust. 5.
5. Informację nie wymagającą wyszukiwania, która może być przekazana w formie
ustnej, udostępnia się bez pisemnego wniosku.
6.323
6. Organy administracji publicznej właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 2, są
obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych o tych
dokumentach oraz mogą zamieszczać w tych wykazach dane o dokumentach, o
których mowa w ust. 3.
7. Publicznie dostępne wykazy dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 11 i 12,
prowadzą także organy administracji publicznej właściwe do prowadzenia
postępowania, w ramach którego lub w wyniku którego, sporządzane są te
dokumenty.
8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór
publicznie dostępnego wykazu zawierającego w szczególności nazwy
zamieszczanych w nim dokumentów, miejsca i daty ich wydania, miejsca
przechowywania oraz zastrzeżenia dotyczące udostępniania informacji.
Art. 6.
Nie udostępnia się informacji, o których mowa w art. 5, jeżeli ich udostępnienie
mogłoby naruszyć przepisy o ochronie informacji niejawnych lub danych
jednostkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce
publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz.
554, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) oraz nie
udostępnia się informacji, dotyczących:
1) spraw objętych toczącym się postępowaniem sądowym, dyscyplinarnym lub karnym, jeżeli
ujawnienie informacji mogłoby zakłócić przebieg postępowania,
2) spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli
udostępnienie akt mogłoby naruszyć te prawa,
3) dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one
obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nie udostępnianiu,
4) dokumentów lub danych, których ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie
środowiska.
Art. 7.
1. Organ administracji publicznej jest obowiązany udostępnić informację bez zbędnej zwłoki,
nie później niż w ciągu miesiąca od dnia otrzymania wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może ulec przedłużeniu do 2 miesięcy ze
względu na stopień skomplikowania sprawy; w tym przypadku przepisy art. 36
Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. Dokumenty, o których dane zamieszczane są w publicznie dostępnych wykazach,
udostępnia się w dniu złożenia wniosku o udostępnienie informacji.
4. Organ administracji publicznej może w drodze decyzji:
1) na uzasadniony wniosek przekazującego informacje, o których mowa w art. 5 ust. 2
i 3, wyłączyć z udostępniania dane o wartości handlowej, w tym zwłaszcza dane
technologiczne, o ile ich ujawnienie mogłoby pogorszyć jego konkurencyjną pozycję,
2) odmówić udostępnienia informacji, jeżeli wymagałoby to dostarczenia
dokumentów lub danych będących w trakcie opracowywania bądź
przeznaczonych do wewnętrznego komunikowania się, albo jeżeli wniosek o
udostępnienie informacji jest w sposób oczywisty niemożliwy do zrealizowania
lub sformułowany w sposób zbyt ogólny, albo jeżeli zachodzą inne wskazane
w ustawie przesłanki odmowy.
6.324
5. Przepisów ust. 4 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy:
1) ilości i rodzajów wprowadzanych do powietrza substancji zanieczyszczających oraz
miejsca ich wprowadzania,
2) stanu, składu i ilości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi oraz
miejsca ich wprowadzania,
3) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów oraz miejsca ich wytwarzania,
4) poziomu emitowanego hałasu,
5) poziomu emitowanych pól elektromagnetycznych.
6. W przypadku odmowy udostępnienia informacji ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 8.
Jeżeli jest możliwe oddzielenie fragmentu informacji podlegającej wyłączeniu z
udostępniania z przyczyn, o których mowa w art. 6 i 7, organ administracji publicznej
udostępnia pozostałą część informacji.
Art. 9.
Organ administracji publicznej, udostępniając informacje przekazane przez osoby
trzecie, wskazuje źródło ich pochodzenia.
Art. 10.
1. Wyszukiwanie i przeglądanie w siedzibie organu dokumentów wyszczególnionych
w publicznie dostępnym wykazie jest bezpłatne.
2. Za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich
przesyłanie organ administracji publicznej pobiera opłatę w wysokości
odzwierciedlającej związane z tym uzasadnione koszty.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat oraz
współczynniki różnicujące wysokość opłat za wyszukiwanie informacji, sporządzanie
kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie, biorąc pod uwagę, iż opłaty te nie
powinny stanowić przeszkody w dostępie do informacji, a także określi sposób
uiszczania opłat.
Art. 11.
Przepisy art. 5-10 stosuje się odpowiednio do udostępniania informacji o środowisku i
jego ochronie przez inne podmioty, gdy są one z mocy prawa lub na podstawie
porozumień powołane do załatwiania zadań publicznych dotyczących środowiska i
jego ochrony.
Rozdział 3
Udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska
Art. 12.
Każdy ma prawo składania uwag i wniosków w postępowaniu, którego przedmiotem
jest przyjęcie dokumentów, o których mowa w art. 19, lub wydanie decyzji, o których
mowa w art. 25.
6.325
Art. 13.
1. Przed wydaniem decyzji wymagających udziału społeczeństwa organ administracji
publicznej właściwy do ich wydania, wszczynając postępowanie:
1) podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie
dostępnym wykazie wniosku o wydanie decyzji oraz o możliwości składania uwag i
wniosków w terminie 21 dni od daty podania do publicznej wiadomości, wskazując
jednocześnie miejsce ich składania,
2) może przeprowadzić rozprawę administracyjną otwartą dla społeczeństwa,
3) rozpatruje zgłoszone uwagi i wnioski.
