Panie i Panowie Oficerowie, Podchorążowie!

Szanowny Panie Ministrze!
Jego Ekscelencjo Biskupie!
Panowie Generałowie!
Panie i Panowie Oficerowie, Podchorążowie!
Dostojni Goście!
Żołnierze!
Dzisiejsza uroczystość promocji trzymiesięcznego studium oficerskiego jest 106
promocją w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych, to święto ze wszech miar
szczególne, nawiązujące do pięknego, wywodzącego się z wielowiekowej,
historycznej tradycji zwyczaju rycerskiego pasowania. Ślubowanie, którego przed
chwilą byliśmy świadkami, oznacza dla współczesnych pokoleń oficerskich, nowy
rozdział w życiu. Jestem głęboko przekonany, że każdy z nowo promowanych od tej
chwili będzie – jak głosi rota ślubowania – „stał niezłomnie na straży bezpieczeństwa
bytu narodu i państwa (...) strzegł i pomnażał chlubne tradycje bohaterskich walk
o niepodległość i sprawiedliwość (...) sumiennie i odpowiedzialnie wypełniał
powierzone (...) obowiązki”.
To święto jest także zwieńczeniem wielkiego trudu i szkoleniowego wysiłku, zarówno
bohaterów dzisiejszej uroczystości, jak i kadry dydaktyczno-naukowej tutejszej
uczelni. Promocja, której jesteśmy dzisiaj świadkami, to wyjątkowy splendor dla
wszystkich ludzi lotnictwa i całej społeczności w stalowych mundurach. To także
znaczące święto w dęblińskiej „Szkole Orląt” – uczelni, której zasług, dla polskiego,
ale i także światowego lotnictwa nie sposób przecenić. Całe rzesze wychowanków tej
szkoły, prezentując najwyższe wartości moralne oraz mistrzowskie opanowanie
żołnierskiego rzemiosła, od wielu lat zasilają szeregi wszystkich Rodzajów Sił
Zbrojnych Wojska Polskiego. Dziś, do tego zaszczytnego i elitarnego grona, dołączyła
kolejna, osiemdziesięciotrzyosobowa grupa nowo promowanych oficerów.
Nasi dzisiejsi bohaterowie nie są wojskowymi nowicjuszami. Wszyscy z nich znają
smak żołnierskiego chleba. Niektórzy z nich mają kilkuletnią a wielu kilkunastoletnią
zawodową służbę wojskową w korpusie podoficerskim. Ich wspólną cechą jest to, że
nie spoczęli na przysłowiowych laurach, ale stale podnosili swoje kwalifikacje
zawodowe osiągając w końcu to o czym marzyli – pierwsze gwiazdki oficerskie.
Wybrali niezwykle trudną, ale i piękną w swojej wymowie drogę życiową - zostali
oficerami
Wojska
Polskiego
w
zaszczytnej
służbie
naszej Ojczyźnie.
To
odpowiedzialny i odważny krok w przyszłość, bowiem zawód żołnierza wymaga
szczególnego hartu ducha, niezliczonych poświęceń i wyrzeczeń. To zawód dla
wybrańców, których z jednej strony - nobilitują dokonania historii, a z drugiej określają wyzwania przyszłości.
Mam nieodparte przekonanie, że wszyscy nasi absolwenci sprostają stawianym im
zadaniom i oczekiwaniom - udowadnia to ich dotychczasowa postawa życiowa,
zaangażowanie w zdobywaniu i pogłębianiu wiedzy oraz nabyte już zawodowe
doświadczenie. Głęboko też wierzę, iż wszyscy nasi nowi oficerowie będąc
spadkobiercami pięknych oficerskich i lotniczych tradycji staną się też ich godnymi
kontynuatorami, kreując przy tym nowe wzory i postawy.
Cóż można więcej powiedzieć nowo promowanym na progu ich zapewne wieloletniej
służby oficerskiej. Mogę jedynie powtórzyć głęboką i mądrą myśl za jednym z
największych umysłów ubiegłego wieku wielkim uczonym Albertem Einsteinem:
„Głównym powołaniem człowieka jest raczej służyć,
niż zmuszać do posłuchu”
Dostojni Goście!
Panie i Panowie Oficerowie!
Siły Powietrzne są w trakcie przeobrażeń organizacyjnych i strukturalnych zmiany
swojego oblicza, wśród których nadal priorytetem są prace wdrożeniowe i
szkoleniowe wielozadaniowego samolotu bojowego i innych statków powietrznych.
Czekają nas wkrótce nie mniej poważne zadania związane z pozyskaniem nowych
przeciwlotniczych systemów rakietowych średniego i dalekiego zasięgu. Podobne
wyzwania stoją także przed pozostałymi rodzajami sił zbrojnych, do których trafi
trzydziestu dziewięciu dzisiejszych absolwentów. Jednostki do których otrzymaliście
przydział, już na Was czekają, planując efektywnie wykorzystać zdobyte przez Was
umiejętności.
Szanowni Państwo!
Dzisiejsza uroczystość to powód do dumy i satysfakcji nie tylko dla tegorocznych
absolwentów.
To
także
znakomita
sposobność,
aby
podziękować
współtwórcom tego sukcesu. Dlatego dziękuję Komendzie Wyższej Szkoły
Oficerskiej Sił Powietrznych i Senatowi uczelni, wdzięczny jestem także
nauczycielom akademickim i instruktorom, a także dowódcom wszystkich szczebli bez Waszego wysiłku niemożliwa byłaby realizacja marzeń o szlifach oficerskich
stojących przed nami nowo promowanych oficerów.
Wszystkim razem i każdemu z osobna składam za to najlepsze podziękowania. Radość
z dzisiejszego święta szczególnie mocno przeżywają najbliżsi naszych nowo
promowanych oficerów – dziękuje im za wytrwałość i wspieranie dążeń naszych
dzisiejszych bohaterów.
Pani i Panowie oficerowie – drodzy Absolwenci!
Przed Wami ciekawy, ale i trudny okres pracy i zmagań na pierwszych samodzielnych
stanowiskach oficerskich w jednostkach wojskowych. Dlatego życzę Wam
wytrwałości w osiąganiu zawodowych celów i realizacji żołnierskich marzeń, samych
sukcesów i kolejnych gwiazdek oficerskich, a przy tym nieustającego zdrowia i
poczucia satysfakcji z wybranej drogi. Niech spełniają się Wam wszelkie marzenia
i nie omija Was szczęście i pomyślność w życiu osobistym. Odnosząc się
z szacunkiem do całego Waszego dorobku, gratuluję dotychczasowych osiągnięć,
życząc zarazem by dalsza służba stanowiła źródło niekończącej się satysfakcji
i pomyślności.
Dziękuję za uwagę.