Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II. Część I

Transkrypt

Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II. Część I
Modele odpowiedzi i schemat oceniania Arkusza II.
Część I – analiza przykładów muzycznych i literackich
Zadanie 31 => przedmiot sporu = polifonia wokalna charakteryzująca się niezrozumiałością tekstu,
wynikającą ze stosowania melizmatów i nakładania fraz w poszczególnych głosach; dominacja
zasad konstrukcji muzycznej nad słowem; kompozytor – duża ilość poprawnych odpowiedzi;
odpowiedź
oczekiwana
–
G.
Palestrina
lub
madrygaliści
(L.
Marenzio,
C. Gesualdo, C. Monteverdi).
Za podanie jednego argumentu = 1 pkt,; za poprawnie wskazane nazwisko kompozytora =
1 pkt; max . 2 pkt za zadanie.
Zadanie 32 => a) stile rappresentativo lub: stile recitativo, odp. akceptowana: recytatyw; styl
monodyczny; b) monodia akompaniowana, odpowiedź akceptowana: homofonia continuo,
homofonia barokowa; c) wykonanie podstawy basowej i improwizacyjna realizacja
akompaniamentu na odpowiednio dobranych instrumentach akordowych (instrumenty
w nagraniu: chitarrone, lutnia, wiolonczela), odp. akceptowana: realizacja basso continuo;
d) idea odrodzenia (lub: naśladowania) dramatu antycznego; e) Camerata florencka (Camerata
fiorentina).
Za każdą poprawną odpowiedź po 1 punkcie; max. 5 pkt za zadanie.
Zadanie 33 => sposób kształtowania partii wokalnej; wirtuozeria partii wokalnej (lub: zdobienia
partii wokalnej, lub: stosowanie gorgii); wprowadzenie instrumentów obligatoryjnych (np. skrzypce
i cornetti); współdziałanie (dialogowanie) głosu i instrumentów w rozwijaniu akcji i tworzeniu
nastroju.
Za wskazanie jednego elementu = 1 pkt, za wskazanie dwóch = 2 pkt. (max 2 pkt za zadanie).
Zadanie 34 => odpowiedzi oczekiwane: kantata lub oratorium (odp. akceptowana: opera
kościelna); kompozytorzy – duża ilość poprawnych odpowiedzi, oczekiwane – przy kantacie
Alessandro Grandi, Giacomo Carissimi, Giovanni Legrenzi, Francesco Cavalli, przy oratorium –
Giacomo Carissimi, Domenico Mazzocchi (przy operze kościelnej – Stefano Landi).
Za wskazanie gatunku = 1 pkt; za poprawnie wskazane nazwisko kompozytora = 1 pkt;
max. 2 pkt za zadanie.
Zadanie 35 => a) technika koncertująca; b) renesansowa technika polichóralna (lub: wielochórowa,
odp. akceptowana: polifonia szkoły weneckiej); c) podział aparatu wykonawczego na podzespoły;
stosowanie dialogu podzespołów; stosowanie kontrastów (np. rejestry, rytm i metrum, faktura); d)
w przykł. nr 3 operowanie dwoma równorzędnymi podzespołami - w przykł. nr 4 przeciwstawianie
zróżnicowanych podzespołów: solo-tutti - duety (odp. akceptowana: obsada instrumentalna i obsada
wokalno – instrumentalna). Za poprawne określenie techniki = 1 pkt., za wskazanie genezy = 1
pkt; za podanie dwóch cech = 1 pkt , za określenie różnicy stylu obu przykładów = 1 pkt. (max 4
pkt za zadanie).
Zadanie 36 => obsada triowa; forma = sonata da chiesa
Za poprawna nazwę obsady = 1 pkt, za poprawne wskazanie formy = 1 pkt; max 2 pkt za zadanie.
Zadanie 37 => nazwa zjawiska = technika (lub: praktyka) basso continuo (lub: basu cyfrowanego,
lub: generałbasu), odpowiedź akceptowana: basso continuo (lub: bas cyfrowany, lub: generałbas);
numery przykładów = 1, 2, 4, 5.
1 pkt za podanie nazwy + 1 pkt za poprawne wskazanie przykładów; max 2 pkt. za zadanie.
Część II – zadanie rozszerzonej odpowiedzi
Zadanie 38
Schemat oceniania zadania rozszerzonej odpowiedzi w II arkuszu egzaminacyjnym
Kryteria merytoryczne oceny tematu I.
