Page 23 of - Technika chłodnicza i klimatyzacyjna

informacje ogólne
Branża MEW
o nowelizacji ustawy o OZE
Branża małej hydroenergetyki z dużym zaniepokojeniem przyjmuje
propozycje zmian, jakie pojawiły się w projekcie nowelizacji ustawy o OZE, procedowanym aktualnie w Sejmie. Zaproponowane
w projekcie rozwiązania, w tym przede wszystkim odstąpienie od
zabezpieczenia obowiązkowej puli energii w aukcjach dla instalacji
o mocy do 1 MW, likwidacja obowiązku zakupu energii z instalacji
o mocy większej i równej 500 kW, przywrócenie możliwości korzystania z pełnego wsparcia dla technologii współspalania w ramach
tzw. dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, a także likwidacja taryf dla instalacji prosumenckich oznaczają, że jedynym
beneficjentem ustawy o OZE będzie duża, zawodowa energetyka,
natomiast potrzeby małych i średnich wytwórców energii w prywatnych, rozproszonych źródłach zostały całkowicie pominięte.
Ponadto w opinii środowiska MEW, na zdecydowaną krytykę zasługuje brak wprowadzenia jakiegokolwiek mechanizmu
zmierzającego do likwidacji nadpodaży zielonych certyfikatów,
który dawałby szansę odzyskania rentowności przez wytwórców
energii w istniejących instalacjach OZE. Nowelizacja nie tylko
nie wprowadza żadnych nowych mechanizmów naprawczych,
ale likwiduje również te, które zostały do tej pory przewidziane
w ustawie o OZE – czyli ustanowienie wielkości obowiązku OZE
na poziomie 20% oraz ograniczenie wsparcia przewidzianego dla
współspalania do instalacji, które uzyskały koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej przed 30 czerwca 2014 r. W opiniowanym
projekcie pojawiło się bowiem zobowiązanie Ministra Energii do
obniżenia wielkości obowiązku OZE w 2017 roku, a ponadto projekt przywraca możliwości korzystania z pełnego wsparcia, w tym
wsparcia w postaci zielonych certyfikatów, dla nowych dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego.
Konsekwencją zaproponowanych w nowelizacji zmian będzie pogłębienie nierównowagi na rynku zielonych certyfikatów
i kolejne spadki ich cen. Spowoduje to pogorszenie kondycji
finansowej istniejących wytwórców energii z odnawialnych
źródeł, którzy już obecnie znajdują się w katastrofalnej sytuacji
ekonomicznej. W przypadku małej hydroenergetyki systematyczny spadek cen praw majątkowych, trwający nieprzerwanie
od początku 2014 r. jest w głównej mierze przyczyną trwałej
nierentowności małych elektrowni wodnych, zdiagnozowanej
w przeprowadzonych badaniach1. Dodatkowo sytuację finansową pogorszyła ubiegłoroczna susza, która spowodowała obniżenie produkcji o około 30 procent w odniesieniu do 2014 r.
Problemy finansowe sektora MEW mogą się nasilić, gdyż niedobory wody utrzymują się także w 2016 roku, a w najbliższym
czasie przychody wytwórców energii w elektrowniach wodnych
uszczuplą dodatkowo opłaty za wodę, zaplanowane w przygotowywanym przez Rząd nowym Prawie wodnym. Skutkiem tego
będzie konieczność likwidacji wielu obiektów hydroenergetycznych, sygnalizowana obecnie przez licznych przedsiębiorców
z branży MEW. Warto przy tej okazji wspomnieć, że likwidacja
małych elektrowni wodnych oznacza nie tylko zmniejszenie
liczby źródeł wytwórczych, ale także likwidację obiektów małej
retencji i wzrost kosztów utrzymania rzek i urządzeń wodnych,
1 Raport Avanta Auditors and Advisors z dnia 19 października 2012 r. dotyczący wybranych konsekwencji projektowanych zmian regulacji prawnych w funkcjonowaniu
małych elektrowni wodnych; Raport Avanta Auditors and Advisors z dnia 15 sierpnia 2013 roku dotyczący rentowności elektrowni wodnych w zakresie zainstalowanej
mocy 300 kW-1 MW oraz związanych z tym wybranych skutków potencjalnych zmian
wsparcia OZE; Raport Avanta Auditors and Advisors z dnia 10 stycznia 2014 roku dotyczący rentowności elektrowni wodnych w zakresie zainstalowanej mocy 1 MW-5MW
oraz związanych z tym wybranych skutków potencjalnych zmian wsparcia OZE.
technika chłodnicza i klimatyzacyjna
5/2016
które będzie musiał ponosić Skarb Państwa.
