ROZPORZĄDZENIE Z MOCĄ USTAWY nr 136 z dnia 17

ROZPORZĄDZENIE Z MOCĄ USTAWY nr 136 z dnia 17 lipca 2016
ROZPORZĄDZENIE Z MOCĄ USTAWY nr 136 z dnia 17 lipca 2016, Implementacja Dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE
dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniająca rozporządzenie (UE nr
1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku
wewnętrznym ( „rozporządzenie w sprawie IMI” ). (16G00152) (Dz. U. Seria Ogólna nr.169 z dnia 21-7-2016)
uwagi: Wejście w życie postanowienia : 22/07/2016
PREZYDENT REPUBLIKI
Uwzględniając artykuły 76 i 87, ustęp piąty, Konstytucji
Uwzględniając art. 1 ustawy nr 114 z dnia 9 lipca 2015, w sprawie
Upoważnienia Rządu w zakresie transpozycji dyrektyw europejskich oraz implementacji innych aktów Unii
Europejskich - Ustawa w sprawie europejskich przepisów delegujących 2014, a w szczególności, załącznik B;
Uwzględniając Dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;
Uwzględniając Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie
egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług,
zmieniającej rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem
systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym ( „rozporządzenie w sprawie IMI”);
Uwzględniając Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady(WE) nr 593/2008 w sprawie prawa
właściwego dla zobowiązań umownych («Rzym I»);
Uwzględniając Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października
2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych oraz
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w
sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006;
Uwzględniając Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października
2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku
wewnętrznym i uchylające decyzję Komisji 2008/49/WE ( „rozporządzenie w sprawie IMI” );
Uwzględniając rozporządzenie z mocą ustawy nr 72 z dnia 25 lutego 2000, w sprawie implementacji
dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;
Uwzględniając rozporządzenie z mocą ustawy nr 276 z dnia 10 września 2003, w sprawie przekazywania
uprawnień w zakresie zatrudnienia i rynku pracy, o których mowa w ustawie nr 30 z dnia 14 lutego 2003;
Uwzględniając rozporządzenie z mocą ustawy nr 81 z dnia
15 czerwca 2015, w sprawie umów o
pracę i rewizji przepisów w przedmiocie zakresu obowiązków, zgodnie z art. 1, ust. 7,
Ustawy nr 183 z dnia 10 grudnia 2014;
Uwzględniając rozporządzenie z mocą ustawy nr 149 z dnia 14 września 2015, w sprawie przepisów w
zakresie uproszczenia i racjonalizacji czynności kontrolnych w przedmiocie zatrudnienia i polityki społecznej,
w ramach wdrożenia ustawy nr 183 z dnia
10 grudnia 2014;
Uwzględniając projekt uchwały Rady Ministrów, przyjęty podczas posiedzenia w dniu 15 kwietnia 2016;
Po wysłuchaniu opinii właściwych Komisji Izby poselskiej oraz Senatu Republiki;
Uwzględniając uchwałę Rady Ministrów, przyjętą na posiedzeniu w dniu 14 lipca 2016;
Na wniosek Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Pracy i Polityki Społecznej i Ministra Sprawiedliwości, i
wspólnie z Ministrami odpowiednio Spraw Zagranicznych i Współpracy Międzynarodowej, Gospodarki i
Finansów, Infrastruktury i Transportu oraz Rozwoju Gospodarczego;
wydaje
poniższe rozporządzenie z mocą ustawy:
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Art. 1 Zakres stosowania
1. Niniejszej rozporządzenie stosuje się do przedsiębiorstw mających siedzibę w innym państwie
członkowskim i które w ramach świadczenia usług , delegują do Włoch jednego lub więcej pracowników , o
których mowa w art. 2, ust. 1, litera d), na rzecz innego przedsiębiorstwa, również w ramach tej samej grupy,
lub innej jednostki produkcyjnej lub innego odbiorcy usług, pod warunkiem, iż w okresie delegowania istnieje
stosunek pracy między przedsiębiorstwem delegującym a pracownikiem delegowanym.
2. Niniejszej rozporządzenie stosuje się do agencji pośrednictwa pracy tymczasowej mających siedzibę w
innym państwie członkowskim i delegujących pracowników do przedsiębiorstwa użytkownika, który ma swoją
siedzibę lub jednostkę produkcyjna we Włoszech.
3. Zezwolenie przewidziane w art. 4 rozporządzenia z mocą ustawy nr 276 z 2003 roku, nie jest wymagane
od agencji pośrednictwa pracy tymczasowej, o których mowa w ust. 2 , które wykażą , że działają na mocy
równoważnej decyzji administracyjnej, jeśli wymagana, wydanej przez organ właściwy innego państwa
członkowskiego.
4. W zakresie transportu drogowego, niniejsze rozporządzenia stosuje się również przy założeniu przewozu
kabotażowego, o którym mowa w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października
2009 oraz w rozdziale V rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009.
5. Rozporządzenia, o których mowa w artykułach 3, 4, 5, 10 i 11 niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy
stosuje się także do przedsiębiorstw z siedzibą w państwie trzecim, które delegują pracowników do Włoch
zgodnie z ustępem 1.
6. Niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do załóg statków morskiej floty handlowej.
Art. 2 Definicje
1.
Na użytek niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy stosuje się następujące definicje:
a)
„organ wnioskujący” oznacza właściwy organ, który zwraca się
z wnioskiem o pomoc,
udzielenie informacji, powiadomienie lub egzekucję kary lub grzywny, o których mowa w niniejszym
rozporządzeniu z mocą ustawy;
b)
“organ współpracujący” oznacza organ, do którego skierowany jest wniosek o pomoc, udzielenie
informacji, powiadomienie lub egzekucję kary lub grzywny, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu z
mocą ustawy;
c)
„właściwy organ” Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej i Państwowa Inspekcja Pracy, a także,
jedynie do celów przepisów dotyczących procedury egzekwowania kar administracyjnych, o których mowa w
art. 21, organ sądowy;
d)
«pracownik delegowany» pracownik zwyczajowo zatrudniony w innym państwie członkowskim, który
przez ograniczony, z górny określony i z góry możliwy do określenia w odniesieniu do wydarzenia przyszłego
okres, wykonuje swoją pracę we Włoszech;
e) «warunki pracy i zatrudnienia» warunki regulowane przepisami i układami zbiorowymi, o których mowa w
art.51 rozporządzenia z mocą ustawy nr 81 z 2015 roku, dotyczące następujących kwestii:
1)
maksymalne okresy pracy i minimalne okresy wypoczynku;
2)
minimalny wymiar płatnych urlopów rocznych;
3)
minimalne wynagrodzenie za pracę, wraz ze stawką za nadgodziny;
4)
warunki wynajmu pracowników;
5)
zdrowie, bezpieczeństwo i higiena w miejscu pracy;
6)
środki ochronne stosowane w odniesieniu do warunków zatrudnienia kobiet ciężarnych lub kobiet tuż
po urodzeniu dziecka, dzieci i młodzieży;
7)
równość traktowania kobiet i mężczyzn, a także inne przepisy w zakresie niedyskryminacji.
Art. 3
Rzeczywiste delegowanie
1.
Aby ustalić, czy chodzi o rzeczywiste delegowanie, organy kontrolne wykonują łączną ocenę wszystkich
elementów dla danego przypadku.
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Aby ustalić, czy przedsiębiorstwo delegujące rzeczywiście prowadzi znaczącą działalność inną niż
czysta działalność zarządcza lub administracyjna pracownikami ocenia się następujące elementy:
a)
miejsce, w którym przedsiębiorstwo ma statutową siedzibę i administrację, swoje biura lub jednostki
produkcyjne;
b)
miejsce, w którym przedsiębiorstwo jest zarejestrowane w Izbie handlowej, przemysłowej,
rzemieślniczej lub rolnicza lub, jeśli wymagane w zależności od wykonywanej działalności, do organizacjach
branżowych;
c)
miejsce, w którym prowadzi się nabór pracowników i z którego są oni delegowani;
d)
prawo właściwe dla umów zawieranych przez przedsiębiorstwo delegujące ze swoimi klientami i
pracownikami;
e)
miejsce, w którym przedsiębiorstwo prowadzi główną działalność gospodarczą, oraz w którym
zatrudnia personel administracyjny;
f)
liczba wykonanych umów lub wielkość obrotu uzyskanego przez przedsiębiorstwo w państwie
członkowskim prowadzenia działalności, z uwzględnieniem szczególnej sytuacji m.in. małych i średnich firm
oraz nowo powstałych przedsiębiorstw;
g)
wszelkie inne elementy potrzebne do kompleksowej oceny.
3.
Aby ocenić, czy pracownik jest delegowany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem z mocą ustawy,
ocenia się wszystkie elementy wymienione w ust. 2 oraz, również, następujące elementy:
a)
treść, charakter i sposób wykonywania pracy oraz wynagrodzenie pracownika;
b)
okoliczność, że pracownik zwyczajowo wykonuje, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 593/2008
(Rzym I), swoją pracę w państwie członkowskim, z którego został delegowany;
c)
tymczasowość pracy wykonywanej we Włoszech;
d)
data rozpoczęcia delegowania;
e)
okoliczność, że pracownik powrócił lub przewiduje powrócić do świadczenia swojej pracy w państwie
członkowskim, z którego został delegowany;
f)
okoliczność, że pracodawca delegujący pracownika pokrywa mu koszty przejazdu, zakwaterowania z
wyżywieniem lub samo zakwaterowanie lub zapewnia zwrot odnośnych kosztów;
g)
fakt, że na danym stanowisku pracował w poprzednich okresach ten sam lub inny pracownik
delegowany;
h)
istnienie świadectwa zgodności z przepisami stosowanymi
w zakresie bezpieczeństwa
społecznego;
i)
wszelkie inne elementy potrzebne do kompleksowej oceny.
4.
W sytuacji, w której nie chodzi o rzeczywiste delegowanie na rzecz przedsiębiorstwa mającego siedzibę
we Włoszech, pracownik jest traktowany pod każdym względem jako podległy podmiotowi, który korzysta z
pracy świadczonej przez niego.
5.
