Łk 16,19-31 - Lectio Divina

od Boga natchnione jest i poŜyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do
kształcenia w sprawiedliwości - aby człowiek BoŜy był doskonały, przysposobiony do
kaŜdego dobrego czynu.
2 P 1,19-21 Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeŜeli będziecie
przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aŜ dzień zaświta, a gwiazda
poranna wzejdzie w waszych sercach. To przede wszystkim miejcie na uwadze, Ŝe Ŝadne
proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia. Nie z woli bowiem ludzkiej zostało
kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga święci ludzie.
30 "Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych
poszedł do nich, to się nawrócą".
£k 13,2-3 Jezus im odpowiedział: CzyŜ myślicie, Ŝe ci Galilejczycy byli większymi
grzesznikami niŜ inni mieszkańcy Galilei, Ŝe to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz
jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.
Ap 16,9-11 I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, i bluźnili imieniu Boga, który ma
moc nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. A piąty wylał swą czaszę na
tron Bestii: i w jej królestwie nastały ciemności, a ludzie z bólu gryźli języki i Bogu nieba
bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili.
31 Odpowiedział mu: "Jeśli MojŜesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto
z umarłych powstał, nie uwierzą"».
J 11,43-51 To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I
wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą.
Rzekł do nich Jezus: «RozwiąŜcie go i pozwólcie mu chodzić!». Wielu więc spośród śydów
przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich
udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze
zwołali Wysoką Radę i rzekli: «CóŜ my robimy wobec tego, Ŝe ten człowiek czyni wiele
znaków? JeŜeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i
zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród». Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym
roku był najwyŜszym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego
pod uwagę, Ŝe lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niŜ miałby zginąć cały
naród». Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyŜszy kapłan w owym roku
wypowiedział proroctwo, Ŝe Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale takŜe, by
rozproszone dzieci BoŜe zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić.
J 12,10-11 Arcykapłani zatem postanowili stracić równieŜ Łazarza, GdyŜ wielu z jego
powodu odłączyło się od śydów i uwierzyło w Jezusa.
2 Kor 4,3-4 A jeśli nawet Ewangelia nasza jest ukryta, to tylko dla tych, którzy idą na
zatracenie, dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask
Ewnagelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.
2 Kor 5,10-11 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby kaŜdy
otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre. Tak więc przejęci bojaźnią Pana
przekonujemy ludzi, wobec Boga zaś wszystko w nas odkryte. Mam zresztą nadzieję, Ŝe i dla
waszych sumień nie ma w nas nic zakrytego.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
XXVI Niedziela zwykła w roku C:
Lk 16,19-31
19. Jezus
powiedział do faryzeuszów: Ŝył pewien człowiek bogaty, który ubierał
się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił.
20. U bramy jego pałacu leŜał Ŝebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz.
21. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy
przychodziły i lizały jego wrzody.
22. Umarł Ŝebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł takŜe
bogacz i został pogrzebany.
23. Gdy w Otchłani, pogrąŜony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka
Abrahama i Łazarza na jego łonie.
24. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech
koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie
cierpię w tym płomieniu.
25. Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, Ŝe za Ŝycia otrzymałeś swoje
dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki
cierpisz.
26. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak Ŝe nikt,
choćby chciał, stąd do was przejść nie moŜe ani stamtąd do nas się
przedostać.
27. Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca.
28. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeŜe, Ŝeby i oni nie przyszli na
to miejsce męki.
29. Lecz Abraham odparł: Mają MojŜesza i Proroków, niechŜe ich słuchają.
30. Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł
do nich, to się nawrócą.
31. Odpowiedział mu: Jeśli MojŜesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z
umarłych powstał, nie uwierzą.
19 śył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień
w dzień świetnie się bawił.
£k 12,16-21 I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamoŜnemu człowiekowi dobrze
obrodziło pole. I rozwaŜał sam w sobie: Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich
zbiorów. I rzekł: Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe
zboŜe i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złoŜone;
odpoczywaj, jedz, pij i uŜywaj! Lecz Bóg rzekł do niego: "Głupcze, jeszcze tej nocy zaŜądają
twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?" Tak dzieje się z kaŜdym,
kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem».
£k 18,24-25 Jezus zobaczywszy go takim rzekł: «Jak trudno bogatym wejść do królestwa
BoŜego. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niŜ bogatemu wejść do królestwa
BoŜego».
Jk 5,1-5 A teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was czekają.
Bogactwo wasze zbutwiało, szaty wasze stały się Ŝerem dla moli, złoto wasze i srebro
zardzewiało, a rdza ich będzie świadectwem przeciw wam i toczyć będzie ciała wasze niby
ogień. Zebraliście w dniach ostatecznych skarby. Oto woła zapłata robotników, Ŝniwiarzy pól
waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów. śyliście beztrosko
na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi.
