biuletyn _ochrona środowiska_marzec2009

Newsletter Prawa Ochrony Środowiska
Environment Protection Law Newsletter
Bulletin du Droit de l’Environnement
March
Marzec 2009
Mars
Abu Dhabi
Algier
Belgrad
Bruksela
B u ka r e s z t
Budapeszt
Casablanca
Dubai
Hanoi
Hong-Kong
Kijów
Ista mbuł
Londyn
Miasto Ho Chi Minh
M o s kw a
Nowy Jork
ParyŜ
P e ki n
Petersburg
Praga
Opracował:
Michał Kubicz – radca prawny
Rijad
Szanghaj
Gide Loyrette Nouel
Metropolitan, Pl. Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa
tel: +48 (22) 344 00 00, fax: +48 (22) 344 00 01
E-mail: [email protected]
WS1401.626042.1
Tunis
Warszawa
2.
SPIS TREŚCI
CONTENT PAGE
TABLE DE MATIERE
TEMAT WYDANIA
MAIN TOPIC
DOSSIER DU NUMERO
•
PPP – reaktywacja?
PPP – reactivation?
PPP – réactivation?
PRZEGLĄD NAJWAśNIEJSZYCH PROJEKTÓW LEGISLACYJNYCH
A REVIEW OF THE KEY LEGAL PROJECTS
REVUE DES PROJETS DE LOI LES PLUS IMPORTANTS
•
Projekt nowelizacji Prawa wodnego
The project of the water law amendment
Projet d'amendement du Droit des eaux
•
Projekt nowelizacji ustawy o odpadach
The project of the waste law amendment
Projet d'amendement de la loi sur les déchets
•
Projekt ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych lub innych substancji
The project of an act about the gas emission and other substances
Projet de loi relative au système de gestion des émissions de gaz à effet
de serre ou d'autres substances
INNE PROJEKTY
OTHER PROJECTS
AUTRES PROJETS
KALENDARIUM
AGENDA
CALENDRIER
WS1401.626042.1
•
JuŜ obowiązują...
Already in…
Déjà en vigueur...
•
Wejdą w Ŝycie...
Expected…
Entreront en vigueur...
3.
PPP – reaktywacja ?
TEMAT WYDANIA:
W Biuletynie z grudnia 2006 roku tematem wydania była ustawa z 2005 roku o
partnerstwie publiczno prywatnym, obowiązująca od 7 października 2005 roku.
Wiązaliśmy z nią wielkie nadzieje, jeśli chodzi o zwiększenie współpracy sektora
publicznego i prywatnego przy realizacji wspólnych przedsięwzięć istotnych dla
ochrony środowiska w Polsce. Kiedy oddawaliśmy tamten numer Biuletynu, wciąŜ nie
było Ŝadnych projektów PPP realizowanych na podstawie ustawy z 2005 roku.
Tłumaczyliśmy to jednak krótkim okresem jej obowiązywania lub spóźnionym
opublikowaniem kluczowych aktów wykonawczych. Obecnie juŜ wiemy, Ŝe jeŜeli za
miarę sukcesu uznać zrealizowane projekty partnerstwa publiczno-prywatnego, to
ustawa z 2005 roku winna być uznana nie tyle za poraŜkę, co za prawdziwą katastrofę.
Mamy rok 2009 i kolejną próbę nadania współpracy międzysektorowej nowej dynamiki.
Niefortunna ustawa z 2005 roku została wreszcie uchylona („odeszła w niesławie” –
chciałoby się rzec). W dniu 20 i 27 lutego br. weszły natomiast w Ŝycie dwie nowe
ustawy :
•
•
ustawa z dnia 9 stycznia 2009 roku o koncesji na roboty budowlane lub usługi
(Dz.U. nr 19, poz. 101, „Ustawa o koncesji”) oraz
ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. nr
19 z 2009 roku, poz. 100, „Ustawa PPP”).
Na rezultaty uchwalenia nowych przepisów trzeba będzie pewnie jeszcze poczekać.
