ZACHOWAJ CZYSTOŚĆ, DOCHOWAJ WIERNOŚCI

Spotkanie 17
ZACHOWAJ CZYSTOŚĆ,
DOCHOWAJ WIERNOŚCI
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz cudzołożył (por. Wj
20,2.14).
Poproś o pomoc Ducha Świętego i pomyśl
Nieprzypadkowo to przykazanie znajduje się po przykazaniu: nie będziesz
zabijał! Jest jakby jego kontynuacją. Przecież cudzołóstwo jest… zabijaniem w
sobie najważniejszego – obok daru życia – daru, jaki otrzymaliśmy od Pana
Boga. Jakiego?
Żeby go dobrze zrozumieć przeczytaj jeszcze raz znane ci już fragmenty z
Księgi Rodzaju: Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go
stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc
do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili
ją sobie poddaną. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre
(Rdz 1,27-28.31). W tym krótkim tekście jest kilka bardzo ważnych informacji.
Najpierw ta, że jesteś „obrazem Boga”. Czy obserwowałeś kiedyś, jak
ogromnie cieszą się rodzice i jak bardzo są dumni, gdy ktoś im mówi, że ich
dziecko jest do nich podobne? Dlaczego tak reagują? Bo bardzo kochają swoje
dziecko i cieszą się z niego. O ileż bardziej cieszy się Pan Bóg z każdego człowieka i jak wielką miłością go darzy, skoro w nim „umieścił” swój obraz. A to
o wiele więcej niż fizyczne podobieństwo. To nieśmiertelna dusza, wolność i
wolna wola. To zdolność do kochania, oddania siebie, wierności. Bo Bóg jest
Bogiem wiernym (Wiele razy Pan Bóg przypomina o tym przez usta psalmisty:
por. Ps 40,12; 86,15). I jest twoim Bogiem, zakochanym w swoim stworzeniu.
Przez proroka Izajasza powtarza ci: «Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem
cię po imieniu; tyś moim!» (Iz 43,1). Zauważ jak wiele jest w tych słowach miłości Boga do każdego człowieka, do ciebie.
Następną ważną informacją jest to, że Bóg stwarzając człowieka, stworzył
mężczyznę i niewiastę. To znaczy, że fakt iż jesteś dziewczynką lub chłopcem
nie jest przypadkiem. Twoja płeć jest wielkim Bożym darem. Jest nieskończenie ważna w Bożym zamyśle.
Kolejna wiadomość zapisana dla ciebie w Księdze rodzaju brzmi: Pan Bóg
pobłogosławił mężczyźnie i kobiecie i dał im w posiadanie ziemię, aby ją zagospodarowywali. Błogosławiony znaczy szczęśliwy. Stwórca, czyniąc człowieka
mężczyzną i kobietą uczynił ich swoimi współpracownikami i sprawił, że w tej
współpracy z Nim będą ludźmi błogosławionymi. Czyli włożył w ich dłonie
klucz do prawdziwego szczęścia.
I ostatnia informacja: A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo
dobre. Czyli… nie było żadnej przeszkody, żadnego ograniczenia w tym wielkim szczęściu, we wzajemnym miłowaniu Boga i ludzi.
Niestety. Jak wiesz mieszkańcy Raju popsuli tę harmonię miłości i szczęścia. Zgrzeszyli. W sakramencie chrztu świętego zostaliśmy uwolnieni od tego
grzechu naszych prarodziców, ale jego skutki musimy ponosić. Dlatego tak
ważne jest dobre zrozumienie każdego z Bożych przykazań.
Przykazanie: Nie będziesz cudzołożył jest w tym rozumieniu szczególne, bo
często uważa się, że jest ono „tylko dla dorosłych”. Tymczasem nic bardziej
mylnego. Przecież o tym, kim będziesz za kilka lat, decydujesz już teraz przez
to, czego się nauczysz, ile zrozumiesz i jak ukształtujesz swoją osobowość,
swój charakter, sposób myślenia. A tę wielką godność Bożego dziecka i współpracownika Boga, jaką Bóg obdarzył człowieka, tak łatwo w sobie zabić, nawet
gdy ma się niewiele lat.
