D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

Sygn. akt IX C 457/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 czerwca 2016 roku
Sąd Rejonowy w Słupsku IX Wydział Cywilny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Ewa Reginia-Jurkiewicz
Protokolant: Tomasz Bajek
po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 roku w Słupsku
na rozprawie sprawy
z powództwa Banku (...) S.A. w W.
przeciwko A. R.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 14.330,69 zł (czternaście tysięcy
trzysta trzydzieści 69/100 złotych) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego
Narodowego Banku Polskiego od kwoty 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 17.02.2014r. do dnia zapłaty, z
tym zastrzeżeniem, że od dnia 1.01.2016r. wysokość odsetek umownych nie może przekroczyć w stosunku rocznym
dwukrotności odsetek ustawowych w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5
punktów procentowych;
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.087 zł (sześć tysięcy osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu
kosztów postępowania;
IV. przyznaje kuratorowi pozwanego A. R. – r.pr. P. P. wynagrodzenie w wysokości 2.952 zł (dwa tysiące dziewięćset
pięćdziesiąt dwa złote).
Sygn. akt IX C 457/15
UZASADNIENIE
(...) S.A. w W. wniósł pozew w postępowaniu upominawczym, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego A. R.
kwoty 14.346,69 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty
10.000 zł od dnia 17.02.2014r. do dnia zapłaty. Powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów
zastępstwa procesowego w kwocie 4.800 zł. Powód podniósł, że strony zawarły umowę kredytu odnawialnego na cele
konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego, zaś pozwany nie wywiązał się z warunków tej umowy.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 26.06.2014r., sygn. akt IX Nc 149/14 Referendarz sądowy
Sądu Rejonowego w Słupsku nakazał pozwanemu, aby zapłacił powodowi kwotę dochodzoną pozwem oraz kwotę
2.597 zł tytułem kosztów postępowania. Nakaz zapłaty został uchylony postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku
z dnia 9.07.2015r..
Pozwany A. R., reprezentowany przez kuratora, zarzucił niewłaściwe naliczenie odsetek za okres od wymagalności
kredytu, tj. od dnia 13.07.2011r. do dnia 16.02.2014r. oraz brak wykazania, z czego wynika kwota 16 ł z tytułu opłat i
prowizji, gdyż z przedstawionych dokumentów taka wysokość opłaty bądź prowizji nie wynika. W ocenie pozwanego,
wysokość odsetek od kwoty 10.000 zł za okres od dnia 13.07.2011r. do 16.02.2014r. wynosi 4.030 zł przy przyjęciu
wskazanej w umowie kredytu rocznej stopie oprocentowania w wysokości 15,50%.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 13.07.2010r. A. R. zawarł z Bankiem (...) S.A. w W. umowę kredytu odnawialnego na cele konsumpcyjne dla
posiadaczy konta osobistego, w której to umowie Bank udzielił pozwanemu kredyt do wysokości limitu zadłużenia
wynoszącego 10.000 zł. Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy z możliwością jej przedłużenia (bezsporne).
Kredyt oprocentowany był według zmiennej rocznej stopy oprocentowania obowiązującej w okresie trwania umowy.
Roczna stopa oprocentowania w dniu zawarcia umowy wynosiła 15,50% i mogła ulec zmianie w przypadkach
określonych w § 6 umowy. Umowa regulowała również sposób obliczania odsetek. Strony ponadto ustaliły, że z
tytułu udzielonego kredytu Bank pobiera prowizje i opłaty: przygotowawczą w wysokości 175 zł, za wysłanie wezwań
do zapłaty w wysokości 20 zł od każdego wezwania i w wysokości 175 zł za przedłużenie okresu kredytowania.