2. Organ administracji publicznej, właściwy do wydania decyzji, podaje do publicznej
wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie decyzji
wymagających udziału społeczeństwa, w trybie określonym w niniejszym rozdziale.
3. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2,
następuje w drodze zamieszczenia informacji na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu
właściwego w sprawie oraz poprzez obwieszczenia w pobliżu miejsca planowanego
przedsięwzięcia, a gdy siedziba właściwego organu mieści się na terenie gminy innej
niż gmina właściwa miejscowo ze względu na przedmiot ogłoszenia - także przez
ogłoszenie w prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości lub
miejscowościach właściwych ze względu na przedmiot ogłoszenia.
4. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, powinno
nastąpić także poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej organu
właściwego do wydania decyzji, jeśli organ ten prowadzi taką stronę.
Art. 14.
1. Organizacje społeczne, które powołując się na miejsce i przedmiot statutowych celów
swego działania zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu wymagającym
udziału społeczeństwa, uczestniczą w nim na prawach strony; art. 31 § 4 Kodeksu
postępowania administracyjnego nie stosuje się.
2. Organizacji społecznej na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w
postępowaniu służy zażalenie.
Art. 15.
1. Organ administracji publicznej właściwy do opracowania dokumentów, o których mowa w
art. 19, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa poprzedzającego ich przyjęcie; przepisy
art. 13 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Do dokumentów, o których mowa w ust. 1, załącza się informacje o zgłoszonych
uwagach, wnioskach oraz sposobie ich wykorzystania.
Art. 16.
Do postępowań wymagających udziału społeczeństwa przepisy art. 6 i 7 ust. 4 i 5
stosuje się odpowiednio.
Art. 17.
6.326
Do uwag i wniosków zgłaszanych w postępowaniu z udziałem społeczeństwa
przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczących skarg i wniosków
nie stosuje się.
Art. 18.
Przepisów art. 12-17 nie stosuje się w przypadku przedsięwzięcia podejmowanego
na terenach lub w obiektach budowlanych albo ich częściach, niezbędnych dla celów
obronności lub bezpieczeństwa państwa, będących w dyspozycji jednostek
organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz ministrom właściwym
do spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych, dostępnych wyłącznie dla osób
uprawnionych.
Rozdział 4
Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko realizacji planów
i programów
Art. 19.
1. Przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko
zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagają:
1) projekt koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, projekty planów
zagospodarowania przestrzennego oraz projekty strategii rozwoju regionalnego,
2) projekty polityk, strategii, planów lub programów dotyczących przemysłu,
energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki
odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania
terenu, których opracowywanie przez centralne lub wojewódzkie organy
administracji publicznej przewidziane jest w ustawach.
2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z
przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagane jest też w przypadku
wprowadzania zmian do przyjętych dokumentów, o których mowa w ust. 1.
3. Organy administracji publicznej opracowujące projekty dokumentów, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, lub wprowadzające zmiany do tych dokumentów mogą, w
porozumieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 24, odstąpić od
przeprowadzenia określonego w niniejszym rozdziale postępowania w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko, gdy uznają - biorąc pod uwagę w szczególności
charakter działań przewidzianych w tych dokumentach oraz rodzaj i skalę
oddziaływania na środowisko, a także cechy obszaru objętego tym oddziaływaniem iż realizacja tych dokumentów nie spowoduje znaczącego oddziaływania na
środowisko.
Art. 20.
1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający
zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, sporządza prognozę
oddziaływania na środowisko.
2. Prognoza oddziaływania na środowisko, o której mowa w ust. 1, powinna:
6.327
1) zawierać informacje o zawartości, głównych celach projektowanego dokumentu
oraz jego powiązaniach z innymi dokumentami,
2) określać, analizować i oceniać istniejący stan środowiska oraz potencjalne
zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu,
3) określać, analizować i oceniać stan środowiska na obszarach objętych
przewidywanym znaczącym oddziaływaniem,
4) określać, analizować i oceniać istniejące problemy ochrony środowiska
istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności
dotyczące obszarów chronionych,
5) określać, analizować i oceniać cele ochrony środowiska ustanowione na
szczeblu międzynarodowym albo krajowym, istotne z punktu widzenia
projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy
środowiska zostały uwzględnione podczas przygotowywania dokumentu,
6) określać, analizować i oceniać przewidywane znaczące oddziaływania na
środowisko,
7) przedstawiać rozwiązania mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub
kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko, mogących być
rezultatem realizacji projektowanego dokumentu,
8) przedstawiać rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w
projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis
metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru, w tym także wskazania
napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we
współczesnej wiedzy,
9) zawierać informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu
prognozy,
10) zawierać informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji
projektowanego dokumentu,
11) zawierać informacje o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na
środowisko,
12) zawierać streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej,
kierując się wymaganiami, o których mowa w ust. 2, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko,
dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Art. 21.
zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, uzgadnia z organem, o
którym mowa w art. 24, zakres i stopień szczegółowości informacji wymaganych w prognozie
2. Obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do sporządzania prognoz
oddziaływania na środowisko projektów miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
Art. 22.