Hi 21,11-15 Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie, chwytają
za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki. Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują
do Szeolu. "Oddal się - mówili do Boga - nie chcemy znać Twoich dróg. Po cóŜ słuŜyć
Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego?"
Ps 73,3-7 Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników. Bo dla
nich nie ma Ŝadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste. Nie doznają ludzkich utrapień ani z
innymi ludźmi nie cierpią. ToteŜ ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa.
Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca.
Ez 16,49 Oto taka była wina siostry twojej, Sodomy: odznaczała się ona i jej córki
wyniosłością, obfitością dóbr i spokojną pomyślnością, ale nie wspierały biednego i
nieszczęśliwego,
Ap 18,16 "Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w
złoto, drogi kamień i perłę,
Mk 15,17.20 Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włoŜyli Mu na głowę. A
gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włoŜyli na Niego własne Jego szaty. Następnie
wyprowadzili Go, aby Go ukrzyŜować.
20 U bramy jego pałacu leŜał Ŝebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz.
£k 18,35-43 Kiedy zbliŜał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i Ŝebrał.
Gdy usłyszał, Ŝe tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu, Ŝe Jezus z
Nazaretu przechodzi. Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co
szli na przedzie, nastawali na niego, Ŝeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie,
Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A
gdy się zbliŜył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?» Odpowiedział: «Panie, Ŝebym
przejrzał». Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i
szedł za Nim, wielbiąc Boga. TakŜe cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.
1 Sm 2,8 Z pyłu podnosi biedaka, z barłogu dźwiga nędzarza, by go wśród moŜnych
posadzić, by dać mu tron zaszczytny. Do Pana naleŜą filary ziemi: na nich świat połoŜył.
Jk 2,5 Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na
bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?
Ps 34,20 Wiele nieszczęść spada na sprawiedliwego; lecz ze wszystkich Pan go wybawia.
Ps 73,14 Co dnia bowiem cierpię chłostę, kaŜdego ranka spotyka mnie kara.
21 Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy
przychodziły i lizały jego wrzody.
1 Kor 4,11-14 AŜ do tej chwili łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieŜy,
jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych. Błogosławimy,
gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas
spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aŜ do tej chwili.
Nie piszę tego, Ŝeby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć - jako moje najdroŜsze dzieci.
Jk 1,11-12 Wzeszło bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, kwiat jej opadł, a piękny jej
wygląd zginął. Tak teŜ bogaty przeminie w swoich poczynaniach. Błogosławiony mąŜ, który
wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec Ŝycia, obiecany
przez Pana tym, którzy Go miłują.
Jk 5,1-7 A teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was czekają.
Bogactwo wasze zbutwiało, szaty wasze stały się Ŝerem dla moli, złoto wasze i srebro
zardzewiało, a rdza ich będzie świadectwem przeciw wam i toczyć będzie ciała wasze niby
ogień. Zebraliście w dniach ostatecznych skarby. Oto woła zapłata robotników, Ŝniwiarzy pól
waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów. śyliście beztrosko
na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi. Potępiliście i zabili
sprawiedliwego: nie stawia wam oporu. Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aŜ do przyjścia Pana.
Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny.
J 3,36 Kto wierzy w Syna, ma Ŝycie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy Ŝycia,
lecz grozi mu gniew BoŜy».
2 Tes 1,9-10 Jako karę poniosą oni wieczną zagładę z dala od oblicza Pańskiego i od
potęŜnego majestatu Jego w owym dniu, kiedy przyjdzie, aby być uwielbionym w świętych
swoich i okazać się godnym podziwu dla wszystkich, którzy uwierzyli, bo wyście dali wiarę
świadectwu naszemu.
27-28 Tamten rzekł: "Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca!
Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeŜe, Ŝeby i oni nie przyszli na
to miejsce męki".
Ps 49,13-14 Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, przyrównany jest do bydląt, które
giną. Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i taka przyszłość miłośników własnej
mowy.
29 Lecz Abraham odparł: "Mają MojŜesza i Proroków, niechŜe ich słuchają!"
£k 16,16 AŜ do Jana sięgało Prawo i Prorocy; odtąd głosi się Dobrą Nowinę o królestwie
BoŜym, i kaŜdy gwałtem wdziera się do niego.
Ml 3,20-22 A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i
uzdrowienie w jego skrzydłach. Wyjdziecie swobodnie i będziecie podskakiwać jak tuczone
cielęta. I podepczecie grzeszników, gdyŜ oni obrócą się w popiół pod stopami nóg waszych w
dniu, w którym Ja będę działał - mówi Pan Zastępów. Pamiętajcie o Prawie mego sługi,
MojŜesza, któremu na Horebie poruczyłem ustawy i zarządzenia dla całego Izraela.
