Niemcy Hesja

Niemcy
Stolica:
Berlin
Powierzchnia:
357 121 km²
Ludność:
82 398,3 tys.
Waluta:
euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie:
230 V
Język:
niemiecki
Wiza:
nie jest wymagana
Regiony:
Alpy Bawarskie, Alpy Bawarskie (SKI), Baden, Bawaria, Berlin, Brandenburgia,
Dolna Saksonia, Harz (SKI), Hesja, Las Bawarski (SKI), Meklemburgia,
Meklemburgia (SKI), Nadrenia, Saksonia, Szlezwik, Tropical Islands
Hesja
Krótka informacja
Baśniowy krajobraz wyciągnięty z bajek braci Grimm i nowoczesne miasta ze średniowiecznym charakterem.
Informacje ogólne
W sercu Niemiec leży niewielki land oferujący turystom obszerną paletę urlopowych propozycji i weekendowych wyjazdów. Kraina z idealnym
krajobrazem słynie z niezwykłej otwartości na świat, wysoko rozwiniętej kultury i ducha innowacji obecnego w najważniejszych miastach. Po dawnych
czasach ostało się w Hesji mnóstwo pamiątek wielkiej chwały w postaci pozostałości rzymskich obozowisk, karolińskich budowli, strzelistych gotyckich
katedr i romańskich kościołów. Nie tylko jednak zabytki sakralne wyznaczają w Hesji turystyczne drogi. Zbiega się tam również wiele szlaków
mających swój początek w nauce, badaniach i gospodarczym zorientowaniu na przyszłość. Droga ku nowoczesności przyciąga inwestorów z całego
świata, dzięki czemu przy okazji rozwinęła się dogodna infrastruktura turystyczna. Chociaż wysokie drapacze chmur przypominają nowojorski
Manhattan, o zróżnicowanym krajobrazie kultury świadczą zabytki wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, znakomite teatry, muzea i
skanseny zwane ogrodami historii. Hesja ma jeszcze więcej do zaoferowania dzięki zalewowi Edersee położonemu niedaleko Kassel i wypoczywając
właśnie tam można połączyć rodzinne wakacje ze zwiedzaniem miast.
Ogólnie Hesja jest spokojną prowincją położoną w środkowych Niemczech i oplecioną dookoła takimi regionami turystycznymi jak: Dolna Saksonia,
Saksonia, Bawaria, Baden i Nadrenia. Chociaż obecny kraj związkowy powstał stosunkowo niedawno, obszar ten został wyodrębniony z Turyngii już
w wieku XII, natomiast dwa stulecia później, za panowania Filipa Wspaniałomyślnego, przyjął religię protestancką i wtedy nastąpiły czasy największej
świetności. Do podziału dzielnicowego Hesji na mniejsze kraje wchodzące w skład tzw. Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego
doprowadziły dzieci władcy, co znacznie spowolniło prężny rozwój. Dopiero w 1806 r. ziemie te zjednoczyły się pod nazwą Wielkiego Księstwa Hesji,
w którym na dużą skalę zaczął rozwijać się handel i przemysł. W połowie XIX wieku jednak kraina została znowu podzielona – część północna została
wcielona do Związku Północnoniemieckiego utworzonego przez Prusy, natomiast południe weszło w skład Rzeszy. Hesja wróciła na mapę Niemiec
dopiero po perypetiach związanych z konfliktem austriacko-pruskim oraz po zakończeniu II wojny światowej jako niezależny land. Region
charakteryzuje się dużym zaludnieniem na stosunkowo niewielkim obszarze w okolicach ujścia Menu do Renu, a także dużym uprzemysłowieniem
szczególnie w południowej części.
Chociaż w Hesji znajduje się kilka dużych miast, stolicą jest nieco mniejsze Wiesbaden, znane przede wszystkim jako duże uzdrowisko z przepięknym
obrazem zabytkowej starówki. Pozornie niewielka metropolia, położona nad prawym brzegiem Renu, ma do zaoferowania turystom wiele. Lecznicze
właściwości źródeł termalnych cenili już Rzymianie na początku naszej ery, niemniej pierwsze osiedla cywilne datowane są na IX wiek. Z kolei od XIII
stulecia Wiesbaden stało się rezydencją hrabiów von Nassau oraz siedzibą późniejszego księstwa Nassau-Usingen i wtedy nastąpił największy rozwój
gospodarczy. Podobnie jak inne uzdrowiska w Europie, miasto stało się turystycznym centrum w wieku XIX i od tamtego czasu przyciąga tłumy
zainteresowane swobodną atmosferą oraz malowniczą lokalizacją pośród zielonych wzgórz. Starówkę bez problemu można obejść pieszo w kilka
godzin, zatrzymując się na wielkim placu Marktplatz, gdzie dominuje Stary Ratusz (najstarszy budynek w mieście z XVII w.), fontanna ze złotym lwem
trzymającym herb, Nowy Ratusz pełniący funkcje administracyjne oraz efektowny luterański kościół Marktkirche z XIX stulecia. Wieże świątyni
wystrzeliwują na wysokość blisko 100 m i warto na nie spojrzeć z pobliskiego tarasu restauracji zlokalizowanej w pobliżu jednego z pomników. Stojąc
przed frontem Zamku Miejskiego można zachwycić się stylem klasycystycznym i dopatrzyć emblematów związanych z siedzibą heskiego parlamentu
lub też spróbować obejść zamek dookoła, by znaleźć szachulcowy budynek Backerbrunnen ze źródełkiem gorącej wody leczniczej. Nie bez powodu
Wiesbaden znane jest jako świetne uzdrowisko. Część uzdrowiskowa zaczyna się za arterią Wilhelmstrasse i tam można znaleźć domy zdrojowe,
którym jednak daleko do znanych, czeskich odpowiedników, niemniej warto zasiąść na chwilę w parku Warmer Damm z kubeczkiem leczniczej wody.
W pobliżu znajduje się olbrzymi budynek Teatru Państwowego, dwie kolumnady oraz Dom Zdrojowy – Kurhaus, zbudowany na zlecenie cesarza
Wilhelma II. We wnętrzu budynku można poczuć typową, uzdrowiskową atmosferę i przyjrzeć się dodatkowo ciekawym malowidłom na ścianach.