6.328
zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, poddaje go, wraz z
prognozą oddziaływania na środowisko, postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17, oraz
opiniowaniu przez organ, o którym mowa w art. 24.
2. Zasady wnoszenia uwag i wniosków oraz opiniowania projektów miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego określają przepisy o zagospodarowaniu
przestrzennym.
Art. 23.
Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający
zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, bierze pod
uwagę ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, opinię organu, o
którym mowa w art. 24, oraz rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w postępowaniu, o
którym mowa w art. 12-17.
Art. 24.
Organem administracji publicznej właściwym do uzgadniania zakresu i
szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko
oraz opiniowania projektów dokumentów lub zmian do przyjętych już dokumentów, o
których mowa w art. 19 ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny - jeżeli
postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza centralny
organ administracji publicznej,
2) wojewoda - jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na
środowisko przeprowadza wojewódzki organ administracji publicznej.
Rozdział 5
Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko
planowanych przedsięwzięć
Art. 25.
1. Wydanie decyzji w sprawie planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco
oddziaływać na środowisko wymaga, z zastrzeżeniem ust. 5, przeprowadzenia
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
2. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko stanowi część
postępowania zmierzającego do wydania decyzji, o których mowa w ust. 3, i wymaga
udziału organu, o którym mowa w art. 37.
3. Decyzją, o której mowa w ust. 1, jest:
1) decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - wydawana na
podstawie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym,
2) decyzja o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz
decyzja o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego
lub jego części - wydawana na podstawie przepisów Prawa budowlanego,
3) koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, na wydobywanie
kopalin ze złóż, na bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze
oraz składowanie odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych, na
6.329
poszukiwanie i wydobywanie surowców mineralnych znajdujących się w
odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania
kopalin - wydawana na podstawie przepisów Prawa geologicznego i
górniczego,
4) pozwolenie wodno- prawne w zakresie:
a) wykonywania urządzeń wodnych,
b) poboru wód podziemnych,
c) rolniczego wykorzystania ścieków
- wydawane na podstawie przepisów Prawa wodnego,
5) decyzja ustalająca warunki prowadzenia robót polegających na regulacji
wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych,
odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki
wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza
na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej
wartości przyrodniczej, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych,
terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków
chronionych i tarlisk ryb - wydawana na podstawie przepisów o ochronie i
kształtowaniu środowiska,
6) decyzja zatwierdzająca projekt scalania lub wymiany gruntów - wydawana
na podstawie przepisów o scalaniu i wymianie gruntów rolnych i leśnych,
7) decyzja o zmianie lasu na użytek rolny - wydawana na podstawie przepisów
o lasach,
8) decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady - wydawana na podstawie
przepisów o autostradach płatnych - oraz decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi
ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają
zastosowanie do tej drogi, gdy decyzje te dotyczą odcinków, które we
wskazaniach lokalizacyjnych zostały wskazane jako newralgiczne z uwagi na
uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów
społecznych.
4. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza się także
przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych autostrady oraz drogi ekspresowej, jeżeli
przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi.
5. Przepisy dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio do
wskazań lokalizacyjnych udzielanych na mocy przepisów o autostradach płatnych;
przepisy dotyczące organów właściwych do wydania tych decyzji stosuje się do
organu właściwego do udzielania wskazań lokalizacyjnych.
6. Postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie przeprowadza
się, jeżeli:
1) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest zależne od uzyskania decyzji
wymienionej w ust. 3 pkt 4,
2) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 4, jest uzależnione od wydania
decyzji wymienionej w ust. 3 pkt 5,
i postępowanie to zostało przeprowadzone przed wydaniem tej decyzji.
7. Decyzje, o których mowa w ust. 3, wymagają uzasadnienia.
8. Uzasadnienie decyzji, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu
postępowania administracyjnego, powinno zawierać informacje o sposobie
wykorzystania uwag i wniosków zgłoszonych w sposób określony w art. 12-17 oraz
6.330
informacje dotyczące konieczności wykonania analizy porealizacyjnej, o której mowa
w art. 35.
Art. 26.
W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się, analizuje
oraz ocenia:
1) bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na:
a) środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi,
b) dobra materialne,
c) dobra kultury,
d) wzajemne oddziaływanie między czynnikami, o których mowa w lit. a)-c),
e) dostępność do złóż kopalin,
2) możliwości oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływania na
środowisko,
3) wymagany zakres monitoringu.
Art. 27.
1. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza organ
administracji publicznej właściwy do wydania decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3.
2. Decyzję, o której mowa w art. 25 ust. 3, wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 3, po
uzgodnieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 37.
3. W sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, do przeprowadzenia
uzgodnienia z właściwymi organami, o których mowa w art. 37, jest obowiązany
wnioskodawca; uzgodnienie następuje w drodze decyzji.
Art. 28.
1. Wnioskodawca, przed wystąpieniem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3
pkt 1 i 3-8, oraz wskazań lokalizacyjnych, o których mowa w art. 25 ust. 4, może zwrócić się z
zapytaniem do organu właściwego do wydania decyzji o określenie zakresu raportu
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko - dla przedsięwzięć, o których mowa w art. 30
ust. 1 pkt 1.