W sytuacji, w której nie chodzi o rzeczywiste delegowanie, delegujący i podmiot, który korzystał z pracy
pracowników delegowanych podlegają administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 50 euro za każdego
zatrudnionego pracownika i za każdy dzień zatrudnienia. W każdym razie, kwota kary nie może być niższa niż
5.000 euro, ani wyższa niż 50.000 euro. W sytuacji, kiedy nierzeczywiste delegowanie dotyczy niepełnoletnich,
delegujący i podmiot, który korzystał z pracy pracowników delegowanych podlegają karze więzienia
osiemnastu miesięcy oraz grzywny w wysokości 50 euro za każdego zatrudnionego pracownika i za każdy
dzień zatrudnienia powiększonej maksymalnie sześciokrotnie.
Art. 4
Warunki pracy i zatrudnienia
1.
W zakresie stosunku pracy pomiędzy przedsiębiorstwami, o których mowa w art. 1, ust. 1 i 4, a
pracownikami delegowanymi mają zastosowanie, w okresie oddelegowania, te same warunki pracy i
zatrudnienia przewidziane dla pracowników świadczących analogiczną pracę najemną w miejscu, gdzie
następuje oddelegowanie.
2.
Przepisy prawne oraz przepisy dotyczące układów zbiorowych w zakresie minimalnego wymiaru
płatnych urlopów rocznych oraz minimalnego wynagrodzenia za pracę wraz ze stawką za nadgodziny, nie mają
zastosowania w przypadku pracowników wykonujących wstępne prace montażowe lub instalacyjne towarów,
2.
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
przewidziane w umowie o dostawę towarów, niezbędne do korzystania z dostarczonych towarów i wykonane
przez wykwalifikowany lub specjalistyczny personel firmy dostarczającej towar, kiedy czas trwania prac, dla
których zarządzono oddelegowanie, nie przekracza ośmiu dni, za wyjątkiem prac związanych z robotami
budowlanymi określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy.
3.
W zakresie stosunku tymczasowej mają zastosowanie przepisy, o których mowa w art. 35, ust. 1,
rozporządzenia z mocą ustawy nr 81 z 2015 roku.
4.
W przypadku oddelegowania, o którym mowa w art. 1, ust. 1, ma zastosowanie odpowiedzialność
solidarna, o której mowa w art. 1676 kodeksu cywilnego oraz art. 29, ust. 2, rozporządzenia z mocą ustawy nr
276 z 2003 roku oraz w przypadku pracy tymczasowej, art. 35, ust. 2, rozporządzenia z mocą ustawy nr 81 z
2015 roku.
5.
W przypadku oddelegowania w zakresie umowy przewozu ma zastosowanie art. 83-bis, ustępy od 4-bis
do 4-sexies, ustawy nr 112 z dnia 25 czerwca 2008, zastąpionej ze zmianami przez ustawę nr 133 z dnia 6
sierpnia 2008.
Art. 5 Ochrona praw
1.
Z zastrzeżeniem punktów przewidzianych w art. 3, ust. 4, pracownicy delegowani, którzy świadczą
pracę lub świadczyli pracę we Włoszech mogą dochodzić swoich praw, o których mowa w art. 4 w drodze
administracyjnej i sądowej.
Art. 6 Centrum monitorowania
1.
W Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej jest utworzone Centrum Monitorowania, którego zadaniem
jest monitorowanie delegowania pracowników mające na celu zapewnienie lepszego rozpowszechnienia
informacji na temat warunków pracy i zatrudnienia wśród przedsiębiorstw i pracowników. Ministerstwo Pracy
i Polityki Społecznej oraz Krajowa Agencja polityki aktywnej na rynku pracy zapewniają Centrum
Monitorowania, w oparciu o formalną umowę, dostęp do odnośnych danych, między innymi dotyczących liczby,
czasu trwania i miejsca delegowania we Włoszech, zaszeregowania pracowników delegowanych oraz rodzaju
usług, dla których następuje oddelegowanie. Centrum Monitorowania przedstawia propozycje w zakresie
informacji dotyczących warunków pracy i zatrudnienia do opublikowania na stronie internetowej Ministerstwa
Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z art. 7 i podejmuje wszelkie inne inicjatywy dla lepszego
rozpowszechnienia informacji na temat warunków pracy i zatrudnienia wśród przedsiębiorstw i pracowników.
2.
Centrum Monitorowania składa się z trzech przedstawicieli wyznaczonych przez organizacje
związkowe pracowników stosunkowo najbardziej reprezentatywne na poziomie krajowym, trzech
przedstawicieli wyznaczonych przez organizacje zrzeszające pracodawców stosunkowo najbardziej
reprezentatywne na poziomie krajowym, dwóch przedstawicieli Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, z
których jeden pełni funkcję przewodniczącego, jednego przedstawiciela Krajowej Agencji polityki aktywnej na
rynku pracy, jednego przedstawiciela włoskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (INPS), jednego
przedstawiciela Instytutu, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia z mocą ustawy nr 150 z dnia 14 września
2015, oraz jednego przedstawiciela wyznaczonego przez Prezydium Rady Ministrów. Członkom Centrum
Monitorowania nie przysługuje żadne wynagrodzenie, ekwiwalent pieniężny, dieta, zwrot kosztów lub inne
wynagrodzenie pod dowolną nazwą.
