Grzegorza Halkiew i Katarzynę Kędzierską

KRAJOWY STANDARD KOMPETENCJI ZAWODOWYCH
dla zawodu
Bioenergoterapeuta
1. Dane identyfikacyjne zawodu 1.1. Kod, nazwa zawodu i usytuowanie zawodu w
klasyfikacjach: - 323002 – Bioenergoterapeuta Według Klasyfikacji zawodów i
specjalności n potrzeby rynku pracy (KZiS 2012)[1]: Grupa wielka 3 – Technicy i inny średni personel W Międzynarodowej Klasyfikacji
Standardów Edukacyjnych ISCED 2011 – poziom 4 . Grupa elementarna: 3230 – Praktykujący niekonwencjonalne lub komplementarne
metody terapii - W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08
odpowiada grupie: 3230 Traditional and complemementary medicine associate
professionals[2]. Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007)[3]: Sekcja Q , Dział 86.Opieka
zdrowotna, Grupa 86.9 Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej 2. Opis zawodu
2.1. Synteza zawodu
Bioenergoterapeut dokonuje oceny stanu energetycznego organizmu oraz eliminuje
jego zaburzenia.
2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, miejsca, obszary występowania zawodu
Bioenergoterapia jest zawodem niekonwencjonalnych metod terapii, ma charakter
usługowy. Sferą działania bioenergoterapeuty jest biopole pacjenta.
Bioenergoterapeuta diagnozuje biopole i przeprowadza wywiad z pacjentem, w
trakcie którego ustala historię choroby, określa zaburzenia energetyczne, a w razie
potrzeby uzyskuje również informacje dotyczące warunków socjalnych i relacji
rodzinnych. Przed przystąpieniem do zabiegu wykonuje techniki zabezpieczające
własne biopole. Oczyszcza też energetycznie miejsce swojej pracy. Brak zabezpieczeń i
brak czystej energetycznie przestrzeni może powodować błędne odczyty, a co za tym
idzie, błędną diagnozę. Wykonując zabieg energetyczny, monitoruje stan pacjenta. Po
jego zakończeniu dokonuje zamknięcia i zabezpieczenia biopola chorego oraz udziela
zaleceń odnośnie zdrowego stylu życia. Terapeuta informuje pacjenta o możliwości
wystąpienia skutków ubocznych zabiegu w postaci przesilenia, poprzedzającego
powrót do zdrowia, oraz udziela informacji, jak w takiej sytuacji postępować. Po
rozpoznaniu zmian biopola bioenergoterapeuta usuwa zastane blokady, stymuluje
energię organizmu, przywraca jej swobodny przepływ. Harmonizuje organizm,
wzmacnia jego system immunologiczny, pobudza procesy regeneracyjne. Zabezpiecza
biopole przed negatywnymi oddziaływaniami z zewnątrz. Propaguje i zaleca zdrowy i
zgodny z naturą styl życia. Ze względu na pracę z osobami chorymi posiada
umiejętność udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.
2.3. Środowisko pracy (warunki pracy, maszyny i narzędzia pracy, zagrożenia,
organizacja pracy)
Podstawowym miejscem pracy bioenergoterapeuty jest gabinet terapeutyczny.
Zabiegi mogą być również wykonywane w innych miejscach, np. w domu pacjenta,
pod warunkiem przestrzegania zasad BHP, przepisów ochrony p.poż. i ergonomii,
uwzględniając szczególne warunki pracy z energiami. Rola bioenergoterapeuty w
społeczeństwie jest wyjątkowa, bowiem ludzie powierzają mu swoje zdrowie. Dlatego
też ze względu na szacunek dla drugiego człowieka oraz zawierzenie zdrowia,
nadrzędnym obowiązkiem bioenergoterapeuty jest przestrzeganie zasad etyki
zawodowej, zasad przeprowadzania zabiegu bioenergoterapeutycznego zgodnie ze
sztuką i dbałością o dobro pacjenta. W swojej pracy bioenergoterapeuta może
korzystać z urządzeń psychometrycznych. Bioenergoterapeuta wykonuje swoją pracę
samodzielnie, najczęściej prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą. Może
też znaleźć zatrudnienie w gabinetach odnowy biologicznej, gabinetach
kosmetologicznych i ośrodkach spa. Prowadzoną terapię charakteryzują stałe jej
elementy, jednak ze względu na indywidualizm leczenia ważna jest umiejętność
trafnej diagnozy i zastosowania właściwych, skutecznych metod
bioenergoterapeutycznych.
