Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC
Transkrypt
Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC
Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego Wrzesień 2010 1. Cele zbierania (artykuł 7) ð Cel powinien być ustanowiony w oparciu o wytworzony zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (ZSEE). ð Osiągnięcie poziomów zbierania powinno być odpowiedzialnością Państw Członkowskich. ð Wspólna metodologia jest wymagana dla wyliczenia poziomu zbierania. ð Wszystkie przepływy odpadów powinny być wliczane przy osiąganiu poziomu zbierania. PIIT popiera Kompromisowy Pakiet 2 poprawek 28, 29, 30, 31 i 32 Komitetu Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego dla celu zbierania w oparciu o wytworzony ZSEE • • • • • • • • • PIIT z zadowoleniem przyjmuje pełne wsparcie z Komitetu Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego, aby zmienić zaproponowaną metodologię celu zbierania z celu w oparciu o wprowadzony na rynek na wytworzony ZSEE (pakiet kompromisu 2). Przedstawiliśmy propozycję w oparciu o cel 85% ZSEE wytworzonego w Państwie Członkowskim. Metoda obliczenia w oparciu o wytworzony ZSEE zapewni, że wszystkie Państwa Członkowskie są zachęcane do identyfikacji i analizy obecnie nieraportowanych przepływów takich jak nielegalny eksport, niewłaściwe przetwarzanie i składowanie, które nie są potrzebne w przypadku metodologii w oparciu o sprzęt wprowadzony na rynek. Cel w oparciu o wytworzony ZSEE również zapewni, że osiągalny cel jest ustanowiony przez każde Państwo Członkowskie, ponieważ jest on ustalony w oparciu o dostępny ZSEE. Oryginalna propozycja Komisji w oparciu o ilości wprowadzone na rynek zmuszałaby producentów do odkupowania ZSEE od firm zbierających taki sprzęt na zasadach komercyjnych, co prowadziłoby do spekulacji i wzrostu kosztów o 4.6 mld Euro zwiększając całkowite koszty dyrektywy o ZSEE do 10.2 mld Euro. Cel zbierania w oparciu o ilości wprowadzone na rynek prowadziłby do ustanowienia celu zbierania niemożliwego do osiągnięcia w niektórych Państwach Członkowskich z powodu dużych wzrostów w sprzedaży i niewystarczającej ilości ZSEE dostępnego w strumieniu odpadów. Duże spadki w sprzedaży prowadziłyby do osiągnięcia niższego niż oczekiwany celu zbierania. Cel w oparciu o ilości wprowadzone na rynek mógłby doprowadzić do kuriozalnej sytuacji, ponieważ cel mógłby być łatwiejszy do osiągnięcia, jeśli producenci generowaliby więcej odpadów i skróciliby długość życia swoich produktów. Ważne jest, aby wszystkie strumienie odpadów były wliczane do poziomu zbierania, ponieważ są ogromne przepływy ZSEE poza producenckimi systemami ZSEE. Państwa Członkowskie posiadają kontrolę nad kluczowymi instrumentami, aby zorganizować i wdrożyć osiągnięcie celów zbierania, a zatem muszą pozostać odpowiedzialne za osiągnięcie tych celów. 2. Finansowanie zbierania z gospodarstw domowych (artykuł 12) ð Organizowanie i finansowanie zbierania z gospodarstw domowych powinno być określone przez Państwo Członkowskie. ð Istnieje niebezpieczeństwo, że gminom zostaną wręczone czeki “in blanco”. Gminy nie powinny być odpowiedzialne za ustalanie kosztów dla zbierania bez odpowiedniej kontroli i ograniczeń. ð Komitet Ochrony Środowiska (Poprawka 202) zaproponował opłatę zbierania w punkcie sprzedaży sprzętu elektrycznego i elektronicznego, co spowodowałoby te same problemy, co widoczna opłata recyklingowa (Visible Fee), tworząc duże nadwyżki finansowe i zwiększone koszty dla konsumentów bez korzyści dla środowiska naturalnego. Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 1- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego PIIT popiera stanowisko przedstawione przez posła sprawozdawcę Parlamentu Europejskiego odnośnie finansowania zbierania z gospodarstw domowych, które powinno być określone przez Państwo Członkowskie. PIIT jest głęboko zaniepokojony poprawką 202 Komitetu Ochrony Środowiska, która stworzy nową formę widocznej opłaty środowiskowej. • • • • • • • Propozycja Komisji umożliwiłaby gminom ustanawiać koszty dla zbierania bez kontroli oraz ograniczeń. Zatem koszty ekonomiczne tego są nieograniczone. Gminy nie były w stanie dostarczyć żadnych szacunków odnośnie kosztów księgowych zbierania dla zysków, które gminy uzyskiwałyby ze sprzedaży ZSEE do zbierających działających na zasadach komercyjnych. To jest trudne do oszacowania, jaki “podatek zbierania” mógłby być ustanowiony w punkcie sprzedaży, gdy koszty zbierania nie będą znane dopóki produkt nie stanie się odpadem. Powstanie rozdźwięk pomiędzy podatkiem a kosztami zbierania prowadzący albo do deficytu albo do nadwyżek funduszy. Nadwyżki powstałe z opłat recyklingowych (Visible Fees) mogą już przewyższać 700 mln Euro. W Holandii 270 mln Euro nadwyżki zostało wytworzone przez NVMP. W Belgii Recupel zakumulował nadwyżkę szacowaną na 240 mln Euro. We Francji największa organizacja odzysku zakumulowała nadwyżkę 145 mln Euro. W Irlandii nadwyżka stworzona przez Visible Fees wynosi 40 mln Euro. Podatek zbierania mógłby jeszcze zwiększyć te nadwyżki. W czasie pierwszej dyrektywy o ZSEE Komisja Europejska potwierdziła, że producenci nie powinni być odpowiedzialni za finansowanie zbierania z gospodarstw domowych. Komisja powiedziała ‘nie ma dowodów na to, że przypisywanie zbierania ZSEE z gospodarstw domowych producentom miałoby wpływ na projektowanie sprzętu’. 3. Interoperacyjność rejestrów (artykuł 16) ð PIIT popiera usunięcie interoperacyjności dla transferu opłat recyklingowych. PIIT popiera stanowisko Rady Europejskiej, aby usunąć interoperacyjność rejestrów dla transferu opłat. • • • PIIT jest zaniepokojony tym, że interoperacyjność rejestrów dla transferu opłat recyklingowych mogłaby zniszczyć konkurencję na rynku recyklingu. Transfer opłat recyklingu pomiędzy krajami wymagałby harmonizacji opłat recyklingowych w całej Unii Europejskiej. Opłaty te musiałyby zostać zharmonizowane do najwyższych kosztów recyklingu. Zredukowanie obciążeń administracyjnych w obszarze rejestracji może być lepiej osiągnięte poprzez harmonizację wymagań rejestracyjnych. 4. Cele ponownego użycia (artykuł 11) ð Badania pokazują, że byłoby bardzo trudno zastosować odrębne cele ponownego użycia dla produktów IT w strumieniu odpadów. ð Ponowne użycie powinno być zawarte w połączeniu celów ponownego użycia i recyklingu. ð Więcej ZSEE powinno być dostępnego dla organizacji zajmujących się ponownym użyciem poprzez nałożenie obowiązków na producentów, aby wykazywali, że ponowne użycie jest priorytetem i poprzez umożliwienie wliczania produktów ponownie wprowadzonych do obowiązków producentów. PIIT popiera Radę Europy i Komisję Europejską, aby zawrzeć cele ponownego użycia do zwiększonych celów odzysku i recyklingu. Parlament Europejski zaproponował ustanowienie odrębnych celów ponownego użycia w obrębie dyrektywy o ZSEE. Komitet Ochrony Środowiska zaakceptował “skonsolidowaną poprawkę: pakiet 2”, która określa, że 5% ZSEE będzie przystosowane do ponownego użycia. Jednakże badania wskazują, że byłoby bardzo trudno zastosować poziomy ponownego użycia w ramach dyrektywy o ZSEE. W podsumowaniach badań przedstawiono praktyczne problemy Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 2- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego tworzone przez poziomy ponownego użycia oraz propozycje konkretnych działań w celu nadania priorytetu dla ponownego użycia. • • • • • • W 2007 roku Technical University of Vienna przeprowadził badanie dotyczącego potencjalnego ponownego użycia zużytego sprzętu IT zebranego w Niemczech. Kiedy produkty stają się odpadami mają mniejszą wartość do ponownego użycia. Badanie dowiodło, że produkty w strumieniu odpadów mają mały lub nie mają potencjału ponownego użycia. Ilość sprzętu IT, który nadaje się do ”potencjalnego użycia” wynosi 2,86% (nadaje się do ponownego użycia). Ilość sprzętu IT, który “technicznie nadaje się do ponownego użycia” wynosi 0,55% (włącza się i działa). Przechowywanie i kanibalizacja produktów pogarsza opłacalność finansową ponownego użycia. Badania TuV dowiodły, że produkty, w szczególności komputery przenośne oraz stacjonarne PC, są często częściowo rozmontowywane w celu ochrony danych oraz z powodu wartości poszczególnych podzespołów. Dyski twarde są usuwane i niszczone w celu ochrony danych osobowych. Inne części są wykorzystywane do sprzedaży jako części zapasowe. Produkty te nie mają potencjału do ponownego użycia. Próba zmierzenia ponownego użycia jest bardzo trudna a zatem i niedokładna. Wiele nieformalnych ponownych użyć jest przeprowadzanych przez rynek konsumentów poprzez przekazywanie produktów do rodziny i przyjaciół, poprzez dedykowane reklamy, e-bay oraz inne tego typu mechanizmy. Badanie ‘UNU WEEE Revision Study’ wykazało, że ponowne użycie może mieć negatywne skutki dla środowiska, gdzie starszy mniej wydajny energetycznie sprzęt jest ponownie używany. Ustalenie celów może prowadzić do negatywnych skutków dla środowiska. Ponowne wykorzystanie produktów, które mają więcej niż pięć lat mogą mieć negatywny wpływ na środowisko ze względu na niższą efektywność energetyczną tych produktów. Dla przykładu 10-cio letnia lodówka zużywa 582 kWh rocznie, trzy razy więcej niż nowy model (194kWh/rocznie) 1. Nowy telewizor Sony zużywa 0.5W w trybie czuwania w porównaniu do 7.5W w 1995 roku. Propozycje aby ustanowić priorytet ponownego użycia w ramach dyrektywy o ZSEE I. Cel ponownego użycia powinien zostać połączony z celem ponownego użycia i recyklingu. Po to, aby zachęcić do ponownego użycia ZSEE, Komisja Europejska zaproponowała włączenie ponownego użycia całych urządzeń w zwiększeniu (o 5%) celu recyklingu w połączeniu z ponownym użyciem. To zapewnia, że ponowne użycie nie zostanie zaniechane lub wyłączone przez Dyrektywę. Pozwala to uniknąć nieopłacalnego ponownego użycia poprzez potrzebę spełnienia wyższych celów recyklingu, nawet jeśli może to być ekonomicznie i społecznie bardziej wartościowe. Ponowne użycie przyczynia się do osiągnięcia celów bez względu na to jak dużo WEEE potrzebne jest do ponownego użycia, a ten aspekt jest regulowany przez rynek. II. Zapewnić więcej ZSEE do organizacji zajmujących się ponownym użyciem wymagając od producentów, aby udokumentowali, że ponowne użycie jest dla nich priorytetem. Brytyjskie regulacje dotyczące ZSEE nakładają na producentów oraz założone przez nich organizacje odzysku obowiązek, aby ponowne użycie całych urządzeń było dla nich priorytetem. Producenci są zobowiązani do raportowania ich działań do brytyjskich agencji ochrony środowiska, jako część obowiązków wynikających z zapewnienia zgodności z przepisami prawa. W praktyce producenckie organizacje odzysku utworzyły formalne partnerstwo z organizacjami zajmującymi się ponownym użyciem sprzętu po to, aby zapewnić dostęp do ZSEE w celu ponownego wykorzystania sprzętu. III. Nagradzać producentów za ponowne użycie