Jeżeli trafi się w odpowiedni czas, w pobliskiej muszli koncertowej można wysłuchać ciekawej muzyki, by w dobrym humorze dotrzeć do Gorącej
Fontanny – Kochbrunnen, z której wybija gorące źródełko. Jeżeli ktoś korzysta z dobrze przygotowanej bazy hotelowej lub pensjonatów, może
dodatkowo wybrać się zabytkową kolejką na pobliskie wzgórze Neroberg, gdzie stoi XIX-wieczna altana i kaplica zbudowana jako mauzoleum dla
pochodzącej z Rosji księżniczki Elżbiety von Nassau. Uzdrowiskowy charakter Wiesbaden z pewnością sprzyja wypoczynkowi i zwiedzaniu dosyć
ciekawych okolic.
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/7
Kuchnia
Kuchnia niemiecka może pozytywnie zaskoczyć turystów, im bardziej będą wgłębiali się w tajniki kulinarne poszczególnych regionów. Wbrew
pozorom potrawy serwowane przez niemieckich kucharzy charakteryzują się dużą różnorodnością, niemniej bardzo często sprowadzane są do
wspólnego mianownika: dużo i tłusto, ale przede wszystkim smacznie. Najlepiej będą się tam czuli kulinarni smakosze, dla których spożywanie
kalorycznych i obfitych dań stanowi czystą przyjemność, a odkrywanie potraw niespotykanych nigdzie indziej na świecie okaże się kulinarną frajdą.
W schemacie dnia przeciętnego Niemca pojawiają się najczęściej trzy główne posiłki: fruhstuck, mittagessen i abendessen/abendbrot. Na obfite
śniadanie (fruhstuck) składają się głównie białe kiełbaski, wędliny, sery, jajka pod różną postacią, dżem i musli. Przeważnie w dużych miastach
uzupełnieniem jest późne śniadanie brunch lub drugie śniadanie zweites fruhstuck, niemniej wszyscy oczekują na porę obiadową między 12.00 a
14.00 – mittagessen (zupa, drugie danie, deser). Warto tutaj zaznaczyć, że restauracyjne dania z „menu” są tańsze niż potrawy z „karty dań”
(speisekarte). Obiad może być jadany również późnym popołudniem i wieczorem, niemniej na zakończenie dnia, około godziny 20.00, powinno się
spożyć kolację abendessen/abendbrot. Podczas zwiedzania niemieckich miast, gdy przyjdzie pora obiadowa, warto rozglądnąć się za takimi szyldami
jak: Restaurant (restauracje), Gasthaus (gospody), Kneipe (knajpy) czy Cafe (kawiarnie). Bary szybkiej obsługi to schnellimbiss lub bude, natomiast
chętnie odwiedzane winiarnie i piwiarnie widnieją odpowiednio pod szyldem weinstube i bierstube, chociaż nie sposób nie zauważyć, iż na wielu
ulicach dominują tureckie kebaby, lokale azjatyckie i bary sushi.
Podstawowym składnikiem wielu dań jest po prostu chleb i tutaj wybór tego typu pieczywa jest znacznie szerszy niż w innych krajach. Nie sposób też
wymienić wszystkich gatunków bułek, podobnie jak nazw dań obiadowych, niemniej zawsze jest w czym wybierać, a kubki smakowe pobudzają się
na myśl o wspaniałych daniach mięsnych w zawiesistych sosach. Obiady wzorowane są na kuchni chłopskiej i składają się głównie z ziemniaków,
kapusty oraz mięsa i tutaj królują przyrządzane na rozmaite sposoby: wołowina, wieprzowina, golonka, boczek i drób, choć smakosze gustują w
sarninie, mięsie z dzika i zająca czy dzikim ptactwie (głównie bażanty). Ziemniaki mogą być podawane w różnych postaciach (gotowane, smażone,
frytki, placki ziemniaczane), aczkolwiek w menu często pojawiają się knedle ziemniaczane, chlebowe, pyzy i kluski. Do tego dochodzi mięso w
postaci najchętniej zamawianych sznycli, przeróżnych kotletów i pieczeni. Zupy nie są co prawda aż tak popularne, ale w przypadku
niespodziewanego głodu można ulec gulaschsuppe (gulaszowej), kartofelsuppe (ziemniaczanej), zwiebelsuppe (cebulowej) lub bruhe (bulionowi).
Można także skorzystać z opcji łączonej i zamówić danie jednogarnkowe – eintopf, przypominające gęstą zupę, zapiekankę lub gulasz.
Wybrane dania niemieckiej kuchni:
Linsensuppe – zupa z soczewicy podawana z kiełbaskami.
Kasseler Rippchen – wędzony kotlet z kością.
Leberkase – pokrojony klops podawany na gorąco w bułce z musztardą.
Schwartelbraten – pieczeń wieprzowa z kapustą kiszoną i knedlami z bułki.
Leberknodelsuppe – bawarski bulion z wątrobianymi klopsikami.
Hunsrucker Festessen – kiszona kapusta z ziemniakami i szynką.
Martinsgans – gęś faszerowana kasztanami i jabłkami serwowana na św. Marcina (11.XI).
Himmel und Erde – ziemniaki z cebulą i jabłkami, podawane w różnej formie, np.: z kaszanką.
Eisbein mit Erbspuree – pieczona golonka z kapustą gotowaną w szampanie i puree z groszku.
W niemieckim języku kulinarnym na stałe zapisało się słowo wurst odnoszące się do kiełbasianych specjalności podawanych najczęściej jako
przekąska lub lekki lunch. Oprócz tradycyjnych kiełbas pod różną postacią, mogą to być frankfurterki, smaczne rheinische, nurnberger bratwurste i
pfalzer, niemniej atrakcyjnie prezentują się białe kiełbaski z dodatkiem cebuli i natki pietruszki – weisswurst. Niezależnie od rodzaju restauracji, posiłek
warto zakończyć kieliszkiem sznapsa – przykładowo porcją wódki enzian lub kirschwasser.
Z racji tego, że kuchnia niemiecka za sprawą historii spokrewniona jest z kuchnią austriacką, na stoły często trafia sznycel po wiedeńsku, zupa z
knedlami, strudel jabłkowy z rodzynkami czy słodkie knedle z morelami.
Jeżeli ktoś nie przepada za dużą ilością mięsa może zawsze sięgnąć po ryby, których w Niemczech nie brakuje i tutaj zmysł smaku pobudzają
świeże pstrągi łowione w rzekach i jeziorach, sandacze, śledzie pod różną postacią i karpie podawane później na przykład po turyńsku w sosie
jarzynowym z dodatkiem buraków. Szefowie kuchni polecają dla wegetarian danie obazda – pastę z sera camembert, żółtka i masła podawanego z
cienko pokrojoną surową cebulą i preclami, natomiast królewskim i bardzo smakowitym dodatkiem do wielu potraw są szparagi (sezon szparagowy
trwa od kwietnia do końca czerwca, a szczególnie polecanymi regionami są Schwetzingen, Schrobenhausen i Beelitz).