2. Do zapytania, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć informacje o planowanym
przedsięwzięciu, zawierające w szczególności dane o:
1) rodzaju, skali i usytuowaniu przedsięwzięcia,
2) powierzchni zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego i poprzednich
formach ich użytkowania,
3) rodzaju technologii,
4) ewentualnych wariantach przedsięwzięcia,
5) przewidywanej ilości wykorzystywanych surowców, wody i energii,
6) przedsięwzięciach chroniących środowisko,
7) rodzajach i przewidywanej ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do
środowiska przy zastosowaniu przedsięwzięć chroniących środowisko.
6.331
3. Organ, określając zakres raportu, uwzględnia wymagania, o których mowa w art. 31 ust. 1
i 5, w stopniu uzasadnionym rodzajem i usytuowaniem przedsięwzięcia oraz skalą jego
4. Postanowienie ustalające zakres raportu wydaje się po zasięgnięciu opinii
właściwych organów, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2.
Art. 29.
1. Do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3,
wnioskodawca dołącza raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.
2. W postępowaniu dotyczącym przedsięwzięć określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 do
wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-7, załącza się
informacje zawierające dane określone w art. 28 ust. 2.
3. W postępowaniu o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt scalania lub wymiany
gruntów rolnych i leśnych raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko
sporządza organ prowadzący postępowanie.
Art. 30.
1. Sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymagają:
1) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko,
2) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko,
dla których obowiązek jest ustalony na podstawie ust. 2.
2. Obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia, o którym mowa w ust.
1 pkt 2, stwierdza, po zasięgnięciu opinii organu, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, w
drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt
1 i 3-7, określając jednocześnie zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na
środowisko; właściwy organ uwzględnia łącznie szczegółowe kryteria określone w ust. 4 pkt
3 i ocenia potrzebę sporządzenia raportu dla przedsięwzięć określonych w ust. 4 pkt 2.
3. Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu stwierdzono obowiązek sporządzenia raportu
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, raport powinien być sporządzony
także w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę dotyczącym tego samego
przedsięwzięcia.
4. Rada Ministrów, uwzględniając potencjalne oddziaływanie na środowisko
przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, w drodze rozporządzenia, określi:
1) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko
wymagających sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
2) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla
których obowiązek sporządzenia raportu może być wymagany,
3) szczegółowe kryteria związane z kwalifikowaniem przedsięwzięcia
mogącego znacząco oddziaływać na środowisko do sporządzenia raportu,
takie jak rodzaj, usytuowanie przedsięwzięcia oraz rodzaj i skala jego
potencjalnego oddziaływania na środowisko, kwalifikujące to przedsięwzięcie
do sporządzenia raportu.
Art. 31.
6.332
1. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać:
1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności:
a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w
fazie budowy i eksploatacji,
b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych,
c) przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z
funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia,
2) opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego
oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko,
3) opis analizowanych wariantów planowanego przedsięwzięcia, w tym
wariantu:
a) polegającego na niepodejmowaniu przedsięwzięcia,
b) najkorzystniejszego dla środowiska,
wraz z uzasadnieniem ich wyboru,
4) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych
wariantów, w tym również w razie wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia
środowiska, a także potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko,
5) uzasadnienie wybranego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem
jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na ludzi, faunę, florę,
glebę, wodę, powietrze, klimat, dobra materialne, dobra kultury, krajobraz oraz
wzajemne oddziaływanie między tymi elementami,
6) opis potencjalnie znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na
środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane,
krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na
środowisko, wynikające z:
a) istnienia przedsięwzięcia,
b) użytkowania zasobów naturalnych,
c) zanieczyszczenia,
oraz opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę,
7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, zmniejszanie lub
kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko,
8) porównanie proponowanych rozwiązań technologicznych z innymi
dostępnymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z
punktu widzenia czystszej produkcji, w razie, gdy planowane przedsięwzięcie
jest związane z użyciem maszyn lub innych urządzeń technicznych,
9) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru
ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów o ochronie i
kształtowaniu środowiska, oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń
w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących
obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich,
10) przedstawienie zagadnień w formie graficznej,
11) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym
przedsięwzięciem,
12) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego
przedsięwzięcia na etapie budowy i eksploatacji,
6.333
13) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we
współczesnej wiedzy, jakie napotkano opracowując raport,
14) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w
raporcie,
15) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport,
16) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu.
2. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien uwzględniać oddziaływanie
przedsięwzięcia na etapach jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji.
3. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, sporządzany w
postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, powinien:
1) zawierać informacje, o których mowa w ust. 1, ze szczegółowością i dokładnością
odpowiednio do posiadanych danych wynikających z projektu budowlanego i innych
informacji uzyskanych po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi
ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do
tej drogi,
2) określać stopień i sposób uwzględnienia wymagań dotyczących ochrony
środowiska, zawartych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu oraz innych decyzjach administracyjnych dotyczących ochrony
środowiska.
4. Zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko określony w postępowaniu o
wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w
postępowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tego samego przedsięwzięcia.