Pan Jezus w Kazaniu na Górze mówi: Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą (Mt 5,8). Serce w tym zdaniu to nie organ, który
pompuje krew w twoim organizmie. To twoje wnętrze, miejsce świadomości,
rozumności, woli, wolności, podejmowania ocen i decyzji. To w sercu człowieka Bóg zapisał swoje prawo i umieścił jego sumienie.
Czyste serce, to umiejętność dostrzegania w świecie, w drugim człowieku i
w sobie tego co jest od Boga, tego, czego dowiedziałeś się z Księgi Rodzaju. To
zdolność takiego patrzenia, które pozwala widzieć całe bogactwo i piękno tego,
co stworzone i odkrywać, że ono od Boga pochodzi i do Boga prowadzi. Pomyśl co to znaczy!
Czystość serca nie jest umiejętnością, którą można nabyć raz na zawsze. Ona
jest Bożym darem, o który nieustannie trzeba prosić i o niego dbać. Pielęgnowanie czystości to ciągłe opieranie się różnym pokusom, których nie brakuje
również dzieciom. Reklama, świat mody, filmy, nawet niektóre bajki, Internet,
zawierają mnóstwo treści, które usiłują zachęcać cię, abyś traktował siebie i
innych bez szacunku. Pokazują, że możesz posługiwać się swoim ciałem tak,
aby zaspokoić każde żądanie egoizmu i pychy. Mieć modną sylwetkę, nawet
kosztem zdrowia, odrzucić tych, którzy nie mogą sprostać kanonom mody, podziwiać cudze ciała wystawione na pokaz, albo i samemu próbować takich zachowań…
Sam wiesz jak niewiele ma to wspólnego z Bożym pięknem i prawdą. Jak
bardzo przeszkadza przygotować swoje serce do miłości wiernej, do tego, byś
kiedyś mógł całego siebie ofiarować drugiej osobie na całe życie, na dobre i złe.
A tylko taki dar jest godny człowieka, bo jest na Boży obraz i Boże podobień-
stwo. W taki sposób dał siebie ludziom Pan Bóg. I tylko w takim darze to, że
jesteś dziewczynką lub chłopcem ma wielką wartość. Poprowadzi cię do radości
bycia szczęśliwą mamą lub wspaniałym tatą.
Ukształtować w sobie czyste, wierne serce, nie jest łatwo. Trzeba ciągle podejmować trud opierania się temu, co chce nas od Boga odciągać. Zwyciężyć
można tylko wtedy, gdy w naszym sercu będzie mieszkał Pan Jezus – poprzez
modlitwę, systematyczną spowiedź i Komunię świętą.
W tym zmaganiu się o czystość i wierność chcą ci pomóc święci – twoi
przyjaciele. Są nimi twoje rówieśnice św. Maria Goretti i bł. Karolina Kózkówna, które oddały życie w obronie czystości. Chłopcom szczególnie chce pomagać św. Józef. Nikt, tak jak On nie potrafił być rzeczywiście takim „prawdziwym mężczyzną”, odpowiedzialnym i wiernym mężem i ojcem. Szacunku dla
ludzkiego ciała, które od dnia chrztu świętego jest świątynią Ducha Świętego
(przypomnij sobie rozważanie o sakramencie chrztu), chce cię nauczyć bł. Matka Teresa z Kalkuty. W łaźni, gdzie wraz z siostrami myła umierających, zebranych z ulicy, chorych, kaleki kazała umieścić wielki napis: Ciało Chrystusa. By
w ten sposób przypominać sobie i współsiostrom, ale też tym swoim biedakom
– jak ich nazywała – że w każdym człowieku mieszka Pan Jezus. I pozbawione
szacunku traktowanie ludzkiego ciała, jest ogromnym złem.
