Polityka antysemicka w III Rzeszy i reakcja świata
Transkrypt
Polityka antysemicka w III Rzeszy i reakcja świata
Polityka antysemicka w III Rzeszy i reakcja świata 1. Przejęcie władzy przez Hitlera - 30 stycznia 1933r. 2. Budowa państwa totalitarnego a) Pożar Reichstagu – likwidacja opozycji (luty 1933) b) Dekret „o ochronie narodu i państwa” (marzec 1933) Cechy niemieckiego państwa totalitarnego Gleichschaltung – ujednolicenie Front Pracy (związek zawodowy pod zarządem NSDAP) Hilterjugend i Związek Niemieckich Dziewcząt Gestapo, SD, Kripo obozy koncentracyjne Propaganda i symbole nazistowskie 3. Polityka dyskryminacji Żydów Pierwsze prawa antyżydowskie 1 kwietnia – ogłoszenie jednodniowego ogólnopaństwowego bojkotu sklepów żydowskich w Niemczech 7 kwietnia- wprowadzono do ustawodawstwa pojęcie „nieAryjczyka” 10 maja – publiczne palenie na stosach książek autorów „obcych rasowo” w miastach uniwersyteckich lipiec - ustawa zezwalająca na konfiskatę mienia żydowskiego 22 września – odebranie Żydom prawa do aktywnego uczestnictwa w żuciu kulturalnym Niemiec (literatura, sztuka, muzyka, teatr, radio, prasa) „Kiedy przyszli po Żydów, nie protestowałem. Nie byłem przecież Żydem. Kiedy przyszli po komunistów, nie protestowałem. Nie byłem przecież komunistą. Kiedy przyszli po socjaldemokratów, nie protestowałem. Nie byłem przecież socjaldemokratą. Kiedy przyszli po związkowców, nie protestowałem. Nie byłem przecież związkowcem. Kiedy przyszli po mnie, nikt nie protestował. Nikogo już nie było.” Martin Niemoeler; pastor, symbol oporu przeciw nazistom b) Ustawy norymberskie W okresie do 1939 r. wydano w Niemczech ponad 2 tys. dodatkowych ustaw i rozporządzeń antyżydowskich; m.in. usunięcie Żydów z weterynarii (1936), profesury i wprowadzenie zakazu nauczania w szkołach (1937), wydalenie żydowskich studentów z uczelni (1938), zakaz wykonywania zawodu farmaceuty i lekarza (1937) Okres nagonki na Żydów wstrzymano (ograniczono) w okresie olimpiady letniej w Berlinie 1936, by zaraz po niej ponownie do niej wrócić W okresie Anschlussu Austrii (1938) rozpoczęto grabież mienia żydowskiego; w kwietniu 1938 r. nakazano obowiązkową rejestrację mienia żydowskiego; Z czasem zmuszano ich do sprzedaży swojego majątku Zaczęto stemplować paszporty literą „J” Żydzi, którzy nie nosili żydowskiego nazwiska mięli obowiązkowo przyjąć dodatkowe imię „Izrael” lub „Sara” b) „Noc kryształowa” - geneza 27 września 1938 r. rozpoczęto aresztowania wśród żydowskich emigrantów z Polski (ok. 17 tys.) Polacy wpuścili 10 tys.; reszta czekała w Zbąszyniu na negocjacje polsko-niemieckie 7 listopada w Paryżu młody Żyd, Herschel Grynszpan, którego rodzinę Niemcy deportowali do Polski, zastrzelił sekretarza niemieckiej ambasady Ernsta von Ratha W odpowiedzi na to Niemcy zorganizowali „spontaniczną akcję” Bilans Zamordowano 91 Żydów 30 000 osadzono w obozach koncentracyjnych Spalono 267 synagogi, dziesiątki domów modlitwy, setki mieszkań prywatnych A i tak za sprzątanie po tych wydarzeniach musieli zapłacić Żydzi 4. Reakcja świata na wydarzenia w Niemczech W latach 1933-1939 Niemcy opuściło ok. 190 tys. Żydów, z Austrii od 1938 r. ok. 65 tys Konferencja w Evian lipiec 1938 Międzynarodowa konferencja (32 państwa) w sprawie uchodźców Cel: wymiana informacji o liczbie i kategorii uchodźców, kwestie paszportowe i powołania organizacji, która miałaby rozwiązać problem uchodźców żydowskich Brak rezultatów; Francja, Wielka Brytania, Belgia, Holandia odmówiły pomocy; nie doszło nawet do potępienia Niemiec i jej polityki antyżydowskiej Propozycja, by przyjąć po 25 tys. uchodźców została odrzucona przez Wielką Brytanię, Francję, Szwajcarię, Danię, Norwegię, Holandię i Belgię Historia rejsu statku pasażerskiego St. Louis