Wysokość opłaty za przedłużenie okresu kredytowania mogła ulec zmianie w warunkach opisanych w § 9 ust. 3
umowy. Bank zastrzegł sobie prawo do wypowiedzenia umowy m.in. w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia
kredytu nie zostały dotrzymane, w szczególności w przypadku braku lub zmniejszenia wysokości wpłat na konto
osobiste będące podstawą udzielenia kredytu. Okres wypowiedzenia wynosił 30 dni. W przypadku niedokonania
przez Kredytobiorcę spłaty odsetek lub kredytu w terminach płatności ustalonych w umowie, Bank miał wysłać
do Kredytobiorcy za pośrednictwem poczty pisemne wezwanie do zapłaty. Zgodnie z § 20 umowy Bankowi
(...) przysługują z tytułu niespłaconego w terminie kredytu odsetki za opóźnienie spłaty naliczone według stopy
procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującej w okresie zalegania z jego
spłatą. Wszelką korespondencję Bank miał wysyłać na wskazany przez kredytobiorcę adres do korespondencji, bądź
na adres zamieszkania lub zameldowania, zaś kredytobiorca zobowiązał się do pisemnego powiadamiania Banku o
każdej zmianie adresu, na który Bank wysyła korespondencję. Strony postanowiły, że dwukrotne awizowanie przesyłki
poleconej, zawierającej korespondencję do kredytobiorcy, wysłanej przez Bank na ostatni podany przez kredytobiorcę
adres stwarza domniemanie faktyczne możliwości zapoznania się kredytobiorcy z jej treścią (dowód: umowa kredytu
odnawialnego na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego z dnia 13.07.2010r. – k. 18-21).
A. R. nie wywiązał się z obowiązków wynikających z umowy (bezsporne).
Pismem z dnia 12.03.2012r., przesłanym na wskazany w umowie adres pozwanego, Bank wypowiedział A. R.
umowę z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia, który to termin liczony był od dnia następującego po
doręczeniu wypowiedzenia. Przesyłka, nadana dnia 13.03.2012r., powróciła z adnotacją z dnia 16.03.2012r., że adresat
wyprowadził się (dowód: pismo z dnia 12.023.2012r. – k. 76, potwierdzenie odbioru, koperta – k. 71, 72).
Dnia 17.02.2014r. Bank (...) S.A. w W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, w którym wskazano, że na dzień
16.02.2014r. figuruje w księgach banku wymagalne zadłużenie A. R. z tytułu umowy nr (...) kredytu odnawialnego
na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego z dnia 13.07.2010r. w wysokości łącznie 14.346,69 zł, w
tym 10.000 zł z tytułu kapitału, 4.330,69 zł z tytułu odsetek i 16 zł z tytułu niespłaconych prowizji i opłat. Od
niespłaconego kapitału od dnia 17.02.2014r., Bank pobiera odsetki naliczone według zmiennej stopy procentowej w
wysokości czterokrotności kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, która od dnia 17.02.2014r. wynosi
4% w stosunku rocznym (dowód: wyciąg z ksiąg banku – k. 17).
Sąd zważył:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającym zakresie.
Przede wszystkim stwierdzić należy, że stan faktyczny nie był pomiędzy stronami sporny. Pozwany bowiem nie
kwestionował ani tego, że do zawarcia umowy doszło, ani tego, że powód w sposób prawidłowy pod względem
formalnym – zgodnie z umową – dokonał wyliczenia zaległości z tytułu zawartej umowy kredytu odnawialnego.
Pozwany nie kwestionował wysokości ani sposobu wyliczenia należności głównej, nie zakwestionował dokonania
wypowiedzenia umowy ani terminu wymagalności roszczenia. W ocenie pozwanego, powództwo nie zasługiwało na
uwzględnienie w części dotyczącej należności odsetkowej oraz kosztów opłat i prowizji. Pozwany wskazał bowiem, że
odsetki powinny być liczone według stopy procentowej wynikającej z umowy w wysokości 15,50%.
Na tle zebranego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości Sądu, iż strony łączyła umowa kredytu
odnawialnego, z której warunków pozwany nie wywiązał się, wskutek czego po stronie powoda powstało uprawnienie
do wypowiedzenia umowy i wystąpienia przeciwko pozwanemu z żądaniem spełnienia całego świadczenia
pieniężnego.