ZSEE poprzez umożliwienie wliczania ponownego wykorzystania elementów w obowiązki producentów. W Wielkiej Brytanii elementy ponownie użyte są odejmowane od obowiązków producentów. Zapewnia to większą zachętę dla producentów do współpracy z organizacjami zajmującymi się ponownym użyciem stawiającymi 1 Porównanie 10-cio letniej lodówki Electrolux z nowym modelem ERB 3105 (Źródło: Sundstrom, H (2006) Driving Market Penetration of Energy Efficient Appliances. Electrlolux. ECCP Topic Group meeting. Feb. 23, 2006) Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 3- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego sobie za cel użycie całych urządzeń. Dla przykładu producent ma obowiązek 100 ton. W wypełnieniu tego obowiązku producent stwierdza 20 ton całych urządzeń do ponownego użycia. Zatem obowiązek odzysku producenta jest zredukowany do 80 ton. IV. Wspierać uznane standardy dla organizacji zajmujących się ponownym użyciem. Opracowywane są obecnie standardy dla certyfikacji organizacji zajmujących się ponownym użyciem. Standardy te są wypracowywane, aby rozwiać obawy, że niektóre organizacje nielegalnie eksportują ZSEE do krajów rozwijających się pod pretekstem ponownego użycia. Oprócz opracowania takich standardów opracowywane są również najlepsze praktyki w badaniach i ponownym wykorzystaniu produktów oraz zapewnienia bezpieczeństwa i jakości ponownie wykorzystanego ZSEE. 5. Produkty podwójnego zastosowania (artykuł 2) ð Jest wiele produktów ‘podwójnego zastosowania’ objętych dyrektywą o ZSEE, które są sklasyfikowane jako inne niż pochodzące z gospodarstw domowych (B2B) i nigdy nie znajdą się w strumieniu odpadów komunalnych. ð Potrzebna jest spójna definicja, aby zapewnić taką samą definicję w całej Unii Europejskiej. ð Definiując sprzęt ‘podwójnego zastosowania’ jak sprzęt pochodzący z gospodarstw domowych (B2C) mogłoby to prowadzić do podwójnego płacenia kosztów recyklingu. PIIT popiera jasne kryteria dla produktów ‘podwójnego zastosowania’ w oparciu o kryteria wypracowane przez DIGITAL EUROPE (patrz aneks I). • • • • • • Definicja ustanowiona przez Parlament Europejski produktów ‘podwójnego zastosowania’ jest nieprecyzyjna. Potencjalnie każdy element sprzętu elektrycznego i elektronicznego mógłby być zastosowany w gospodarstwie domowym i zatem zdefiniowany jako ‘podwójnego zastosowania’. Jest wiele produktów objętych dyrektywą o ZSEE, które są B2B i nigdy nie znajdą się w strumieniu odpadów komunalnych. Przykłady z obszaru sektora IT obejmują serwery, szerokoskalowe drukarki, systemy sieciowe oraz zestawy do video-konferencji. Istnieje niebezpieczeństwo, że zaproponowana definicja sprzętu podwójnego zastosowania będzie prowadziła do niezharmonizowanych definicji na poziomie Państwa Członkowskiego zwiększając obciążenie administracyjne dyrektywą. Definiując sprzęt ‘podwójnego zastosowania’ jako B2C może prowadzić do podwójnego płacenia kosztów recyklingu. Tam gdzie ZSEE podwójnego zastosowania jest przekazywany z powrotem do producentów poprzez programy zwrotu produktów B2B, producent będzie płacił podwójnie za recycling tego produktu: w momencie wprowadzania go na rynek oraz kiedy jest zwracany i poddawany recyklingowi. Kiedy ZSEE podwójnego zastosowania jest zagospodarowywany przez klienta biznesowego, jest wielce prawdopodobne, że płaci on już za tą usługę pomimo że opłata za recykling została już zapłacona przez producenta w momencie gdy produkt był wprowadzany na rynek. Wspólna definicja jest konieczna dla zapewnienia takiej samej definicji, która jest stosowana w całej Europie. Istnieje niebezpieczeństwo, że zaproponowana definicja