Zanim zainteresowane podmioty poddadzą je dogłębnej analizie i przystąpią do
realizacji projektów na ich podstawie, minie wiele miesięcy. Tymczasem juŜ teraz
moŜna stwierdzić, Ŝe nowe przepisy na wielu płaszczyznach istotnie róŜną się od
dotychczasowych.
Nowa Ustawa PPP opiera się na pięciu zasadach:
•
•
•
•
•
swobodnego kształtowania partnerstwa pomiędzy podmiotami publicznymi i
prywatnymi;
ochronie najwaŜniejszych interesów publicznych;
ochronie uzasadnionych interesów prywatnych;
ochronie długu publicznego;
zgodności z prawem unijnym.
PoniŜej przedstawiamy najwaŜniejsze
wcześniejszego stanu prawnego :
WS1401.626042.1
róŜnice
wynikające
z
aktualnego
i
•
Zwraca uwagę rozdzielenie materii na dwie odrębne ustawy. Ustawę PPP
ustawodawca traktuje jako zbiór norm prawa materialnego, podczas gdy
procedury wyboru partnera prywatnego określone są niezaleŜnie i w zaleŜności o
warunków partnerstwa : w Ustawie o koncesji lub w ustawie Prawo zamówień
publicznych. Podstawowym kryterium ustalenia trybu wyboru partnera prywatnego
jest sposób ustalania jego wynagrodzenia.
•
Nowa Ustawa PPP określa w sposób bardziej uniwersalny, co moŜe być
przedmiotem partnerstwa publiczno-prywatnego. Na podstawie umowy partner
prywatny zobowiązuje się do realizacji przedsięwzięcia za wynagrodzeniem oraz
poniesienia w całości albo części wydatków na jego realizację lub poniesienia ich
przez osobę trzecią, a podmiot publiczny zobowiązuje się do współdziałania w
osiągnięciu celu przedsięwzięcia, w szczególności poprzez wniesieniu wkładu
własnego. Ustawa nie reguluje juŜ szczegółowych form partnerstwa.
•
Nowa ustawa o PPP odeszła od obowiązku sporządzania analizy przedsięwzięcia
w celu określenia jego efektywności oraz zagroŜeń związanych z jego realizacją.
Obowiązek ten był wskazywany, jako najpowaŜniejsza przyczyna braku realizacji
4.
projektów w formule partnerstwa publiczno-prywatnego.
•
Ograniczono wymóg zgody ministra właściwego do spraw finansów publicznych
na realizację projektu w formule partnerstwa publiczno-prywatnego. Obecnie,
zgody takiej wymaga realizacja projektów powodująca zaangaŜowanie środków
budŜetowych w wysokości co najmniej 100 milionów złotych.
•
Podkreślono moŜliwość współfinansowania projektów partnerstwa publiczno –
prywatnego ze środków wspólnotowych.
•
Nowa ustawa o PPP odeszła od instruktaŜowego wyliczenia obligatoryjnych
postanowień umowy o partnerstwie na rzecz normy zobowiązującej strony do
określenia w umowie skutków nienaleŜytego wykonania zobowiązania (w tym
zakresie jednak ustawodawca okazał się niekonsekwentny, poniewaŜ ostatecznie
lista postanowień umowy znalazła się w Ustawie o koncesji).
•
W Ustawie PPP powielono przepis Prawa zamówień publicznych stanowiący, Ŝe
niewaŜne są zmiany umowy o partnerstwie publiczno – prywatnym odbiegające od
treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru partnera prywatnego chyba, Ŝe
konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie moŜna
było przewidzieć w chwili zawarcia umowy.
•
W Ustawie PPP uregulowano przysługuje partnerowi prywatnemu prawo
pierwokupu nieruchomości, która była jego wkładem własnym do wspólnego
przedsięwzięcia.
