dzieomy ś libraterskiej

Transkrypt

dzieomy ś libraterskiej
DZIEO MYŚLI BRATERSKIEJ
22 LUTEGO 2011
HUFIEC SANDOMIERZ
ZAPROSZENIE DO WZIĘCIA UDZIAŁU
/dot. Środowisk harcerskich hufca Sandomierz oraz jednostek zainteresowanych- niezrzeszonych/
Zgodnie z rozkazem specjalnym nr 1/02/2011 Komendanta Hufca dh. Czeława Rączkiewicza
przesyłam zadania do wykonania w dniu 22 lutego 2011r w Dniu Myśli Braterskiej.
ZADANIE I
Zapoznaj się z przemyśleniami i życiowymi hasłami twórcy skautingu światowego Roberta Baden – Powella /hasła
poniżej/
ZADANIE II
Z pośród myśli generała wybierz pięd istotnych haseł dotyczących zadania: myśl braterstwa, myśl patriotyzmu, myśl
z życia harcerza, myśl odpowiedzialności, myśl zaradności. Myśli są już przypisane do danych środowisk harcerskich.
Przygotuj na tej podstawie trwającą 8 minut inscenizację /forma dowolna ale dynamiczna i uczestniczą w niej
wszyscy harcerze z danego środowiska/. Inscenizacja ma byd zakooczona hasłem wynikającym z tematu .
Hasło ma byd napisane dowolną techniką na arkuszu z kartonu o wymiarach 200 cm x 20 cm /arkusz będzie później
przypięty na tablicy/ z opisem środowiska prezentującego.
PAMIĘTAJ ! Że jedna myśl generała to pięd wybranych tematycznie haseł.
ZADANIE III
Uczestniczą środowiska harcerskie lub ich delegacje.
Przybyd, przyjechad na pierwszy punkt kontrolny do Sandomierza w dniu 25 lutego 2011r o godzinie 11.00 zgodnie z
niżej podaną informacją. Oczekiwał będzie na Was łącznik, który wręczy Wam pakiet z zadaniami do wykonania.
Pierwszy punkt kontrolny jest punktem startu – pokonujemy trasę pieszo.
1. Wykaz środowisk harcerskich i przydział jednej myśli generała Roberta Baden-Powella:
Annopol
– parking przy Hotelu „Alibi” ul. Kwiatkowskiego /obwodnica/- myśl braterstwa
Chobrzany
– parking przy Placu Papieskim ul. Krakowska
- myśl patriotyzmu
Koprzywnica – parking przy Zamku Kazimierzowskim ul. Podwale Górne
- myśl z życia harcerza
Wilczyce
- myśl odpowiedzialności
– plac przy Komendzie Powiatowej Straży Pożarnej
Sandomierz – siedziba Komendy Hufca ZHP ul. Sokolnickiego 10
- myśl zaradności
CZUWAJ!
Osoba do kontaktu w temacie realizacji zadań: dh hm Janusz Chabel tel. 668-184-733
Robert Baden-Powell
Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, Lord Baden-Powell
(1857–1941) – angielski żołnierz, pisarz, twórca skautingu.
Hasła Roberta Baden – Powella

Harcerze robią wszystko to, co robi drużynowy. Drużynowy odbija się w swoich harcerzach jak w
lustrze. Skauci nauczą się poświęcenia i patriotyzmu tylko od takiegoż poświęcenia i patriotyzmu.

Gdybym dziś mógł wybierać miejsce, które chciałbym zajmować w ruchu, to chciałbym być
zastępowym.

Harce to radosna gra na łonie natury, gdzie mężczyźni z duszą chłopców idą razem z chłopcami na
poszukiwanie przygody. Przyniosą stamtąd zdrowie i szczęście, zręczność, zaradność.

Istotę życia skautowego stanowi pełne tężyzny życie w terenie.

Jeżeli harcerz idzie ulicą uśmiechnięty – to już coś znaczy. Niejeden przechodzień rozpogodzi się na
ten widok. Warto potrudzić się żeby nauczyć harcerzy tego uśmiechu jako pierwszego kroku do
szczęścia.