Rozdział II Dostęp do informacji i współpraca administracyjna
Art. 7
Dostęp do informacji
1.
Wszystkie informacje dotyczące warunków pracy i zatrudnienia, których należy przestrzegać w
przypadku delegowania pracowników są opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa Pracy i Polityki
Społecznej, które zajmuje się także aktualizacją tych danych. Dotyczą one w szczególności:
a)
warunków pracy i zatrudnienia, które muszą być stosowane do pracowników delegowanych na
terytorium Włoch;
b)
układów zbiorowych, które mają zastosowanie do pracowników delegowanych na terytorium Włoch, ze
szczególnym odniesieniem do minimalnych stawek płacy oraz ich części składowych, metody stosowanej do
wyliczania należnego wynagrodzenia i kryteriów klasyfikacji w ramach różnych kategorii płacowych.
c)
procedur składania skarg, oraz przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w miejscu pracy
mające zastosowanie do pracowników delegowanych;
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
podmiotów, do których pracownicy i przedsiębiorstwa mogą zwrócić się w celu uzyskania informacji
dotyczących praw i obowiązków wynikających z przepisów krajowych.
2.
Wszystkie informacje, o których mowa w ust. 1 są publikowane w języku włoskim i angielskim, w
przejrzysty, jasny i szczegółowy sposób, w formie dostępnej dla osób niepełnosprawnych i są dostępne
nieodpłatnie.
Art. 8
Współpraca administracyjna
1.
Dla osiągnięcia skutecznej współpracy administracyjnej, Państwowa Inspekcja Pracy odpowiada
bezzwłocznie na uzasadnione wnioski o udzielenie informacji przesłane przez właściwe organy wnioskujące
oraz przeprowadza kontrole i inspekcje, w tym dochodzenia dotyczące nieprzestrzegania bądź nadużycia
przepisów mających zastosowanie do delegowania pracowników.
2.
Wnioski o udzielenie informacji dotyczą także informacji na temat potencjalnej egzekucji kary lub
grzywny administracyjnej lub powiadomienia o decyzji nakładającej taką karę lub grzywnę i mogą obejmować
również przesyłanie i doręczanie dokumentów oraz informacje dotyczące legalności rejestracji siedziby
usługodawcy i zgodności jego działalności z prawem.
3.
W celu umożliwienia właściwemu organowi dostarczenia odpowiedzi na wnioski, o których mowa w
ust. 1 i 2, i odbiorcy usług mający siedzibę we Włoszech przekazują Państwowej Inspekcji Pracy potrzebne
informacje.
4.
Wymiana informacji następuje poprzez system wymiany informacji na rynku wewnętrznym, w dalszej
części zwany IMI, lub drogą telematyczną, z zachowaniem następujących terminów:
a)
nie później niż dwa dni robocze od otrzymania wniosku w przypadkach pilnych wymagających
przejrzenia rejestrów. Pilny charakter jest wyraźnie podany we wniosku wraz ze wskazanie innych danych
pozwalających na jego wykazanie;
b)
w terminie dwudziestu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku we wszystkich pozostałych
przypadkach.
5.
Państwowa Inspekcja Pracy może stosować obowiązujące dwustronne porozumienia w zakresie
współpracy administracyjnej w celu ustalenia i monitorowania warunków zatrudnienia pracowników
delegowanych, z zastrzeżeniem wykorzystania, w miarę możliwości, do wymiany informacji systemu IMI.
6.
W przypadku, gdy występują obiektywne trudności z odpowiedzią na wniosek o udzielenie informacji
lub przeprowadzeniem kontroli i inspekcji w terminie wyraźnie przewidzianym we wniosku, Państwowa
Inspekcja Pracy zawiadamia o tym bezzwłocznie organ wnioskujący w celu znalezienia rozwiązania problemu.
7.
W razie, gdy właściwy organ stwierdzi przypadki naruszenia przepisów, podejmuje bezzwłocznie
działania w celu przekazania, za pomocą systemu IMI, wszystkich stosownych informacji zainteresowanemu
Państwu członkowskiemu.
8.
Wniosek o udzielenie informacji nie stanowi przeszkody do podjęcia środków zapobiegawczych
ewentualnym naruszeniom przepisów niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy.
9.
Działania w ramach wzajemnej współpracy i pomocy administracyjnej prowadzone są bezpłatnie.
Informacje są wykorzystywane wyłącznie w odniesieniu do wniosków, których one dotyczą.
Art. 9
Dodatkowe środki
1.
W ramach inicjatyw przyjętych przez Komisje europejską, Państwo włoskie podejmuje dodatkowe
środki na rzecz rozwoju, ułatwiania i promowania wymiany urzędników odpowiedzialnych za wdrożenie
współpracy administracyjnej i wzajemnej pomocy, a także za monitorowanie przestrzegania obowiązujących
przepisów oraz ich egzekwowania z pozostałymi Państwami członkowskimi.
d)
Rozdział III Wymogi i sankcje
Art. 10 Wymogi administracyjne
1.