Czy zmiany przepisów regulujących partnerstwo publiczno-prywatne doprowadzą do
rozwinięcia współpracy międzysektorowej? Wiele wskazuje, Ŝe tak. Od czasu
opublikowania obu ustawy klienci kancelarii GLN wykazują Ŝywe zainteresowanie
zmianami. Na podstawie wstępnych rozmów widać wyraźnie, iŜ rozwaŜane są projekty
środowiskowe i infrastrukturalne wykorzystujące nowe regulacje w takich dziedzinach
jak budowa i utrzymanie wodociągów, systemów kanalizacyjnych, sieci ciepłowniczych,
spalarni odpadów czy rekultywacji gruntów. Wstępne sygnały pochodzące od
przedsiębiorców napawają więc optymizmem. NaleŜy jednak pamiętać, iŜ omawiane
ustawy nie są pozbawione niejasności i w wielu przypadkach będą musiały być
szczegółowo przeanalizowane tak pod kątem korzyści wynikających z zastosowania
formuły partnerstwa publiczno-prywatnego, jak i wynikających z nich prawnych
uwarunkowań.
*
*
*
PRZEGLĄD NAJWAśNIEJSZYCH PROJEKTÓW LEGISLACYJNYCH:
Projekt nowelizacji
Prawa wodnego
Na stronach internetowych Ministerstwa Środowiska opublikowano nową wersję
projektu nowelizacji ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (Dz. U. nr 239 z
2005 roku, poz. 2019 z późn. zm.). Pierwszy projekt nowelizacji był juŜ przedmiotem
komentarza Biuletynie z września 2008 roku. PoniŜej przedstawione zostały
najwaŜniejsze zmiany, które pojawiły się w nowej wersji projektu.
Projekt przewiduje uszczegółowienie zakresu regulacji ustawy, poprzez zmiany w
definicjach, wskazanie celów środowiskowych, a takŜe sposobów oraz zasad ich
realizacji.
Projektowane przepisy wprowadzają instytucję legalizacji urządzeń wodnych
wykonanych bez pozwolenia wodnoprawnego. Dopiero w przypadku braku wniosku o
wydanie decyzji legalizacyjnej lub w przypadku decyzji odmownej, nałoŜony zostanie
na właściciela takiego urządzenia obowiązek jego likwidacji w określonym terminie.
WS1401.626042.1
5.
W projekcie zawarta jest propozycja zmian w zakresie pozwoleń wodnoprawnych, a w
szczególności przedmiotu (treści) pozwoleń, a takŜe formy i zakresu operatów
wodnoprawnych załączanych do wniosku o wydanie pozwolenia. Projekt przewiduje
równieŜ moŜliwość odstąpienia przez organ wydający pozwolenie wodnoprawne od
niektórych wymagań operatu.
Pozwolenia wodnoprawne wydawane przez marszałka województwa będą wymagane
równieŜ dla korzystania z wód i wykonywania urządzeń wodnych, będących
przedsięwzięciem, które moŜe oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia
3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko (Dz. U. nr 199 z 2008 roku, poz. 1227), a więc w szerszym niŜ obecnie
zakresie.
W dziale VI „Zarządzanie zasobami wodnymi” Prawa wodnego ma zostać
wprowadzony nowy rozdział 4a dotyczący dokumentacji hydrologicznej, oraz procedury
uzyskiwania uprawnień do jej wykonywania. Dokumentacja ta będzie podstawą
wszelkich projektów i planów dotyczących zakresu przedmiotowego ustawy, a
szczególności podstawą wydawania decyzji administracyjnych.
Warto zaznaczyć, Ŝe osoby uprawnione do wykonywania dokumentacji hydrologicznej
na podstawie uprawnień budowlanych nabytych przed 7 lipca 1994 roku, zachowają to
uprawnienie w takim zakresie, w jakim je nabyły. Będą one miały jednak obowiązek
złoŜenia uprawnień ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej, celem
wpisania do rejestru osób posiadających kwalifikacje hydrologiczne.
Projekt przewiduje teŜ uszczegółowienie stawek za udostępnienie informacji z katastru
wodnego, w zaleŜności od formy udostępnienia i rodzaju informacji.
