Psychologiczno – pedagogiczna sylwetka dziecka słabowidzącego

Psychologiczno – pedagogiczna
sylwetka dziecka słabowidzącego
Z medycznego punktu widzenia dzieci
z uszkodzonym wzrokiem dzielimy na:
Dzieci całkowicie niewidome
Dzieci niewidome z resztkami wzroku
(szczątkowo widzące)
Dzieci słabowidzące
Zmysł wzroku odgrywa w życiu człowieka
widzącego dominującą rolę.
Ponad 80% informacji odbieramy właśnie za
pomocą wzroku.
Dzieci słabowidzące
•
Dzieci słabowidzące to dzieci, które stanowią grupę znajdującą
się pomiędzy osobami niewidomymi a prawidłowo widzącymi
•
Według WHO słabowidzącą jest osoba z ostrością wzroku równą
lub większą niż 0,05 a mniejszą niż 0,3 (pełna ostrość wzroku
odpowiada wartości 1,0) lub o polu widzenia ograniczonym do
obszaru 20 stopni (pełne pole widzenia wynosi około 180 stopni)
•
Przeważnie osoby te noszą okulary i może nam się wydawać,
że widzą poprawnie
•
Osoby zaliczane do słabowidzących to osoby, które pomimo
korekcji szkłami nadal nie widzą prawidłowo
Trudności w nauce szkolnej
dzieci słabowidzących
1.
Trudności w nauce czytania i pisania (dziecko
skupia się na samej technice czytania przez co słabo
rozumie czytany tekst)
2.
Słabsza koncentracja uwagi (np. kładzie się na ławce,
wręcz zasypia, gdy nie widzi tego co nauczyciel
demonstruje)
3.
Szybkie męczenie się dziecka (zmiany ciśnienia
w oku, bóle głowy, które występują przy oczopląsie
itp., podczas czytania litery zlewają się, oczy się
męczą, dziecko nie widzi tego co jest napisane na
tablicy)
4.
Wolniejsze tempo pracy niż tempo pracy
rówieśników
5.
Dzieci popełniają błędy w pisaniu, zaburzona zostaje
grafika pisma (pomimo znajomości zasad ortografii,
brak utrwalenia wzrokowego pisowni danego
wyrazu)
6.
Dzieci słabowidzące są mniej sprawne ruchowo
niż ich rówieśnicy (nie widzą przeszkód, boją się
skaleczenia itp.)
7.
Są mniej sprawne fizycznie (przeważnie ze
względu na ich bezpieczeństwo są zwalniane przez
lekarzy z zajęć wychowania fizycznego)
8.
Pismo uczniów słabowidzących nie mieści się
w liniaturze.
9.
W starszych klasach uczniowie ci mają duże
trudności w uczeniu się wzorów chemicznych
i matematycznych zapisanych w podręcznikach
zbyt małą czcionką
Również zadania chemiczne i matematyczne
wymagające zapisu długiego ciągu działań
stanowią trudność ze względu na konieczność
kontroli linii cyfr i znaków.
•
Trudności te stają się często powodem braku
postępów w nauce i zniechęcenia ucznia do danego
przedmiotu.
•
Uczniowie ci osiągają znacznie lepsze wyniki
w zakresie tych treści, które mogą przyswajać
słuchowo i przy których stosuje się utrwalanie
słuchowe i sprawdziany werbalne.
Przeciętne dziecko z uszkodzonym wzrokiem może
osiągnąć normalny rozwój psychiczny, umysłowy
i społeczny w tym samym czasie co dziecko
prawidłowo widzące wówczas, gdy stworzy mu się
korzystne warunki opiekuńcze i edukacyjne.
W pracy z dzieckiem z wadami widzenia (dziecko
niewidome, słabowidzące) należy koniecznie
pamiętać o następujących wytycznych:
Uczeń musi korzystać z przepisanych mu przez
lekarza okulistę szkieł optycznych korygujących wady
i zaburzenia widzenia
Uczeń powinien korzystać z zaleconych przez lekarza
okulistę pomocy optycznych takich jak: lupy, lunetki,
lornetki, które mogą poprawiać widzenie.
Należy zapewnić odpowiednie do potrzeb oświetlenie
Konieczna jest indywidualizacja pracy oraz pomoc
nauczyciela
Należy zorganizować pomoc koleżeńską np.
kserowanie notatek itp.
Stosowanie metod nauczania, które w większym
stopniu opierają się na słuchu i dotyku niż wzroku
wykład okrojony o efekty wizualne, pogadanka,
demonstracja dotykowa, werbalny opis przedmiotów
lub zjawisk, dodatkowe słowne wyjaśnienia.
Wydłużanie czasu pracy potrzebnej na wszystkie
czynności szkolne wymagające dobrego widzenia, tj.
czytanie, praca z tekstem, pisanie, rysowanie,
kreślenie figur geometrycznych, praca z mapą.
Cechy dobrego nauczyciela
1. Cierpliwość
2. Zrozumienie
3. Cierpliwość
Dziękujemy za uwagę!