Pracodawca delegujący pracowników na terytorium Włoch ma obowiązek złożenia oświadczenia o
delegowaniu do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej najpóźniej do godziny dwudziestej czwartej dnia
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
poprzedzającego rozpoczęcie świadczenia usług i zawiadamiania w ciągu pięciu dni o każdej zmianie informacji
zawartej w oświadczeniu. Oświadczenie o delegowaniu powinno zawierać następujące informacje:
a)
dane identyfikacyjne pracodawcy delegującego pracowników;
b)
przewidywaną liczbę pracowników delegowanych na terytorium Włoch
wraz z danymi osobowymi obejmującymi pracowników delegowanych;
c)
przewidywaną datę rozpoczęcia i zakończenia delegowania pracowników
na terytorium Włoch;
d)
adresy miejsca świadczenia pracy przez pracowników delegowanych;
e)
dane identyfikacyjne pracodawcy-użytkownika;
f)
charakter usług;
g)
dane osoby, o której mowa w ust. 3 litera b), obejmujące jej imię i nazwisko, adres, pod którym
przebywa;
h)
dane osoby, o której mowa w ust. 4;
i)
numer decyzji z pozwoleniem na wykonywanie działalności w zakresie pośrednictwa pracy
tymczasowej, w przypadku pośrednictwa transgranicznego, dla którego pozwolenie jest wymagane przez
przepisy w państwie prowadzenia działalności.
2.
W ustawie, która będzie wydana przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w ciągu trzydziestu dni
od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy określony zostanie tryb zawiadomienia.
3.
W okresie delegowania i w okresie 2 lat po zakończeniu wykonywania pracy przez pracownika
delegowanego, pracodawca delegujący ma obowiązek:
a)
przechowywania, sporządzając kopię w języku włoskim, umowy o pracę lub innego dokumentu
zawierającego informacje, o których mowa w artykułach 1 i 2 rozporządzenia z mocą ustawy nr 152 z dnia 26
maja 1997, imiennych kart wynagrodzeń, dokumentacji dotyczącej czasu pracy pracownika delegowanego
zakresie rozpoczęcia i zakończenia pracy oraz liczby godzin przepracowanych w danym dniu, dokumentów
określających wysokość wynagrodzenia pracownika delegowanego lub dokumentów równoważnych,
zawiadomienie o nawiązaniu stosunku pracy oraz certyfikatu dotyczącego obowiązującego prawodawstwa w
zakresie ochrony socjalnej;
b)
wyznaczenia swojego przedstawiciela z adresem do doręczeń we Włoszech, któremu zostanie
powierzone wysyłanie i otrzymywanie aktów i dokumentów. W razie jego braku, siedziba przedsiębiorstwa
delegującego jest uważana za miejsce, w którym ma siedzibę prawną lub w którym zamieszkuje usługobiorca.
4.
Pracodawca, który deleguje pracowników zgodnie z niniejszym rozporządzeniem z mocą ustawy ma
obowiązek wyznaczyć, na cały okres oddelegowania, swojego przedstawiciela upoważnionego do kontaktów z
zainteresowanymi partnerami społecznymi oraz do prowadzenia rokowań zbiorowych drugiego poziomu.
Osoba taka musi być do dyspozycji w razie uzasadnionego wniosku partnerów społecznych.
Art. 11 Kontrole
1.
Państwowa Inspekcja Pracy planuje i przeprowadza kontrole mające na celu sprawdzenie
przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy, w sposób zgodny z zasadą
niedyskryminacji i proporcjonalności oraz zgodnie z przepisami obowiązującymi w zakresie współpracy
administracyjnej z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej.
Art. 12 Kary
1.
Naruszenie obowiązków dotyczących zawiadomienia, o których mowa w artykule 10, ust.1, podlega
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 150 do 500 euro, za każdego danego pracownika.
2.
Naruszenie obowiązków, o których mowa w artykule 10, ust. 3, litera a), podlega administracyjnej karze
pieniężnej w wysokości od 500 do 3.000 euro za każdego danego pracownika.
3.
Naruszenie obowiązków, o których mowa w artykule 10, ust. 3, litera b), i ust. 4, podlega
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 2.000 do 6.000 euro.
4.
W każdym razie, kary pieniężne, o których mowa w ustępach 1 i 2 nie mogą przekroczyć 150.000 euro.
Rozdział IV Egzekwowanie administracyjnych kar pieniężnych
Sekcja I
Postanowienia ogólne
Art. 13 Zakres stosowania
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Zasady wzajemnej pomocy i wzajemnego uznawania, jak również środki i procedury przewidziane w
niniejszym rozdziale stosuje się do transgranicznego egzekwowania administracyjnych kar pieniężnych
nałożonych na przedsiębiorstwa delegujące jednego lub więcej pracowników, zgodnie z art. 1.
2.
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do administracyjnych kar pieniężnych, w tym odsetek, opłat i
dopłat, nałożonych lub potwierdzonych przez organy administracyjne lub sądowe wynikających z
nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia z mocą ustawy.
3.
W zakresie określonym w ust. 1, mają zastosowanie przepisy niniejszego rozdziału i nie stosuje się
zasad, o których mowa w ustawie nr 149 z dnia 21 marca 1983, o powiadomieniu i uzyskiwaniu zagranicą
dostępu do dokumentów, informacji i dowodów w sprawach administracyjnych.