Słuchaj i rozmawiaj z Panem Jezusem
W pierwszym tygodniu weź na adorację teksty z Pisma Świętego dane ci
w tym spotkaniu. Pomyśl nad nimi. Gorąco podziękuj Panu Jezusowi za
ten kolejny drogowskaz do Bożego królestwa.
Porozmawiaj też z Nim o tym, co dla ciebie, w przypadku tego Bożego
przykazania, jest „ziemią egipską i domem niewoli”, czyli co najbardziej
przeszkadza ci zachować czyste, wierne serce. Pomyśl, co zmienisz, nad czym
będziesz pracować. Módl się tak, jak modlił się król Dawid: Stwórz Boże we
mnie serce czyste i odnów we mnie moc Ducha.
W drugim tygodniu idź na adorację ze świętymi których poznałeś przed tą
adoracją. Zastanów się co w ich życiu chcesz naśladować, w czym chcesz,
aby ci pomagali. Dziękuj Panu Jezusowi za ich obecność, za możliwość duchowej przyjaźni z nimi. Powtarzaj Panu Jezusowi: Uwielbiam Cię Jezu w
twoich świętych. Dziękuję Ci za …
Zrób
Zanim pójdziesz na pierwszą adorację przeczytaj tekst tego spotkania. Porozmawiaj o nim z rodzicami lub kimś z dorosłych.
Pomyśl dlaczego przestrzeganie nakazu Pana Boga: nie cudzołóż! jest wyrazem twojej miłości do Stwórcy i odpowiedzią na Jego miłość.
Przeczytaj „Kartkę siedemnastą z Pamiętnika Tosi Franka”.
Również przed adoracją wytnij drzwi do tego spotkania, wklej je do zeszytu i na lewym ich skrzydle, na zewnętrznej stronie napisz tekst szóstego
przykazania Dekalogu.
Po wewnętrznej stronie tego skrzydła napisz króciutką modlitwę. Podziękuj w niej Panu Bogu za szóste przykazanie i za to czego ono cię uczy.
Po powrocie z pierwszej adoracji napisz na drugiej stronie kartki, na której
przykleiłeś drzwi, takie twoje pytania do rachunku sumienia związane z
tym przykazaniem Dekalogu (nie wzoruj się na pytaniach w książeczce).
W drugim tygodniu, przed drugą adoracją poszukaj informacji o św. Józefie, bł. Marii Goretti lub bł. Karolinie Kózkównie oraz o bł. Matce Teresie
z Kalkuty. Poproś dorosłych, aby ci pomogli.
Przeczytaj również „Wspomnienia Anioła Stróża o…”. Zastanów się, czego chcesz się nauczyć od tych świętych.
Również zanim pójdziesz na adorację naklej na zewnętrznej stronie prawego skrzydła twoich drzwi portrety wybranych – „twoich” - świętych.
Po powrocie z drugiej adoracji, na drugiej stronie tego skrzydła drzwi,
napisz króciutką modlitwę do „twoich” świętych. Postaraj się ją w tym
tygodniu codziennie odmawiać.
Na zakończenie pracy z tym „spotkaniem”, w otwartych drzwiach napisz
modlitwę, w które podziękujesz Panu Bogu za jego wielką miłość, za
dar kolejnego drogowskazu do Bożego królestwa. Powtarzaj ją codziennie
przez cały tydzień.
Nie zapomnij o naklejaniu znaczków na kluczu.
Poproś dorosłych, aby:
- pomogli ci wydrukować ze strony internetowej potrzebne pomoce: treść
„spotkania 17”, „kartkę szesnastą z pamiętnika Tosi i Franka” i „drzwi do spotkania 17”, „Wspomnienia Anioła Stróża o…”, portrety świętych do naklejenia
na drzwi, znaczki do naklejania na kluczu;
- porozmawiali z tobą o treści tego spotkania;
- pomogli ci znaleźć informacje o wybranych świętych.