5. Raport oddziaływania na środowisko, sporządzony przed udzieleniem wskazań
lokalizacyjnych wydawanych na podstawie przepisów o autostradach płatnych,
oprócz informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, powinien wskazywać także propozycję
określenia odcinków newralgicznych z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska
lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych, dla których na etapie decyzji o
ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach
płatnych mają zastosowanie do tej drogi, konieczne będzie przeprowadzenie
kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
6. Minister właściwy do spraw środowiska oraz minister właściwy do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia, biorąc pod uwagę konieczność identyfikacji istniejących w sąsiedztwie lub w
bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanej autostrady albo drogi ekspresowej
zasobów przyrodniczych i dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te zasoby i dobra
określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać
raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla autostrady albo drogi
ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych będą miały zastosowanie do tej
drogi.
7. Raport, o którym mowa w ust. 6, w zakresie, w jakim dotyczy on zidentyfikowania
istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania autostrady
albo drogi ekspresowej dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te dobra, sporządza
biegły z listy rzeczoznawców ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego.
Art. 32.
6.334
Organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, poddaje raport
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko postępowaniu, o którym mowa w art.
12-17.
Art. 33.
Z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów
społecznych organ właściwy do udzielenia wskazań lokalizacyjnych na podstawie
przepisów o autostradach płatnych wskazuje w nich odcinki newralgiczne, dla których
na etapie wydawania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi
ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi,
konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny
Art. 34.
Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wynika
zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż wnioskowany, organ
administracji publicznej, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji, o której mowa
w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-8, wariant dopuszczony do realizacji, lub w razie braku zgody
wnioskodawcy - umarza postępowanie.
Art. 35.
1. Organ administracji publicznej może:
1) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3, nałożyć obowiązki dotyczące zapobiegania,
ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
2) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, dla przedsięwzięć, dla których
sporządza się raport oddziaływania na środowisko, nałożyć na wnioskodawcę
obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej, określając zakres oraz termin
jej przedłożenia.
2. W analizie porealizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dokonuje się porównania ustaleń
zawartych w raporcie oddziaływania na środowisko i w decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3
pkt 2, z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi
dla jego zminimalizowania.
Art. 36.
Decyzja, o której mowa w art. 25 ust. 3, podjęta z naruszeniem wymagań
określonych w art. 12-17, art. 25 ust. 2, art. 38, 43 i 46 jest nieważna.
Art. 37.
1. Organem właściwym do uzgadniania przed wydaniem decyzji, o której mowa w art.
25 ust. 3 pkt 1, 2 i 4-8, oraz wydawania opinii odpowiednio w sprawie obowiązku
sporządzania raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko lub jego zakresu
jest:
1) właściwy wojewoda - w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 30
ust. 1 pkt 1,
2) starosta oraz powiatowy inspektor sanitarny - w odniesieniu do
przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2.
6.335
2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i 5, jest minister
właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny.
Rozdział 6
Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko
Art. 38.
1. W przypadku potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko,
pochodzącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek:
1) realizacji planowanych przedsięwzięć objętych decyzjami, o których mowa w art.
25 ust. 3,
2) realizacji projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których
mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2,
przeprowadza się postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania
na środowisko.
2. Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko przeprowadza
się także gdy potencjalne oddziaływanie pochodzące spoza granic Rzeczypospolitej Polskiej
mogłoby ujawnić się na jej terytorium.
Art. 39.
1. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko, w przypadku stwierdzenia potencjalnego transgranicznego
oddziaływania na środowisko na skutek realizacji planowanego przedsięwzięcia:
1) wydaje postanowienie o przeprowadzeniu postępowania dotyczącego
transgranicznego oddziaływania na środowisko, w którym określa obowiązek
sporządzenia przez wnioskodawcę dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia
tego postępowania w języku państwa, na terytorium którego może oddziaływać
przedsięwzięcie, oraz zakres tej dokumentacji,
2) niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw środowiska o
potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego
przedsięwzięcia i przekazuje dokumentację potrzebną do podjęcia działań, o
których mowa w art. 40.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie.
Art. 40.
1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu informacji o potencjalnym
transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia, niezwłocznie
powiadamia o tym państwo, na terytorium którego przedsięwzięcie to może oddziaływać oraz
proponuje termin na odpowiedź, czy państwo to jest zainteresowane uczestnictwem w
postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
2. Minister właściwy do spraw środowiska załącza do powiadomienia dane, o których
mowa w art. 28 ust. 2.
6.336
Art. 41.
Jeżeli państwo, o którym mowa w art. 40 ust. 1, powiadomi, iż jest zainteresowane
uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko,
minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z organem administracji
publicznej przeprowadzającym postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na
środowisko, uzgadnia z tym państwem terminy etapów postępowania.
Art. 42.
1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu raportu oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko, przekazuje go niezwłocznie państwu
uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
2. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko prowadzi, za pośrednictwem ministra właściwego do
spraw środowiska, konsultacje z państwem, na terytorium którego może oddziaływać,
w sprawie środków eliminowania lub zmniejszania transgranicznego oddziaływania
na środowisko.
3. Minister właściwy do spraw środowiska może przejąć prowadzenie konsultacji, o
których mowa w ust. 2, jeżeli uzna to za celowe ze względu na wagę lub zawiłość
sprawy.