Do popołudniowej kawy podawana jest zwykle duża porcja ciasta i tutaj Niemcy specjalizują się w sernikach, szarlotkach i plackach z owocami
(głównie śliwkami i wiśniami), chociaż pozytywnie zaskoczyć może kaloryczny kaiserschmarrn, czyli naleśnik pokrojony w paski, posypany cukrem i
rodzynkami, podawany z syropem owocowym. Specjalnością są także pączki kojarzące się głównie z karnawałem.
Podstawowym niemieckim napojem jest mimo wszystko piwo, którego historia sięga średniowiecza i związana jest z zakonnikami wykorzystującymi
chmiel, słód i wodę do produkcji zacnego trunku. Przed wybraniem się do restauracji warto zapamiętać takie nazwy ja: helles (jasne), dunkles
(ciemne), weissbier (białe pszeniczne) oraz lagerbier (lager z dolnej fermentacji). Picie piwa to wielowiekowa tradycja kultywowana najweselej w
Monachium podczas słynnych dożynek chmielowych Oktoberfest. Chociaż każdy region warzy swoje ulubione piwa, konkurować z najlepszymi
piwami z sąsiednich Czech mogą: fryzyjski Jever, bremeński Beck’s, dortmundzki DAB, berliński Berliner Kindl, drezdeńskie produkty browaru
Radeberg czy znany każdemu piwoszowi Paulaner i Franziskaner. Z pasją pija się także ciemne piwo górnej fermentacji Schwarzbier, mocnego
Bock’a czy kwaśne piwo pszeniczne górnej fermentacji Weizenbier. Warto przy tym pamiętać, że piwo z pianą na dwa palce zawsze jest najlepsze.
Koneserzy wina również mają w czym przebierać. Najlepsze wina typu Riesling osiągają wysokie ceny, a do najwyżej cenionych należą wina z
rejonu Rheingau, Mozeli, Frankonii i Badenii. Warto czytać etykiety i zwracać uwagę na takie wyróżniki kategorii jak: Kabinett (najlżejsze z win),
Spatlese (wina wysokiej jakości powstałe z całkowicie dojrzałych gron zebranych po ukończeniu normalnych zbiorów), Auslese (mocne wina z
najbardziej dojrzałych kiści winogron, zebrane z pewnym opóźnieniem). Obfitość gatunków i szczepów staje się mimo wszystko problemem nawet dla
koneserów, a dopasowanie wina do potrawy może okazać się trudnym wyzwaniem. Przed sięgnięciem po kartę win, warto zapamiętać takie słowa
jak: słodki – suss, półwytrawny – halbtrocken i wytrawny – trocken oraz nazwę wina musującego sekt.
Po ciężkich i kalorycznych potrawach warto również sięgnąć po kieliszek czegoś mocniejszego. Chętnie pijaną wódką jest żytniówka Weizen Doppel
Korn, winiak Wienbrand, a także rozmaite likiery i wódki ziołowo-korzenne. Znaną marką jest Jagermeister, Kummerling czy serwowany w Berlinie
Kaulzdorferkrauter Likor, niemniej każdemu na zdrowie zawsze wyjdzie kieliszek likieru ziołowego z dodatkiem płatków złota – Goldwasser.
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/7
Niemcy cenią sobie kuchnię regionalną, dlatego warto zapoznać się z kilkoma potrawami serwowanymi w heskich restauracjach. Jednym z
podstawowych dań jest twaróg polany sosem z posiekanej cebuli, octu, oliwy i soku jabłkowego – handkas mit musik, obowiązkowo trzeba
skosztować wędzony marynowany schab kasseler rippchen i schrupać ciasto drożdżowe nadziewane boczkiem i cebulą – zwiebelkuchen. Do tego
lampka młodego wina Federweisser lub cieszącego się dużą popularnością jabłkowego wina Appelwoi i można ruszać na zwiedzanie szachulcowych
miasteczek.
Obyczaje
Niemcy są co prawda najludniejszym krajem Europy, ale społeczeństwo odznacza się wyjątkową jednorodnością. Mniejszości narodowe zajmują
niewielki procent ogółu, aczkolwiek na ulicach szczególnie największych miast można spotkać mnóstwo cudzoziemców i imigrantów, głównie z Turcji
i krajów byłej Jugosławii, którzy osiedlili się tam po zakończeniu II wojny światowej. Społeczeństwo niemieckie nie charakteryzuje się pogłębioną
duchowością religijną, niemniej jedna trzecia to zdeklarowani katolicy (głównie na południu kraju), a także protestanci (na północy).
Obecnie jest to kraj odgrywający bardzo ważną rolę na europejskiej scenie politycznej, w którym największe miasta prezentują się jako
kosmopolityczne centra pełne zróżnicowania kulturowego. Za sposób na życie uchodzi tam korzystanie z bogatego życia nocnego i kulturalnego, co
przekłada się na ogólny obraz społeczeństwa. Niemcy przywiązują również wielką wagę do wypoczynku i chociaż ich kraj nie dysponuje aż tyloma
walorami przyrodniczymi co sąsiedzi, można liczyć na wspaniałą infrastrukturę turystyczną zorganizowaną na najwyższym poziomie. Sami Niemcy
również lubią podróżować, dlatego niemieckich podróżników można spotkać na całym świecie, w najmniej spodziewanych zakątkach.
Po zakończeniu II wojny światowej najważniejszym wydarzeniem dla Niemców było zjednoczenie kraju w 1989 roku, które połączyło społeczeństwo,
odsunęło na drugi plan podziały polityczne i historyczne oraz przyniosło mnóstwo korzyści również gospodarczych. Pomimo stereotypów związanych
z podziałem na Niemców z Zachodu i Wschodu, niemiecka duma objawia się w znanych markach samochodów, autostradach, sportach narodowych,
wielkich przedsięwzięciach budowlanych i temperamencie gospodarczym.