2.4. Wymagania psychofizyczne, zdrowotne, w tym przeciwwskazania do
wykonywania zawodu
Wykonywanie zawodu bioenergoterapeuty wymaga umiejętności odczuwania oraz
stymulowania biopola. Bioenergoterapeuta powinien mieć poszerzone zdolności
postrzegania pozazmysłowego. Powinien być stabilny emocjonalnie i posiadać
zdolności interpersonalne. Powinien wykazywać się kompetencją i pewnością siebie w
działaniu. Bardzo ważna jest zdolność koncentracji i podzielność uwagi. Powinien
charakteryzować się dokładnością, rzetelnością oraz dbałością o pacjenta podczas
wykonywania swojej pracy. Bioenergoterapeuta powinien traktować swoich
pacjentów z szacunkiem bez względu na kolor skóry, rasę czy wyznawaną religię, nie
narzucając im wyznawanych przez siebie wartości moralnych, religijnych czy
politycznych. W zawodzie tym nie występują przeciwwskazania – podstawą jest
zdolność koncentracji umysłu i postrzegania wewnętrznego oraz umiejętność
harmonizowania biopola, a ułomności fizyczne tego nie wykluczają.
2.5. Wykształcenie i uprawnienia niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie
Zawód bioenergoterapeuty uzyskać można na drodze kształcenia rzemieślniczego i
polega on na wykonywaniu kwalifikowanej pracy własnej, najczęściej w
jednoosobowym przedsiębiorstwie usługowym. Bioenergoterapeutą może zostać
osoba, która posiada wykształcenie średnie zawodowe, jednak bez ściśle określonego
kierunku wykształcenia. Bioenergoterapeuta powinien dbać o swój rozwój osobisty i
zawodowy poprzez pogłębianie swojej wiedzy, jak i umiejętności uzyskując
dodatkowe kwalifikacje i kierunki wykształcenia np. w zakresie energetycznej terapii
rodzin, czy też hipnozy energetycznej, coachingu, radiestezji zdrowotnej, biomasażu,
Tradycyjnej Medycyny Chińskiej lub Ajurwedy. Powinien również poszerzać ogólną
wiedzę z dziedziny anatomii, fizjologii, patologii i psychologii człowieka.
2.6. Możliwości rozwoju zawodowego, potwierdzania/walidacji kompetencji
Bioenergoterapia jest zawodem, który zdobywa się poprzez zdanie Egzaminu
Państwowego w Związku Rzemiosła Polskiego. Egzamin taki można zdawać na 2
poziomach: czeladniczym i mistrzowskim. (Ustawa o rzemiośle z dnia 22 marca 1989,
tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979, z późniejszymi zmianami. Dz. U. z
2003 Nr 137, poz. 1304).Bioenergoterapeuta posiadający kwalifikacje czeladnicze i
trzyletnią praktykę zawodową może podwyższyć kwalifikacje zdając egzamin na
poziom mistrzowski, uzyskując tym samym prawo do tytułu instruktora zawodu.
