Fiskus dostanie daninę od porad nabytych za granicą
Transkrypt
Fiskus dostanie daninę od porad nabytych za granicą
echo www.roedl.pl Rzeczpospolita z 1.04.2015 Fiskus dostanie daninę od porad nabytych za granicą Gdy usługi nie są fizycznie wykonywane na terytorium Polski, o uzyskaniu w kraju przychodu z ich wykonania rozstrzyga to, kto wykorzysta ich efekty. Spółka świadczy usługi doradztwa podatkowego. W ramach działalności zamierza kupować usługi od zagranicznych kontrahentów nieposiadających w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, placówki czy zakładu. Najczęściej będą to usługi podwykonawcze, służące zrealizowaniu zlecenia na rzecz jej klienta, m.in. usługi doradztwa podatkowego, prawne, księgowe, biegłych rewidentów i rzeczoznawców. Zatem będą to głównie usługi niematerialne, do których odnosi się art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Spółka zapytała, czy przychody z tytułu usług świadczonych na jej rzecz przez firmy niemające w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego, które fizycznie wykonywane są poza Polską, podlegają krajowemu CIT. I w konsekwencji, czy spółka na obowiązek pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 21 ustawy o CIT. Fiskus odpowiedział, że przychód uzyskany przez podmioty zagraniczne z tytułu korzystania z ich usług przez polskiego rezydenta zostanie osiągnięty na terytorium Polski. Urzędnicy zauważyli, że gdy usługi nie są fizycznie wykonywane na terytorium Polski, o tym, czy przychód z ich wykonania został osiągnięty w kraju, przesądza to, czy ich efekt będzie wykorzystywany przez podmiot, który ma siedzibę w Polsce. Przeciwna interpretacja prowadziłaby, ich zdaniem, do sytuacji, w której każda usługa realizowana za granicą nie podlegałaby opodatkowaniu w kraju. A to prowadziłoby do podważenia istoty uregulowań dotyczących ograniczonego obowiązku podatkowego oraz znacznego ograniczenia jego stosowania. Spółka zaskarżyła interpretację, ale WSA w Krakowie oddalił jej skargę. Zauważył, że o objęciu osoby prawnej jurysdykcją podatkową państwa polskiego decyduje miejsce jej rejestracji – siedziby lub zarządu. Podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Dodał jednak, że Polska nie zrezygnowała z opodatkowania CIT także dochodów uzyskiwanych na jej terytorium przez podmioty mające siedzibę lub zarząd poza granicami naszego kraju. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, to podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium naszego kraju. Po analizie orzecznictwa i przepisów sąd doszedł do przekonania, że w sporze rację ma fiskus. W jego ocenie ustawa o CIT nie wiąże pojęcia „dochód" z terytorium, na którym wykonywana jest praca, działalność wykonywana osobiście, prowadzona działalność gospodarcza lub na którym położona jest nieruchomość. Z treści art. 3 ust. 2 ustawy o CIT wynika natomiast wprost, że podatnicy niemający na terenie RP siedziby lub zarządu podlegają jurysdykcji podatkowej państwa polskiego, jeżeli źródło dochodów położone jest na terytorium Polski. Przepis posługuje się pojęciem „miejsce osiągnięcia dochodu", a nie „miejsce wykonywania usługi". Zdaniem WSA dla ustalenia miejsca osiągnięcia dochodu w przypadku usług niematerialnych lub innych o podobnym charakterze (przy których ustalenie realnego miejsca wykonywania jest z zasady wielce utrudnione) decydujące znaczenie będzie miało ustalenie, kto jest beneficjentem i czy usługa niematerialna spowodowała powstanie lub powiększenie przychodów u jej odbiorcy. Jeżeli skutek ten nastąpił w Polsce, to dochód uzyskany przez podmiot świadczący usługi powinien być tutaj opodatkowany. Istotne jest to, czy usługa będzie wykonana na zlecenie polskiego podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a jej efekt zostanie wykorzystany przez krajową firmę i to ona zapłaci wynagrodzenie zagranicznemu kontrahentowi. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 marca 2015 r. (I SA/Kr 1864/14). Marcin Jamroży, partner w Rödl & Partner, adiunkt w Instytucie Finansów SGH w Warszawie Stanowisko sądu nie zasługuje na aprobatę. Powstanie ograniczonego obowiązku podatkowego należy wiązać z osiąganiem dochodów (przychodów) na terytorium państwa innego niż państwo rezydencji. Bez wątpienia ograniczony obowiązek podatkowy aktualizuje się w Polsce w przypadku osiągania przez nierezydenta dochodów z tytułu świadczenia usług na terytorium Polski, przy czym należy uwzględniać postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. echo informuje Państwa o wizerunku Rödl & Partner w mediach. W Polsce osobą odpowiedzialną za echo jest Radosław Cichoń Rödl & Partner ul. Sienna 73, 00-833 Warszawa, tel. +48 22 696 28 00 E-mail: [email protected] Natomiast przy usługach świadczonych za granicą dochód (przychód) uzyskiwany przez kontrahenta zagranicznego nie spełnia przesłanek określonych w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, ponieważ nie jest osiągany w Polsce. Dlatego nie ma tu zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Nie należy wiązać powstania ograniczonego obowiązku podatkowego nierezydenta z przepływem pieniężnym. W przypadku usług o źródle dochodów położonym w Polsce można zasadniczo mówić wtedy, gdy nierezydent wykonuje w Polsce czynności prowadzące do uzyskania przychodu. Artykuł 3 ust. 2 ustawy o CIT nie uzależnia opodatkowania od tego, czy wypłata wynagrodzenia następuje z majątku polskiego przedsiębiorcy, ani od tego, czy efekt usługi wykonanej przez nierezydenta zostanie wykorzystany na terytorium Polski. Wypłata wynagrodzenia nie powinna wystarczać dla przyjęcia, że dochód podmiotu zagranicznego został osiągnięty na terytorium Polski. Podobnie miejscem osiągania dochodu przez pracownika jest miejsce świadczenia pracy, a nie miejsce, z którego jest transferowane wynagrodzenie za pracę. Warto też zauważyć, że przychód z tytułu świadczenia usług niematerialnych kwalifikowany jest w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania jako zyski przedsiębiorstw, opodatkowane zasadniczo w kraju rezydencji świadczeniodawcy. Komentowany problem ma więc zasadniczo znaczenie w przypadku braku umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z państwem rezydencji świadczeniodawcy lub certyfikatu rezydencji kontrahenta zagranicznego. Źródło: http://archiwum.rp.pl/artykul/1272491-Fiskus-dostanie-danine-od-porad-nabytych--zagranica.html#.V2uydP5f3Dc echo informuje Państwa o wizerunku Rödl & Partner w mediach. W Polsce osobą odpowiedzialną za echo jest Radosław Cichoń Rödl & Partner ul. Sienna 73, 00-833 Warszawa, tel. +48 22 696 28 00 E-mail: [email protected]