Dokumentacja cen transferowych – kontrowersyjny wyrok NSA
Transkrypt
Dokumentacja cen transferowych – kontrowersyjny wyrok NSA
Dokumentacja cen transferowych – kontrowersyjny wyrok NSA (sygn. II FSK 2849/12) NSA wydał 17 grudnia 2014 r. wysoce kontrowersyjny wyrok dotyczący obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych (sygn. II FSK 2849/12). W wyroku tym NSA akceptuje stanowisko zaprezentowane przez Ministra Finansów w indywidualnej interpretacji podatkowej. Chodziło o sytuację, gdy podmiot, którego podstawowa działalność to np. usługi dystrybucji gazu (które mogą być świadczone na rzecz podmiotów powiązanych), zawiera również pobocznie umowy np. najmu nieruchomości na rzecz podmiotów powiązanych. Mogą być to umowy krótkoterminowe, dotyczące w ciągu jednego roku kilku różnych nieruchomości, a każdy wynikający z umowy czynsz najmu nie przekracza kilku tys. PLN. W tym stanie sąd zgodził się, że dla stwierdzenia, czy wystąpił obowiązek dokumentowania tych transakcji, wartość transakcji dotyczącej np. usługi dystrybucji paliwa gazowego i transakcji dotyczącej np. wynajmu nieruchomości należy zsumować i te zsumowane wartości porównać z limitami określonymi w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT (30 tys. EUR dla usług). Jeśli Spółka zawiera różne transakcje z tym samym podmiotem powiązanym, nawet jeżeli transakcje te dotyczą różnych świadczeń, dla których określono różne ceny, to wartość tych poszczególnych świadczeń podlega zsumowaniu. Gdy łączna kwota wynikająca z danej umowy/ umów dotyczących różnych świadczeń zawartych z podmiotem powiązanym w danym roku podatkowym przekroczy ustawowy limit, należy sporządzać dokumentację do wszystkich transakcji realizowanych z tym podmiotem. Zarazem podatnik ten refakturował również na podmioty powiązane koszty związane z najmem nieruchomości, takie jak zużycie energii elektrycznej, usługi telekomunikacyjne, etc.). Tu sąd uznał, że gdy zsumowane wartości refaktur dotyczące wszystkich nieruchomości wynajętych w danym roku danemu podmiotowi przekroczą w danym roku podatkowym kwotę 30 tys. EUR, refakturowanie stanowi odrębną transakcję, wymagającą udokumentowania zgodnie z ustawą o CIT. Wynika to z tego, że refakturowanie to proces odsprzedaży zakupionych usług, zrównany ze świadczeniem tej usługi przez refakturującego. Zakwestionowano zatem stanowisko podatnika, który uznał, że badaniu pod kątem przekroczenia limitu ustawowego do przygotowania dokumentacji cen transferowych są tu koszty dla związane z korzystaniem z każdej, odrębnej nieruchomości (np. faktury VAT za wodę, energię elektryczną, połączenia telefoniczne). Stanowisko to nie pokrywa się z dotychczasową praktyką organów podatkowych, jest również sprzeczne z duchem wytycznych OECD, na których polskie przepisy o cenach transferowych są w ogromnej mierze wzorowane oraz z ekonomiczną treścią transakcji. W razie jakichkolwiek pytań, prosimy o kontakt. Maria Kukawska, partner [email protected] Mariusz Machciński, partner mariusz.machciń[email protected] 1