Świadcząc usługi bioenergoterapeutyczne należy dbać o stały rozwój zawodowy i
pogłębiać wiedzę i umiejętności uczestnicząc w kursach i szkoleniach zawodowych,
prowadzonych przez niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, stowarzyszenia
branżowe i Izby Rzemieślnicze. Zdobywanie nowych kwalifikacji zawodowych,
potwierdzone zaświadczeniami zgodnymi z wytycznymi MEN, podnosi prestiż
rzemieślnika i jest podstawą do ubezpieczenia swojej działalności w pełnym zakresie
stosowanych technik
2.7. Zadania zawodowe
Z1 – Przestrzeganie zasad BHP i etyki zawodowej (Kz1, Kz2, KzS) Z2 –
Przeprowadzenie wywiadu dotyczącego stanu zdrowia i informowanie pacjenta o
wskazaniach i przeciwwskazaniach do zabiegu.(Kz1, KzS) Z3 –
Rozpoznawanie zmian biopola i zakłóceń energetycznych.(Kz1, KzS) Z4 –
Dobierane technik terapeutycznych.(Kz1, KzS) Z5 Oczyszczanie energetyczne.( Kz2, KzS) Z6 Korygowanie biopola, doenergetyzowanie, stymulacja organizmu.( Kz2,KzS). Z7 Harmonizowanie stref energetycznych i organów, wyrównywanie potencjałów,
polaryzacja. ( Kz2, KzS). Z8 Harmonizowanie czakr i zabezpieczenie biopola.(Kz2, KzS) Z9 –
Informowanie pacjenta o zaleceniach i wskazaniach.(Kz1, Kz2,KzS)
2.8. Wykaz kompetencji zawodowych
Kz1 – Stawianie diagnozy energetycznej w odniesieniu do poszczególnychelementów
biopola(potrzebne do wykonywania zadań Z1, Z2, Z3, Z4, Z9). Kz2 –
Eliminowanie zaburzeń energetycznych i przywracanie swobodnego przepływu
energii ( potrzebne do wykonywania zadań Z1, Z5, Z6, Z7, Z8, Z9). KzS –
Kompetencje społeczne (potrzebne do wykonywania zadań Z1- Z9).
2.9. Relacje między kompetencjami a poziomem kwalifikacji w ERK/PRK
Kompetencje potrzebne do wykonywania zadań w zawodzie sugeruje się
przyporządkować do kwalifikacji na poziomie 4 właściwym dla wykształcenia
średniego technicznego w Europejskiej i Polskiej Ramie Kwalifikacji. Poziom ten jest
uzasadniony miejscem usytuowania zawodu w Klasyfikacji zawodów i specjalności
(grupa wielka 3 i jej odpowiednik w ISCED 2011).
Osoba wykonująca zawód bioenergoterapeuty :
1) w zakresie wiedzy: posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i
umiarkowanie złożonych pojęć i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie
bioenergoterapeuty, a także posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie teorii,
umiejętności prowadzonej działalności w branży niekonwencjonalnych metod terapii.
2) w zakresie umiejętności: ma umiejętności wymagane do realizacji zadań i
rozwiązywania problemów poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i
informacji. Umie wykonać niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji, często w
zmiennych warunkach. Potrafi uczyć się samodzielnie w zorganizowanej formie,
odbierać złożone wypowiedzi dotyczące szerokiego zakresu zagadnień. Formułuje
wypowiedzi, także w języku obcym.
3. Opis kompetencji zawodowych Opis kompetencji dotyczy tylko kompetencji
zawodowych zdefiniowanych w badaniach na stanowiskach pracy. Wykonanie zadań
zawodowych Z1, Z2, Z3, Z4, Z9 wymaga posiadania kompetencji zawodowych Kz1 :
3.1.: Umiejętność stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do
poszczególnychelementów biopola. Kz1
Wiedza – posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i
umiarkowanie złożonych pytań i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie
bioenergoterapeuty, a w szczególności zna: - zasady i przepisy BHP i ppoż, ergonomii,
ochrony środowiska dotyczące stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do
poszczególnych elementów biopola - metody przeprowadzania wywiadu z pacjentem energetyczne objawy prawidłowego i nieprawidłowego funkcjonowania organizmu działanie biopola aury i jego zaburzeń energetycznych - działanie czakr i ich wpływ na
poszczególne organy i części ciała - techniki skanowania oraz diagnozowania - zasady
etyki zawodowej bioenergoterapeuty Umiejętności – wykonuje niezbyt złożone
zadania w części bez instrukcji i rozwiązuje problemy poprzez wybieranie metod,
narzędzi, materiałów i informacji. Często w zmiennych warunkach potrafi: przestrzegać zasad i przepisów BHP, ppoż, ergonomii, ochrony środowiska i systemu
HACCP dotyczących stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do
poszczególnych elementów biopola - przeprowadzić wywiad ustalając dolegliwości,
ich objawy, czas występowania, uwarunkowania społeczne i relacje rodzinne pacjenta.
