Nie cofając się do tyłu Tak sobie myślę, że już od zarania dziejów

Nie cofając się do tyłu
Tak sobie myślę, że już od zarania dziejów mowa sprawiała ludziom mnóstwo kłopotów, a to z powodu tworzenia przez nich coraz bardziej wyszukanych form dla wyrażenia
tego, co czują, o czym myślą itp. Jednak im bardziej rozwinięty jest nasz język, tym więcej
pułapek zawiera.
Ile to już razy jadąc autobusem czy też pociągiem słyszałam podobne kwestie: To już
rok czasu, odkąd Henio wyjechał do Krakowa. Na treningu podskoczył do góry i złamał nogę.
Kontynuuj dalej swoją opowieść. Czy naprawdę ktokolwiek jest w stanie pomylić rok z czymś
innym niż z wyznacznikiem czasu? Spróbujcie kiedyś podskoczyć w dół albo cofnąć się do
przodu. Zadanie niezwykłe, aż szkoda, że niewykonalne.
Podobne wyrażenia i zwroty atakują nas na co dzień ze wszystkich stron. Takie zestawienia wyrazów o jednakowym lub podobnym znaczeniu są pozbawione racji bytu. Często
mamy tendencję do utrudniania sobie życia. Nie przemęczajmy się, mówiąc zabić na śmierć,
skoro możemy zastosować krótszą a zarazem poprawniejszą formę „zabić”. Analogicznie
postępujmy w innych przypadkach. Przywołujmy nie fakty autentyczne, a fakty, jako że same
w sobie są rzetelne i nie ma potrzeby tego dwukrotnie podkreślać. Śmiejmy się z dowcipu, a
nie żartobliwego dowcipu. Oglądajmy horrory, nie dodając nielogicznie przymiotnika straszne. O ileż łatwiejsze stanie się nasze życie bez zbędnych wyrazów. Sami spróbujcie, a gwarantuję, że nie pożałujecie. Zaoszczędzony czas możecie wykorzystać chociażby na stworzenie nie własnego autoportretu, a raczej po prostu autoportretu. Czy mam kontynuować ( nie:
dalej kontynuować)? Odrzucając pleonazmy, (a także i rezygnując z tautologii) pozbędziecie
się poirytowanych spojrzeń swoich rozmówców, a i za głupków uchodzić nie będziecie.
Zapewniam, że zbyteczne powtarzanie treści nie jest przejawem elokwencji, ale zwykłego niedouczenia. Mam nadzieję, że już nigdy nie popełnicie tej błędnej pomyłki.
Kamila Rucińska II b