Cudzoziemcom Niemcy przedstawiają się jako kraj niezwykle czysty, punktualny, pełen świadomości ekologicznej, ładu, porządku i słynnej
niemieckiej precyzji. Cechą społeczeństwa jest także zaangażowanie polityczne dążące do zerwania z trudną przeszłością oraz stawianie na
edukację. Podróżując po kraju można także zauważyć wyraźnie zaznaczoną tożsamość regionalną, wiążącą ich mocno z „małymi ojczyznami”
zwanymi landami. Luźne i oryginalne podejście Niemców do kultury i sztuki oraz ogromne środki wydawane na te cele sprawiają, że w tym kraju na
wysokim poziomie rozwinął się teatr i opera, muzyka poważna, literatura, sztuka współczesna oraz kino.
Dzięki tym wszystkim aspektom współczesne Niemcy odbiegają od tradycyjnego wyobrażenia i dzięki multikulturowości sprzyjają rozwojowi turystyki.
Nie każda kobieta musi kojarzyć się z imieniem Helga i obfitym biustem, a mężczyzna z dużym brzuchem, drogim samochodem czy jodłującym
Bawarczykiem w krótkich spodniach z kuflem piwa w ręku. Szczególnie młode pokolenia walczą o zerwanie z tym stereotypem i w obiektywny
sposób mierzą się z trudną przeszłością. Naród niemiecki wywodzi się z takich plemion jak Germanowie, Frankowie, Sasi, Szwabowie czy
Bawarowie, a szereg tradycji związanych z grupami etnicznymi jest bardzo mocno kultywowany i eksponowany w codziennym życiu. I tak
Meklemburczycy uchodzą za zamkniętych w sobie, Sasi za pracowitych, Bawarczycy za ludzi przywiązanych do wiejskich tradycji, a Szwabowie za
oszczędnych. Dla wielu Europejczyków przejawem niemieckiej gościnności jest słynny festiwal „Oktoberfest” (święto piwa i dożynki chmielowe
organizowane w Monachium), a także wielki „Karnawał” najhuczniej obchodzony w miastach nad Renem, tradycyjne Zielone Świątki, „Pfingstritt”
–festiwal wywodzący się ze starogermańskiego obrzędu płodności, święta lokalnych bractw strzeleckich „Schutzenfeste”, parady „Rosenmontag”,
dzień św. Marcina, pokojowe marsze wielkanocne czy inne imprezy masowe. Popularne są także rozmaite festyny pełne straganów, na których
sprzedaje się pierniki, ozdoby i prezenty świąteczne oraz mnóstwo innych „geschenków”.
Niemcy przywiązują dużą wagę do tradycyjnych śniadań (składających się głównie z białej kiełbasy na gorąco i kawy), karnawału będącego czasem
szczególnym i kilku najważniejszych świąt, takich jak Nowy Rok, Wielkanoc, Dzień Zjednoczenia Niemiec czy Dzień Reformacji, które ze względu na
wielowyznaniowość są różnie obchodzone w poszczególnych landach.
Warto pamiętać, że Niemcy przestrzegają podstawowych form grzecznościowych, takich jak „Frau” (Pani) i „Herr” (Pan), podawanie dłoni na
przywitanie w przypadku mężczyzn i pocałunek w policzki w przypadku kobiet. Na każdym kroku można usłyszeć wszechobecne pozdrowienie
„Tschus” (cześć, pa) oraz tradycyjne zwroty „Guten Tag” (Dzień Dobry) i „Auf Wiedersehen” (Do Widzenia). Pod względem zwiedzania zabytków i
atrakcji turystycznych Niemcy nie są w specjalny sposób restrykcyjni, więc panuje tam pełna swoboda nie odbiegająca od przyjętych norm w
Europie. Ogólnie przyjęte jest, że rachunek w restauracji obejmuje 15 proc. opłatę za obsługę, niemniej kelner zadowolony będzie z napiwku
wysokości 5-10 proc. Niewielki napiwek można również zostawić taksówkarzowi.
Być może Niemcy kojarzą się ze sztywnym narodem pozbawionym dobrego humoru, niemniej jeśli nie pozna się ich osobiście, przeświadczenie
takie nie do końca musi być prawdziwe.
Aktywny wypoczynek
Niemcy uwielbiają sport i traktują go niemalże jak religię narodową. Prawie w każdej dyscyplinie sportowej mają przedstawicieli plasujących się na
najwyższych pozycjach, a ligi poszczególnych gier zespołowych uchodzą za najlepsze nie tylko w Europie, ale i na świecie. Dzięki wybitnym
osiągnięciom na najwyższym poziomie plasuje się Bundesliga, tenis czy wyścigi samochodowe, dlatego w wielu miastach działają kluby sportowe
oferujące całą gamę możliwości aktywnego spędzania wolnego czasu. W wielu regionach dużą popularnością cieszy się jazda konna, wycieczki
piesze i rowerowe, wspinaczka górska, sporty wodne i narciarstwo.
Chociaż turystyka w Hesji opiera się głównie na zwiedzaniu poszczególnych miast, zbędne kalorie można zrzucić w krainie Waldecker Land, gdzie
wyznaczono mnóstwo tras do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i konnej. Największą atrakcją jest pod tym względem zalew Eder, wokół którego
rozłożyła się doskonała infrastruktura noclegowa i rekreacyjna, umożliwiająca uprawianie sportów wodnych (żeglarstwo, kajakarstwo, rowerki wodne,
skutery, motorówki). A wszystko to w pobliżu pięknych wzniesień zachęcających do długich wędrówek. Frankfurt położony jest również niedaleko gór
Taunus, które są ulubionym celem weekendowych wypraw. Tak jak w każdych górach można tam pojeździć rowerem, spacerować i odpoczywać w
kilku miejscowościach uzdrowiskowych.