Zgodnie z § 4 pkt 1 umowy kredytowej, kredyt oprocentowany był według zmiennej rocznej stopy oprocentowania
obowiązującej w czasie trwania umowy, w § zaś 5 pkt 1 wskazano, że roczna stopa oprocentowania kredytu w dniu
zawarcia umowy wynosiła 15,50%. Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 10.000 zł na okres 12 miesięcy i
umożliwił jego wykorzystanie od dnia 14.07.2010r.. Odsetki umowne w wysokości 15,50% rocznie od kwoty kredytu
w wysokości 10.000 zł od dnia 14.07.2010r. do dnia 31.05.2012r. (Bank w piśmie z dnia 3.04.2016r. wskazał jako datę
wymagalności dzień 1.06.2012r., od którego rozpoczął naliczanie odsetek karnych) wynoszą kwotę 1.371,64 zł. Od dnia
1.06.2012r. Bank rozpoczął naliczanie odsetek karnych. Zgodnie bowiem z § 20 umowy z dnia 13.07.2010r. Bankowi
(...) przysługują z tytułu niespłaconego w terminie kredytu odsetki za opóźnienie spłaty naliczone według zmiennej
stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującej w okresie zalegania
z jego spłatą. Wbrew zatem twierdzeniu pozwanego, umowa regulowała wysokość odsetek w wypadku nieterminowej
spłaty zobowiązania na innym poziomie aniżeli 15,50%. Bank zatem w przypadku nieterminowej spłaty zobowiązania
był uprawniony do naliczania odsetek w wysokości przewidzianej w § 20 umowy, tj. w wysokości czterokrotności
stopy kredytu lombardowego NBP. Odsetki liczone w sposób opisany w § 20 umowy w okresie od dnia 1.06.2012r.
do 16.02.2014r. wyniosły kwotę 3.426,58 zł. Łącznie zatem z odsetkami umownymi (15,50%, tj. 1.371,64 zł) kwota
dochodzona w niniejszym postępowaniu z tytułu odsetek mogła wynieść 4.798,22 zł, tymczasem powód z tego tytułu
dochodził zapłaty kwoty 4.330,69 zł, a zatem kwoty niższej. Zaistniała zatem podstawa do zasądzenia kwoty należności
głównej 10.000 zł oraz kwoty odsetek w wysokości 4.330,69 zł z dalszymi odsetkami od należności głównej na rzecz
powoda, o czym orzeczono w pkt I wyroku.
W pozostałym zakresie, tj. w odniesieniu do kwoty 16 zł z tytułu opłat i prowizji, Sąd powództwo oddalił. Pozwany
zakwestionował wysokość dochodzonego w tym zakresie roszczenia zaś powód, na którym zgodnie z art. 6 kc spoczywał
ciężar dowodowy, nie wykazał wysokości roszczenia w tym zakresie. Z zawartej pomiędzy stronami umowy wynika,
że Bank pobiera od kredytobiorcy prowizje i opłaty (które mogą ulec zmianie), przy czym z samej umowy wynika
wysokość opłaty przygotowawczej (175 zł), opłaty za wysyłanie wezwań (20 zł) i za przedłużenie okresu kredytowania
(175 zł). Z żadnych dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym z samej umowy nie wynika, aby Bank
uprawniony był do obciążenia pozwanego opłatą w wysokości 16 zł. W ustosunkowaniu się do odpowiedzi na pozew
złożonej przez pozwanego, Bank nie wskazał (ani nie wykazał) z jakiego postanowienia umowy (bądź regulaminu)
wywodzi swoje roszczenie z tytułu opłat i prowizji w wysokości 16 zł. Powództwo w tym zakresie podlegało zatem
oddaleniu.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc i art. 99 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc, mając na uwadze, że
powód uległ co do nieznacznej części swego żądania. Na koszty poniesione przez powoda złożyły się: opłata od pozwu
w wysokości 718 zł, wynagrodzenie fachowego pełnomocnika w wysokości 2.400 zł, opłata skarbowa od udzielonego
pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora w wysokości 2.952 zł.
W pkt IV wyroku Sąd przyznał kuratorowi pozwanego wynagrodzenie za wykonaną pracę. Sąd uwzględnił przy tym
rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora (art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych). Wysokość wynagrodzeń została ustalona stosownie do rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, mając na uwadze treść § 1 ust. 1
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia
i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z dnia 9
grudnia 2013 r.), tj., że wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego
dalej "kuratorem", nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za
czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności
radców prawnych.
Zgodnie z § 6 pkt 5 rozporządzenia MS z 28.09.2002r. za prowadzenie sprawy egzekucyjnej przy egzekucji z
nieruchomości (a taka toczy się w obu sprawach egzekucyjnych) wynagrodzenie radcy prawnego wynosi 2.400 zł.
Zgodnie z § 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości
wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej
wynagrodzenie kuratora będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa
się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązującą w dniu orzekania o
wynagrodzeniu. Sąd podwyższył zatem wynagrodzenie należne kuratorowi o obowiązującą w dniu orzekania stawkę
podatku VAT w wysokości 23%, co dało kwotę wynagrodzenia w wysokości 2.952 zł.