projekt urządzenia do rehabilitacji kończyny dolnej dla dzieci w

Piotr BORKOWSKI, Paweł LIPOWICZ, Katedra Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej,
Politechnika Białostocka, Białystok
PROJEKT URZĄDZENIA DO REHABILITACJI KOŃCZYNY DOLNEJ
DLA DZIECI W WIEKU 7-10 LAT
DESIGN OF THE LOWER LIMB REHABILITATION DEVICE FOR
CHILDREN AGED 7-10 YEARS
Słowa kluczowe: rehabilitacja, niedowład, kończyna dolna, dzieci
1. WSTĘP
Dolegliwości związane z dysfunkcją lokomocji oraz ruchomości kończyny dolnej dotykają
nie tylko dorosłych ale również dzieci. Wynikają one zarówno z urazów mechanicznych jak
również chorób układu szkieletowo-mięśniowego [1]. Istnieje wiele rozwiązań
konstrukcyjnych które pozwalają rehabilitować kończyny dolne, niestety najmłodsi pacjenci
oraz ich potrzeby często są pomijane w rozważaniach konstruktorów. Opisywany projekt
dotyczy urządzenia do rehabilitacji kończyny dolnej u dzieci, w którym położony jest bardzo
duży nacisk na jego atrakcyjność dla młodego pacjenta, oraz funkcjonalność.
2. CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU
Rys. 1. Urządzenie do rehabilitacji kończyny dolnej z uproszczonym
modelem dziecka w wieku 10 lat
Rehabilitacja pacjenta odbywa się w pozycji siedzącej poprzez ruchy kończyny dolnej na
specjalnie zaprojektowanych podzespołach wymiennych (rys. 1). W pracy przedstawiono
przykłady takich podzespołów tj. rotor nożny oraz tablica manualna (rys. 2). Założenia
konstrukcyjne zakładały możliwie jak najprostszą budowę z łatwo dostępnych na rynku
materiałów. Funkcjonalność urządzenia wynika z zastosowania szeregu mechanizmów
umożliwiających jego szeroką regulację, takie jak: regulacja wysokości fotela, regulacja
odległości między fotelem a podzespołem wymiennym, regulacja wysokości i kąta pochylenia
XI Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej
s. 14
tablic manualnych, oraz możliwość obrotu fotela o kąt 90°. Zakresy te dobrane zostały na
podstawie tablic antropometrycznych [2][3]. Urządzenie było projektowane również z myślą
o dzieciach u których oprócz dysfunkcji ruchowych występuje również upośledzenie
umysłowe, dlatego też z założenia tablice manualne miały pełnić dodatkowo funkcję
edukacyjną (rys. 3).
Rys 2. Podzespoły wymienne - tablica manualna (a) oraz rotor nożny (b)
Rys 3. Przykładowe tablice manualne
3. WNIOSKI
Przedstawiony projekt nie ma swojego nawet zbliżonego odpowiednika na rynku. Samo
użycie tablic manualnych w rehabilitacji kończyny dolnej jest bardzo mało
rozpowszechnione, a w ocenie autora szczególnie w odniesieniu do rehabilitacji dzieci mogło
by mieć szerokie zastosowanie. Urządzenie daje możliwość nie tylko poprawy
funkcjonalności i ruchomości kończyny dolnej ale również rozwoju umysłowego ćwiczących
na nim pacjentów. Modułowa budowa urządzenia pozwala na jego dostosowanie dla
pacjentów w różnym wieku. Urządzenie zgłoszone zostało jako wzór przemysłowy w
Urzędzie Patentowym RP nr. zgłoszenia Wp.22078.
LITERATURA
[1] Kiwerski, J. [red.]. Rehabilitacja medyczna. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, 2007. ISBN: 978-83-200-3563-6
[2] Pheasant, S. Bodyspace Anthropomentry, Ergonomics and the Design of Work.
Philadelphia : Taylor and Francis Inc., 2003. ISBN: 0-203-79089-8
[3] Norkin, C. C. i White, D. J. Measurment of Joint Motion, A Guide to Goniometry .
Philadelphia : F. A. Davis Company, 2009. ISBN: 978-0-8036-2066-7