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/7
Wycieczki Fakultatywne
Frankfurt nad Menem – tętniące życiem miasto, pełne kosmopolitycznej atmosfery, wielkich wieżowców i osiągnięć myśli technicznej, zdecydowanie
wyróżnia się na tle innych niemieckich metropolii. Dzielnica bankowa może z pewnością zadziwić prawdziwymi świątyniami świata finansów, czyli
olbrzymimi drapaczami chmur, przypominającymi bardziej amerykańskie miasta niż niemieckie starówki pełne domów szachulcowych, aczkolwiek ma
to swój urok. Frankfurt jest jednym z najważniejszych centrów gospodarczych i kulturalnych Europy, które ściąga inwestorów z całego świata
międzynarodowymi targami. Swoje siedziby w „mieście cudów” mają największe banki i wszystko wydaje się tak jakby większe, łącznie z największą
giełdą Europy i lotniskiem, drugim pod względem wielkości na kontynencie europejskim. Spacerując po centrum można trafić na różne społeczności,
muzykantów grających na ulicach i biznesmenów załatwiających swoje sprawy. Szerokie deptaki otacza nowoczesna zabudowa, niemniej warto
zahaczyć o klimatyczną starówkę z szachulcowymi domami. Właśnie tam można poczuć ducha historii sięgającej korzeniami VIII stulecia i pojawienia
się pierwszej osady wzmiankowanej w starych dokumentach. Sama jednak nazwa miasta – Frankfurt, odnosi się do „Brodu Franków” i po raz pierwszy
pojawiła się około 500 r. n.e. Na przestrzeni wieków odbywały się w mieście niemieckie sejmy, w XII stuleciu Hohenstaufowie wybudowali zamek, a
najsłynniejszy przedstawiciel dynastii – Fryderyk Barbarossa, został wybrany na cesarza Niemiec. Przez kolejne stulecia miasto odgrywało ważną rolę
jako miejsce elekcji władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i tam odbywały się koronacje cesarzy. Szybko rozwinęła się
oświata i nauka za sprawą wynalezienia druku w sąsiedniej Moguncji, niemniej chwilowy zastój wywołała „wojna trzydziestoletnia”. W swej późniejszej
historii Frankfurt był wolnym miastem, należał do Prus oraz pełnił funkcję stolicy różnych zgromadzeń i konfederacji, by po II wojnie światowej
podlegać pod kraj związkowy Hesji. Większość zabytków została po wojnie starannie odbudowana, dlatego miasto można zwiedzać na różne
sposoby. Reliktem starego Frankfurtu jest wzgórze Romerberg, nazwane tak jeszcze w czasach rzymskich, natomiast Romerplatz jest doskonałym
miejscem na rozpoczęcie zwiedzania. Jego ozdobą jest Fontanna Sprawiedliwości przedstawiająca kobietę trzymającą wagę i miecz, a naprzeciwko
uwagę zwraca rząd szachulcowych kamieniczek zwanych Ostzeile oraz budynek ratusza z Salą Cesarską pamiętającą ceremonie koronacyjne.
Smukłą ośmioboczną wieżą wyróżnia się kościół św. Mikołaja (XIII w.), a najbardziej znaną kamieniczką jest Kamienny Dom należący przed wiekami
do bogatego kupca i pełniący obecnie funkcję galerii. Starówka w letnie dni zastawiona jest ogródkami piwnymi i choć nie ma tam ważnych dla miasta
instytucji, zawsze można spotkać mnóstwo turystów. W pobliżu znajduje się przystań statków wycieczkowych oraz przerzucony nad Menem most
pieszy Eiserner Steg, z którego doskonale widać starówkę, panoramę miasta i wystrzeliwującą w powietrze wieżę katedry cesarskiej Kaiserdom.
Świątynia z czerwonego piaskowca datowana jest na XIII w., przez długi okres była najwyższym budynkiem w mieście i od XVI w. miejscem koronacji
niemieckich królów. Cenne są rzeźbione portale, skrzydłowe ołtarze i freski przedstawiające żywot św. Bartłomieja. Ze świątynią kontrastuje
nowoczesny budynek pobliskiego Muzeum Sztuki Współczesnej, zwany „kawałkiem tortu”, z cenną kolekcją powstałą po 1950 r. Spacerując po
ulicach na północ od starówki można trafić na szereg świątyń i liczne muzea (Muzeum Archeologiczne, Muzeum Żydowskie, Dom Goethego), niemniej
żeby zobaczyć prawdziwe oblicze Frankfurtu, trzeba z dumą wkroczyć na szerokie promenady spacerowe, pełne sklepów i restauracji, nad którymi
wznoszą się strzeliste wieżowce. Niekiedy w betonowo-szklanej dżungli pojawiają się osamotnione zabytki i pomniki, niemniej turystów absorbuje
najważniejszy deptak Zeil – miejsce spotkań mieszkańców miasta, którzy nieśpiesznie robią zakupy i przesiadują na ławkach. Warto zastanowić się
nad wynajęciem turystycznej rikszy, by zobaczyć w trakcie przejażdżki słynny „zaułek żarłoków” z niekończącymi się sklepami i kawiarniami,
historyczny budynek giełdy Borse (wnętrze udostępnione zwiedzającym), gmach Starej Opery oraz Eschenheimer Turm – potężną wieżę obronną z
XV w. Ważną dzielnicą dla biznesmenów, ale i turystów, jest Westend na zachód od centrum, gdzie pełno jest przeszklonych wieżowców z
200-metrowym Main Tower udostępnionym do zwiedzania, tzw. „ołówkiem”, czyli Messeturm goszczącym różnorodne targi oraz jednym z
najwyższych – Commerzbank. Kontrastem dla dzielnicy banków jest Sachsenhausen – świat wąskich brukowanych uliczek i mnóstwa lokali
gastronomicznych, zapraszających smakiem precli i regionalnego jabłecznika. W trakcie zwiedzania warto zrobić sobie chwilę przerwy w parku
Gruneburg, gdzie znajduje się palmiarnia. Można tam przemyśleć dalszą koncepcją zwiedzania poszczególnych muzeów i galerii, z których Frankfurt
słynie – jest ich kilkadziesiąt, więc warto się wcześniej zastanowić jakie tematy związane z historią, kulturą i sztuką wydają się najciekawsze. Nie bez
powodu kilka milionów turystów rocznie przyciąga Festiwal Muzeów, niemniej miasto zawsze jest pełne ludzi odwiedzających słynne Targi
Frankfurckie składające się z kilkudziesięciu mniejszych imprez, Targi Książki z tradycjami sięgającymi czasów wynalezienia druku przez Guttenberga
czy targi samochodowe Internationale Automobil-Ausstellung. Aby móc pomieścić tysiące gości odwiedzających miasto, infrastruktura hotelowa nie
ma sobie równych i świadczy usługi na najwyższym, światowym poziomie. Podsumowując, Frankfurt łączy tradycje z nowoczesnością, jest miastem
kultury i rozrywki należącej do I ligi niemieckiej, gdzie kluby, puby i lokalne nocne zaspokajają najróżniejsze gusta. W bogatej ofercie kulturalnomuzycznej mogą również przebierać melomani i miłośnicy niekończących się gatunków muzyki nowoczesnej. Skupiska miejsc organizujących życie
towarzyskie można znaleźć w każdej dzielnicy, więc zapoznanie się z wszystkimi atrakcjami Frankfurtu można z powodzeniem rozłożyć na kilka dni.