podwójnego zastosowania sprzętu doprowadzi do braku zharmonizowanych definicji na poziomie Państw Członkowskich zwiększając obciążenia administracyjne wynikające z dyrektywy. Obecnie Państwa Członkowskie stosują bardzo różne definicje, aby rozróżnić produkty pomiędzy produkty B2B i B2C w oparciu o różne kryteria. To oznacza, że dla każdego rejestru lub organizacji odzysku producentów należy sprawdzić zgodność, jakie są kryteria dla B2B i B2C, co prowadzi do dużej ilości niepotrzebnej pracy administracyjnej. Niejasna definicja może prowadzić do nieprawidłowych deklaracji producentów oraz nieuzasadnionego obciążenia finansowego. Jeśli Państwa Członkowskie nie stworzą definicji oraz kryteriów definiujących sprzęt podwójnego zastosowania, producenci mogliby niepoprawnie deklarować produkty prowadząc do nieuczciwego obciążenia finansowego. W związku z tym Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 4- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego każdy producent musi być w stanie konsekwentnie i przejrzyście klasyfikować swoje produkty, jako B2C lub B2B, w oparciu o jasne zasady. Wielu użytkowników sprzętu B2B nigdy nie przekaże ZSEE z powrotem do producentów. Opublikowany niedawno raport przez Szkocką Agencję Ochrony Środowiska (Scottish Environment Protection Agency - (SEPA)2) stwierdza, że wiele organizacji nie decyduje się na zwrot zużytego sprzętu B2B do producentów. Z zasadniczych względów zasady te są związane z długoterminowymi umowami na odpady, które obejmują ZSEE. Dokonywane są uzgodnienia na odbiór zużytego sprzętu z dystrybutorami bez potrzeby zaangażowania producentów. To jest bardziej efektywne kosztowo, aby korzystać z firmy zarządzającej aktywami. Ponadto niektóre firmy preferują przekazać sprzęt w formie darowizny, aby sprzęt był użytkowany ponownie do organizacji non-profit, jako część społecznej odpowiedzialności w biznesie. Zalecenie dla definicji sprzętu podwójnego zastosowania Poniższe kryteria dostarczają dokładnego zestawu zasad do różnicowania pomiędzy produktami podwójnego zastosowania, które powinny być deklarowane jako produkty B2C i produktami podwójnego wykorzystania, które powinny być zadeklarowane jako produkty B2B. Kryteria te zostały opracowane przez DIGITAL EUROPE i zostały przyjęte przez wiele Państw Członkowskich we wdrażaniu dyrektywy o ZSEE. Kryteria ustalone przez DIGITAL EUROPE mogłyby być udoskonalone przez rozwój definicji B2B w ramach procedury komitologii, zgodnie z zaleceniami w propozycji Komisji Europejskiej. 6. Zakres produktowy I kategorie zbierania ð 5 zakresowa kategoria mogłaby być barierą dla ekoprojektowania dla sprzętu ICT (Information and Communication Technology – Technologie Informatyczne i Telekomunikacyjne) I być sprzeczna z Indywidualną Odpowiedzialnością Producenta. ð Komputery przenośne powinny być objęte w osobnej kategorii ICT, ponieważ ich ‘podstawową funkcją’ są zawarte wewnątrz technologie ICT a nie wyświetlacz. PIIT popiera propozycje Komisji Europejskiej dla 10 zakresowej kategorii. PIIT popiera również zaproponowany przez Parlament Europejski zakres 6 kategorii. PIIT zwraca się z prośbą, aby komputery przenośne były zawarte w ICT w oparciu o ich podstawowe funkcje. • • • • Zakres 5 kategorii byłby barierą dla ekoprojektowania. Korzyści ekoprojektowania dla ICT byłyby osłabione przez ICT będącego mieszaniną produktów takich jak tostery, zabawki i odkurzacze. Byłaby to główna bariera dla producentów, aby osiągnąć indywidualną odpowiedzialność producenta dla tych produktów i w rezultacie producenci nie mieliby żadnych korzyści, aby projektować swoje produkty w