J 5,39-45 Badacie Pisma, poniewaŜ sądzicie, Ŝe w nich zawarte jest Ŝycie wieczne: to one
właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecieŜ nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć Ŝycie. Nie
odbieram chwały od ludzi, ale wiem o was, Ŝe nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w
imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym
imieniu, to byście go przyjęli. Jak moŜecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie
chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie mniemajcie jednak, Ŝe to
Ja was oskarŜę przed Ojcem. Waszym oskarŜycielem jest MojŜesz, w którym wy pokładacie
nadzieję.
2 Tm 3,15-17 Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz,
od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię
nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo
Dn 5,22-23 Ty zaś, jego syn Baltazar, nie uniŜyłeś swego serca, mimo Ŝe wiedziałeś o tym
wszystkim, lecz uniosłeś się przeciw Panu nieba. Przyniesiono do ciebie naczynia Jego domu,
ty zaś, twoi moŜnowładcy, twoje Ŝony i twoje nałoŜnice piliście z nich wino. Wychwalałeś
bogów srebrnych i złotych, miedzianych, Ŝelaznych, drewnianych i kamiennych, którzy nie
widzą, nie słyszą i nie rozumieją. Bogu zaś, w którego mocy jest twój oddech i wszystkie
twoje drogi, czci nie oddałeś.
Ps 49,11-12 KaŜdy bowiem widzi: mędrcy umierają, tak jednakowo ginie głupi i prostak,
zostawiając obcym swoje bogactwa. Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na
wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.
Flp 3,18-21Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyŜa Chrystusowego, o których
często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a
chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dąŜenia są przyziemne. Nasza
bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd teŜ jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa
Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniŜone, na podobne do swego chwalebnego ciała,
tą potęgą, jaką moŜe On takŜe wszystko, co jest, sobie podporządkować.
1 J 2,15 Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie! Jeśli kto miłuje świat, nie ma w
nim miłości Ojca.
J 16,33 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku,
ale miejcie odwagę: Jam zwycięŜył świat».
Dz 14,22 Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele
ucisków trzeba nam wejść do królestwa BoŜego.
Ap 7,14 I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy
przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili.
26 A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak Ŝe nikt,
choćby chciał, stąd do was przejść nie moŜe ani stamtąd do nas się
przedostać".
Ps 49,15 Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca
prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.
Ml 3,18 Wtedy zobaczycie róŜnicę między sprawiedliwym a krzywdzicielem, między tym,
który słuŜy Bogu, a tym, który Mu nie słuŜy.
2 Tes 1,4-8 Miłość wzajemna w Was obfituje i to tak, Ŝe my sami w Kościołach BoŜych
chlubimy się wami z powodu waszej cierpliwości i wiary we wszystkich waszych
prześladowaniach i uciskach, które znosicie. Są one zapowiedzią sprawiedliwego sądu Boga;
celem jego jest uznanie was za godnych królestwa BoŜego, za które teŜ cierpicie. Bo przecieŜ
jest rzeczą słuszną u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, a wam, uciśnionym,
dać ulgę wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej potęgi w
płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni
Ewangelii Pana naszego Jezusa. Jako karę poniosą oni wieczną zagładę z dala od oblicza
Pańskiego i od potęŜnego majestatu Jego w owym dniu, kiedy przyjdzie, aby być uwielbionym
w świętych swoich i okazać się godnym podziwu dla wszystkich, którzy uwierzyli, bo wyście
dali wiarę świadectwu naszemu.
Mt 25,45-46 Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie
uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę
wieczną, sprawiedliwi zaś do Ŝycia wiecznego».
Mt 15,27 A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze
stołów ich panów».
J 6,12 A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: «Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie
zginęło».
22 Umarł Ŝebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł takŜe
bogacz i został pogrzebany.
Hi 3,13-17 Teraz bym spał, wypoczywał, odetchnąłbym w śnie pogrąŜony z królami,
ziemskimi władcami, co sobie stawiali grobowce, wśród wodzów w złoto zasobnych, których
domy pełne są srebra. Nie Ŝyłbym jak płód poroniony, jak dziecię, co światła nie znało. Tam
niegodziwcy nie krzyczą, spokojni, zuŜyli juŜ siły. Tam wszyscy więźniowie bez lęku, nie
słyszą juŜ głosu straŜnika; tam razem i mały, i wielki, tam sługa jest wolny od pana.
Iz 57,1-2 Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje. Bogobojni ludzie znikają, a na to
nikt nie zwraca uwagi. Tak to się gubi sprawiedliwego, a on odchodzi, by zaŜywać pokoju. Ci,
którzy postępują uczciwie, spoczywają na swoich łoŜach.