Klasztor Eberbach– wśród zalesionych wzgórz Wiesbaden można odkryć najważniejszy kompleks średniowiecznej architektury sakralnej w Hesji,
gdzie cysterscy mnisi od XII wieku uprawiają winną latorośl. Zabytkowymi krużgankami spacerowali między innymi bohaterowie słynnego filmu „Imię
Róży”, a w klasztornych zabudowaniach można do dziś kupić znane wina z Rheingau.
Darmstadt – interesujące miasto, które zadbany wygląd zewnętrzny otrzymało dzięki wysokiej kulturze i niemieckiej odmianie secesji zwanej
„jugendstil”. Z pewnością powinni tam zajrzeć wszyscy turyści interesujący się architektonicznym stylem Bauhaus, gdyż właśnie w takiej estetyce
utrzymana jest część zabudowy. Darmstadt zapisał się na kartach historii w XI wieku jako ważna rezydencja poszczególnych dynastii, dlatego często
był przebudowywany według coraz to wymyślniejszych koncepcji. Secesyjne domy czynią to miasto-muzeum miejscem niepowtarzalnym, gdzie działa
mnóstwo instytucji kulturalnych odzwierciedlających sposób życia mieszkańców. Pod ochroną konserwatorów znajduje się zamek stojący w centrum –
arystokratyczna rezydencja budowana przez kilka stuleci, pod którą sezonowo rozkłada się miejskie targowisko. Elegancko prezentuje się również
ratusz oraz Biała Wieża z galerią widokową na górze. W zabytkowych gmachach reprezentujących „jugendstil” mieści się kilka muzeów, niemniej
standardowa trasa turystyczna prowadzi na teren parku książęcego Mathildenhohe, czyli Wzgórze Matyldy. Właśnie tam założono kolonię niemieckiej
odmiany stylu „art nouveau”, której największym reprezentantem jest budynek Ernst-Ludwig-Hause. We wnętrzach gmachu na stałe zadomowiło się
Muzeum Kolonii Artystycznej prezentujące osiągnięcia miejscowych artystów. Wśród innych pawilonów, którym miłośnicy architektury przyglądają się
z zaciekawieniem, jest Wieża Weselna i efektowna kaplica Rosyjska powstała na zlecenie ostatniego cara Mikołaja II, a także liczne domy
prezentujące wariacje architektury, między którymi spacer sprawia przyjemność nie tylko znawcom tematu.
Okolice Darmstadt– jeżeli ktoś zabawi w okolicy Darmstadt na dłużej, powinien wybrać się na zwiedzanie opactwa benedyktyńskiego Kloster Lorsch,
które zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W ciszy i spokoju można przyjrzeć się cyklowi malowideł ściennych z XIV wieku,
bramie z VIII stulecia i fragmentom zabytkowego kościoła.
Gelnhausen – również w Hesji zachowało się kilka ciekawych miasteczek nienaruszonych zębem czasu. Jednym z nich jest Gelnhausen z zabytkową
starówką pełną kolorowych domów szachulcowych. Szybka kawa w przytulnej restauracyjce i już można wyruszyć na zwiedzanie ruin zamku samego
cesarza Fryderyka Barbarossy, Domu Romańskiego reklamowanego jako najstarszy budynek rządowy w Niemczech, zabytkowej synagogi, kościoła
NMP z czerwonego piaskowca i murów obronnych z tajemniczymi basztami: Wieżą Czarownic i Wieżą Ceglaną.
Kassel – warto zapamiętać nazwę dużego miasta znanego ze światowej wystawy sztuki współczesnej i związanego z braćmi Grimm, którzy tworzyli
bajki dla dzieci, znane jako „Baśnie braci Grimm”. Dzisiejszy wygląd Kassel zawdzięcza wybudowaniu zupełnie nowego miasta, wzorowanego na
swoim średniowiecznym poprzedniku, który został zmieciony z powierzchni ziemi podczas II wojny światowej. Pierwszy władca heski, Henryk I,
wybudował tam swoją siedzibę, będącą później stolicą landu. Ważny w historii miasta był napływ hugenotów francuskich pod koniec XVII wieku i
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 4/7
przede wszystkim sława braci Grimm, którzy byli profesorami uniwersytetu w Getyndze i stworzyli takie bajki ludowe jak „Królewna Śnieżka”, „Kot w
butach” czy „Czerwony kapturek”. Miasto można zwiedzać w duchu niemieckich baśni, niemniej najwięcej turystów zainteresowanych sztuką
współczesną przyjeżdża do Kassel na przegląd dokonań artystycznych „Documenta”, odbywający się co pięć lat. Prestiżowa wystawa działająca od
1955 r. trwa 100 dni, odróżnia się od innych tego typu wystaw koncepcją przestrzeni wystawienniczej oraz ideą wystawy artystycznej jako medium.
Poza słynną wystawą miasto znane jest z kilku pasjonujących muzeów, wabiących skutecznie turystów preferujących przemierzanie muzealnych
przestrzeni. Wśród placówek wyróżnia się Muzeum Regionalne Hesji z oryginalnym działem „tapet”, Nowa Galeria poświęcona sztuce XIX i XX wieku,
Muzeum Braci Grimm dokumentujące dorobek pisarzy i Muzeum Przyrodnicze. Pod względem wizualnym największą atrakcją położoną za miastem
jest park zamkowy Wilhelmshohe. Po olbrzymim założeniu przestrzennym można spacerować przez cały dzień, ciesząc oczy pałacem Wilhelmshohe,
wzniesionym na przełomie XVIII i XIX wieku. W ogromnym budynku wzorowanym na klasycystycznych formach działa kilka interesujących muzeów z
najwspanialszymi kolekcjami takich artystów, jak Rembrandt, Rubens, van Dyck czy Durer. Na długi spacer warto także wybrać się do parku, gdzie
trafić można na liczne pawilony, rzeźby, zamek Lowenburg przypominający szkockie twierdze czy tzw. Oktagon. Tajemnicza budowla o piramidalnej
konstrukcji składa się z ogromnych kaskad łączących elementy architektury i krajobrazu, i zwieńczona jest wyniosłym pomnikiem Herkulesa. Widoki z
tego miejsca są bezcenne, więc warto poświęcić czas na stosunkowo długą wędrówkę. Jeżeli komuś przypadną do gustu „Baśnie braci Grimm”,
powinien wyruszyć na „Niemiecki Szlak Baśniowy”, prowadzący od Hanau przez Kassel do Bremy, by tam poszukiwać miejsc i okolic, w których
rozgrywały się fantastyczne opowieści.
