Wykorzystanie energoelektroniki w odnawialnych
Transkrypt
Wykorzystanie energoelektroniki w odnawialnych
Wykorzystanie energoelektroniki w odnawialnych źródłach energii Wiesława Malska, Kazimierz Buczek, Politechnika Rzeszowska, Katedra Energoelektroniki i Elektroenergetyki, ul. W. Pola 2, 35-959 Rzeszów, Polska, e-mail:[email protected], [email protected] Abstract: In the article there are shown the possible utilization the power electronics in the renewable sources energy. Present the topologies the power electronics converter interconnected the renewable resource energy with power network. Present too systems of the power electronics converter using in the wind power plant and in the solar photovoltaic plant. Keywords: power electronics, renewable natural resources, power generation 1. Wstęp Odnawialne źródła energii (OZE) są ostatnio coraz częściej wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej. Główną przyczyną tej rosnącej popularności jest mała szkodliwość OZE dla środowiska i niewyczerpywalność zasobów. Cechy te odróżniają je od źródeł konwencjonalnych, których eksploatacja jest główną przyczyną niepokojących zmian klimatu, i których światowe zasoby prędzej czy później zostaną wyczerpane [4, 5 ,9]. Perspektywa wyczerpania się wszystkich tych surowców, jak również szkody, powodowane w środowisku przez ich wykorzystywanie, sprawiają, że poszukuje się alternatywnych źródeł energii. Konsumpcja energii elektrycznej zarówno w kraju jak i na świecie systematycznie wzrasta i obserwuje się stały trend do wzrostu instalowanych mocy użytkowych. Wytwarzanie, dystrybucja i użytkowanie energii elektrycznej powinny być technologicznie wysokosprawne, a także intensyfikujące oszczędność i poszanowanie energii przez użytkowników. Zmiany na rynku energii wywołało zmniejszenie zainteresowania inwestycjami w wielkie elektrownie, co wywołało wzrastającą potrzebę rozwoju nowych źródeł energii. W rozwiązaniu przyszłych problemów energetycznych kluczową rolę odegrają dwa kierunki zmian technologicznych: - pierwszy polegający na zastępowaniu konwencjonalnych źródeł energii opartych na węglu przez odnawialne źródła energii (OZE); - drugi to szerokie zastosowanie wysokosprawnych i niezawodnych przekształtników energoelektronicznych w systemach wytwarzania, przesyłu i użytkowania energii elektrycznej. Dobrym przykładem może być energetyka wiatrowa, która w ostatnim okresie dzięki zastosowaniu nowoczesnych przekształtników energoelektronicznych, pozwala na przeobrażenia z mało znaczącego do liczącego się w systemie energetycznym źródła energii. Podobny rozwój obserwuje się w zakresie zainstalowanych technologii fotowoltaicznych. Moc zainstalowana w energetyce wiatrowej w Polsce to ~ 1095 MW (stan 30.09.2010 [1]). Łącznie w Polsce posadowionych jest 378 koncesjonowanych źródeł energii, z których część posiada zakupione świadectwa pochodzenia na Towarowej Giełdzie Energii i może sprzedawać energię elektryczną. Nasycenie elektrowniami wiatrowymi w Polsce należy do najniższych w Europie. Możliwość zaliczenia części energii 86 powstającej w procesach współspalania do energii odnawialnej, dla krajowych producentów energii, pojawiła się po raz pierwszy z chwilą wejścia w życie rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 maja 2003 r. w sprawie szczegółowego obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła z odnawialnych źródeł energii oraz energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła [2]. Produkcja energii elektrycznej z OZE z punktu widzenia bezpieczeństwa energetycznego jest zdefiniowana w ustawie [1] jako “stan gospodarki umożliwiający pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska”. Pewność dostaw należy rozumieć jako zapewnienie stabilnych warunków, umożliwiających pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania gospodarki i społeczeństwa na energię odpowiedniego rodzaju i wymaganej jakości, realizowanych przez dywersyfikację kierunków dostaw oraz rodzajów nośników energii pozwalającej na ich wzajemną substytucję [10]. Produkcję energii elektrycznej w (MWh) przez poszczególne technologie OZE w latach 2005 – 2009 wg raportu Urzędu Regulacji Energetyki [5] przedstawiono na wykresie 1. Wykres 1. Produkcja energii elektrycznej w (MWh) przez poszczególne technologie OZE w latach 2005 – 2009 [5] 5000000 elektrownie na biogaz 4000000 elektrownie na biomasę 3000000 elektrownie wiatrowe 2000000 elektrownie wodne 1000000 współspalanie 0 2005 2006 2007 2008 2009 W roku 2009 zostało zainstalowanych 38 GW nowych mocy w energetyce wiatrowej. Energetyka wiatrowa na świecie pod koniec roku 2009 była w stanie wytworzyć około 340 TWh energii elektrycznej, czyli 2% światowego zapotrzebowania na energię elektryczną. W 2009 roku moc zainstalowana na terenie UE wzrosła o 15,7 %. W chwili obecnej energetyka wiatrowa może dostarczyć około 165 TWh energii elektrycznej w przeciętnym roku pod względem warunków wiatrowych, co odpowiada 5,5% łącznego zużycia energii elektrycznej w krajach Unii Europejskiej w roku 2009. Ogólny trend wskazuje, że rynek energetyki wiatrowej poszerza swoją bazę. Coraz większa liczba krajów zwiększa poziom mocy zainstalowanej. W 2009 roku 82 kraje wykorzystywały energe- tykę wiatrową do przemysłowej produkcji energii, z czego 49 krajów zwiększyło poziom mocy zainstalowanej. W roku 2009 Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (ang. European Wind Energy Association EWEA) zwiększyło swój cel na rok 2020 ze 180 GW mocy zainstalowanej do 230 GW. Taka ilość mocy pozwoli na wytworzenie 600 TWh energii elektrycznej, co stanowi 14% do 18% oczekiwanego zapotrzebowania na energię elektryczną w Unii Europejskiej w roku 2020. OZE pracują najczęściej w systemach Generacji Rozproszonej (GR). Przykładową strukturę GR pokazano na rys.1. Centralnym blokiem jest przekształtnik energoelektroniczny, który stanowi sprzęg dopasowujący wejściową energię elektryczną OZE do sieci elektroenergetycznej. Wytwarzana energia elektryczna może być doprowadzona bezpośrednio do sieci lub odbiorników lokalnych [6]. kach elektrowni wiatrowych, morskich, fotowoltaicznych, itp. Zastosowanie znajdują głównie tyrystory IGCT (ang. Integrated Gate-Commutated Thyristor) oraz tranzystory IGBT (ang. Insulated Gate Bipolar Transistor). Tyrystor IGCT stanowi połączenie tyrystora GTO (ang. Gate Turn Off) z układem sterowania bramki, w jednej zintegrowanej obudowie. Dzięki takiej konstrukcji uzyskuje się doskonały przyrząd o dużym obszarze pracy bezpiecznej (ang. Safe Operation Area – SOA), zredukowanych stratach łączeniowych oraz krótkim czasie odprowadzenia ładunku przestrzennego złącza. Na rys. 2. przedstawiono graniczne napięcia i prądy znamionowe podstawowych przyrządów energoelektronicznych [7]. Rys. 2. Graniczne napięcia i prądy znamionowe podstawowych przyrządów energoelektronicznych [7]: SRC – tyrystory konwencjonalne, GTO – tyrystory wyłączalne bramką, IGCT – tyrystory komutowane zintegrowaną bramką, IGBT – tranzystory bipolarne z izolowaną bramką, MOSFET – tranzystory polowe z izolowaną bramką Rys. 1. Ogólny schemat funkcjonalny systemu generacji rozproszonej (GR) zasilanego z odnawialnych źródeł energii (OZE) [6] Niezwykle ważnym blokiem systemu GR jest układ sterowania, który spełnia dwie funkcje: zapewnienie maksimum mocy pobieranej z OZE w zmiennych warunkach eksploatacji i doprowadzenie wytworzonej mocy do sieci elektroenergetycznej [7, 10, 12]. 