Najlepsze wyniki osiągają te drużyny, gdzie najbardziej zaufano zastępowym. Tu leży tajemnica
powodzenia wychowania skautowego.

Nie chodzi o to, byśmy osiągnęli nasze najwyższe ideały, lecz o to, aby były one naprawdę wysokie.

Niech harcerze zrozumieją, że czystość jest rzeczą pożyteczną. Dajcie im pełnię zdrowych zajęć, a w
ten sposób najlepiej pomożecie im pozbyć się brudnych myśli i niewłaściwych nawyków.

Obóz jest podstawową rzeczą w prowadzeniu drużyny. Ale obóz musi być pełen pracowitości, a nie
szkołą bezcelowego leniuchowania.

Oto klucz do szczęścia; nie brać rzeczy zbyt tragicznie, robić co możecie najlepszego w danej chwili,
życie uważać za grę, a świat za boisko.

Pamiętajcie, że harcerz chce od razu po wstawieniu do drużyny ruszyć na harce: nie zamrażajcie jego
zapału wykładami bez końca. Dajcie mu gry i ćwiczenia skautowe, których on pragnie, a szczegółów
technicznych nauczycie go pomału praktycznie.

Posłannictwem moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na całym świecie.

Skaut jest czynny robiąc dobrze, a nie bierny będąc dobrym.

Skauting nie jest wymyślony dla waszej uciechy, ale wiele wymaga. Nie zabierajcie się do skautingu
dlatego tylko, że się wam podoba, lecz aby wprawiać się do służby dla swojego kraju. Wtedy
posiądziecie ducha patriotyzmu, który każdy harcerz winien posiadać, jeśli ma być godzien
spożywania chleba.

Starajcie się zostawić ten świat choć trochę lepszym, niż go zastaliście.

Zwyczajne kłamstwo jest nadzwyczaj częstą wadą wśród młodzieży i niestety poważną chorobą
całego świata. Spotkacie ją zarówno u niecywilizowanych plemion jak i w kulturalnych krajach.
Mówienie prawdy, a w konsekwencji wyniesienie człowieka na poziom autorytetu, zmienią
całkowicie charakter człowieka i charakter narodu. Dlatego ciąży na nas obowiązek by zrobić
wszystko co można, aby wpoić chłopcom poczucie honoru i nauczyć ich prawdomówności.

Życie bez przygód byłoby strasznie głupie.

Życie byłoby miłe, gdyby wszystko było słodkie. I sama sól jest gorzka, ale trochę soli do potrawy
nadaje smak. Trudności są solą życia.

Pierwszą czynnością jaką rano spełni stary skaut jest zauważyć skąd wieje wiatr.

Zarówno dla skauta jak i dla żołnierza dyscyplina i posłuszeństwo są równie ważne jak dzielność.

Być dobrym to jest coś, ale postępować dobrze to znacznie więcej.

Staraj się i ty dopóki jesteś na ziemi przez dobry czyn zrobić dziurę w kocu. Pamiętajcie też, że po
zakończenia obozu winniście pozostawić po sobie te dwie rzeczy:
1. nic,
2. podziękowanie dla właściciela gruntu.

Oto dewiza skauta: „dopóki nie jesteś martwy nie mów, żeś nieboszczyk”.

„Wytrzymałość” to zespół dzielności, cierpliwości i siły.

Porą, w której skaut musi być najbardziej czynny jest wczesny poranek.

Kto się nie śmieje, jest chory.

Śmiejcie się, ile tylko możecie: to dobrze robi.

Skauting – to wielka gra.

Pierwszy kraj – potem ja.

Zadaniem nauczyciela czy skautmistrza jest jedynie zachęcanie i wskazywanie właściwego kierunku.

Najpierw patriotyzm – potem zabawa.

W każdym kraju cel wychowania skautowego jest identyczny. Jest nim mianowicie umiejętność
służby dla innych.

Najlepszy sposób osiągnięcia szczęścia – to rozsiewanie go wokół siebie.

Skauci są dziećmi wolnych przestrzeni, a skauting to braterstwo w służbie i świeże powietrze.

Czynna praca przynosi szczęście.