Marburg – miasto zlokalizowane w stromej dolinie rzeki Lahn warto odwiedzić nie tylko ze względu na wyjątkowe położenie, ale także z powodu
wielowiekowej historii, która pozostawiła po sobie schedę w postaci kilku cennych zabytków. Kiedy w XIII wieku Hesja dołączyła do Turyngii,
zamieszkali tam kolejni władcy inwestujący w rozbudowę zamku i uniwersytetu, którego absolwentami byli m.in. słynni bracia Grimm. Marburg ominął
ogień II wojny światowej, dlatego interesująca zabudowa niemalże nie zmieniła się od średniowiecza. Na całość warto spojrzeć z okolic meandrującej
rzeki Lahn, by z turystyczną werwą ruszyć na zwiedzanie Górnego Miasta z rynkiem o nierównomiernym kształcie. Od razu wzrok przyciąga kompleks
zabytkowych kamieniczek, ratusz z XVI wieku i fontanna św. Jerzego. Pobliskie uliczki z szachulcowymi domami skrywają przytulne restauracyjki
zachęcające do odwiedzin wystawionymi na zewnętrz „menu”, aczkolwiek najwięcej sklepów z pamiątkami można znaleźć na brukowanym deptaku
spacerowym Barfusserstrasse. Mijając po drodze kilka świątyń i Stary Uniwersytet, dociera się do najważniejszego zabytku Marburga, jakim jest
zamek usytuowany na wzgórzu. Można się tam dostać kilkoma spacerowymi trasami, by przeżyć później prawdziwą podróż w przeszłość. Duża
kamienna budowla rozłożona ponad rzeką Lahn, powstała w XIII wieku i obecnie pełni funkcję Uniwersyteckiego Muzeum Historycznego,
dokumentującego dzieje miasta. Chlubą zamku jest Sala Rycerska, w której przed wiekami debatował Filip Wspaniałomyślny z Marcinem Lutrem oraz
zamkowe kazamaty skrywające w mroku historyczne tajemnice. Całą gamę kwietnych barw oferuje zamkowy park, natomiast widokami ze wzgórza z
pewnością nie pogardzą miłośnicy fotografii. Pasjonaci architektury sakralnej natomiast, powinni dodatkowo zwrócić uwagę na kościół św. Elżbiety,
który dzięki portalowi zwanemu „Bramą Niebios” i drogocennemu wyposażeniu może stać się powodem krótkiej wizyty.
Fulda – z racji tego, że Fulda nie przypomina pozostałych miast Hesji, może okazać się interesującym celem wycieczki. Historia miasta jest o tyle
ważna, że w VIII w. założył je patron Niemiec – św. Bonifacy i tam do dziś spoczywają jego szczątki. Na planie starego, opackiego kościoła powstała
w XVIII wieku katedra będąca pod względem historycznym najważniejszym zabytkiem w mieście. Z placu katedralnego doskonale widać całą
barokową świątynię, która oprócz bogatego wystroju skrywa we wnętrzach kryptę z sarkofagiem św. Bonifacego. Jeżeli ktoś jednak nie przepada za
kościelnymi wnętrzami, może podejść do pobliskiego zamku chętnie odwiedzanego przez zorganizowane grupy turystyczne. Interesująca jest
chociażby Sala Księżyca, Sala Lustrzana oraz ekspozycje poświęcone zbiorom miejscowej i turyńskiej porcelany. Dodatkową atrakcją jest pokonanie
schodów na wysoką wieżę, z której można zrobić pamiątkowe zdjęcie panoramy miasta. Najlepszym miejscem na popołudniowy lunch jest okolica
schludnego ryneczku, gdzie nie brakuje brukowanych uliczek, gwarnych restauracji z krzesełkami wystawionymi na zewnętrz i przytulnych
kawiarenek.
Waldecker Land – odpoczynek od dużych miast można znaleźć w niewielkim zakątku położonym na zachód od Kassel, który jest czymś w rodzaju
wolnego państwa położonego w granicach Niemiec. Byłe księstwo jest dla turystów atrakcyjnym regionem, gdyż oferuje lesiste wzgórza oraz
doskonałe tereny do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i sportów wodnych. Znajduje się tam również kilka interesujących miasteczek, żyjących
własnym życiem, pokazującym prowincjonalny obraz Hesji. Warto przykładowo zajrzeć do Korbach z pięknymi szachulcowymi domami, Frankenberg z
pięknym ratuszem, Bad Arolsen z barokowym pałacem rodu von Waldeck lub miasteczka Waldeck, gdzie znajduje się warownia przekształcona na
hotel, którego goście wypoczywają nad przepięknym zalewem Eder.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się do Hesji?
Ogólnie Niemcy są kierunkiem całorocznym, a czas podróży najlepiej dopasować do aktywnego wypoczynku, zwiedzania miast czy poszczególnych
wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych. Klimat kontynentalny Niemiec oznacza, że zimy są tam mroźne, a lata gorące. Na zwiedzanie miast najlepsza
jest późna wiosna i wczesna jesień. W czerwcu, lipcu i sierpniu doskonale wypoczywa się nad morzem, na pojezierzach i w górach, natomiast zimą
można pojeździć na nartach. Warto pamiętać, że w miastach turystycznych i na drogach szczególnie tłoczno może być w okresach kończących długie
weekendy (szczególnie Zielona Świątki, święta Wniebowstąpienie Pańskiego i Bożego Ciała).
Podobnie jak w sąsiednich landach i w Hesji odbywa się mnóstwo festiwali i imprez kulturalnych, więc przed wyjazdem warto zainteresować się
poszczególnymi wydarzeniami. Najciekawsze z nich to: Festiwal Muzyczny Rheingau, Międzynarodowy Festiwal w Bad Hersfeld (przedstawienia
teatralne i koncerty), Niemiecki Festiwal Jazzowy, „Documenta” (wystawa sztuki współczesnej o światowej renomie, odbywająca się co pięć lat w
Kassel), Festiwal Wybrzeża Muzeów we Frankfurcie, Tigerpalast – najlepszy teatr variete w sercu Frankfurtu. Frankfurt przyciąga również turystów i
inwestorów z całego świata Targami Książki Frankfurter Buchmesse, międzynarodową wystawą samochodową Internationale Automobil-Ausstellung,
targami artykułów konsumpcyjnych Ambiente i targami muzycznymi Musikmesse.
Jaka waluta obowiązuje w Niemczech i jakie są orientacyjne ceny?
