Pompeje I Wojny Światowej - Historia-news

Pompeje I Wojny Światowej
Wpisany przez historia-news
Sunday, 12 February 2012 00:47
Dwudziestu jeden niemieckich żołnierzy wykopano z doskonale zachowanego schronu z
czasów I Wojny Światowej 94 lata po tym, jak zginęli.
Mężczyźni byli częścią większej grupy 34 żołnierzy, którzy zostali pochowani żywcem, gdy
aliancki pocisk eksplodował w 1918 roku nad tunelem, który zamienił się w jaskinię. Trzynaście
ciał odzyskano z podziemnego schronu, ale pozostali
musieli pozostać pod górą błota
, gdyż próba wyciągnięcia ich była zbyt niebezpieczna.
Prawie sto lat później francuscy archeolodzy natknęli się na zbiorową mogiłę na dawnym
froncie zachodnim podczas prac wykopaliskowych przy projekcie budowy drogi. Większość
żołnierzy znaleziono na tych samych miejscach, które zajmowali w momencie zawalenia się
tunelu, co nasunęło skojarzenia z Pompejami. Kilku żołnierzy znaleziono siedzących na ławce,
jeden leżał na swoim łóżku, a inny w pozycji embrionalnej zrzucony ze schodów.
Archeolodzy natrafili także na rzeczy osobiste należące do żołnierzy, takie jak buty, kaski, broń,
butelki wina, okulary, portfele czy kieszonkowe książki, a nawet szkielet kozy, która była
źródłem świeżego mleka dla żołnierzy.
1/2
Pompeje I Wojny Światowej
Wpisany przez historia-news
Sunday, 12 February 2012 00:47
Długi na 100 metrów tunel znajdował się 5,5 metra pod ziemią w pobliży miasteczka Carspach
w Alzacji we Francji.
Wszystko zawaliło się w kilka sekund, niemal w tym samym czasie. Tutaj, podobnie jak w
Pompejach, znaleziono ciała, tak, jak leżały w momencie śmierci. Zapadnięty schron wypełnił
się ziemią. Brak było dostępu powietrza, światła i wody, więc wszystko doskonale się
zachowało. Skóra ludzka wciąż jeszcze była elastyczna.
- powiedział Michaël Landolt, archeolog nadzorujący wykopaliska.
Martwi żołnierze byli częścią 6. Kompanii, 94. Pułku Piechoty. Ich nazwiska są znane. Zostały
spisane na tablicy pamiątkowej w pobliskim cmentarzu w Illfurth.
Podziemny schron był wystarczający duży, aby mogło się tam schronić 500 mężczyzn i miał 16
wyjść. Był wyposażony w ogrzewanie, linię telefoniczną, energię elektryczną, łóżka i rurę do
wypompowywania wody.
Francuzi zaatakowali schron 18 marca 1918 roku minami powietrznymi, które przebiły się przez
warstwę ziemi i zniszczyły ściany schronu w dwóch miejscach.
Czytaj artykuł źródłowy
2/2