IV Niedziela Wielkanocna C: J 10,27-30

być przywiedzione do rozsądku i kiedyś w przyszłości zostać przez niego
udoskonalone. Zresztą obie sprawy: wypełnienie woli Tego, który posłał Jezusa,
oraz doprowadzenie do końca Jego dzieła, stanowią jedyny pokarm Jezusa.
Franciszek z AsyŜu, Napomnienie 6
Bracia, spoglądajmy na dobrego Pasterza, który dla zbawienia swych owiec
wycierpiał mękę krzyŜową. Owce Pana poszły za Nim w ucisku i prześladowaniu, w
upokorzeniu i głodzie, w chorobie i doświadczeniu, i we wszystkich innych
trudnościach; i w zamian za to otrzymały od Pana Ŝycie wieczne. Stąd wielki wstyd
dla nas, sług BoŜych, Ŝe święci dokonywali wielkich dzieł, a my chcemy otrzymać
chwałę i cześć, opowiadając o nich.
Grzegorz z Nazjanzu, Mowa 2,117
Bóg pokoju, który w jedno złączył oddalone części i jednych drugim oddał, On,
który królów na tronach umieszcza, a biednych z ziemi podnosi i nędzarzy ze
śmietnika wywyŜsza, On, który wybrał swego sługę Dawida i wziął go od stada
owiec, mimo Ŝe był najmniejszy spośród synów Jessego i najmłodszy, On, który
udzielił wielkiej siły głoszącym Ewangelię, by ona osiągnęła całą swoją
skuteczność - niech On sam trzyma rękę moją, prowadzi mnie wedle swej woli i
przyjmie do chwały, On Pasterz pasterzy i Przywódca przywódców.
Obym mógł paść Jego owczarnię z umiejętnością... Oby On sam udzielał mocy i
siły ludowi swojemu i przygotował sobie trzodę wspaniałą i oczyszczoną, godną
niebieskiej zagrody w przybytku radości i w blasku świętych.
Obyśmy mogli wszyscy w Jego świątyni ogłaszać chwałę Jego, trzoda razem z
pasterzami w Chrystusie, Jezusie, Panu naszym, któremu wszelka sława na wieki
wieków. Amen.
Cyprian z Kartaginy, O jedności Kościoła 6
Pan upomina i mówi: „Kto nie jest ze Mną, przeciwko Mnie jest” (Mt 12,30). Kto
łamie pokój i zgodę Chrystusa, działa przeciw Chrystusowi; kto zbiera gdzie
indziej, poza Kościołem, rozprasza Kościół Chrystusowy. Mówi Pan: „Ja i Ojciec
jedno jesteśmy” (J 10,30). I znowu napisane jest o Ojcu, i Synu, i Duchu Świętym:
„A ci trzej jedno są” (1 J 5,7). I któŜ wierzy, Ŝe tę jedność z Boskiej mocy
pochodzącą, niebieskimi sakramentami spojoną moŜna w Kościele zerwać i
rozdźwiękiem ścierających się zapatrywań rozdzielić? Kto tej jedności nie
zachowuje, nie zachowuje Prawa BoŜego, nie zachowuje wiary Ojca i Syna, nie
zachowuje Ŝycia i zbawienia.
Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Pozwala mi leŜeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieŜkach przez wzgląd na swoje imię.
ChociaŜbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza.
Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę
olejkiem; mój kielich jest przeobfity.
Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego Ŝycia i
zamieszkam w domu Pańskim po najdłuŜsze czasy.
Ps 23,1-6
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
IV Niedziela Wielkanocna C:
J 10,27-30
27
«Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną
i Ja daję im Ŝycie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z
mojej ręki.
29 Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie moŜe ich
wyrwać z ręki mego Ojca.
30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
28
27 Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną
J 10,1-5 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi
przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu;
woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na
ich czele, a owce postępują za nim, poniewaŜ głos jego znają. Natomiast za obcym nie
pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych».