W Niemczech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli
chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą narciarską i turystyczną. Warto jednak przyjrzeć się sezonowym obniżkom i
wyprzedażom, kiedy ceny towarów znacznie spadają i wielu turystów wybiera się do centrów handlowych specjalnie na zakupy.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w Hesji?
W Niemczech, tak samo jak w innych krajach, można nabyć ciekawe pamiątki, które mogą zasilić podróżniczą kolekcję. We wszystkich dużych
miastach znajdują się dzielnice handlowe i strefy ze sklepami wyłącznie dla pieszych, a domów towarowych, galerii i sklepów branżowych nie sposób
zliczyć. W większości miast odbywają się także cotygodniowe targi „Wochenmarkt”, będące skarbnicą wyszukanych pamiątek. Z pewnością warto
kupić ceramikę i porcelanę (głównie porcelanowe naczynia Miśni), bogato zdobione kufle do piwa, szkło stołowe czy szlifowane naczynia ze szkła
kryształowego. Interesujące są także wyroby rękodzielniczej sztuki ludowej, takie jak zabawki, lalki w strojach ludowych i całe domki dla lalek,
ołowiane żołnierzyki, pluszowe misie oraz regionalne ubrania. Zawsze poszukiwane są pamiątkowe łakocie: norymberskie pierniki, ogórki konserwowe
z Brandenburgii czy marcepany z Lubeki. Regionalną pamiątką jest również zegar z kukułką ze Szwarcwaldu, ludziki z ciasta ze śliwkami
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 5/7
produkowane w Norymberdze, dziadki do orzechów z Rudaw, ser ze Szlezwika, wędliny z Ratyzbony, porcelanowe figurki Hummel-Figuren, bawarski
materiał używany do szycia ubrań czy misterne koronki z Saksonii.
Jaki czas obowiązuje w Niemczech?
W Niemczech obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.
Jak poruszać się po Hesji?
Najwygodniejszym sposobem podróżowania jest samochód. Sieć niemieckich autostrad jest bezpłatna i należy do najlepiej rozwiniętych w Europie.
Wystarczy posiadać ważne prawo jazdy i ubezpieczenie OC, niemniej warto też wykupić ubezpieczenie Assistance na wypadek ewentualnej awarii lub
kolizji. Należy pamiętać, że w niektórych niemieckich miastach zostały wprowadzone „zielone strefy”, do których wstęp mają tylko określone pojazdy
na podstawie specjalnych plakietek przyznawanych w zależności od normy emisji spalin (szczegółowe informacje na www.berlin.msz.gov.pl). Warto
pamiętać, że niemiecka policja jest bardzo rygorystyczna, jeżeli chodzi o kierowców.
Również podróżowanie pociągiem jest szybkie i przyjemne, dzięki rewelacyjnie rozbudowanym liniom EuroCity, InterCity i InterCity Express. Pociągi
są bardzo szybkie, wygodne, punktualne, ale drogie. Znacznie tańsze jest podróżowanie pociągami regionalnymi. Przed wybraniem kolei warto
zapoznać się ze wszystkimi dostępnymi zniżkami dla turystów i kartami ułatwiającymi podróżowanie. Transport autokarowy jest także doskonale
zorganizowany, a podróżni mogą liczyć na mnóstwo połączeń do wszystkich największych miast oraz na regionalną komunikację w poszczególnych
landach. W niektórych regionach turystycznych działają także specjalne autobusy kursujące wzdłuż najpopularniejszych szlaków. Nieograniczone
możliwości oferują również niemieckie linie lotnicze łączące regularnymi lotami wszystkie największe miasta. Czasami może okazać się, że przelot
samolotem jest tańszy niż podróż koleją.
Hesję przecina z północy na południe autostrada, od której odbiegają drogi do niemalże wszystkich zakątków regionu, aczkolwiek sieć autostrad jest
znacznie gęstsza i najbardziej oplata Frankfurt nad Menem. Największe miasta łączy szybka kolej ICE, więc w ciągu chwili można znaleźć się pod
drugiej stronie regionu lub też bezpośrednio dotrzeć do Bazylei, Stuttgartu, Berlina czy Monachium. Z największych metropolii, można również
kolejami regionalnymi dojechać do mniejszych miast, takich jak Darmstadt, Merburg czy Wiesbaden. Z racji ważnego portu lotniczego, jakim jest
Frankfurt, samoloty odlatują co chwilę do najważniejszych miast w Niemczech oraz do większości stolic europejskich.
Jakie są ograniczenia celne w Niemczech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na
własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 800 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200
szt. cygar, 1 kg. tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa. Warto pamiętać, że kontrola celna może być prowadzona na
terenie całego kraju.
Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Niemczech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia
podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy
ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej
pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o
wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Warto także pamiętać, że EKUZ nie
zapewnia pokrycia kosztów specjalistycznego transportu medycznego do Polski, ani też transportu zwłok, dlatego wskazane jest wykupienie
dodatkowego prywatnego ubezpieczenia. Więcej informacji na stronie: www.nfz.gov.pl.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści
powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane, ale przed wyjazdem
warto sprawdzić czy nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne
pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.pis.gov.pl
Ważne informacje MSZ
Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Niemiec tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie
Niemiec bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Berlinie:
www.berlin.msz.gov.pl
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Federalnej Niemiec
Niemcy, Berlin, Lassenstr. 19-21, 14193
Tel.: +49 1637887676 Tel.: +49 30 22 313 201 Tel. dyżurny: +49 30223130 Faks: +49 3022313155
[email protected]
www.berlin.msz.gov.pl
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kolonii
Niemcy, Kolonia, Lindenallee 7, 50968
Tel.: +49 221 937 300 Tel. dyżurny: +49 177 372 7164 Faks: +49 221 385074
www.kolonia.msz.gov.pl
Instytut Polski w Düsseldorfie
Niemcy, Düsseldorf, Citadellstrasse 7, 40 213
Tel. dyżurny: +49 0211 866960
[email protected]
www.polnisches-institut.de
Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej we Frankfurcie nad Menem
Niemcy, Frankfurt nad Menem, Beethovenstr. 5, 60325
Tel.: (00-49-69) 150-504-71 Tel.: (00-49-69) 975-54-304 Faks: (00-49-69) 975-54-100
[email protected]
Konsulat Rzeczypospolitej Polskiej w Weimarze
Niemcy, Weimar, Graben 4, 99423 Weimar
Tel.: +49 3643 7 75 58 34 Faks: +49 3643 7 75 58 35
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 6/7
[email protected]
Wydruk ze strony http://www.safara.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 7/7