1.
Sekcja II Wniosek o powiadomienie lub egzekucję do innych państw członkowskich
Art. 14 Właściwość organów
1.
Państwowa Inspekcja Pracy jest właściwym organem do przekazania wniosku o powiadomienie o
decyzjach administracyjnych lub sądowych lub wniosku o egzekucję administracyjnej kary pieniężnej.
2.
Wniosek jest przesyłany do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym osoba zamieszkuje
lub posiada adres do doręczeń, lub w przypadku osoby prawnej, ma swoją siedzibę. W przypadku wniosku o
egzekucję, jeżeli osoba fizyczna lub prawna nie dysponuje dobrami w państwie członkowskim, o którym mowa
w pierwszym punkcie, wniosek jest przekazywany do właściwego organu państwa, w którym osoba dysponuje
dobrami lub posiada dochód.
Art. 15
Kryteria przekazania
1.
Wniosek o powiadomienie o decyzji nakładającej administracyjną karę pieniężną i wszelkie inne
stosowne dokumenty oraz wniosek o egzekucję są sporządzone w następujących przypadkach:
a)
jeśli nie jest możliwe powiadomienie lub wyegzekwowanie, stosując przepisy i procedury przewidziane
w przepisach prawa krajowego;
b)
jeśli postępowanie administracyjne lub sądowe nie jest przedmiotem zaskarżenia.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1 jest przekazywany zgodnie z artykułem 16 i powinien zawierać
następujące elementy:
a)
dane osobowe, adres zamieszkania lub siedziby lub adres do doręczeń usługobiorcy, jeśli jest inny niż
adres siedziby oraz wszelkie inne informacje potrzebne do jego identyfikacji;
b)
zwięzłe przedstawienie stanu faktycznego i okoliczności naruszenia prawa i stosowane prawo;
c)
wskazanie przepisów umożliwiających egzekucję zgodnie z przepisami prawa krajowego oraz wszelkie
inne informacje lub dokumenty, także o charakterze sądowym, dotyczące administracyjnej kary pieniężnej lub
ewentualnych zaskarżeń;
d)
dane identyfikacyjne organu właściwego administracyjnego lub sądowego w zakresie środków
odwoławczych od administracyjnej kary pieniężnej oraz, jeśli inny, organu właściwego dla dostarczenia
dodatkowych informacji dotyczących kary lub możliwości zaskarżenia.
3.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1 wskazuje również:
a)
W przypadku wniosku o powiadomienie o decyzji lub innym stosownym dokumencie, cel
powiadomienia i termin, w którym należy go złożyć;
b)
W przypadku wniosku o egzekucję, data uprawomocnienia się , kiedy wyrok lub decyzji, również
decyzji nie podlegającej już zaskarżeniu, opis charakteru i kwoty administracyjnej kary pieniężnej, ze
wskazaniem stanu procedury wymierzania sankcji, a także trybu powiadomienia sprawcy i odpowiedzialnego
solidarnie.
Art. 16 Przekazanie do innych państw
1.
Państwowa Inspekcja Pracy przekazuje organowi właściwemu innego państwa członkowskiego decyzję
administracyjną lub sądową, wraz z odnośną dokumentacją, w trybie przewidzianym w art. 7, punkt 2,
rozporządzenia (EU) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012, za pośrednictwem IMI.
2.
Kiedy w zakresie egzekucji wobec sprawcy i odpowiedzialnego występuje właściwość organów różnych
państw, decyzja nakładająca karę jest przekazywana do organu tylko jednego z tych państw, za każdym razem.
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Jeżeli decyzja została zaskarżona przez przedsiębiorstwo, którego ta sprawa dotyczy, Państwowa
Inspekcja Pracy informuje o tym bezzwłocznie organ drugiego państwa członkowskiego.
Art. 17 Skutki uznania
1.
Państwowa Inspekcja Pracy nie jest zobowiązana do podjęcia działań niezbędnych do egzekucji, jeśli
organ współpracujący zawiadamia, iż podjął działania dotyczące wniosku o egzekucję administracyjnych kar
pieniężnych.
2.
Państwowa Inspekcja Pracy przystępuje do egzekucji, kiedy:
a)
organ współpracujący zawiadamia o braku egzekucji, całkowitej lub częściowej;
b)
organ współpracujący odmawia uznania z jednego z powodów, o których mowa w artykule 20.
3.
Jeśli sprawca udowodni, że dokonał płatności, całkowitej lub częściowej, Państwowa Inspekcja Pracy
zawiadamia o tym organ współpracujący, również dla odliczenia od kwoty łącznej będącej przedmiotem
egzekucji.
Rozdział III Wniosek o egzekucję lub powiadomienie z innych krajów członkowskich
Art. 18
Wniosek o powiadomienie o postanowieniu lub decyzji
1.
Państwowa Inspekcja Pracy, która otrzymuje za pośrednictwem IMI z innego państwa członkowskiego
wniosek o powiadomienie o decyzji administracyjnej lub sądowej nakładającej lub potwierdzającej
administracyjną karę pieniężną, a także o inne stosowne dokumenty, po stwierdzeniu wystąpienia
ewentualnych podstaw odmowy, o których mowa w art. 20, ust. 1, przystępuje do realizacji bez dalszych
formalności w terminie trzydziestu dni.