Przewidziano takŜe odpowiedzialność karną dla osób, których działalność moŜe
zwiększyć zagroŜenie powodziowe lub zanieczyścić wody.
*
Projekt nowelizacji
ustawy o odpadach
*
*
Najnowszy, przyjęty właśnie przez Radę Ministrów projekt zmian do ustawy z dnia 27
sierpnia 2001 roku o odpadach (Dz.U. nr 39 z 2007roku, poz. 251 z późn. zm.) jest
nieco zmienioną wersją projektu, który pojawił się na stronach Ministerstwa Środowiska
w ubiegłym roku, i był przez nas omawiany w ostatnim, wrześniowym biuletynie z roku
2008. Ograniczymy się zatem do zasygnalizowania najwaŜniejszych zmian względem
dokumentu omawianego pół roku temu.
W nowym projekcie uregulowano sposób przetwarzania odpadów zawierających
azbest. Projekt dopuszcza ich przekształcanie w urządzeniach przewoźnych.
Przetwarzanie odpadów zawierających azbest uregulowane zostanie w art. 38a ustawy
oraz w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
Poprzednia wersja projektu przewidywała procedurę przejęcia przez zainteresowany
podmiot wszystkich warunków decyzji o zamknięciu składowiska oraz praw i
obowiązków z niej wynikających. Najnowszy projekt uzaleŜnił takie przeniesienie od
spełnienia przez podmiot przejmujący warunków określonych w ustawie. Decyzja o
zamknięciu składowiska będzie mogła zostać wydana wobec :
WS1401.626042.1
•
zarządzającego składowiskiem,
•
władającego ziemią (jeŜeli nie będzie moŜna zidentyfikować zarządzającego
składowiskiem, wszcząć wobec niego egzekucji, lub teŜ gdy egzekucja okaŜe się
bezskuteczna),
•
właściwego
wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (jeŜeli
nie moŜna
6.
zidentyfikować dwóch podmiotów wskazanych w obu powyŜszych punktach, ani
prowadzić wobec nich skutecznej egzekucji).
Wątpliwości moŜe budzić wykładnia pojęcia władającego ziemią, poniewaŜ Ustawa o
odpadach nie zawiera jego definicji (posiłkować się moŜna ewentualnie definicją
władającego powierzchnią ziemi występującą w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 roku
Prawo ochrony środowiska).
Przewidziane w Ustawie o odpadach kompetencje wojewody omawiany projekt
przekazuje regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.
Dodatkowo ujednolicone będą zasady wydawania decyzji w przedmiocie gospodarki
odpadami, unieszkodliwiania i odzysku oraz zamknięcia składowiska. Dla zdarzeń i
przedsięwzięć na terenach zamkniętych właściwym do wydania decyzji będzie
regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Projektowane przepisy zakazują zbierania pozostałości z sortowania odpadów
komunalnych, komunalnych osadów ściekowych, zakaźnych odpadów weterynaryjnych
i medycznych, a takŜe odpadów z ich unieszkodliwiania metodami innymi niŜ
termiczne.
JeŜeli zbierania takie jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości odbioru odpadów lub ze
względów bezpieczeństwa, prowadzący działalność będzie zobowiązany uzyskać
odpowiednią decyzję marszałka województwa, która będzie obowiązywać najdłuŜej
przez rok.
Projekt przewiduje, Ŝe podmioty dotychczas prowadzące działalność w zakresie
zbierania odpadów z sortowania odpadów komunalnych, osadów ściekowych,
zakaźnych odpadów medycznych lub weterynaryjnych, mogą prowadzić
dotychczasową działalność na podstawie właściwych pozwoleń i decyzji jedynie do 31
grudnia 2009 roku, jeŜeli nie stracą one wcześniej mocy. Po tym terminie winny one
dostosować swą działalność do nowych przepisów.