J 10,6-18 Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im
mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja
jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a
nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. JeŜeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony
- wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i
niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały Ŝycie i miały je w obfitości. Ja jestem
dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje Ŝycie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest
pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i
ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka dlatego, Ŝe jest najemnikiem i nie
zaleŜy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. śycie moje oddaję za owce. Mam takŜe inne
owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i
nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja Ŝycie moje
oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję.
Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».
J 5,25 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, Ŝe nadchodzi godzina, nawet juŜ jest, kiedy
to umarli usłyszą głos Syna BoŜego, i ci, którzy usłyszą, Ŝyć będą.
J 8,42-47 Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście
miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On
Mnie posłał. Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie moŜecie słuchać mojej nauki.
Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać poŜądania waszego ojca. Od początku był on
zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od
siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. A poniewaŜ Ja mówię prawdę, dlatego Mi
nie wierzycie. Kto z was udowodni Mi grzech? JeŜeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie
wierzycie? Kto jest z Boga, słów BoŜych słucha. Wy dlatego nie słuchacie, Ŝe z Boga nie
jesteście».
Mt 17,5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się
głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»
Dz 3,22-23.26 «Powiedział przecieŜ MojŜesz: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg
nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A kaŜdy, kto nie
posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu… Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił
Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił kaŜdemu z was w odwracaniu się od
grzechów».
Ap 3,14-22 «Aniołowi Kościoła w Laodycei napisz: To mówi Amen, Świadek wierny i
prawdomówny, Początek stworzenia BoŜego: Znam twoje czyny, Ŝe ani zimny, ani gorący
nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny,
chcę cię wyrzucić z mych ust. Ty bowiem mówisz: „Jestem bogaty”, i „wzbogaciłem się”, i
„niczego mi nie potrzeba”, a nie wiesz, Ŝe to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny
i ślepy, i nagi. Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i
białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do
namaszczenia twych oczu, byś widział. Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź
więc gorliwy i nawróć się! Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi
otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Zwycięzcy dam zasiąść ze
Mną na moim tronie, jak i Ja zwycięŜyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie. Kto ma
uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów».
J 8,12 A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: «Ja jestem światłością świata.
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło Ŝycia».
1 Krl 18,21 Wówczas Eliasz zbliŜył się do całego ludu i rzekł: «DopókiŜ będziecie chwiać
się na obie strony? JeŜeli Jahwe jest prawdziwym Bogiem, to Jemu słuŜcie, a jeŜeli Baal, to
słuŜcie jemu!» Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa.
Mt 16,24-27 Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech
się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyŜ swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce
zachować swoje Ŝycie, straci je; a kto straci swe Ŝycie z mego powodu, znajdzie je. CóŜ
bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę
poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy
przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda kaŜdemu według
jego postępowania.
Mk 10,17.21-22 Gdy wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed
Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć Ŝycie
wieczne?»… Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź,
sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź
i chodź za Mną!» Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem
wiele posiadłości.
28 i Ja daję im Ŝycie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie
ich z mojej ręki.
J 3,16-17 Tak bowiem Bóg umiłował świat, Ŝe Syna swego Jednorodzonego dał, aby
kaŜdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał Ŝycie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał
swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego
zbawiony.
5,19-20). I moŜe dlatego Syn jest obrazem niewidzialnego Ojca. Wola bowiem,
która gości w Nim, jest obrazem pierwszej woli, a Bóstwo, które w Nim się ujawnia,
jest obrazem prawdziwego Bóstwa. Będąc tedy obrazem ojcowskiej dobroci,
powiada: „Czemu Mnie nazywasz dobrym? (Mk 10,18)”. Ta wola jest własnym
pokarmem Syna, a dzięki temu pokarmowi Syn jest tym, czym jest. Na to zaś, Ŝe
wola jest związana z usposobieniem umysłu, wskazuje przytoczony ustęp, który na
drugim miejscu, po „wypełnieniu woli”, mówi o „wykonaniu dzieł Boga”.
