Konferencje - Spotkania branżowe 27.11. – 04.12.2012 r. 1. Pytania

Konferencje - Spotkania branżowe 27.11. – 04.12.2012 r.
1. Pytania zadawane podczas debat:
a) Kto powinien być twórcą programu praktycznego kształcenia zawodowego w trakcie
współpracy szkoły kształcącej młodocianych pracowników a centrami kształcenia
zawodowego?
b) Dlaczego koszty, które za przeprowadzony egzamin zwraca OKE nie są takie jak
ponoszone są w rzeczywistości przez szkoły?
c) Jaka część kształcenia praktycznego jest realizowana u pracodawców na
rzeczywistych stanowiskach pracy? Powinno być sprzężenie zwrotne – zbyt mało
czasu na wymianę informacji,
d) Czy jest pomysł jak rozwiązać sytuację – 2 uczniów w jednym zawodzie odbywa kto
go weźmie na egzamin – pracodawca nie będzie tym zainteresowany;
e) Czy pracodawcy otrzymują pieniądze od organów prowadzących na prowadzenie
(realizację) praktyk zawodowych?
f) Jakie czynniki będą sprzyjały tworzeniu ośrodków egzaminacyjnych przez
pracodawców?
g) Czy przewidziane są modyfikacje zawodów- technik rolnik i technik agrobiznesu?
h) Jak przedstawia się kwestia finansowania prawo jazdy kategorii T – dla technik leśnik
– bardziej potrzebne jest prawo jazdy kat. B;
i) Kursy kwalifikacyjne – co w przypadku szkół ministerialnych – co będzie z dotacją –
rozliczanie subwencji – czy szkoły dostaną pieniądze? Czy w ramach subwencji
szkolnej będzie to realizowane? Na jakim poziomie?
j) Należy jasno sprecyzować, w jakiej formie ma odbyć się egzamin zawodowy
praktyczny – test ? – komputer?? – las???
2. Wnioski wynikające z dyskusji i sformułowane podczas debat
a) należy prosić o wyjaśnienie i dokonać kontroli placówek – szkół, które w informacji
zwrotnej ujawniły, że realizują kształcenie w zawodach niezgodnych z klasyfikacją
zawodów szkolnictwa zawodowego;
b) w celu podniesienia jakości kształcenia zawodowego należałoby zmienić mentalność
rodziców, którzy w zdecydowanej mierze wpływają na proces rekrutacji do szkół
kształcących zawodowo;
c) dostrzegalny jest niebezpieczny fakt – nieprzewidywalność rynku pracy –
nieprzewidywalne zapotrzebowanie na pracowników (stała wielkość absolwentów)
spowodowana brakiem prognozowania w tym obszarze;
d) czy zamiast dodatkowych staży dla nauczycieli, nie należałoby utworzyć miejsc
egzaminów zawodowych – czy wydatkowano pieniądze na właściwie zadania;
e) wiele firm prowadzi szkolenia dla nauczycieli, ale czy to będzie trwało tylko do 2014
r. czy może też dłużej?
f) nauczyciele chętnie uczestniczą w szkoleniach ale tylko w trakcie własnej pracy
– a należy pamiętać o realizacji treści kształcenia;
g) BARDZO duże problemy z „zasileniem” kadry nauczycieli zawodowców;
h) Większość pracodawców nie chce słyszeć o uczniach, bo z tego tytułu mają kłopoty i
problemy. Przy tak dużym bezrobociu mogą przebierać w pracownikach;
i) Uboga baza dydaktyczna jest największa kulą u nogi szkolnictwa zawodowego;
j) Szkoły są gotowe podjąć się przeprowadzenia egzaminu zawodowego jeśli będą
środki na bazę;
k) Dziewczęta nie przyjdą do szkół agrobiznesu albowiem wymagania egzaminacyjne
obejmują jazdę ciągnikiem traktorowym z wykonaniem;
l) Zbyt duża liczba szkół na rynku medycznym niekoniecznie dobrze kształcących –
zwłaszcza szkoły niepubliczne.
m) Szkoły publiczne medyczne proszą o ‘jednakowe światło” dla wszystkich tego typu
placówek. Szkołom niepublicznym łatwiej jest iść do „przodu” z powodu lepszego
finansowania, a efekty kształcenia niekoniecznie są zadowalające.
n) Egzaminatorzy w zawodach medycznych często kończą szkolenia ale nie chcą brać
udziału w egzaminach – zatrudnieni na kontraktach muszą brać urlop bezpłatny i to im
się nie kalkuluje.