Działalność polegająca na świadczeniu usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu
obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń, sprzątania, konserwacji i napraw, i
skutkująca wytwarzaniem odpadów, od dnia 31 grudnia 2010 roku będzie podlegać
obowiązkowi uzyskania odrębnej decyzji - zatwierdzenia programu gospodarki
odpadami. Dotychczasowe decyzje zezwalające na wytwarzanie odpadów w wyniku
powyŜszej działalności, wydane na dłuŜszy okres, wygasną z mocy prawa w dniu 31
grudnia 2010 roku.
RównieŜ prowadzący działalność w zakresie unieszkodliwiania zakaźnych odpadów
medycznych i weterynaryjnych a takŜe zarządzający składowiskami odpadów będą
zobowiązani dostosować posiadane decyzje i pozwolenia, w tym zezwolenie na
prowadzenie odzysku na składowisku odpadów oraz decyzji zatwierdzającej instrukcję
eksploatacji składowiska do nowych przepisów najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009
roku, poniewaŜ w tym dniu decyzje i zezwolenia wydane na podstawie
dotychczasowych przepisów, w tym zakresie wygasną.
Przepisy przejściowe projektu nakładają na zarządzających składowiskami odpadów
obowiązek ustanowienia zabezpieczenia roszczeń z tytułu ewentualnych szkód
wyrządzonych w środowisku. Nieustanowienie zabezpieczenia roszczeń przez
zarządzającego składowiskiem do dnia 15 sierpnia 2009 roku będzie skutkowało
automatycznym wszczęciem postępowania w sprawie jego zamknięcia.
Projekt zakłada równieŜ nowelizację niektórych innych ustaw. Najwięcej zmian
wprowadzonych zostanie w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 roku o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. nr 25 z 2005 roku, poz. 202 z późn. zm.).
Dotyczą one obowiązków prowadzących stacje demontaŜu w zakresie przekazywania
informacji i sprawozdań, przyjmowania pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz kar
WS1401.626042.1
7.
pienięŜnych za naruszanie przepisów, które mogą sięgać nawet 300 tysięcy złotych.
Projekt przewiduje teŜ nowelizację ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne
(Dz.U. nr 239 z 2005 r.m poz. 2019 z późn. zm.). poprzez wprowadzenie kar
pienięŜnych (od 25 tysięcy złotych do 150 tysięcy złotych) za niezastosowanie się do
postanowienia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska określającego sposób
postępowania z nielegalnie transportowanymi odpadami.
Wejście projektowanych przepisów w Ŝycie planowane jest na 15 kwietnia 2009 roku,
jednak niektóre zmiany (w tym niektóre sygnalizowane wyŜej) zaczną obowiązywać
dopiero w kolejnych latach.
*
Projekt ustawy o
systemie zarządzania
emisjami gazów
cieplarnianych lub
innych substancji
*
*
Projekt ustawy z dnia 27 lutego 2009 roku o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych lub innych substancji jest jednym z trzech projektów ustaw, które łącznie
stanowią pakiet mający zapewnić organizację systemu, który umoŜliwi dostosowanie
zarządzania emisją gazów do wymogów wspólnotowych.
Oprócz omawianej regulacji planowane jest wprowadzenie:
•
projektu ustawy o wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych, który był przedmiotem opracowania na łamach Biuletynu z
września 2008 roku,
•
projektu ustawy o systemie bilansowania i rozliczania wielkości emisji dwutlenku
siarki i tlenków azotu dla duŜych źródeł spalania.
Omawiany projekt przewiduje powstanie Krajowego ośrodka bilansowania i
zarządzania, który będzie organem właściwym do prowadzenia Krajowego systemu
bilansowania i prognozowania emisji oraz zarządzania Krajową bazą informacji o
emisjach gazów cieplarnianych, oraz Krajowego rejestru jednostek Kioto w celu
właściwego zarządzania i obrotu jednostkami emisji.
Wprowadzona zostanie moŜliwość zawierania porozumień między organami
rządowymi a podmiotami prywatnymi, w celu uszczegółowienia warunków i terminów
wykonania zobowiązań zawartych w projektowanych przepisach.
