Lubsko - moja „mała ojczyzna” - Szkoła Podstawowa Nr 1 w Lubsku
Transkrypt
Lubsko - moja „mała ojczyzna” - Szkoła Podstawowa Nr 1 w Lubsku
Innowacja pedagogiczna w nauczaniu zintegrowanym pod nazwą: Lubsko - moja „mała ojczyzna” Lubsko jest jednym z najstarszych miast województwa lubuskiego, które istniało juŜ przed rokiem 1260. W źródłach pisanych nazwa Lubsko pojawiła się w 1258 r. W roku 1283 otrzymało prawa miejskie z rąk margrabiego Miśni Henryka Dostojnego. Do dziś miasto szczyci się zespołem zabytków, które tworzą: ratusz z kartuszem zawierającym herb miasta, kościół gotycki z elementami późnoromańskimi, romańskim pięknym wystrojem, Baszta Pachołków miejskich z XV w., mury miejskie, zamek, kompleks zabytków starego miasta. Miasto leŜy na skrzyŜowaniu dróg Zielona Góra – Zasieki - Forst - śary i Gubin. W odległości ok.30 km od przejścia granicznego w Olsztynie, Gubinie, Zasiekach. Po prawej stronie drogi z Lubska do śar, w kierunku autostrady Wrocław-Berlin, za wsią Budziechów znajduje się obelisk w miejscu, gdzie przebiega południk 15, wg, którego mierzony jest czas środkowoeuropejski. Lubsko połoŜone jest w pradolinie Wrocławsko - Głogowskiej w południowo-zachodniej części województwa lubuskiego. Ciekawa historia miasta i okolic, piękne połoŜenie geograficzne zainspirowały mnie do opracowania programu „Edukacji regionalnej” celem, którego jest kształtowanie u dzieci poczucia więzi z „małą ojczyzną” i kultywowanie tradycji regionalnych. Innowacja realizowana będzie w klasach nauczania zintegrowanego w Szkole Podstawowej nr 1 w Lubsku. W placówce, do której uczęszcza 360 dzieci. Uczniami jej są przede wszystkim dzieci miejskie i mała grupka dzieci z okolicznych wsi. Myśl patrona placówki Janusza Korczaka niech będzie drogowskazem w naszej wędrówce: „Dzieci dumne miejcie zamiary, górne miejcie marzenia i radośnie dąŜcie do sławy, coś z tego zawsze się stanie” Rewolucja w komunikowaniu się, napływ informacji oraz zetknięcie się z róŜnymi kulturami często tak odmiennymi od naszej przekonuje nas, Ŝe Ŝyjemy w wielkiej globalnej wiosce. Bezkrytyczne przyjmowanie wszystkiego, co nieznane i obce niesie jednak za sobą zatracenie własnej toŜsamości tak niezbędnej dla naszego rozwoju. Fascynacja obcą kulturą nie moŜe przecieŜ przesłonić tego, co nasze. Zmiany, jakim podlega nasz świat nakładają, więc nowe obowiązki na edukację. Priorytetowym zadaniem szkoły jest zwrócenie uwagi na naszą indywidualność, tradycję, historię oraz wytworzenie silnego poczucia przynaleŜności do rodziny, do „małej ojczyzny”, do narodu i państwa. Świadomość, bowiem naszej rodzimej kultury - bogactwa tkwiącego w folklorze, tradycji, sztuce - moŜe być szansą na zachowanie własnej toŜsamości w trudnych procesach globalizacji świata, naszego miejsca w Zjednoczonej Europie. Tak, więc swoją "wędrówkę" dziecko rozpoczyna od "małej ojczyzny"(rodzinnego miasta), którą zna dobrze, poniewaŜ widzi ją codziennie, dzięki temu jest mu bliska i swojska. Kończy ją zwiedzając i poznając cały region oraz kraj. Opracowana przeze mnie innowacja nawiązuje do programu pod nazwą „Edukacja regionalna – Dziedzictwo kulturowe w regionie”. Podstawowym załoŜeniem tego programu jest poznawanie najbliŜszego środowiska i regionu, dostrzeganie specyfiki przyrodniczej i kulturowej najbliŜszej okolicy, jak równieŜ rozwijanie i wzmacnianie aktywnego udziału dziecka w Ŝyciu wspólnot: rodzinnej, klasowej, szkolnej i lokalnej. Cele innowacji: • Wszechstronny rozwój osobowości dziecka. • Zapoznanie z historią swojego miasta, zabytków, miejsc Pamięci Narodowej. • Wzmacnianie więzi kulturowych, historycznych, etnicznych i narodowych. • Kształtowanie szacunku wobec dorobku przeszłych pokoleń. • Wyzwalanie aktywności artystycznej dziecka i umoŜliwianie aktywnego uczestnictwa w wydarzeniach kulturowych swojej miejscowości • Poznawanie zabytków architektonicznych i przyrodniczych na terenie miasta i regionu. • Kształtowanie postawy ekologicznej w relacjach z najbliŜszym środowiskiem. Formy pracy: • Liczne wycieczki i zajęcia terenowe, podczas których uczniowie będą poznawali historię, obyczaje regionu i przyrodę. • Spotkania z ciekawymi ludźmi, zajęcia w szkole, na których będą omawiane materiały zebrane podczas zajęć terenowych. • Uroczystości, mające na celu zorientowanie środowiska w działalności szkoły i podnoszące jego rangę w tym środowisku. • Kultywowanie tradycji i obrzędów ludowych. • Konkursy wiedzy i konkursy plastyczne. • Urządzanie "kącików" regionalnych. • Opracowane dokumenty – albumy, plakaty, przewodniki, fotografie okolicznych zabytków i ciekawych miejsc naszego regionu. • Eksponowanie prac plastycznych o tematyce regionalnej. OPRACOWANIE: mgr Małgorzata Lewicka