2.
Państwowa Inspekcja Pracy informuje organ wnioskujący za pośrednictwem IMI o ewentualnych
podstawach odmowy.
3.
Powiadomienie o decyzji, wykonane zgodnie z krajowymi przepisami organu współpracującego,
skutkuje zgodnie z prawodawstwem państwa wnioskującego.
Art. 19
Wniosek o egzekucję kary
1.
Organem właściwym do podejmowania decyzji w zakresie wniosku o egzekucję administracyjnej kary
pieniężnej jest Sąd apelacyjny właściwy dla miejsca zamieszkania osoby, na którą nałożono karę i która posiada
majątek lub dochód, czyli gdzie zwykle zamieszkuje, lub w przypadku osoby prawnej, dla miejsca siedziby w
chwili przekazania decyzji do wykonania z państwa członkowskiego.
2.
Jeśli Sąd apelacyjny stwierdzi swoją niewłaściwość, wydaje decyzję o przeniesieniu akt do właściwego
Sądu apelacyjnego, powiadamiając o tym niezwłocznie, za pośrednictwem Państwowej Inspekcji Pracy, organ
wnioskujący.
3.
Egzekucja administracyjnej kary pieniężnej, przeprowadzona zgodnie z krajowymi przepisami organu
współpracującego skutkuje zgodnie z prawodawstwem państwa wnioskującego.
3.
Art. 20 Podstawy odmowy
1.
Sąd apelacyjny nie ma obowiązku wykonania wniosku o powiadomienie lub egzekucję, jeżeli wniosek
nie zawiera informacji, o których mowa w artykule 15, ust. 1 i 2, jest niekompletny lub nie odpowiada
ewidentnie odnośnej decyzji.
2.
Sąd apelacyjny może odmówić wykonania wniosku o egzekucję w następujących przypadkach:
a)
koszty lub zasoby wymagane do egzekucji administracyjnej kary pieniężnej, po kontroli
przeprowadzonej przez organ współpracujący, okażą się nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do kwoty,
której ma dotyczyć egzekucja;
b)
kwota kary pieniężnej wynosi mniej niż 350 EUR lub równowartość tej kwoty;
c)
w przypadku nieprzestrzegania zapisanych w konstytucji współpracującego państwa członkowskiego
podstawowych praw i wolności przysługujących pozwanym oraz mających do nich zastosowanie zasad
prawnych.
Art. 21
Postępowanie i decyzja o uznaniu
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Kiedy do celów wykonania we Włoszech, prokuratura generalna przy Sądzie apelacyjnym otrzyma od
innego państwa członkowskiego, za pośrednictwem Państwowej Inspekcji Pracy, wniosek o egzekucję
uzupełniony decyzją nakładającą administracyjną karę pieniężną, zawierającą informacje, o których mowa w
art. 15, prokuratur generalny przy właściwym Sądzie apelacyjnym, zgodnie z art. 19, składa wniosek o uznanie
do Sądu apelacyjnego, który wysyła, w terminie trzydziestu dniu, powiadomienie o wniosku do pracodawcy.
2.
Postępowanie przed Sądem apelacyjnym odbywa się przy drzwiach zamkniętych, w formach
przewidzianych w art. 127 kodeksu postępowania karnego, jeśli kompatybilne. Przewodniczący składu
orzekającego wyznacza termin rozprawy, który przekazany jest pracodawcy i innym zainteresowanym
stronom, przynajmniej na dziesięć dni przez ustalonym terminem rozprawy, podczas której wysłuchany jest
także prokurator. Sąd apelacyjny orzeka w ciągu dwudziestu dni od daty otrzymania wniosku przesłanego
zgodnie z ust. 1. Jeśli, z uwagi na wyjątkowe okoliczności, stwierdzone przez Przewodniczącego Sądu
apelacyjnego, dotrzymanie tego terminu okaże się niemożliwe, w ciągu kolejnych piętnastu dni zawiadamia się
organ wnioskujący w celu uzyskania przedłużenia wykonania o kolejne trzydzieści dni.
3.
Kiedy zostanie ogłoszona decyzja o uznaniu, Sąd apelacyjny przesyła ją do prokuratora generalnego w
celu wykonania.
4.
Prokurator generalny, osoba, na którą nałożono karę i jej obrońca mogą złożyć skargę kasacyjną od
decyzji wydanej przez Sąd apelacyjny z powodu naruszenia prawa, w ciągu dziesięciu dni od daty otrzymania
zawiadomienia lub powiadomienia. Po złożeniu skargi, której przedmiotem nie mogą być powody leżące u
podstaw samej decyzji o administracyjnej karze pieniężnej, zostaje natychmiast poinformowany organ
wnioskujący.
5.
Skarga nie zawiesza wykonania decyzji.
6.
Sąd kasacyjny rozpatruje w ciągu trzydziestu dni od otrzymania akt, z zachowaniem trybu, o którym
mowa w art. 127 kodeksu postępowania karnego. Kopia decyzji jest przesyłana do organu wnioskującego.
7.