Musimy jeszcze się zastanowić, co oznaczają słowa: „Wykonać Jego dzieło”. Ktoś
moŜe po prostu powiedzieć, Ŝe jest to nakazana praca, która zaleŜy od tego, kto
wydaje polecenie [...]. To tak, jakbyśmy na przykład stwierdzili, Ŝe budowniczowie
albo rolnicy wykonując pracę, do której zostali wynajęci, powiadają, Ŝe wykonują
dzieło tego, kto ich wynajął. Ktoś inny powie, Ŝe skoro Chrystus wykonuje dzieło
Boga, to jasne, iŜ dzieło to przed swym wykonaniem nie było ukończone. CzyŜ
jednak mogło być niewykończone dzieło Boga? I w jaki sposób wykonuje dzieło
Boga Ten, który rzekł: „Ojciec, który Mnie posłał, jest większy ode Mnie” (J 14,28)?
Wykonanie dzieła polegało na udoskonaleniu istoty rozumnej, Słowo bowiem,
które stało się ciałem, przyszło po to, aby udoskonalić ową niedoskonałą jeszcze
istotę. Czy więc dzieło to nie zostało wykończone w akcie stworzenia, a Zbawiciel
został posłany w tym celu, aby dopełnić tego, co było nieukończone? CzyŜ jednak
nie jest absurdem mniemanie, Ŝe Ojciec był twórcą niewykończonego dzieła, a
Zbawiciel ukończył to, co było niewykończone i co zostało stworzone jako
niedoskonałe?
Sądzę, Ŝe w omawianym miejscu kryje się jakaś głębsza tajemnica. Być moŜe
bowiem istota rozumna nie była zupełnie niedoskonała, gdy przebywała w raju.
CzyŜ bowiem Bóg mógł tam umieścić istotę zupełnie niewykończoną, aby tym
rajem zajmowała się i doglądała go? Tego, kto potrafił uprawiać „drzewo Ŝycia”
(Por. Rdz 2,9) oraz to wszystko, co Bóg posadził a następnie rozwinął, nie moŜna
przecieŜ określić słusznie jako byt niewykończony. MoŜe więc istota, która była
doskonała, w jakiś sposób przez nieposłuszeństwo utraciła tę doskonałość i
wymagała, aby ją ktoś udoskonalił. I dlatego został zesłany Zbawiciel: najpierw po
to, aby wypełnić wolę Tego, który Go posłał i stać się tutaj Jego robotnikiem, a po
wtóre, dlatego, Ŝeby doprowadzić do końca dzieło BoŜe i Ŝeby kaŜdy udoskonalony
człowiek, korzystał obficie ze stałego pokarmu obcując z Mądrością. „Stały pokarm
jest właściwy dla doskonałych, którzy przez ćwiczenie mają władze umysłu
udoskonalone do rozróŜniania dobra i zła” (Hbr 5,14). RównieŜ ten, który głosi
mądrość, powiada: „Głosimy mądrość między doskonałymi” (1 Kor 2,6). A gdy
kaŜdy z nas, jako dzieło BoŜe, zostanie udoskonalony przez Jezusa, wówczas
powie: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na
koniec odłoŜono dla mnie wieniec sprawiedliwości” (2 Tm 4,7-8).
JednakŜe na drodze od stanu doskonałości ku niedoskonałości odpadł nie tylko
człowiek, ale równieŜ „synowie BoŜy, którzy widzieli córki ludzkie, Ŝe są piękne, i
brali je wszystkie, jakie im się podobały”, oraz po prostu wszyscy, którzy opuścili
własne mieszkanie i nie dochowali wierności swemu powołaniu do pierwszeństwa.
Pierwszeństwem nie nazywam tego, co moŜna kojarzyć z potęgą, lecz to, co jest
przeciwieństwem końca i bliskie temu, co było na początku. Jak więc dla
człowieka pierwszeństwem był pobyt w raju, a końcem - na skutek przestępstwa pobyt w niskości, w Hadesie albo w jakimś tego rodzaju miejscu, tak teŜ i kaŜdemu
bytowi, który upadł, dane było niegdyś jakieś pierwszeństwo.
