FAC Historia literatury czeskiej I, II, III, IV W i K

SYLLABUS PRZEDMIOTOWY
Państwowa WyŜsza Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Instytut Neofilologii
Kierunek: filologia
Specjalność: filologia angielska z filologia czeską
Przedmiot: HISTORIA LITERATURY CZESKIEJ
Liczba punktów ECTS: 16
Status przedmiotu: z zakresu treści kierunkowych drugiego obszaru językowego,
obowiązkowy
Rodzaj studiów/semestr: stacjonarne/semestr I, II, III, IV
Forma zajęć i liczba godzin: wykłady (15 godz. + 15 godz. + 15 godz. + 15 godz.),
konwersatorium (15 godz. + 15 godz. + 15 godz. + 15 godz.),
Rygor: zaliczenie (egzamin po II, IV semestrze), zaliczenie na ocenę
Cele realizacji przedmiotu: Celem wykładów i ćwiczeń jest ukazanie rozwoju literatury
czeskiej ze zwróceniem uwagi na zmieniające się warunki historyczne, kulturowe
i społeczno-polityczne. Ze względu na dostępność lektur w przekładzie, jak brak moŜliwości
zrozumienia tekstów literackich na wstępnym etapie nauki języka w I i II semestr poświęcony
jest literaturze XX-wiecznej, III piśmiennictwu XIX-wiecznemu natomiast IV tzw. starszej
czeskiej literaturze.
Treści programowe: Początki literatury w języku narodowym; wcześniejsza tradycja
(starosłowiańska, łacińska, niemiecka); rozkwit literatury czeskiej XIV wieku; literatura epoki
husyckiej; działalność Jana Husa; czeski humanizm; barok i literatura po bitwie na Białej
Górze, (1620); działalność Jana Ámosa Komenskiego; spory o "sens czeskich dziejów"
(dziedzictwo epoki św. Wacława, czeski gotyk, tradycja husytyzmu i baroku).
Literatura czeskiego odrodzenia narodowego (koniec XVIII wieku do 1848), program
narodowego klasycyzmu, romantyzmu; literatura drugiej połowy wieku: realizm, powieść
historyczna i polsko-czeskie związki literackie, Czeska Moderna, czeskie "izmy" przełomu
wieków (dekadentyzm, impresjonizm, symbolizm).
Literatura Pierwszej Republiki z uwzględnieniem nowych nurtów i kierunków; literatura
czasów Protektoratu-wojenna; pierwszych lat powojennych do roku 1948; socrealizmu;
przełomu lat sześćdziesiątych; trzech obiegów wydawniczych oficjalnego, emigracyjnego
i samizdatowego oraz literatura powstająca po roku 1989.
Literatura podstawowa:
Florian W. (red.), Dzieje literatur europejskich, t. III, cz. 1, Warszawa 1989,
Magnuszewski J., Historia literatury czeskiej. Zarys, Wrocław 1973,
Lehár J., Stich A., Janáčková J., Holý J., Česká literatura od počátků k dnešku, Praha 2000,
Tarajło-Lipowska Z., Historia literatury czeskiej, Wrocław 2010.
Literatura uzupełniająca:
Baluch J., Wykłady z literatury czeskiej (1918-1942), Kraków 1978,
Česká a slovenská literatura v exilu a samizdatu, red. L.Machala, Olomouc 1991,
Niedziela Z., Literatura czeska w latach II wojny światowej, Kraków 1987,
Niedziela Z., Współczesna literatura czeska, Kraków 1971.