Nagrodzone prace literackie w kategorii wiekowej IV-VI

Nagrodzone prace w kategorii wiekowej klas IV-VI
I miejsce
Cyryl Sarbiewski
Publiczna Szkoła Podstawowa w Trzciance
Po lesie nas niesie
Są rzeki i morza, równiny szerokie,
Wzniesienia, pagórki i góry wysokie
I ósme przepiękne są świata cuda,
Być może się komuś zobaczyć je uda.
My jednak, co swojskie i nasze kochamy,
I miejsca najchętniej te odwiedzamy.
Wszak wioski są naszej domostwa przy lesie
I po tym lesie najczęściej nas niesie.
Choć Głodomory tę część wsi nazywają,
To ludzie się o to nie obrażają;
Największym majątkiem uroda jest lasu,
Nie zmoże jej nawet i upływ czasu.
Są sosny wysokie, co z niebem gadają.
W kobierce mchów miękkich nogi wpadają.
W pajęczej sieci lśnią krople rosy
Rozsnute w jałowcach- anielskie włosy.
Nie ujdziesz daleko, w gajówki progi
Wprowadzą wędrowca strudzone nogi.
Gajowy tam czuwa i trzyma straż w lesie,
Po którym tak często radość nas niesie.
Wędrując dalej, gazówkę natrafisz.
Odważny jesteś, gdy pójść nią potrafisz,
Bo różne tu krążą o niej opowieści,
Straszne i groźne, że w głowie się nie mieści.
Wśród jagodniaków- mrowiska kopce.
Kobiety z Trzcianki- znajome, nie obce,
Zbierają jagody w kubki i kanki
Gdy tylko nastaną po nocy ranki.
Każda znajoma nam tutaj krzewina:
Głóg i jałowiec, rozpierzchła leszczyna.
Drzewa nam braćmi, krzewy siostrami,
Gdy wędrujemy leśnymi ścieżkami.
Słońce na twarze nam kładzie cienie,
My wędrujemy, bośmy nie lenie.
A gdy ktoś pyta, gdzie tak nas niesie
To, po trzciankowskim- mówimy- lesie.
II miejsce
Jagna Andrusiuk
Szkoła Podstawowa w Długosiodle
O pięknej Leśnej Pannie opiekunce Puszczy Białej
Po lesie nas niesie
Po lesie wiatr gra
A echo pieśń niesie
O pięknej dziewczynie
Uwięzionej w lesie
I cicho, tak cicho łka…
Za górami, za dolinami , na rozłożystej równinie w samym sercu Mazowsza był sobie
raz przepiękny las, co zwał się Puszczą Białą. W lesie tym dziwne rzeczy działy się. Ludzie
opowiadali o niezwykłej Leśnej Pannie opiekunce mieszkańców borów i okolicznych wiosek
leżących nieopodal rzeki Narwi.
A teraz będzie się działo
To, co magią zwać się miało
I bieg historii zmieniało…
Przepiękna dziewczyna napiła się wody z rzeki i zanurzyła się w niej dla ochłody.
Nagle zauważyła iskrzący się kamień. Podniosła go, nie wiedziała, że kamień ten nosił klątwę,
a ten kto go dotknie, na zawsze połączy się z lasem, jako jego dobry duch. Dziewczyna
niestety była jedyną, która jako pierwsza dotknęła kamienia i … przemieniła się w sosnę.
Mówiła, krzyczała, lecz nikt jej nie słyszał. Przechodzący ludzie postrzegali tylko kojący szum
liści leśnych drzew.
Leśna Panna zaklęta w drzewo była bardzo smutna, ponieważ samotnie rozmyślała
o swoich przyjaciołach pozostawionych we wiosce. Nagle usłyszała srogi ton, przelękła się.
- Nie bój się dziewczyno, zostałaś wybrana, by stać na straży harmonii człowieka z naturą.
Ludzie zapomnieli, jakie dobrodziejstwa daje im las - tak przemówił sędziwy dąb.
Za dębem ruszyły świerki , leszczyny, modrzewie i brzozy oraz piękne sosny, które
chórem zaśpiewały:
- Kochana siostro sosno, bądź razem z nami, czekałyśmy na ciebie, byś mogła zaopiekować
się lasem.
- Leśne zwierzęta, też chcą czuć się bezpiecznie. Pragną mieszkać w czystym gaju, z dala
od śmieci i zanieczyszczeń. – przemówił zajączek.
- Ja straciłam swoje maleńkie dziecko, które dostało się we wnyki, zastawione przez
kłusownika- zapłakała mama sarna.
- Jagody, borówki, jeżyny, rydze, kurki, borowiki, koźlaki! Mieszkańcy runa leśnego,
znaleźliśmy wreszcie spokój. Już nikt nie będzie deptał, niszczył naszych grzybni - zaapelował
król grzybów Borowik.
Wtem wszyscy zebrani posłyszeli znajome pohukiwania mądrej sowy.
- Rozraduj się - powiedziała. Namaluj swój wizerunek na tej starej chacie leśnika, niech ludzie
zobaczą, że to dzięki tobie ta Puszcza Biała jest taka piękna. Pomagaj im, a oni odwdzięczą się
tobie tym samym. Przekaż, że biada, biada temu, kto w lesie nabroi. Czeka go kara. Ci, którzy
niszczą las, śmiecąc w nim, staną się twoimi sługami, muszą odpokutować swe przewinienia.
Tak długo będą błądzić po lesie, aż oczyszczą swe serca i poprawią swe złe zachowanie, to
oni będą sprzątać las. Widzisz te leśne drzewa, one będą wznosić wiatr, będziesz śpiewać
piękną pieśń. Będziesz radosna, dzięki tobie zrozumieją, że warto jest ocalać las dla innych.
I tak piękna Leśna Panna stała się opiekunką lasu, wierną przyjaciółką leśników
i drzewiarzy.
A czy dziś pieśń znajdziecie
o ludziach, którzy zabłądzili
w wyszkowskim powiecie?
To oni sprzątają las
To na nich spadł ten czar.
A sowa – mądra głowa
Rady dawała
I całe pokolenia
Młodych ekologów wychowała.
III miejsce
Weronika Łubgan
Szkoła Podstawowa w Sieczychach
Szumią drzewa
w wielkim lesie.
Wiatr powiewa,
echo niesie.
Idą dzieci,
z wielkim koszem,
nazbierają jagód.
O proszę!
Dzięcioł stuka w starą korę,
leczy drzewa w samą porę
W lesie są drzewa,
w lesie są grzyby.
W lesie ja jestem
bardzo szczęśliwy.
W lesie są ptaki,
są i zające.
Świeże powietrze,
ładnie pachnące.
Zamknij oczy i wsłuchaj się,
jak szumią drzewa.
Wsłuchaj się jak pięknie ptaszek śpiewa.
Wsłuchaj się jak szemrze las.
Jak jest pięknie wkoło nas!
Usiądź i namaluj tęczę barw,
która otacza nas.
Zatańcz w rytm płynącej muzyki.
Przenieś śpiew ptaków na grające smyki.
I zanurz się w otchłani marzeń niezmiernej
Jak gdybyś był twórcą tej radości pełnej.