4. W konsultacjach, o których mowa w ust. 2, uczestniczy minister właściwy do spraw
środowiska, a w konsultacjach, o których mowa w ust. 3, uczestniczy organ
administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny
Art. 43.
1. Uwagi i wnioski złożone przez państwo uczestniczące w postępowaniu w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko oraz wyniki konsultacji, o których mowa w art. 42, rozpatruje
się przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, oraz przy wydawaniu
postanowienia w sprawie ustalenia zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na
środowisko.
2. Wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, nie powinno nastąpić przed
zakończeniem postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na
środowisko.
Art. 44.
Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje państwu uczestniczącemu w
postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko decyzje, o których
mowa w art. 25 ust. 3.
Art. 45.
1. Minister właściwy do spraw środowiska, po otrzymaniu dokumentów zawierających
informacje o przedsięwzięciu podejmowanym poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej mogącym mieć oddziaływanie na środowisko na jej terytorium, niezwłocznie
6.337
przekazuje je wojewodzie właściwemu ze względu na obszar potencjalnego
transgranicznego oddziaływania na środowisko.
2. Wojewoda, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla analizy oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko, wykłada do wglądu w języku polskim dokumenty, o
których mowa w ust. 1; przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
3. Wojewoda przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska projekt
stanowiska dotyczącego przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Minister właściwy do spraw środowiska powiadamia państwo podejmujące
przedsięwzięcie o potencjalnym oddziaływaniu na środowisko na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej o stanowisku dotyczącym tego przedsięwzięcia.
Art. 46.
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w przypadku uchylenia,
zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3.
Art. 47.
Do postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektów polityk,
strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, których
realizacja może spowodować transgraniczne oddziaływanie na środowisko, przepisy
art. 40-45 stosuje się odpowiednio.
Art. 48.
Do postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko
przepisy art. 6 i 7 stosuje się odpowiednio.
Art. 49.
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile umowy międzynarodowe nie
przewidują innego trybu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania
na środowisko.
Rozdział 7
Komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko
Art. 50.
1. Tworzy się Krajową Komisję do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, zwaną
dalej "Krajową Komisją" jako organ opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do
spraw środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko.
2. Przewodniczącego Krajowej Komisji, zastępców przewodniczącego, sekretarza i
członków Krajowej Komisji w liczbie od 40 do 60 osób powołuje minister właściwy do
spraw środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji
społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska.
3. Do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności:
1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez ministra właściwego do spraw
środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy,
6.338
2) monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko
oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii
i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko,
3) wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących
systemu ocen oddziaływania na środowisko,
4) współpraca z komisjami, o których mowa w art. 51 ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw środowiska może, na wniosek wojewody, zwrócić się do
Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji
wojewody.
Art. 51.
1. Tworzy się wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, zwane
dalej "wojewódzkimi komisjami" jako organy opiniodawczo-doradcze wojewodów w zakresie
ocen oddziaływania na środowisko.
2. Przewodniczącego wojewódzkiej komisji, zastępcę przewodniczącego, sekretarza i
członków komisji, w liczbie od 20 do 40 osób, powołuje wojewoda w porozumieniu z
marszałkiem województwa, spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji
społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska.
3. Do zadań wojewódzkich komisji należy w szczególności:
1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez wojewodę w związku z jego
uprawnieniami wynikającymi z ustawy,
2) przedstawianie opinii i wniosków dotyczących rozwoju programów
szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko,
3) współpraca z Krajową Komisją i innymi wojewódzkimi komisjami.
4. Wojewoda może, na wniosek starosty, zwrócić się do wojewódzkiej komisji o wydanie
opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji starosty.
5. Dwóch lub więcej wojewodów może powołać wspólną wojewódzką komisję.
Art. 52.
1. Wydatki związane z działalnością Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji są
pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest odpowiednio minister
właściwy do spraw środowiska albo wojewoda.
2. Obsługę biurową Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji zapewnia odpowiednio
minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda.
Art. 53.
Członkom Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji oraz zapraszanym na posiedzenie
specjalistom, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i
biorącym w nim udział, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na
zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości
należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju.
Art. 54.
1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz wojewódzkich komisji.
6.339
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, ustalone zostaną:
1) organizacja komisji,
2) tryb działania komisji.
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 55.
W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z
1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35,
poz.192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77,
poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz.
243, ,z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133,
poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 25 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli wymagane jest sporządzenie raportu oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o
środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.";
2) w art. 26 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) wykonania ekspertyzy wykraczającej swym przedmiotem poza zakres przeglądu
ekologicznego w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska.";
3) w art. 55 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy
dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym
mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko.";
4) w art. 120 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko określają przypadki, gdy pozwolenie wodno- prawne
zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.".
Art. 56.