*teza (pogląd) nawiązująca do materiałów źródłowych i tytułu arkusza;
*przedstawienie włoskiej genezy gatunku (florencka dramma per musica);
*wskazanie włoskich ośrodków (szkół) operowych w baroku i ich najważniejszych przedstawicieli:
Florencja => Peri, Caccini; Wenecja => Monteverdi, Cavalli, Cesti, Stradella; Rzym =>
Mazzocchi, Vitali, Landi; Neapol => A. Scarlatti, Pergolesi;
*wskazanie włoskich twórców okresu klasycznego => Jomelli, Traetta; Paisiello, Piccini, Cimarosa;
*przemiany funkcjonowania gatunku w kulturze (teatr dworski, teatry miejskie, wędrowne trupy
operowe)
*charakterystyka przemian w zakresie treści (modyfikacja tematyki),
* charakterystyka przemian w zakresie formy muzycznej i sposobu budowania akcji (typy
recytatywu, rodzaje arii; sceny zespołowe; rola orkiestry, udział baletu, proporcje elementów
formy, konwencje);
*wskazanie podstawowych gatunków i stylów: dramma per musica, opera seria i buffa;
stile rappresentativo i bel canto;
*omówienie recepcji opery włoskiej w Europie (Austria, Niemcy, Czechy, Polska, Anglia, Francja);
*zwrócenie uwagi na uprawianie gatunku opery włoskiej w twórczości wielkich kompozytorów
tego czasu spoza Włoch (Haendel, Hasse, Gluck, Mozart);
*ocena znaczenia zjawiska w historii muzyki.
Uwaga! Jeżeli zdający, podejmując zagadnienie historycznego znaczenia włoskiej
opery barokowej, sięgnie też po celnie dobrane przykłady z epok późniejszych, można je
uwzględnić w punktacji.
Kryteria merytoryczne oceny tematu II
*teza (pogląd) wynikająca z materiałów źródłowych i tematu arkusza;
*zwrócenie uwagi na rozwój włoskiego lutnictwa w XVII w. oraz rozwój techniki wykonawczej i
instrumentacji (dominacja instrumentów smyczkowych);
*przedstawienie genezy sonaty i koncertu;
*omówienie typów sonaty barokowej: sonata da chiesa, i da camera;
rodzaje obsady: sonata a due, sonata triowa, a quattro; solowa sonata klawesynowa;
*wskazanie twórców sonaty => S. Rossi, B. Marini, Legrenzi, Corelli, Tartini, D. Scarlatti
i inni (np. A. Marcello, B. Marcello, Veracini, Locatelli).
*omówienie concerto grosso i koncertu solowego; rodzaje techniki koncertującej, rodzaje techniki
koncertującej, typy obsady grup concertino i concerto, instrumenty solowe;
*zwrócenie uwagi na rolę Corellego i Vivaldiego w kształtowaniu concerto grosso (concerto da
chiesa, da camera, forma 3 częściowa; programowość, wirtuozeria)
*wskazanie najważniejszych twórców solowego koncertu skrzypcowego: Torelli, Geminiani,
Vivaldi i inni (np. Albinoni, Veracini, Locatelli, Tartini).
*ocena zjawiska w historii muzyki.
Treść pracy
KRYTERIUM
KRYTERIUM W PEŁNI
ZREALIZOWANE
maksymalna liczba punktów
PUNKTY
Kryteria ogólne
Umiejętność sformułowania
tezy, własnego stanowiska
Dobór argumentów
Omówienie argumentów
Teza (własne stanowisko) sformułowane w
sposób jasny i przekonujący
Celnie i wyczerpująco dobrane argumenty
Omówienie argumentów wnikliwe i
podporządkowane tezie pracy
Odwołanie się do faktów istotnych dla
tematu pracy
Odwołania do właściwie dobranych
materiałów źródłowych (dzieł muzycznych
i publikacji)
2 pkt.
Właściwe posługiwanie się terminami i
pojęciami, świadczące o ich przyswojeniu i
rozumieniu
Jasno i przekonująco sformułowane
wnioski, zastrzeżenia dotyczące wyjątków
Czytelna struktura pracy, wstęp,
rozwinięcie i zakończenie zachowują
właściwe proporcje
Spójna argumentacja, zachowanie
ciągłości i logiki wypowiedzi
Przejrzysty układ graficzny, czytelne
pismo
2 pkt.
Właściwe odwoływanie się
do faktów
Znajomość literatury
przedmiotu (dzieł muz.,
podręczników i publikacji)
i odwoływanie się do niej
Poprawne posługiwanie się
terminami i pojęciami
Umiejętność syntezy
Kompozycja
Struktura pracy
Estetyka
pracy
Spójność i logika
wypowiedzi
Wyraźne pismo i układ
graficzny
Szczególne
walory pracy
Cechy pracy wykraczające
ponad poziom wymagań
podstawy programowej
Głęboka znajomość faktografii, szczególna
sprawność w analizie dzieł i zjawisk,
trafność doboru przykładów i argumentów
świadcząca o szczegółowej znajomości
tematu i dojrzałej umiejętności selekcji,
walory stylistyczne i językowe,
oryginalność ujęcia tematu
5 pkt.
5 pkt.
5 pkt.
5 pkt.
2 pkt.
1 pkt.
1 pkt.
1 pkt.
1pkt