Jezus doskonaląc dzieło BoŜe, to znaczy wszelką istotę rozumną, a nie tylko
człowieka, udoskonala je w jednakowy sposób. Istoty szczęśliwe, posłuszne
Rozumowi i niepotrzebujące cierpienia, są udoskonalane przez sam Rozum, inne
zaś byty, nieposłuszne Rozumowi, podlegają cierpieniom, aby zaznawszy ich mogły
- wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:
Kto we Mnie wierzy, będzie takŜe dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i
większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to
uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.
J 14,23-26 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie
zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u
niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą
słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem
przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim
imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
Mt 11,27 Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt teŜ nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca
nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
Mt 28,19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i
Syna, i Ducha Świętego.
1 Tm 3,16 A bez wątpienia wielka jest tajemnica poboŜności. Ten, który objawił się w
ciele, usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został poganom,
znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale.
1 J 20 Wiemy takŜe, Ŝe Syn BoŜy przyszedł i obdarzył nas zdolnością rozumu, abyśmy
poznawali Prawdziwego. Jesteśmy w prawdziwym Bogu, w Synu Jego, Jezusie Chrystusie.
On zaś jest prawdziwym Bogiem i śyciem wiecznym.
Orygenes, Komentarz do ewangelii św. Jana 26-27
Powiedział im Jezus: „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i
wykonać Jego dzieło” (J 4, 34)
Oto poŜywienie właściwe dla Syna BoŜego: jest On wykonawcą ojcowskiej woli,
wykształca w sobie tę samą wolę, która była w Ojcu, tak iŜ wola Boga zawiera się
w woli Syna, wola Syna staje się równoznaczna z wolą Ojca, i nie ma juŜ dwu
róŜnych, lecz tylko jedna wola. Ta jedna wola była powodem, dla którego Syn
powiedział: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). Dzięki tej woli ten, kto oglądał
Jezusa, widział Syna oraz Tego, który Go posłał.
Wypada, byśmy raczej w taki sposób rozumieli spełnienie przez Syna woli Ojca,
dzięki której zostały wspaniale stworzone byty znajdujące się poza okazicielem
woli, niŜ mielibyśmy mniemać bez rozwaŜenia zagadnienia woli, Ŝe wypełnienie
woli Tego, który posłał Jezusa, polega na wykonywaniu jakichś zewnętrznych
czynności... Cała natomiast wola Ojca wypełniana przez Syna polega na tym, Ŝe
ujawniająca się w Synu wola Ojca wypełnia to, czego Ŝyczy sobie wola Boga. Jeden
tylko Syn wypełnia wolę Ojca, bo ją w sobie zawiera i dlatego jest Jego obrazem.
Na zastanowienie się zasługuje jednak równieŜ sprawa Ducha Świętego.
Inne święte istoty nie będą czynić nic wbrew woli Boga, a wszystko, co czynią,
czynią zgodnie z Jego wolą. Wiele im jednak brakuje, aby mogły być odbiciem całej
woli. I tak, określony byt święty w zestawieniu z innym świętym bytem przyjmuje
większą, pełniejszą i wyrazistszą cząstkę ojcowskiej woli niźli inny byt święty, ale
moŜe się znaleźć jeszcze jakiś byt, który przyjmie ją w sposób jeszcze doskonalszy.
JednakŜe całkowitą i pełną wolę Boga wypełni ten, który stwierdził: „Moim
pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał”.
I dalej tak mówi z wdzięcznością o Bogu: „Syn nie mógłby niczego czynić sam od
siebie, gdyby nie widział czyniącego Ojca, to samo bowiem, co czyni Ojciec,
podobnie i Syn czyni. Ojciec miłuje Syna i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni” (J
J 5,39-40 Badacie Pisma, poniewaŜ sądzicie, Ŝe w nich zawarte jest Ŝycie wieczne: to one
właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecieŜ nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć Ŝycie.