W przypadku złożenia skargi kasacyjnej, termin na uznanie jest przedłużony o trzydzieści dni.
8.
Prawomocna decyzja zostaje natychmiast przekazana organowi wnioskującemu.
9.
Organ sądowy współpracujący przekazuje organowi wnioskującemu, w formie przewidzianej w art.7,
punkt 2, rozporządzenia (EU) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012, za pośrednictwem IMI ewentualne
powody odmowy.
10.
Jeśli odmówiono uznania, ponieważ wniosek o egzekucję administracyjnej kary pieniężnej powinien
być wykonany w innym państwie, organ sądowy współpracujący postępuje w sposób wskazany w ust. 9.
Art. 22
Zawieszenie postępowania
1. Jeżeli w trakcie postępowania w sprawie egzekucji lub powiadomienia kara administracyjna zostaje
zakwestionowana, postępowanie w sprawie transgranicznej egzekucji nałożonej kary zostaje zawieszone w
oczekiwaniu na decyzję organu właściwego dla sprawy we wnioskującym państwie członkowskim.
Art. 23 Skutki uznania
1.
Kiedy Sąd apelacyjny uznaje decyzję nakładającą administracyjną karę pieniężną, wykonanie podlega
przepisom prawa włoskiego.
2.
Decyzję wykonuje prokurator generalny przy Sadzie apelacyjnym, który wydał decyzję o uznaniu.
3.
Jeżeli sprawca wykroczenia przedstawi dowód częściowej zapłaty, pobrana kwota jest odliczona od
łącznej sumy będącej przedmiotem egzekucji we Włoszech. W przypadku, gdy sprawca wykroczenia
przedstawi dowód uiszczenia łącznej sumy kary pieniężnej, organ sądowy zawiesza egzekucję, informując o
tym organ wnioskujący.
4.
Sumy odzyskane wskutek egzekucji decyzji dotyczącej kar pieniężnych przypadają państwu włoskiemu
i są pobierane w euro zgodnie z przewidzianymi procedurami. Kary pieniężne wyrażone w innej walucie, są
przeliczane na euro, według kursu obowiązującego na dzień, w którym zostały nałożone.
Art. 24 Kwoty wyegzekwowane
1.
Kwoty wyegzekwowane w związku z administracyjnymi karami pieniężnymi, o których mowa w
niniejszym rozdziale, wpływają do Ministerstwa Sprawiedliwości.
2.
Organ współpracujący egzekwuje należne kwoty w swojej walucie, zgodnie z przepisami ustawowymi i
wykonawczymi.
1.
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
Rozdział V
Postanowienia końcowe
Art. 25
Klauzula niezmienności finansowej
1. W związku z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia nie mogą wiązać się nowe lub zwiększone koszty
ponoszone przez sektor finansów publicznych. Czynności przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są
wykonywane przez zainteresowane organy w ramach przewidzianych już w obowiązujących przepisach
zasobów ludzkich, finansowych i instrumentalnych.
Art. 26 Uchylenia
1. Zostaje uchylone rozporządzenie z mocą ustawy nr 72 z dnia 25 lutego 2000.
Art. 27 Wejście w życie
1. Niniejsze rozporządzenie z mocą ustawy wchodzi w życie następnego dnia po dacie jej opublikowania w
Dzienniku Ustaw Republiki Włoskiej.
Niniejsze rozporządzenie z mocą ustawy, zaopatrzone w pieczęć państwową, zostanie włączona do Oficjalnego
Zbioru Aktów Normatywnych Republiki Włoskiej. Zobowiązuje się wszystkich, kogo to dotyczy, do
przestrzegania i jej i do nadzorowania jej przestrzegania.
Wydano w Rzymie, dnia 17 lipca 2016
MATTARELLA
Renzi, Przewodniczący Rady Ministrów
Poletti, Minister Pracy i Polityki Społecznej
Orlando, Minister Sprawiedliwości
Gentiloni Silveri, Minister Spraw Zagranicznych i Współpracy Międzynarodowej
Padoan, Minister Gospodarki i Finansów
Delrio, Minister Infrastruktury i Transportu
Calenda, Minister Rozwoju Ekonomicznego
Otrzymanie do wglądu, strażnik pieczęci: Orlando
Załącznik A
(o którym mowa w art. 4 ust.2) Wymienione w art. 4 ust. 2 rodzaje działalności obejmują wszystkie prace
związane z budową, naprawą, utrzymaniem, przeróbką lub rozbiórką budowli, a przede wszystkim następujące
prace:
1)
wykopy
2)
roboty ziemne
3)
prace budowlane
4)
montowanie i demontowanie elementów prefabrykowanych
5)
wyposażanie lub instalowanie
6)
przebudowa
7)
renowacja
8)
naprawy
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930
9)
demontowanie
10)
rozbiórka
11)
konserwacja
12)
utrzymywanie (prace malarskie i porządkowe)
13)
ulepszanie.
KANCELARIA TRANSPORTOWA KOBEN SP. Z O.O.
T: +48 (33)472 08 91, F: +48 (33)300 30 98 | E: [email protected] | www.koben.pl
43-316 Bielsko-Biała, Aleja Armii Krajowej 220 | NIP 5472146593 | REGON 243274930