sposób umożliwiający łatwiejszy recykling. Ponadto 5 kategorii w strumieniu odpadów o określonym zakresie nie jest przyszłościowe. Postęp w technologiach recyklingu mógłby zmienić wymagane grupy zbierania. W celu wspierania ekoprojektowania ważne jest zachowanie 10 zakresowej kategorii lub odrębna kategoria powinna być ustanowiona dla sprzętu ICT. 7. Visible Fees (Koszty Gospodarowania Odpadami) ð Visible Fees tworzą barierę dla ekoprojektowania I spowodowały nadwyżki szacowane na 700 mln Euro. ð Dyrektywa o ZSEE powinna zapewnić, że Visible Fees są rzeczywiście dobrowolne I zabrania ustanawiania obowiązkowych Visible Fees, które zostały wdrożone w kilku Państwach Członkowskich Unii Europejskiej. 2 Chalamanda, N. (2010) Public Sector Business WEEE Project. In UK WEEE Advisory Board Meeting. Czerwiec 2010. Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 5- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego PIIT popiera poprawkę 28 Komitetu Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego aby wyeliminować widoczną opłatę recyklingową. • • • • • Koszty Visible Fees przewyższyły koszty zarządzania odpadami prowadząc do masowej akumulacji funduszy. Nadwyżki powstałe z opłat recyklingowych (Visible Fees) mogą już przewyższać 700 mln Euro. W Holandii 270 mln Euro nadwyżki zostało wytworzone przez NVMP. W Belgii Recupel zakumulował nadwyżkę szacowaną na 240 mln Euro. We Francji największa organizacja odzysku zakumulowała nadwyżkę 145 mln Euro. W Irlandii nadwyżka stworzona przez Visible Fees wynosi 40 mln Euro. Nie dokonując rozróżnienia pomiędzy produktami na podstawie osiągów środowiskowych, Visible Fees nie dostarczają korzyści, aby zredukować koszty recyklingu poprzez ekoprojektowanie oraz innowacje produktu. Visible Fees zwiększają administracyjne koszty dla sieci detalicznej. W Polsce sieć detaliczna oszacowała jej dodatkowe koszty związane z wprowadzeniem Visible Fees na około 200 tys. PLN na sklep. Obowiązkowe Visible Fees nagradzają podmioty korzystające z systemu i nic do niego nie wnoszące (Free-riders). 15 mln Euro z Visible Fees są nieuczciwie zbierane przez niezarejestrowanych producentów każdego roku w Hiszpanii. 8. Wysyłka w celu naprawy I ponownego użycia ð Uproszczone I proporcjonalne wymagania są niezbędne dla sprzętu elektrycznego I elektronicznego, który jest wysyłany do I z producenckich centrów testowych oraz serwisowych. PIIT popiera poprawkę 38 Komitetu Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego. PIIT zwraca się z prośbą, aby wszystkie te proporcjonalne wymagania były rozszerzane do nie pogwarancyjnych zwrotów i indywidualnych wysyłek będących zwrotami po naprawach. • • • Niezbędne jest zapewnienie spójności pomiędzy dyrektywą o ZSEE oraz rozporządzeniami w sprawie przemieszczania odpadów i związanych z nimi powiązanych wytycznych po to, aby uniknąć zamieszania i powielania przepisów. Proporcjonalne wymagania są niezbędne dla sprzętu elektrycznego i elektronicznego, który jest wysyłany do i z producenckich centrów testowych oraz serwisowych. Propozycja tekstu: Nowy 2 (b) ‘gdzie kryteria w paragrafie 1 (c) i (d) są spełnione i o Jeśli są wysyłane jako wadliwe partie do naprawy do producenta lub centrów serwisowych (np. w ramach gwarancji) z zamiarem ponownego wykorzystania; lub o Jeśli jest po naprawie i zostaje wysłany z powrotem do ponownego użycia wraz z załączoną deklaracją wystawioną przez posiadacza organizującego transport, że używany sprzęt elektryczny i elektroniczny znajdujący się w przesyłce został naprawiony zgodnie ze standardami jakości centrum serwisowego’. 