ZałoŜenia projektu w zakresie redukcji emisji i ochrony środowiska realizowane będą
poprzez Krajowy system zielonych inwestycji, za pomocą którego środki ze sprzedaŜy
nadwyŜki emisji na rynku (gromadzonych na odrębnym Rachunku klimatycznym)
przekazywane będą na projekty i programy ukierunkowane na ochronę środowiska.
Projektowane przepisy regulują dofinansowanie projektów i programów, warunki, na
jakich będzie ono przyznawane oraz obowiązki beneficjentów w zakresie monitoringu,
sporządzania raportów i sprawozdań z efektów przeprowadzania inwestycji oraz
wydatkowania przyznanych środków.
Szczegółowe regulacje zostaną zawarte w aktach wykonawczych do ustawy.
Kolejną instytucją, którą reguluje Projekt, są „projekty wspólnych wdroŜeń” realizowane
w drodze procedur („ścieŜek”) : krajowej i międzynarodowej.
Dla projektów realizowanych w drodze procedury krajowej projekt nakłada obowiązki
uzyskania listu popierającego, oraz listu zatwierdzającego, określając jednocześnie
przesłanki ich uzyskania. Dla ścieŜki międzynarodowej dodatkowo wymagane będzie
uzyskanie pozytywnej opinii Komitetu Nadzorującego, natomiast realizacja projektów
poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej będzie wymagała uzyskania zgody Ministra
WS1401.626042.1
8.
Środowiska, wydanej w formie decyzji administracyjnej.
Przepisy przejściowe projektu nakładają na prowadzących instalacje podlegające
uzyskaniu pozwolenia lub obowiązkowi zgłoszenia z uwagi na wprowadzanie gazów i
pyłów do powietrza, obowiązek przekazania właściwemu organowi wykazu źródeł
emisji, instalacji, środków zmierzających do ograniczenia emisji oraz ewidencji
substancji, które podlegać będą na gruncie projektu obowiązkowi sporządzenia raportu.
*
*
*
INNE PROJEKTY :
Standardy emisyjne
Projekt rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 7 stycznia 2009 roku w sprawie
standardów emisyjnych z instalacji zawiera regulację standardów emisyjnych z
instalacji.
Projekt róŜnicuje standardy emisyjne w zaleŜności od rodzaju instalacji, daty wydania
decyzji o pozwoleniu na budowę lub oddania do uŜytkowania, procesu
technologicznego, w efekcie którego ma miejsce emisja.
Przepisy zawierają równieŜ moŜliwości i warunki odstępstwa od ustalonych standardów
a takŜe warunki, jakie muszą zostać spełnione, by standardy były dotrzymane.
Ustalono równieŜ sposoby prowadzenia pomiarów stęŜeń dla poszczególnych źródeł,
oraz sposoby postępowania w przypadku wystąpienia zakłóceń, w tym obowiązek
poinformowania o tym fakcie organów ochrony środowiska.
*
Przekazywanie
odpadów
*
*
Projekt rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 3 listopada 2008 roku
zmieniającego rozporządzenia w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów moŜe przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku.
Projekt rozszerza dotychczasową listę odpadów o wapno pokarbidowe, opakowania z
papieru i tektury, opakowania z drewna, opakowania z tekstyliów oraz opakowania z
tekstyliów w postaci płótna jutowego. Dodatkowo wprowadzone zostaną nowe metody
odzysku dla odpadowej masy roślinnej; odpadów z gospodarki leśnej; z pasz
roślinnych; trocin, wiórów, ścinki, drewna innych niŜ wymienione w 03 01 04; odpadów
z kory; osadów z dekarbonizacji wody;
Ograniczone zostaną metody odzysku dla niektórych rodzajów ŜuŜli, ze względu na
obfite pylenie. Z powodu uciąŜliwości zapachowej szlamy z mycia, oczyszczania,
obierania, odwirowywania i oddzielania surowców zostaną usunięte z listy odpadów,
które moŜna przekazywać na podstawie omawianego rozporządzenia.