6.340
W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z
1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr
132, poz. 662, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133,
poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr
12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 62, poz. 718) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazie "krajobraz" dodaje się wyrazy "i klimat";
2) w art. 3 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 16 w brzmieniu:
"16) opracowaniu ekofizjograficznym - rozumie się przez to dokumentację sporządzaną dla
potrzeb planów zagospodarowania przestrzennego, charakteryzującą poszczególne
elementy przyrodnicze środowiska na obszarze objętym planem i ich wzajemne
powiązania.";
3) w art. 6:
a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
"4a. Wymagania, o których mowa w ust. 1-4, określa się na podstawie opracowań
ekofizjograficznych, stosownie do rodzaju planu, cech poszczególnych elementów
przyrodniczych środowiska i ich wzajemnych powiązań.",
b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
"6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres
opracowań ekofizjograficznych, o których mowa w ust. 4a.";
"3. Wojewoda, w drodze decyzji, ustala warunki prowadzenia robót, o których mowa w ust. 1 i
2.";
5) skreśla się art. 22;
"3. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy
7) w art. 30:
a) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy
o ocenach oddziaływania na środowisko.",
b) skreśla się ust. 9 i 10;
8) w art. 51 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy
6.341
9) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu:
"Art. 67a. 1. W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość szkodliwego
wpływu działalności jednostki organizacyjnej na środowisko, starosta, wykonując zadania z
zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2, może, w drodze decyzji, zobowiązać
tę jednostkę do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego.
2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda,
jeżeli działalność stanowi przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na
środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o
środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
3. Przegląd ekologiczny przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na
środowisko powinien zawierać:
1) zwięzły opis przedsięwzięcia obejmujący:
a) charakter, rozmiar przedsięwzięcia i jego usytuowanie,
b) powierzchnię zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego,
c) rodzaj technologii,
d) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia
obiekty i obszary poddane ochronie na podstawie przepisów o ochronie przyrody,
Prawa wodnego oraz przepisów o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym,
2) analizę posiadanych decyzji z zakresu ochrony środowiska oraz ocenę ich wykonania,
3) określenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym również w
przypadku wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska,
4) opis działań mających na celu zapobieganie i zmniejszanie oddziaływania na
środowisko,
5) porównanie zastosowanych rozwiązań technologicznych z innymi dostępnymi
rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z punktu widzenia
czystszej produkcji,
6) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru
ograniczonego użytkowania, określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w
zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów
budowlanych i sposobów korzystania z nich,
7) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej
wiedzy, jakie napotkano opracowując przegląd,
8) zwięzłe streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w
przeglądzie,
9) nazwisko osoby lub osób sporządzających przegląd.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ właściwy do jej wydania może:
1) ograniczyć zakres przedmiotowy przeglądu,
2) wskazać metody badań i studiów.
5. Jeżeli możliwość szkodliwego wpływu na środowisko wynika z działalności nie stanowiącej
przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, starosta, wykonując
zadania z zakresu administracji rządowej, określa, które z wymagań wymienionych w ust. 3
należy uwzględnić przy sporządzaniu przeglądu ekologicznego.";
10) w art. 68 skreśla się ust. 5-7;
11) skreśla się art. 70;
12) w art. 70a w ust. 1 skreśla się wyrazy "w art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6 i art. 70 ust. 1
niniejszej ustawy, a także";
6.342
13) w art. 71 ust. 2-3a otrzymują brzmienie:
"2. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu
przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko, lub z przeglądu ekologicznego, o którym mowa w art. 67a,
wynika, że mimo zastosowania rozwiązań, o których mowa w ust. 1, nie mogą być
wyeliminowane uciążliwe oddziaływania na środowisko, to dla oczyszczalni ścieków,
składowisk odpadów komunalnych, tras komunikacyjnych, kompostowni, lotnisk, linii i stacji
elektroenergetycznych oraz obiektów radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i
radiolokacyjnych tworzy się obszar ograniczonego użytkowania.
3. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco
oddziaływać na środowisko, z zastrzeżeniem ust. 3a, tworzy rada powiatu, w drodze
uchwały, określając granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu,
wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu,
wynikające z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko lub z
przeglądu ekologicznego.
3a. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco
oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie
do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko, tworzy wojewoda, w drodze prawa miejscowego, uwzględniając
wymagania, o których mowa w ust. 3.";
14) w art. 82:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Z zastrzeżeniem ust. 2a, starosta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej,
może ustalać w drodze decyzji zakres i sposób wykonania obowiązku, o którym mowa w ust.
1, biorąc pod uwagę interes społeczny, istniejący stan zniszczenia lub zagrożenia
środowiska oraz możliwości wykonania obowiązku.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Jeżeli działalność wpływająca szkodliwie na środowisko stanowi przedsięwzięcie
mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o
dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko organem właściwym do określenia zakresu obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
jest wojewoda.";
15) w art. 86b skreśla się ust. 6;
16) w art. 86e w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 86b ust. 4,";
17) w art. 100 skreśla się ust. 2-5 oraz oznaczenie ust. 1;
18) w art. 110:
a) skreśla się ust. 1c,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość, warunki i tryb nakładania
kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1b, uwzględniając rodzaj i ilość substancji
wprowadzanych do powietrza z naruszeniem przepisów, czas trwania tych przekroczeń,
przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu w odniesieniu do pory dnia i pory nocy, a
także gatunki i odmiany drzew oraz krzewów usuwanych bez zezwolenia.".
6.343
Art. 57.
W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz.