9. Indywidualna Odpowiedzialność Producenta (IPR) ð IPR jest uważane za istotne narzędzie w rozwijaniu ekoprojetowania. PIIT wyraża zadowolenie z poprawek 222/242, 230/240 i 249 Komitetu Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego wspierających Indywidualną Odpowiedzialność Producenta. • PIIT z zadowoleniem przyjmuje stałe zaangażowanie na rzecz Indywidualnej Odpowiedzialności Producenta przedstawione w propozycji Komisji i Komitecie Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego. Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 6- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego • • • Daje to wyraźny sygnał, że Państwa Członkowskie powinny nadal pracować nad właściwą transpozycją i usunięciem przeszkód dla implementacji Indywidualnej Odpowiedzialności Producenta w praktyce. 10 Państw Członkowskich albo nie transponowało albo nie wdrożyło Indywidualnej Odpowiedzialności Producenta w ich ustawodawstwie krajowym dotyczącym dyrektywy o ZSEE. IPR nie powinna być postrzegana jako nowy wynalazek. Systemy IPR obecnie istnieją i są rozwijane na całym świecie. Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 7- - Komentarze PIIT dotyczące przekształcenia dyrektywy 2002/96/EC w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego Aneks I: Propozycje dla kryteriów określenia ‘podwójnego zastoswoania’ produktów Artykuł 2 Zakres 4. ZSEE klasyfikuje się jako odpady pochodzące z gospodarstw domowych lub odpady pochodzące od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe. Środek ten, mający na celu zmianę nieistotnych elementów niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3. Klasyfikacja ta powinna być między innymi w oparciu o przeznaczenie dla użytkownika końcowego produktu zgodnie z następującymi kryteriami: 1. Dowód w postaci podpisanej umowy pomiędzy użytkownikiem biznesowym i producentem (lub stroną reprezentującą producenta np. sprzedawcy na podstawie umowy), która jasno przypisuje obowiązki zbierania w końcowej fazie życia produktu oraz koszty przetwarzania, zapewniając, że sprzęt elektryczny i elektroniczny nie będzie zagospodarowany poprzez strumień odpadów komunalnych, lub 2. sprzęt elektryczny i elektroniczny z powodu tego, że pewne funkcje nie są używane przez użytkowników domowych, nie będzie zagospodarowywany przez strumień gminnych odpadów komunalnych. To kryterium powinno być wspierane przez jedno lub kombinację następujących kryteriów: a) sprzęt elektryczny i elektroniczny jest obsługiwany przez specjalistyczne oprogramowanie jak np. system operacyjny lub system środowiska wymagający specjalnej konfiguracji do zastosowań profesjonalnych b) sprzęt elektryczny i elektroniczny działający pod napięciem lub posiadający zużycie energii poza zakresem dostępnym dla użytkowników w gospodarstwach domowych c) sprzęt elektryczny i elektroniczny wymagający specjalnych licencji do prowadzenia działalności np. stacje bazowe wymagają licencji Urzędu Regulacji Telekomunikacji d) sprzęt elektryczny i elektroniczny dużych rozmiarów i wadze wymagają instalacji i demontażu lub transportu przez specjalistów e) sprzęt elektryczny i elektroniczny wymagający środowiska profesjonalnego i / lub specjalistycznego wykształcenia (np. profesjonalne urządzenia typu rentgen) f) sprzęt elektryczny i elektroniczny poza ogólnym zakresem dyrektywy o ogólnym bezpieczeństwie produktów konsumenckich g) statystyki pokazujące, że dany typ sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie został zagospodarowany poprzez strumień odpadów gminnych (producent dostarcza dowody / dokumentację). Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji I Wrzesień 2010 8- -