- określić powiązanie dolegliwości z zaburzeniami energetycznymi - określić stan
biopola aury i jej zakłócenia - określić stan pracy czakr, oraz ich wpływ na zgłoszone
dolegliwości - dobierać terapię - stosować zasady etyki zawodowej
Wykonanie zadań zawodowych Z1, Z5, Z6, Z7, Z8, Z9 wymaga posiadania
kompetencji zawodowych Kz2 : 3.2. Eliminowanie zaburzeń energetycznych i
przywracanie swobodnego przepływu energii Kz2
Wiedza – posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i
umiarkowanie złożonych pytań i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie
bioenergoterapeuty, a w szczególności zna: - zasady i przepisy BHP i ppoż, ergonomii,
ochrony środowiska dotyczące eliminowania zaburzeń energetycznych i przywracania
swobodnego przepływu energii. - techniki oczyszczania i neutralizowania zaburzeń
energetycznych - metody i zasady usuwania blokad energetycznych - metody
doenergetyzowania i harmonizowania organów, oraz poszczególnych obszarów
organizmu - metody i zasady równoważenia pracy czakr, oraz polaryzacji - wpływ
metod terapii na organizm i samopoczucie pacjenta - zasady zdrowego stylu życia
Umiejętności – wykonuje niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji i rozwiązuje
problemy poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i informacji. Często w
zmiennych warunkach potrafi: - przestrzegać zasad i przepisów BHP, ppoż,
ergonomii, ochrony środowiska i systemu HACCP dotyczących eliminowania
zaburzeń energetycznych i przywracania swobodnego przepływu energii. - oczyszczać
i neutralizować nieprawidłowości energetyczne - usuwać blokady energetyczne doenergetyzować i zharmonizować organy wewnętrzne oraz poszczególne obszary
organizmu - równoważyć pracę i mostkować poszczególne czakry - przywracać
prawidłową polaryzację organizmu - przekonywać o prowadzeniu zdrowego stylu
życia
Wykonanie wszystkich zidentyfikowanych w standardzie zadań zawodowych wymaga
posiadania kompetencji społecznych KzS 3.3.
KzS – Kompetencje społeczne
- ponosi odpowiedzialność za realizację zadań
- dostosowuje zachowanie do okoliczności
- pracuje samodzielnie nie wykluczając równoległego leczenia medycznego, którym
objęty jest pacjent
- potrafi oceniać swoje działania i przyjmować odpowiedzialność za ich skutki
4. Profil kompetencji kluczowych (ocena ważności kompetencji kluczowych dla
wykonywania zawodu)
Kompetencje kluczowe odnoszą się do brakujących kompetencji potrzebnych
pracodawcom. Pracodawcy, obok kompetencji zawodowych, wskazują na braki w
kompetencjach natury ogólniejszej[4], które w literaturze zwykło nazywać się
kompetencjami kluczowymi. Przez kompetencje kluczowe należy rozumieć
„połączenie wiedzy, umiejętności i postaw odpowiednich do sytuacji. Kompetencje
kluczowe to te, których wszystkie osoby potrzebują do samorealizacji i rozwoju
osobistego, bycia aktywnym obywatelem, integracji społecznej i zatrudnienia”[5].
Ocenę ważności kompetencji kluczowych dla zawodu Bioenergoterapeuta przedstawia
rys. 1.