*
Odzysk R10
*
Projekt rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 marca 2007 roku w sprawie
procesu odzysku R10 określa w załączniku odpady, które mogą być poddane
odzyskowi w procesie R10 oraz warunki dla prowadzenia odzysku tych odpadów.
Celem rozporządzenia jest wyeliminowanie praktyki odzysku odpadów, których
właściwości nie spełniają odpowiednich warunków.
*
WS1401.626042.1
*
*
*
9.
Składowiska odpadów
Projekt rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 października 2008 roku
zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych wymagań dotyczących
lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać poszczególne
typy składowisk odpadów dostosowuje polskie przepisy do zmian w przepisach
wspólnotowych.
*
RoHS
*
*
Projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2008 roku zmieniającego
rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących ograniczenia
wykorzystywana w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym niektórych substancji
mogących negatywnie oddziaływać na środowisko - implementuje do polskich
przepisów zmiany załącznika Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2002/95/WE z dnia 27 stycznia 2003 roku w sprawie ograniczenia stosowania
niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym w
zakresie zastosowania ołowiu i kadmu.
*
*
*
KALENDARIUM :
Weszły w Ŝycie...
WS1401.626042.1
•
14 listopada 2008 roku weszła w Ŝycie zmiana rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 21 lipca 2004 roku w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków
Natura 2000 (publikacja w Dzienniku Ustaw nr 198 z 2008 roku, poz. 1226),
•
15 listopada 2008 roku weszła w Ŝycie ustawa z dnia 3 października 20087 roku o
udostępnianiu informacji o
środowisku,
jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko (Dz.U. nr 199 z 2008 roku, poz. 1227),
•
15 listopada weszła w Ŝycie zmiana ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o
ochronie przyrody (Dz.U. nr 92 z 2004 roku, poz. 880 z późn. zm.), uchwalona w
dniu 3 października 2008 roku (Dz.U. nr 201 z 2008 roku, poz. 1237),
•
29 listopada 2008 roku weszło w Ŝycie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1
lipca 208 roku w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do
emisji dwutlenku węgla na lata 2008 – 2012 dla wspólnotowego systemu handlu
uprawnieniami do emisji (Dz.U. nr 202 z 2008 roku, poz. 1248),
•
20 grudnia 2008 roku weszło w Ŝycie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia
19 listopada 2008 roku w sprawie zakresu i sposobu przekazywania informacji
dotyczących zanieczyszczenia powietrza (Dz.U. nr 216 z 2008 roku, poz. 1377),
•
1 stycznia 2009 roku weszło w Ŝycie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4
listopada 2008 roku w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów
wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (Dz.U. nr 206 z 2008
roku, poz. 1291),
•
1 stycznia 2009 roku weszło w Ŝycie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22
grudnia 2008 roku w sprawie minimalnych rocznych poziomów zbierania
zuŜytego sprzętu (Dz.U. 235 z 2008 roku, poz. 1615),
10.
