Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II. Część I
Transkrypt
Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II. Część I
Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II. Część I – analiza przykładów muzycznych i literackich Zadanie 31 => przedmiot sporu = polifonia wokalna charakteryzująca się niezrozumiałością tekstu, wynikającą ze stosowania melizmatów i nakładania fraz w poszczególnych głosach; dominacja zasad konstrukcji muzycznej nad słowem; kompozytor – duża ilość poprawnych odpowiedzi; odpowiedź oczekiwana – G. Palestrina lub madrygaliści (L. Marenzio, C. Gesualdo, C. Monteverdi). Za podanie jednego argumentu = 1 pkt,; za poprawnie wskazane nazwisko kompozytora = 1 pkt; max . 2 pkt za zadanie. Zadanie 32 => a) stile rappresentativo lub: stile recitativo, odp. akceptowana: recytatyw; styl monodyczny; b) monodia akompaniowana, odpowiedź akceptowana: homofonia continuo, homofonia barokowa; c) wykonanie podstawy basowej i improwizacyjna realizacja akompaniamentu na odpowiednio dobranych instrumentach akordowych (instrumenty w nagraniu: chitarrone, lutnia, wiolonczela), odp. akceptowana: realizacja basso continuo; d) idea odrodzenia (lub: naśladowania) dramatu antycznego; e) Camerata florencka (Camerata fiorentina). Za każdą poprawną odpowiedź po 1 punkcie; max. 5 pkt za zadanie. Zadanie 33 => sposób kształtowania partii wokalnej; wirtuozeria partii wokalnej (lub: zdobienia partii wokalnej, lub: stosowanie gorgii); wprowadzenie instrumentów obligatoryjnych (np. skrzypce i cornetti); współdziałanie (dialogowanie) głosu i instrumentów w rozwijaniu akcji i tworzeniu nastroju. Za wskazanie jednego elementu = 1 pkt, za wskazanie dwóch = 2 pkt. (max 2 pkt za zadanie). Zadanie 34 => odpowiedzi oczekiwane: kantata lub oratorium (odp. akceptowana: opera kościelna); kompozytorzy – duża ilość poprawnych odpowiedzi, oczekiwane – przy kantacie Alessandro Grandi, Giacomo Carissimi, Giovanni Legrenzi, Francesco Cavalli, przy oratorium – Giacomo Carissimi, Domenico Mazzocchi (przy operze kościelnej – Stefano Landi). Za wskazanie gatunku = 1 pkt; za poprawnie wskazane nazwisko kompozytora = 1 pkt; max. 2 pkt za zadanie. Zadanie 35 => a) technika koncertująca; b) renesansowa technika polichóralna (lub: wielochórowa, odp. akceptowana: polifonia szkoły weneckiej); c) podział aparatu wykonawczego na podzespoły; stosowanie dialogu podzespołów; stosowanie kontrastów (np. rejestry, rytm i metrum, faktura); d) w przykł. nr 3 operowanie dwoma równorzędnymi podzespołami - w przykł. nr 4 przeciwstawianie zróżnicowanych podzespołów: solo-tutti - duety (odp. akceptowana: obsada instrumentalna i obsada wokalno – instrumentalna). Za poprawne określenie techniki = 1 pkt., za wskazanie genezy = 1 pkt; za podanie dwóch cech = 1 pkt , za określenie różnicy stylu obu przykładów = 1 pkt. (max 4 pkt za zadanie). Zadanie 36 => obsada triowa; forma = sonata da chiesa Za poprawna nazwę obsady = 1 pkt, za poprawne wskazanie formy = 1 pkt; max 2 pkt za zadanie. Zadanie 37 => nazwa zjawiska = technika (lub: praktyka) basso continuo (lub: basu cyfrowanego, lub: generałbasu), odpowiedź akceptowana: basso continuo (lub: bas cyfrowany, lub: generałbas); numery przykładów = 1, 2, 4, 5. 1 pkt za podanie nazwy + 1 pkt za poprawne wskazanie przykładów; max 2 pkt. za zadanie. Część II – zadanie rozszerzonej odpowiedzi Zadanie 38 Schemat oceniania zadania rozszerzonej odpowiedzi w II arkuszu egzaminacyjnym Kryteria merytoryczne oceny tematu I. *teza (pogląd) nawiązująca do materiałów źródłowych i tytułu arkusza; *przedstawienie włoskiej genezy gatunku (florencka dramma per musica); *wskazanie włoskich ośrodków (szkół) operowych w baroku i ich najważniejszych przedstawicieli: Florencja => Peri, Caccini; Wenecja => Monteverdi, Cavalli, Cesti, Stradella; Rzym => Mazzocchi, Vitali, Landi; Neapol => A. Scarlatti, Pergolesi; *wskazanie włoskich twórców okresu klasycznego => Jomelli, Traetta; Paisiello, Piccini, Cimarosa; *przemiany funkcjonowania gatunku w kulturze (teatr dworski, teatry miejskie, wędrowne trupy operowe) *charakterystyka przemian w zakresie treści (modyfikacja tematyki), * charakterystyka przemian w zakresie formy muzycznej i sposobu budowania akcji (typy recytatywu, rodzaje arii; sceny zespołowe; rola orkiestry, udział baletu, proporcje elementów formy, konwencje); *wskazanie podstawowych gatunków i stylów: dramma per musica, opera seria i buffa; stile rappresentativo i bel canto; *omówienie recepcji opery włoskiej w Europie (Austria, Niemcy, Czechy, Polska, Anglia, Francja); *zwrócenie uwagi na uprawianie gatunku opery włoskiej w twórczości wielkich kompozytorów tego czasu spoza Włoch (Haendel, Hasse, Gluck, Mozart); *ocena znaczenia zjawiska w historii muzyki. Uwaga! Jeżeli zdający, podejmując zagadnienie historycznego znaczenia włoskiej opery barokowej, sięgnie też po celnie dobrane przykłady z epok późniejszych, można je uwzględnić w punktacji. Kryteria merytoryczne oceny tematu II *teza (pogląd) wynikająca z materiałów źródłowych i tematu arkusza; *zwrócenie uwagi na rozwój włoskiego lutnictwa w XVII w. oraz rozwój techniki wykonawczej i instrumentacji (dominacja instrumentów smyczkowych); *przedstawienie genezy sonaty i koncertu; *omówienie typów sonaty barokowej: sonata da chiesa, i da camera; rodzaje obsady: sonata a due, sonata triowa, a quattro; solowa sonata klawesynowa; *wskazanie twórców sonaty => S. Rossi, B. Marini, Legrenzi, Corelli, Tartini, D. Scarlatti i inni (np. A. Marcello, B. Marcello, Veracini, Locatelli). *omówienie concerto grosso i koncertu solowego; rodzaje techniki koncertującej, rodzaje techniki koncertującej, typy obsady grup concertino i concerto, instrumenty solowe; *zwrócenie uwagi na rolę Corellego i Vivaldiego w kształtowaniu concerto grosso (concerto da chiesa, da camera, forma 3 częściowa; programowość, wirtuozeria) *wskazanie najważniejszych twórców solowego koncertu skrzypcowego: Torelli, Geminiani, Vivaldi i inni (np. Albinoni, Veracini, Locatelli, Tartini). *ocena zjawiska w historii muzyki. Treść pracy KRYTERIUM KRYTERIUM W PEŁNI ZREALIZOWANE maksymalna liczba punktów PUNKTY Kryteria ogólne Umiejętność sformułowania tezy, własnego stanowiska Dobór argumentów Omówienie argumentów Teza (własne stanowisko) sformułowane w sposób jasny i przekonujący Celnie i wyczerpująco dobrane argumenty Omówienie argumentów wnikliwe i podporządkowane tezie pracy Odwołanie się do faktów istotnych dla tematu pracy Odwołania do właściwie dobranych materiałów źródłowych (dzieł muzycznych i publikacji) 2 pkt. Właściwe posługiwanie się terminami i pojęciami, świadczące o ich przyswojeniu i rozumieniu Jasno i przekonująco sformułowane wnioski, zastrzeżenia dotyczące wyjątków Czytelna struktura pracy, wstęp, rozwinięcie i zakończenie zachowują właściwe proporcje Spójna argumentacja, zachowanie ciągłości i logiki wypowiedzi Przejrzysty układ graficzny, czytelne pismo 2 pkt. Właściwe odwoływanie się do faktów Znajomość literatury przedmiotu (dzieł muz., podręczników i publikacji) i odwoływanie się do niej Poprawne posługiwanie się terminami i pojęciami Umiejętność syntezy Kompozycja Struktura pracy Estetyka pracy Spójność i logika wypowiedzi Wyraźne pismo i układ graficzny Szczególne walory pracy Cechy pracy wykraczające ponad poziom wymagań podstawy programowej Głęboka znajomość faktografii, szczególna sprawność w analizie dzieł i zjawisk, trafność doboru przykładów i argumentów świadcząca o szczegółowej znajomości tematu i dojrzałej umiejętności selekcji, walory stylistyczne i językowe, oryginalność ujęcia tematu 5 pkt. 5 pkt. 5 pkt. 5 pkt. 2 pkt. 1 pkt. 1 pkt. 1 pkt. 1pkt