5. Słownik
Zawód − zbiór zadań (zespół czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego
podziału pracy, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami przez poszczególne
osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji lub kompetencji (wiedzy,
umiejętności oraz kompetencji społecznych), zdobytych w wyniku kształcenia lub
praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów.
Specjalność − jest wynikiem podziału pracy w ramach zawodu, zawiera część
czynności o podobnym charakterze (związanych z wykonywaną funkcją lub
przedmiotem pracy), wymagających pogłębionej lub dodatkowej wiedzy i
umiejętności, zdobytych w wyniku dodatkowego szkolenia lub praktyki.
Zadanie zawodowe − logiczny wycinek lub etap pracy w ramach zawodu, o wyraźnie
określonym początku i końcu, wyodrębniony ze względu na rodzaj lub sposób
wykonywania czynności zawodowych powiązanych jednym celem, kończący się
produktem, usługą lub decyzją.
Kompetencje zawodowe − wszystko to, co pracownik wie, rozumie i potrafi wykonać,
odpowiednio do sytuacji w miejscu pracy. Opisywane są trzema zbiorami: wiedzy,
umiejętności oraz kompetencji społecznych.
Kompetencje kluczowe − połączenie wiedzy, umiejętności i postaw odpowiednich do
sytuacji. Kompetencje kluczowe to te, których wszystkie osoby potrzebują do
samorealizacji i rozwoju osobistego, bycia aktywnym obywatelem, integracji
społecznej i zatrudnienia.
Standard kompetencji zawodowych − norma opisująca kompetencje zawodowe
konieczne do wykonywania zadań zawodowych wchodzących w skład zawodu,
akceptowana przez przedstawicieli organizacji zawodowych i branżowych,
pracodawców, pracobiorców i innych kluczowych partnerów społecznych.
Kwalifikacja zawodowa − zestaw efektów uczenia się (zasób wiedzy, umiejętności oraz
kompetencji społecznych), którego osiągnięcie zostało formalnie potwierdzone przez
uprawnioną instytucję.
Europejskie Ramy Kwalifikacji − przyjęty w Unii Europejskiej układ odniesienia
umożliwiający porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych państwach. W
Europejskich Ramach Kwalifikacji wyróżniono osiem poziomów kwalifikacji
określonych za pomocą wymagań dotyczących efektów uczenia się.
Polska Rama Kwalifikacji − opis hierarchii poziomów kwalifikacji wpisywanych do
krajowego rejestru kwalifikacji (pokazuje wzajemne relacje między kwalifikacjami).
Krajowy System Kwalifikacji − ogół działań państwa związanych z potwierdzaniem
efektów uczenia się dla potrzeb rynku pracy, społeczeństwa obywatelskiego oraz
indywidualnego rozwoju osób uczących się.
Wiedza − zasób powiązanych ze sobą faktów, zasad, teorii i doświadczeń
przyswojonych przez osobę uczącą się.
Umiejętności − zdolność wykorzystania wiedzy oraz wyćwiczonych sprawności do
wykonywania zadań oraz rozwiązywania problemów.
Kompetencje społeczne − sprawności, uzdolnienia oraz cechy niezbędne do
autonomicznego, zespołowego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu społecznym i
zawodowym.
[1] Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 12 listopada 2012 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na
potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. poz. 1268)
[2] Uwaga: powyższa informacja z odniesieniem do ISCO jest ważna dla
międzynarodowego pośrednictwa pracy EURES
[3] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej
Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. 2007 nr 251 poz. 1885).
[4] Bilans Kapitału Ludzkiego w Polsce. Najważniejsze wyniki drugiej edycji badań
zrealizowanej w 2011 roku. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet
Jagielloński, Warszawa 2012.
[5] Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie
kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2006/962/WE).
[6] Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w
Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).
.........
Jednym z trzech ekspertów opracowujących standardy zawodów terapeutycznych na
zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej został naturopata i Mistrz
bioenergoterapii Grzegorz Halkiew
Powrót na poprzednią stronę