2. Przyrządy półprzewodnikowe mocy stosowane w odnawialnych źródłach energii Obserwując rynek napędów regulowanych można zauważyć, że na przestrzeni 30 lat nastąpiła 20-krotna redukcja wagi i rozmiarów przekształtników energoelektronicznych przy jednoczesnym 10-krotnym wzroście funkcjonalności i redukcji liczby komponentów. Ten olbrzymi postęp energoelektronika zawdzięcza przede wszystkim rozwojowi półprzewodnikowych elementów mocy, a także systemów sterowania na bazie systemów procesorowych (ang. Digital Signal Processor – DSP) i logiki programowalnej (ang. Field Programmable Gate Array – FPGA) [7]. Systematyczny rozwój półprzewodnikowych elementów mocy w zakresie parametrów znamionowych (napięć i prądów), czasów przełączania oraz niezawodności – przy jednoczesnej redukcji ich cen 2-5% rocznie stanowi główną siłę napędową ekspansji układów energoelektronicznych w odnawialnych źródłach energii i systemach generacji rozproszonej [7]. W przekształtni- Tranzystory IGBT stanowią aktualnie zasadniczy element energoelektroniczny osiągając parametry znamionowe 6.5 kV, 0.6 kA (Rys. 2.) [7]. Np. dla przyrządu 4.5 kV wynosi on około 3 V, co w przypadku przekształtnika o mocy znamionowej 2000 kW daje straty przewodzenia 3.2 kW na fazę. Natomiast dla tranzystora IGBT 1.7 kV mającego napięcie w stanie załączenia 5 V przy mocy przekształtnika 2000 kW uzyskuje się straty przewodzenia 6.67 kW na fazę. Podsumowując należy stwierdzić, że na obecnym etapie rozwoju przyrządów półprzewodnikowych tranzystory IGBT stanowią lepszą alternatywę do budowy przekształtników energoelektronicznych ogólnego stosowania, w tym także dla systemów OZE i GR. 3. Topologie układów energoelektronicznych sprzęgających odnawialne źródła energii z siecią elektroenergetyczną Podstawowym układem energoelektronicznym stosowanym jako sprzęg pomiędzy OZE a siecią elektroenergetyczną jest przekształtnik AC/DC (prostownik aktywny) oraz jego lustrzane uzupełnienie DC/AC (falownik). Użyte razem tworzą przemiennik częstotliwości z obwodem pośredniczącym napięcia stałego AC/DC/AC (ang. back-to-back converters). Bazowy schemat trójfazowego dwupoziomowego przekształtnika mostkowego AC/DC pokazano na rys. 3 [6]. Strona zmiennoprądowa AC dołączona jest poprzez dławiki o indukcyjności L i rezystancji 87 R do sieci reprezentowanej przez źródła napięcia Ua, Ub, Uc. Natomiast strona stałoprądowa DC poprzez pojemność wygładzającą C dołączana jest poprzez dodatkowy przekształtnik DC/DC (fotowoltaika) lub DC/AC (elektrownie wiatrowe) do OZE. Zastosowanie diod zwrotnych dołączonych równolegle do tranzystorów IGBT pozwala – przy zachowaniu stałej wartości napięcia UDC – na zmianę kierunku prądu w części stałoprądowej, a zatem także zmianę znaku mocy i kierunku przepływu energii przez przekształtnik. Tak, więc przekształtnik AC/DC jest idealnym sprzęgiem systemów OZE i GR z siecią, gdyż zapewnia dwukierunkowy przepływ energii. Rys. 5. Przekształtnik trójpoziomowy z kondensatorami o zmiennym potencjale (FLC) [8] Rys. 6. Przekształtnik trójpoziomowy kaskadowy z połączonych mostków typu CH-B [8, 6] Rys. 3. Uproszczony schemat trójfazowego, dwupoziomowego przekształtnika mostkowego AC/DC [6] Wraz ze wzrostem mocy jednostkowej - dla uzyskania ekonomicznych rozwiązań umożliwiających pracę przy wyższych napięciach i prądach - stosowane są przekształtniki wielopoziomowe, wśród których wyróżnia się następujące ważniejsze topologie [8]: - przekształtniki z diodami poziomującymi połączonymi z punktem neutralnym (ang. Neutral Point Camping – NPC) – rys. 