J 6,27 Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który
da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec».
J 6,40 «To bowiem jest wolą Ojca mego, aby kaŜdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego,
miał Ŝycie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».
J 6,47 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma Ŝycie wieczne.
J 6,68-69 Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóŜ pójdziemy? Ty masz słowa
Ŝycia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, Ŝe Ty jesteś Świętym Boga».
J 11,25 Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i Ŝyciem. Kto we Mnie
wierzy, choćby i umarł, Ŝyć będzie.
Rz 6,23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to Ŝycie wieczne
w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
1 Tm 1,16 Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus
pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą dla Ŝycia
wiecznego.
1 J 2,25 A obietnicą tą, daną przez Niego samego, jest Ŝycie wieczne.
1 J 5,13-20 O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna BoŜego, abyście
wiedzieli, Ŝe macie Ŝycie wieczne. Ufność, którą w Nim pokładamy, polega na przekonaniu,
Ŝe wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z Jego wolą. A jeśli wiemy, Ŝe
wysłuchuje wszystkich naszych próśb, pewni jesteśmy równieŜ posiadania tego, o cośmy Go
prosili. Jeśli ktoś spostrzeŜe, Ŝe brat popełnia grzech, który nie sprowadza śmierci, niech się
modli, a przywróci mu Ŝycie; mam na myśli tych, których grzech nie sprowadza śmierci.
Istnieje taki grzech, który sprowadza śmierć. W takim wypadku nie polecam, aby się
modlono. KaŜde bezprawie jest grzechem, są jednak grzechy, które nie sprowadzają śmierci.
Wiemy, Ŝe kaŜdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy, lecz Narodzony z Boga strzeŜe go, a
Zły go nie dotyka. Wiemy, Ŝe jesteśmy z Boga, cały zaś świat leŜy w mocy Złego. Wiemy
takŜe, Ŝe Syn BoŜy przyszedł i obdarzył nas zdolnością rozumu, abyśmy poznawali
Prawdziwego. Jesteśmy w prawdziwym Bogu, w Synu Jego, Jezusie Chrystusie. On zaś jest
prawdziwym Bogiem i śyciem wiecznym.
J 5,24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego,
który Mnie posłał, ma Ŝycie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do Ŝycia.
J 6,37-40 Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie
przychodzi, precz nie odrzucę, poniewaŜ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę,
ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego,
co Mi dał, niczego nie stracił, ale Ŝebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest
wolą Ojca mego, aby kaŜdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał Ŝycie wieczne. A ja go
wskrzeszę w dniu ostatecznym».
J 17,12 Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i
ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo.
1 Sm 2,9 On ochrania stopy poboŜnych. Występni zginą w ciemnościach, bo nie swoją
siłą człowiek zwycięŜa.
Ps 125,1-2 Ci, którzy Panu ufają, są jak góra Syjon, co się nie porusza, ale trwa na wieki.
Góry otaczają Jeruzalem: tak Pan otacza swój lud i teraz, i na wieki.
Prz 24,16 Prawy siedmiokroć upadnie i wstanie, a występni w nieszczęściu upadną.
Iz 45,17 Izrael zostanie zbawiony przez Pana zbawieniem wiecznym. Nie doznacie
2 Tm 1,12 Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego
zawstydzenia ni hańby po wszystkie wieki.
Iz 54,17 Wszelka broń ukuta na ciebie będzie bezskuteczna. Potępisz wszelki język, który
się zmierzy z tobą w sądzie. Takie będzie dziedzictwo sług Pana i nagroda ich słuszna ode
Mnie - wyrocznia Pana.
Jr 31,3 Pan się mu ukaŜe z daleka: Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego teŜ
zachowałem dla ciebie łaskawość.
Jr 31,34 I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: „Poznajcie
Pana!” Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia
Pana, poniewaŜ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę juŜ wspominał».
Rz 8,1-2 Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma juŜ potępienia.
Albowiem prawo Ducha, który daje Ŝycie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa
grzechu i śmierci.