•
1 stycznia 2009 roku weszła w Ŝycie zmiana ustawy z dnia 1995 roku o ochronie
gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. nr 121 z 2004 roku, poz. 1266 z późn. zm.),
uchwalona w dniu 19 grudnia 2008 roku i opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 237
z 2008 roku, poz. 1657,
•
13 stycznia 2009 roku weszła w Ŝycie zmiana rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 10 listopada 2005 roku w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla
środowiska wodnego, których wprowadzanie w ściekach przemysłowych do
urządzeń kanalizacyjnych wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego
(Dz.U. nr 233 z 2005 roku, poz. 1988), opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 229 z
2008 roku, poz. 1538,
•
14 stycznia 2009 roku weszła w Ŝycie zmiana rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 21 kwietnia 2006 roku w sprawie listy rodzajów odpadów, które
posiadacz odpadów moŜe przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom
organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod
ich odzysku (Dz.U. nr 75 z 2006 roku, poz. 527), opublikowana w Dzienniku
Ustaw nr 235 z 2008 roku, poz. 1614,
•
21 stycznia 2009 roku weszła w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej w Ŝycie
Konwencja Sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych
(Dz.U. nr 14 z 2009 roku, poz. 76),
•
27 stycznia 2009 roku weszła w Ŝycie ustawa o partnerstwie publicznoprywatnym (Dz.U. nr 19 z 2009 roku, poz. 100),
•
31 stycznia 2009 roku weszło w Ŝycie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia
17 grudnia 2008 roku w sprawie dokonywania oceny występowania poziomów
substancji w powietrzu (Dz.U. nr 5 z 2009 roku, poz. 31),
•
20 lutego 2009 roku weszła w Ŝycie ustawa z dnia 9 stycznia 2009 roku o koncesji
na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. nr 19 z 2009 roku, poz. 101),
•
24 lutego 2009 roku weszła w Ŝycie zmiana ustawy z dnia 11 stycznia 2001 roku o
substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. nr 11 z 2001 roku, poz. 84 z
późn. zm.) uchwalona w dniu 9 stycznia 2009 roku i opublikowana w Dzienniku
Ustaw nr 20 z 2009 roku, poz. 106.
*
Wejdą w Ŝycie...
WS1401.626042.1
*
*
•
6 marca 2009 roku wejdzie wŜycie zmiana rozporządzenia Ministra Środowiska z
dnia 24 lipca 2006 roku w sprawie warunków, jakie naleŜy spełnić przy
wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz substancji szczególnie
szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz.U. nr 137 z 2006 roku, poz. 984),
opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 27 z 2009 roku, poz. 169,
•
7 i 24 marca wchodzą w Ŝycie zmiany ustawy z dnia 20 lipca 1991 roku o
Inspekcji Ochrony Środowiska (tekst jedn. Dz.U. nr 44 z 2007 roku, poz. 287 z
późn. zm.), uchwalone w dniu 19 grudnia 2008 roku (publikacja w Dzienniku Ustaw
nr 18 z 2009 roku, poz. 97) oraz 21 listopada 2008 roku (publikacja w Dzienniku
Ustaw nr 227 z 2008 roku, poz. 227),
•
1 czerwca 2009 roku wejdą w Ŝycie niektóre zmiany ustawy z dnia 11 stycznia
2001 roku o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. nr 11 z 2001 roku,
poz. 84 z późn. zm.) uchwalone w dniu 9 stycznia 2009 roku i opublikowane w
Dzienniku Ustaw nr 20 z 2009 roku, poz. 106,
11.
•
1 czerwca 2009 roku wejdą w Ŝycie zmiany ustawy z dnia 19 czerwca 1997 roku o
zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (tekst jedn. Dz.U. nr 3 z
2004 roku, poz. 20 z późn. zm.) opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 20 z 2009
roku, poz. 106.
KONTAKT
Michał Kubicz – radca prawny
e-mail: [email protected]
Niniejszy Biuletyn ma jedynie informacyjny charakter i nie moŜe być traktowany jako opinia prawna. Jego
celem jest jedynie przybliŜenie aktualnych, wybranych zmian przepisów regulujących ochronę środowiska w
Polsce. Biuletyn w Ŝadnym wypadku nie moŜe być traktowany jako wyczerpująca informacja na temat zmian
przepisów prawa. Z uwagi na jego ramowy charakter Biuletyn nie uwzględnia wszystkich szczegółowych
uregulowań omawianych aktów prawnych lub ich projektów. JeŜeli którakolwiek z opisywanych zmian moŜe
mieć wpływ na Państwa działalność, sugerujemy skonsultowanie z naszą kancelarią ich szczegółowych
skutków dla konkretnych przedsiębiorców. W Ŝadnym wypadku kancelaria Tokarczuk, Jędrzejczyk i
Wspólnicy Kancelaria Prawna GLN Spółka komandytowa nie odpowiada za konsekwencje decyzji podjętych
w oparciu o informacje przedstawionych w niniejszym Biuletynie.
WS1401.626042.1