Oceniając projekt nowelizacji ustawy, branża MEW zwróciła
również uwagę na niezwykle dotkliwy nakaz zwrotu całej pomocy
publicznej uzyskanej w aukcji przez wytwórcę, który nie uzyskał
określonego stopnia wykorzystania mocy, tj. nie wytworzył w danym okresie zakładanego wolumenu energii. Kary tego typu nie
uwzględniają specyfiki funkcjonowania instalacji OZE, w których
ilość wyprodukowanej energii zależy z definicji od czynników naturalnych. Branża krytycznie ocenia również likwidację gwarancji
15-letniego okresu wsparcia.
Ponadto, Towarzystwo Rozwoju Małych Elektrowni Wodnych
(TRMEW) zwróciło uwagę na treść uzasadnienia projektu ustawy. Zawarto w nim nieprawdziwą informację, iż zaproponowane
w nowelizacji rozwiązania dotyczące rozliczeń prosumenta zyskały aprobatę przedstawicieli środowisk prosumenckich, w tym
Towarzystwa Rozwoju Małych Elektrowni Wodnych. W związku
z faktem, iż TRMEW nie wyraziło żadnej opinii na temat rozwiązań dla prosumentów, zaproponowanych w projekcie nowelizacji
ustawy o OZE, stowarzyszenie uznaje zapis uzasadnienia za nadużycie i zwróciło się o sprostowanie jego treści do Marszałka Sejmu oraz Posłanki Ewy Malik – przedstawicielki wnioskodawców
w pracach nad projektem ustawy.
Oceniając działania ustawodawcy w zakresie OZE branża małej hydroenergetyki wskazuje na niepewność warunków prawnych, w jakich funkcjonuje sektor OZE. Jest ona skutkiem wprowadzania kolejnych zmian w przyjętej ustawie o odnawialnych
źródłach energii, jak również delegowania do rozporządzeń wielu
zasadniczych regulacji, dotyczących kwestii takich jak kolejność
przeprowadzania aukcji, wolumen energii w poszczególnych koszykach, wysokość cen referencyjnych czy sposób wyliczania pomocy publicznej, jest olbrzymim problemem destabilizującym
funkcjonowanie wytwórców i powstrzymującym rozwój sektora.
Oprócz zastrzeżeń odnoszących się bezpośrednio do wniesionego projektu nowelizacji ustawy o OZE branża MEW dostrzega
też szereg problemów, które wymagają uregulowania lub zmiany
w ustawie o OZE, a do których projekt nie odnosi się w żaden
sposób. Wnioski w tej sprawie były wielokrotnie zgłaszane przez
TRMEW na wcześniejszych etapach prac nad ustawą o OZE oraz
w trakcie prac nad jej nowelizacją. Do najważniejszych postulatów branży należy:
• potrzeba wprowadzenia systemu taryf feed-in dla instalacji o mocy poniżej 500 kW i taryf feed-in premium dla
instalacji o mocy poniżej 1 MW;
• konieczność zlikwidowania kar za niewytworzenie energii
w elektrowniach wodnych w sytuacjach niezależnych od
wytwórcy;
• wprowadzenie zasady uznania instalacji za nową w przypadku kapitalnego remontu/odbudowy/całkowitej przebudowy (wraz z zasadą oddzielenia pomocy publicznej na
poprzednią i nową instalację);
• doprecyzowanie zapisów dotyczących wyliczania wartości uzyskanej pomocy publicznej;
• stworzenie prawnych warunków sprzedaży energii elektrycznej do lokalnych odbiorców końcowych;
• zmiana definicji hydroenergii na niewykluczającą części
instalacji;
• uregulowanie obowiązków związanych z bilansowaniem
handlowym zgodnie z rozporządzeniem GBER;
• dostosowanie okresu wsparcia do cyklu życia instalacji.
Ewa Malicka
TRMEW
187