4., - przekształtniki z kondensatorami o zmiennym potencjale (ang. Flying Capacitors - FLC) – rys. 5., - przekształtniki z kaskadowym (szeregowym) połączeniem mostków jednofazowych (ang. Cascaded SinglePhase H-Bridge – CH-B) rys. 6. Wspólną cechą wymienionych topologii jest (teoretycznie) możliwość budowy przekształtników o dowolnej liczbie poziomów, mimo że w praktyce ich realizacja może być zależnie od topologii - mniej lub bardziej złożona. Rys. 4. Przekształtnik trójpoziomowy z diodami poziomującymi połączonymi z punktem neutralnym (NPC) [8] 88 Przykładowe topologie trójpoziomowe przekształtników NPC, FLC oraz CH -B pokazano odpowiednio na rys. 4, 5 i 6. Do zasadniczych zalet topologii wielopoziomowych w porównaniu do przekształtników dwupoziomowych należą: mniejsza zawartość harmonicznych napięcia zarówno po stronie zmiennoprądowej jak i tętnień po stronie stałoprądowej, mniejsze wartości filtrów i elementów pasywnych, redukcja strat łączeniowych oraz niższy poziom zakłóceń elektromagnetycznych (ang. Electromagnetic Interference – EMI) dzięki mniejszym wartościom napięć komutowanych [7]. Mimo, że straty w stanie przewodzenia przekształtników wielopoziomowych są większe, to jednak całkowita sprawność jest wyższa i zależy od stosunku strat łączeniowych do strat przewodzenia. Przekształtniki wielopoziomowe posiadają też wady: większa ilość elementów mocy, skomplikowane sterowanie i zabezpieczenia, konieczność stabilizacji napięcia punktu neutralnego (NPC) oraz izolowane napięcia zasilania. Początkowo do sterownia układów energoelektronicznych wykorzystywane były standardowe mikroprocesory, które wymagały dobudowania otoczenia w postaci przetworników analogowo – cyfrowych, układów modyfikacji sygnałów sterujących poprzez generowanie czasu martwego (ang. Dead Time) dla zabezpieczenia gałęzi przekształtnika przed zwarciem, itp. Obecnie producenci sterowników rozszerzają swoją ofertę o układy specjalizowane do zastosowań energoelektronicznych i napędowych. Znalazły tu zastosowanie procesory sygnałowe DSP. Specjalizacja takich układów polega na wyposażeniu procesora DSP w dodatkowe elementy jak: przetworniki analogowo – cyfrowe, generator sygnałów PWM, generator czasu martwego, wejście czujnika impulsowo – obrotowego. W energoelektronice układy FPGA zyskały na znaczeniu, gdyż charakteryzują się dużym stopniem swobody projektowania. Dlatego często stosowane jest łączenie FPGA z DSP, co pozwala na optymalizację całej struktury [7, 8]. 6 -< , =, ! B&&$ , H "&%# !%', 9 B&&% , "# ! !"# $# %# "&'( ) # # * + ) , * - + $.*%/ 01, 2 ) # , * * , * ) * # ""& 3 , 2 , 4 ( 5 ) 5 5 # 6 ) 5 5 , $ % ! 2 ) 6 -7 81 -491, : * , ; , A/"1, C 4 : A ) 6 -< , =, B&&% , H BJ/# , BJ.J1, !.', (KK , , , K L , !J', , , M, !/', , , , , K 8 K , !N', H C,# O 9,( : # 2H?# 2 "AAN !A', (KK , , , K K K K: K * , P !"&', : ;,( 2 ##2 : 2 #2 B&&% !""', C 2,( ? * ) M # ? * H # B&&N !"B', H C,# O 9,( : # 2H?# 2 "AAN !"$', ;, C, D , ( E: *8 > 4 F 9 ) 8 > (@ G# F888 ?9@H>, 7H FH<=>?9F@I 8I8D?97HFD># 37I, .$# H7, %# @=4=>? B&&J# , "&&B* "&"J, !"%', : < @,( # F888 : #H Q "AAJ !".', : >,( 8 * 6 ) ) #= 2 @4R# S "AAN !"J', : >,( : 8 ( (8 ( 1# = 2 H *< # @4R# B&&J !"/', > 9,# > R,( #: H 8 # "AAN !"N', > R,( C ) ) # 2 # 7 2 : 2 # "AA. !"A', ? R,# O 9,# # 7 2 : 2 # -B&&$1 !B&', ? R,# 2 O,# # 2H?# -"AN/1 !B"', 9 B& B&&% , # , < ,=, &J,&",B&&., ) 7 8 49, < ) ) ) ) 7 8 49, !"', = : 8 =>?@2@ "& "AA/ , * : , "% B&"& , !B', ;, C, D , ( E: *8 > 4 F 9 ) 8 > (@ G# F888 ?9@H>, 7H FH<=>?9F@I 8I8D?97HFD># 37I, .$# H7, %# @=4=>? B&&J# , "&&B* "&"J, !$', 9 C 4 # : : > $& B&&$ , ) &'( )* +(,* -(./01'2 . 345 6()7*8*)94:; < 6(5'=,>(? @ A/3*B? C D1E1) 89