335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr
141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza
się następujące zmiany:
1) art. 19 otrzymuje brzmienie:
"Art. 19. W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
dotyczącym planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko,
o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz w sprawie lokalizacji autostrady albo
drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi
wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu
administracyjnym i postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi
swój udział w postępowaniu.";
"1. Kierownicy jednostek organizacyjnych i osoby fizyczne oddające do eksploatacji nowe lub
zmodernizowane obiekty lub urządzenia związane z przedsięwzięciem mogącym znacząco
oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji
o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, są obowiązani
zawiadomić właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o terminie
przekazania do eksploatacji takich obiektów lub urządzeń.".
Art. 58.
W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz.
96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133,
poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 19 otrzymuje brzmienie:
"Art. 19. Wniosek o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, poza
wymaganiami przewidzianymi w art. 18, powinien określać cel, zakres, rodzaj i harmonogram
zamierzonych prac.";
2) w art. 20 w ust. 2 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3;
"2. W przypadku zamierzonego składowania odpadów promieniotwórczych do wniosku, o
którym mowa w ust. 1, należy dołączyć także analizę zagrożenia radiacyjnego w zakresie
określonym przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki.".
Art. 59.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r.
Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr
111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412,
Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr
43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 29 w ust. 1 pkt 5a otrzymuje brzmienie:
6.344
"5a) tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i
przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w
zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia
rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu; zwolnienie to nie dotyczy obiektów
związanych z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, w
rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko.";
2) w art. 32:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po
uprzednim:
1) przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko,
wymaganego przepisami o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko,
2) uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń,
uzgodnień lub opinii innych organów,",
b) w ust. 2 po wyrazach "w ust. 1" dodaje się wyrazy "pkt 2";
3) w art. 33:
a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami,
wymaganymi przepisami szczególnymi,",
b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyrazy "i środowiska",
c) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) pozwolenia, uzgodnienia lub opinie innych organów, a także inne dokumenty, wymagane
przepisami szczególnymi,";
4) w art. 38 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o pozwoleniu na budowę
zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.".
Art. 60.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r.
Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 skreśla się ust. 2;
2) w art. 18 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy "i prognozę, o której mowa w art. 10
ust. 2,";
3) w art. 40:
6.345
a) w ust. 3c wyraz "większa" zastępuje się wyrazem "największa",
b) w ust. 4 skreśla się pkt 1 i 2,
c) skreśla się ust. 4a i 5;
4) w art. 41:
a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej
wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie, gdy inwestycja nie wymaga przeprowadzenia
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o
dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko.",
b) skreśla się ust. 2a;
5) w art. 50:
a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.";
6) w art. 60:
a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy programy zawierające zadania
rządowe służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych zamieszcza się w publicznie
dostępnych wykazach.".
Art. 61.
W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127,
poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r, Nr 133, poz. 885, z
1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad, przygotowywanie dokumentów
wymaganych w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, na etapie
udzielenia wskazań lokalizacyjnych i wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, o
którym mowa w przepisach o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko,";
2) w art. 20:
a) w ust. 1 skreśla się pkt 3 i 5,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena,
6.346
o której mowa w ust. 1 pkt 4. Ocena ta powinna umożliwić analizę wpływu realizacji
autostrady na potencjał produkcyjny gruntów rolnych i leśnych.".
Art. 62.
W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, poz. 554, z
1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000
r. Nr 12, poz. 136 i Nr 22, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany:
"6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania z odpadami, o których
mowa w ust. 4, wydaje lub uzgadnia wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust.
1 i 3, gdy wytwarzanie odpadów wiąże się z przedsięwzięciem mogącym znacząco
oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do
informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.";
2) w art. 11 ust. 3a otrzymuje brzmienie:
"3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu
określonego w ust. 3, jeżeli dotyczy ono przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać
na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o
środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko".
Art. 63.
Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych
decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 64.
Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust.
1 pkt 1, wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do określenia zakresu raportu
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w postępowaniu o wydanie pozwolenia
na budowę, przepis art. 28 stosuje się odpowiednio. Postanowienie w sprawie
zakresu raportu wydaje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę.
Art. 65.
1. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2,
wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do wniosku o wydanie pozwolenia na
budowę, dotyczącego tego samego przedsięwzięcia załącza się informację zawierającą dane
określone w art. 28 ust. 2.
2. Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę, na podstawie informacji, o
której mowa w ust. 1, określa w drodze postanowienia, po zasięgnięciu opinii organu,
o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, o obowiązku sporządzania raportu i jego
zakresie; uzgodnienia decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę z organem, o
którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, dokonuje organ właściwy do wydania pozwolenia
na budowę.
Art. 66.
6.347
Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o inwestycjach szczególnie
szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo o inwestycjach mogących pogorszyć
stan środowiska, należy przez to rozumieć odpowiednio przedsięwzięcia mogące
znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 albo w
art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Art. 67.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej
jednak niż przez okres roku od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy
dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne.
Art. 68.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
6.348

aneks c - Program dla Odry – 2006

Transkrypt

Podobne dokumenty

Prawa dziecka

Łącza do innych artykułów: Konwencja Praw Dziecka Zapamiętaj

wzór wniosku o wymianę lub wydanie nowego dokumentu podróży

prawa dziecka - zskandyty.pl

Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka

1 praca konkursowa - Opowiadanie, artykuł lub inna forma literacka

List Ministra Edukacji Narodowej i Rzecznika Praw Dziecka