Rz 8,33-39 KtóŜ moŜe wystąpić z oskarŜeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? CzyŜ
Bóg, który usprawiedliwia? KtóŜ moŜe wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który
poniósł za nas śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się
za nami? KtóŜ nas moŜe odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy
prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: Z
powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uwaŜają nas za owce przeznaczone na rzeź.
Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nam umiłował. I
jestem pewien, Ŝe ani śmierć, ani Ŝycie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy
teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne
stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu
naszym.
Flp 1,6 Mam właśnie ufność, Ŝe Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy
go do dnia Chrystusa Jezusa.
Kol 3,3-4 Umarliście bowiem i wasze Ŝycie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się
ukaŜe Chrystus, nasze Ŝycie, wtedy i wy razem z Nim ukaŜecie się w chwale.
1 P 1,5 Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeŜeni mocą BoŜą dla zbawienia, gotowego
objawić się w czasie ostatecznym.
1 J 2,19 Wyszli oni z nas, lecz nie byli z nas; bo gdyby byli naszego ducha, pozostaliby z
nami; a to stało się po to, aby wyszło na jaw, Ŝe nie wszyscy są naszego ducha.
1 J 5,13.18 O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna BoŜego, abyście
wiedzieli, Ŝe macie Ŝycie wieczne… Wiemy, Ŝe kaŜdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy,
lecz Narodzony z Boga strzeŜe go, a Zły go nie dotyka.
Pwt 33,3 On kocha swój lud. Wszyscy Jego święci są w Jego ręku. U nóg Twoich oni
usiedli, słowa Twoje przyjmują.
Ps 31,5 Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką.
Łk 22,31-32 «Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, Ŝeby was przesiać jak
pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, Ŝeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj
twoich braci».
Łk 23,46 Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha
mojego. Po tych słowach wyzionął ducha.
Dz 7,59 Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha
mego!»
nie poczytuję, bo wiem, komu uwierzyłem, i pewien jestem, Ŝe mocen jest ustrzec mój
depozyt aŜ do owego dnia.
Hbr 7,25 Przeto i zbawiać na wieki moŜe całkowicie tych, którzy przez Niego zbliŜają się
do Boga, bo zawsze Ŝyje, aby się wstawiać za nimi.
29 Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie
moŜe ich wyrwać z ręki mego Ojca.
J 6,37-40 Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie
przychodzi, precz nie odrzucę, poniewaŜ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę,
ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego,
co Mi dał, niczego nie stracił, ale Ŝebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest
wolą Ojca mego, aby kaŜdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał Ŝycie wieczne. A ja go
wskrzeszę w dniu ostatecznym».
J 17,6.9.11 Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty
Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje… Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale
za tymi, których Mi dałeś, poniewaŜ są Twoimi… JuŜ nie jestem na świecie, ale oni są
jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które
Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.
J 14,28 Słyszeliście, Ŝe wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście
Mnie miłowali, rozradowalibyście się, Ŝe idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
Wj 18,10-11 I powiedział Jetro: «Niech będzie uwielbiony Pan, który was uwolnił z rąk
Egipcjan i z rąk faraona, On, który uwolnił lud z rąk Egipcjan. Teraz wyznaję, Ŝe Pan jest
większy niŜ wszyscy inni bogowie, gdyŜ w ten sposób ukarał tych, co się nimi pysznili».
Ps 145,3 Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, a wielkość Jego niezgłębiona.
30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
J 1,1-2 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na
początku u Boga.
J 5,17 Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aŜ do tej chwili i Ja działam».
J 5,22-24 Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy
oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje
czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i
wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma Ŝycie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci
przeszedł do Ŝycia.
J 8,58 Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał
się, JA JESTEM».
J 14,6-13 Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i Ŝyciem. Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i
mojego Ojca. Ale teraz juŜ Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaŜ
nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami,
a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył takŜe i Ojca. Dlaczego więc
mówisz: „PokaŜ nam Ojca?” Czy nie wierzysz, Ŝe Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?
Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On
sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, Ŝe Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. JeŜeli zaś nie