Charakterystyka 5 umysłów: dyscyplinarnego, syntetyzującego
Transkrypt
Charakterystyka 5 umysłów: dyscyplinarnego, syntetyzującego
Charakterystyka 5 umysłów: dyscyplinarnego, syntetyzującego, kreatywnego, respektującego, etycznego. „W epoce globalizacji, biologicznej i cyfrowej rewolucji oraz uczenia się przez całe życie, ważne jest harmonijne rozwijanie wszystkich typów umysłów. Każdy z pięciu typów umysłów to sposób wykorzystania rozumowania i postępowania w szkole, w miejscu pracy, w życiu. Każdy typ umysłu odwołuje się do wielorakich inteligencji. Trzy pierwsze rodzaje umysłów biorą swój rodowód ze sfery poznawczej; dwa kolejne powstały na podstawie rozważań dotyczących ludzkich wartości. Rozwój poszczególnych umysłów powinien, odbywać się równocześnie, ale w zależności od tego, w jakim okresie rozwoju znajduje się człowiek, nacisk kładziony na jeden z umysłów powinien być silniejszy. Zdaniem Gardnera „tych pięć umysłów powinno działać w symbiozie” (H. Gardner, 2009, Pięć umysłów przyszłości, dz. cyt., s. 162). Charakterystyczną cechą umysłu dyscyplinarnego jest przyswajanie sposobów myślenia związanych z głównymi dyscyplinami naukowymi i zawodowymi oraz umiejętność systematycznego doskonalenia się, pilność i „regularne wykraczanie poza formalną edukację”(H. Gardner, 2009, Pięć umysłów przyszłości, dz. cyt., s. 152). Umysł dyscyplinarny posiada umiejętność wyłonienia istotnych tematów dla danej dyscypliny oraz umiejętność ich analizy z różnych punktów widzenia. Ważne jest, aby opanować jedną lub więcej dyscyplin, sztuk czy zawodów. Na opanowanie danego zagadnienia musimy mieć wystarczającą ilość czasu. Umysł dyscyplinarny wie, jak systematycznie pracować, żeby poszerzać zarówno swoją wiedzę, jak i umiejętności; jest też wysoce zdyscyplinowany. Człowiek przyszłości powinien posiadać taki poziom umiejętności i wiedzy przynajmniej w jednej dziedzinie, aby mógł znaleźć się w gronie fachowców. H. Gardner uważa, że człowiek przyszłości powinien umieć myśleć w sposób charakterystyczny dla najważniejszych dyscyplin (H. Gardner, 2009, Pięć umysłów przyszłości, dz. cyt., s. 39). Charakterystyczną cechą umysłu syntetyzującego jest umiejętność korzystania z wielu różnorodnych źródeł, selekcjonowanie, przetwarzanie oraz wykorzystywanie aktualnych i rzetelnych informacji. Konieczne jest sortowanie ich oraz organizowanie tak, aby były użyteczne i przydatne dla innych osób, a jednocześnie wzbogacały zasób wiedzy i umiejętności danej osoby. Człowiek musi umieć dokonywać wyboru w sposób świadomy. Charakterystyczną cechą umysłu kreatywnego (twórczego) jest nieszablonowe myślenie, odrzucanie stereotypów, wykraczanie poza aktualny zasób wiedzy, poza istniejące już syntezy, stawianie nowych pytań, proponowanie nowych rozwiązań, tworzenie nowatorskich dzieł i wizji. Umysł kreatywny bazuje na umyśle dyscyplinarnym i syntetyzującym. Potrzebuje kompetencji w przynajmniej jednej tradycyjnej dziedzinie wiedzy, aby móc ocenić jej jakość i przydatność. Umysł kreatywny, aby móc sprawnie funkcjonować potrzebuje nowych wyzwań i problemów, których rozwiązanie wymaga kreatywności. Charakterystyczną cechą umysłu respektującego (tolerancyjnego) jest świadomość istnienia innych ludzi, rozumienie oraz akceptowanie różnic dzielących ludzi i całe zbiorowości. Na kształtowanie tego umysłu duży wpływ mają doświadczenia własne oraz postawy obserwowane u rówieśników i znaczących dorosłych. Umysł respektujący jest gotowy do efektywnej współpracy z każdym człowiekiem, niezależnie od jego pochodzenia, poglądów czy statusu, a także do poszukiwania dróg porozumienia. Konieczne jest wykraczanie poza zwykłą tolerancję i polityczną poprawność. Charakterystyczną cechą umysłu etycznego jest przestrzeganie najważniejszych wartości niezależnie od trudności, przeciwności, zagrożeń czy własnego interesu; rzetelne wywiązywanie się z obowiązków, zarówno zawodowych, jak i obywatelskich. Dążenie do dojrzałości i doskonałości, do uzyskania miana autorytetu, służącego jakiejś idei lub konkretnej sprawie, nawet kosztem własnym. Osoba o umyśle etycznym potrafi myśleć o sobie abstrakcyjnie i uniwersalistycznie. Niezwykle istotne jest, aby współczesny człowiek wykształcił u siebie potrzebne elementy każdego z pięciu umysłów przyszłości. Powinny to być te elementy, które najbardziej wiążą się z cechami osobowymi danego człowieka. Najważniejszym wyzwaniem wydaje się być dopasowanie różnorodnych umysłów do własnych potrzeb i możliwości.”1 1 Kędra M.,Kopik A. (red), 2013, Umysły przyszłości. Edukacja wczesnoszkolna. Program nauczania dla I etapu kształcenia, Europejska Agencja Rozwoju, Kielce, ss. 10-11.