Celem wychowania skautowego jest podniesienie poziomu przyszłych, wzorowych obywateli,
szczególnie pod względem charakteru i zdrowia; zastąpienie samolubstwa służbą dla bliźnich,
usprawnienie chłopców pod względem moralnym i fizycznym, aby mogli pełnić służbę bliźnim.

Obywatelskość określić można krótko jako „czynną wierność dla społeczeństwa”.

Jeden jest tylko sprawdzian, który może przekonać skautmistrza, że w pracy osiągnął powodzenie,
mianowicie, jeżeli chłopcy, których wychował staną się dobrymi obywatelami.

Wychowanie nasze nie jest militarystyczne ani w celach, ani w środkach.

Pod nazwą „skauting” będziemy rozumieli pracę i właściwości ludzi puszczy, odkrywców (...)

Wychowanie skautowe winno, o ile możności, odbywać się w formie praktycznych zajęć, gier i
zabaw.

Dla skautów życie w polu musi stać się zwyczajem.

Skauting uczy harcerza jak się stać człowiekiem.

We wszystkim więc co czynicie, pamiętajcie przede wszystkim o swoim kraju.

Skaut zawsze na coś się przyda.

Skaut nawet sznurówki zawiązuje porządnie.

Najważniejszy cel skautingu – wychowywać; pamiętajcie, nie nauczać lecz wychowywać, to jest
nakłaniać chłopca, by sam dla siebie, z własnej ochoty uczył się tego, co będzie mu potrzebne dla
rozwoju wewnętrznego.

Skauting jest grą dla harcerzy, pod przewodnictwem harcerzy, w której starsi stwarzają młodszym
zdrowe otoczenie i zachęcają do zdrowych zajęć, ułatwiających wyrobienie w sobie cnót
obywatelskich

Skauting pociąga najmocniej przez poznawanie przyrody.

Każdy osioł potrafi być dobrym skautem podczas pogody.

Nie bierz życia zbyt serio – ale czyń zawsze najlepszy użytek z tego, co posiadasz.

Trudności są solą życia – bez nich życie byłoby gorzkie i mdłe.

Chcemy nauczyć naszych harcerzy nie tylko jak żyć, ale jak cieszyć się życiem.

Jeżeli zatem chcecie aby wasi harcerze osiągnęli szczęście w życiu, musicie wdrożyć im zasadę –
czynienia dobrze bliźnim, a ponadto nauczyć podziwiania piękna w przyrodzie.

Skauting jest wielką grą uprawianą przez przyjaciół w służbie.

Nie błądzi tylko ten, kto nic nie robi.

Tyle do zrobienia, a tak mało czasu.

Czuwajcie – to znaczy postępujcie tak, by móc szczęśliwie żyć.

Skauting przynosi korzyści tak temu co daje, jak i biorącemu.

Nie spodziewajcie się, że życie wasze będzie usłane różami; nie byłoby zresztą zabawne gdyby tak
było.

Zaufanie powinno być podstawą moralnego wychowania.

Nie jesteśmy klubem, ani szkółką niedzielną, ale szkołą – puszczaństwa.

(...) a wtedy możecie uczynić to co jest głównym obowiązkiem skauta, mianowicie pomóc tym, co
się znajdują w potrzebie, wszelkim sposobem jaki jest w waszej mocy.

Skaut nie pali.

Skaut musi umieć znaleźć drogę równie łatwo w nocy jak w dzień.

Jednym z celów skautingu jest próba przywrócenia do życia niektórych reguł którymi kierowali się
rycerze dawnych czasów i które tak głęboko wpłynęły na swoiste zabarwienie moralności naszej
rasy.

Wy zatem skauci jesteście bardzo podobni rycerzom (...), zwłaszcza jeżeli honor swój stawiacie na
pierwszym miejscu i czynicie wszystko, co jest w waszej mocy, by nieść pomoc każdemu, kto
znajduje się w opresji i potrzebuje jej. Hasłem waszym jest „bądź gotów”, a hasło rycerzy było
bardzo podobne; „Zawsze bądź przygotowany”.

Jeśli drużynowy obdarzy prawdziwą odpowiedzialnością zastępowego, (...) uczyni więcej dla
ukształtowania charakteru tego harcerza, niż nie wiem ile godzin lekcji w szkole.