o) W części zawodów medycznych musi być więcej godzin zajęć praktycznych, by
dobrze przygotować uczniów np. asystentka stomatologiczna.
p) Coraz trudniej poszukać nowych pracodawców do współpracy w branży medycznej –
starzy się wykruszają a nowi nie są zainteresowani – nie ma służbie zdrowia dużo
Judymów.
q) Liczba uczniów w grupach musi być dostosowana do możliwości pracodawców i
efektów kształcenia - na salach operacyjnych, oddziałach kardiologicznych mogą
przyjąć po 2-3 osoby.
r) Dobra współpraca między szkołami medycznymi a pracodawcami, którzy zatrudniają
nauczycieli uczących w szkołach.
s) Wątpliwej jakości kursy unijne, które mają nadawać kwalifikacje, dopuszczają do
zawodów medycznych osoby, które nie nadają się ( nie posiadają odpowiednich
predyspozycji). Zbyt mała liczba godzin na tych kursach nie daje możliwości zdobycia
odpowiednich umiejętności.
3. Występujące problemy związane z wdrażaniem zmian
a) dyrektorzy szkół przesyłają do Centrów kształcenia swoje programy, a dyrektorzy
Centrów kształcenia nie ustalili jeszcze w swojej działalności programów – czasami
dokonują kształcenia w ponad 30 zawodach i to może być problemem, a także fakt że
szkolenia odbywają się w turnusach w trakcie trwania roku szkolnego ( różne pory);
b) konieczne jest zmotywowanie pracodawców oraz zmotywowanie przez pracodawców
pracowników, by dobrze kształcili – uczyli uczniów przebywających na praktyce;
c) brak środków finansowych na kształcenie – na praktyki zawodowe - dla pracodawców
i ich pracowników; nikt za takie „grosze” (pieniądze) kształcić nie będzie;
d) będą problemy z udziałem pracodawców w egzaminach, kto poniesie tak duże koszty
dostosowania do nowej formuły egzaminów;
e) czy możliwe jest tworzenie nowych zawodów pomocniczych dla uczniów z
orzeczeniami;
f) nauczyciele praktycznej nauki zawodu zgłaszają uwagi, że uczniowie nie są w stanie
nauczyć się wszystkiego, np. osiągnięcia efektów do I kwalifikacji jest bardzo trudne
– szczególnie dla uczniów klas zasadniczych zawodowych;
g) zbyt duża rotacja pracodawców na rynku pracy np. w branży gastronomicznej i nie są
oni za bardzo zainteresowani współpracą ze szkołami- zwłaszcza pod kątem
opracowania programów nauczania;
h) pracodawcy nie znają programów nauczania a co dopiero mówić o ich tworzeniu czy
ewaluacji;
i) błędy w informatorze o egzaminach potwierdzających kwalifikacje w zawodach –
dotyczy technik leśnik 314301;
4. Podsumowanie
a) staże dla nauczycieli, realizowane w ramach projektów unijnych, pozwalają na
pozyskanie pracodawców do współpracy, zapoznają nauczycieli z
aktualnymi
technologiami i uczą wykorzystania nowych technik. Następuje doprecyzowanie
obszarów współdziałania szkoły z pracodawcami i przedsiębiorcami;
b) nie wszyscy (bezrobotni i zagrożeni) chcą się szkolić, część osób korzysta tylko ze
szkoleń – bez żadnych efektów;
c) powinna istnieć większa zachęta dla pracodawców – większe pieniądze by chcieli
podjąć współpracę ze szkołami, albo uświadomienie, że jak nie zainwestują to nie
dostaną dobrego absolwenta – pracownika (robotnika) do swojej działalności;
d) nie ma żadnych instrumentów do motywowania pracodawców do współpracy ze
szkołą;
e) brak poczucia sensu wprowadzenia reformy; akcja informacyjna szkolnictwa
zawodowego zbyt skromna i mało efektowna; powinna zostać nagłośniona w mediach
– odpowiednia kampania skierowana do pracodawców, rodziców;
f) powinien być zastosowany okres przejściowy dla dyrektorów szkół, by mogli się
dostosować do wprowadzanych zmian;
g) w strategii rozwoju województwa wskazane jest rozwiązanie systemowe by ratować
szkolnictwo rolnicze (szkoły rolnicze nie branżowe- nie ministerialne, są w trudnej
sytuacji finansowej);