Ap 14,13 I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu
umierają - juŜ teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z
nimi ich czyny».
Ps 91,11-12 bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych
drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Mt 8,11 Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z
Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.
J 13,23 Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi.
J 21,20 Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a
który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię
zdradzi?»
Hi 21,30-32 Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie, gdy nadciąga kara. Więc kto mu
wypomni złe Ŝycie i któŜ zapłaci za czyny? Takiego grzebią uroczyście i straŜe stawiają przy
grobie.
Ps 49,7 Nikt bowiem siebie samego nie moŜe wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego
wykupu - jego Ŝycie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy - by móc Ŝyć na wieki i nie
doznać zagłady. KaŜdy bowiem widzi: mędrcy umierają, tak jednakowo ginie głupi i prostak,
zostawiając obcym swoje bogactwa. Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na
wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie. Bo człowiek nie będzie trwał w
dostatku, przyrównany jest do bydląt, które giną.
Ps 49,17-20 Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeŜeli wzrośnie zamoŜność jego
domu: bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamoŜność nie pójdzie za nim. I chociaŜ
w Ŝyciu sobie pochlebia: «Będą cię sławić, Ŝe dobrześ się urządził», musi iść do pokolenia
swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.
Ps 73,18-20 Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie. JakŜe nagle
stali się przedmiotem grozy, zniknęli strawieni przeraŜeniem. Jak snem po obudzeniu, Panie,
powstając wzgardzisz ich obrazem.
Mk 8,36 CóŜ bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę
utracić?
Prz 14,32 Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
1 P 2,24 On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być
uczestnikami grzechów, a Ŝyli dla sprawiedliwości - Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni.
23 Gdy w Otchłani, pogrąŜony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka
Abrahama i Łazarza na jego łonie.
Ps 9,18 Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu
Ps 16,10 nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał
grobu.
Ps 86,13 Wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie i Ŝycie moje wyrwałeś z głębin Szeolu.
Iz 14,9 Podziemny Szeol poruszył się przez ciebie, na zapowiedź twego przybycia; dla
ciebie obudził cienie zmarłych, wszystkich wielmoŜów ziemi; kazał powstać z tronów
wszystkim królom narodów.
Mt 5,22.29 A Ja wam powiadam: KaŜdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A
kto by rzekł swemu bratu: Raka, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: "BezboŜniku",
podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu,
wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich
członków, niŜ Ŝeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła.
Ap 20,13-14 I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały
zmarłych, co w nich byli, i kaŜdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań
wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia.
Ap 14,9-11 A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeśli
kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, ten równieŜ będzie pić
wino zapalczywości Boga przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie
katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. A dym ich katuszy na
wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i
ten, kto bierze znamię jej imienia».
Ap 20,10 A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia
i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków.
£k 13,28-29 Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i
Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie BoŜym, a siebie samych precz wyrzuconych.
Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie BoŜym.
24 I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech
koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie
cierpię w tym płomieniu".
£k 3,8 Wydajcie więc owoce godne nawrócenia; i nie próbujcie sobie mówić: "Abrahama
mamy za ojca", bo powiadam wam, Ŝe z tych kamieni moŜe Bóg wzbudzić dzieci
Abrahamowi.
J 8,33-39 Odpowiedzieli Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy
poddani w niczyją niewolę. JakŜeŜ Ty moŜesz mówić: "Wolni będziecie?"» Odpowiedział im
Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: KaŜdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem
grzechu. A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. JeŜeli
więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. Wiem, Ŝe jesteście
potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki.
Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca». W
odpowiedzi rzekli do Niego: «Ojcem naszym jest Abraham». Rzekł do nich Jezus: «Gdybyście
byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama.
Rz 9,7-8 Nie znaczy to jednak wcale, Ŝe słowo BoŜe zawiodło. Nie wszyscy bowiem,
którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem, i nie wszyscy, przez to, Ŝe są potomstwem Abrahama,
stają się jego dziećmi, lecz w Izaaku uznane będzie twoje potomstwo, to znaczy: nie synowie
co do ciała są dziećmi BoŜymi, lecz synowie obietnicy są uznani za potomstwo.
Jk 2,13 Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia:
miłosierdzie odnosi triumf nad sądem.
Iz 41,17-18 Nędzni i biedni szukają wody, i nie ma! Ich język wysechł juŜ z pragnienia. Ja,
Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. KaŜę wytrysnąć strumieniom na nagich
wzgórzach i źródłom wód pośrodku nizin. Zamienię pustynię na pojezierze, a wyschniętą
ziemię na wodotryski.
Iz 65,13-14 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto moi słudzy jeść będą, a wy będziecie łaknąć.
Oto moi słudzy pić będą, a wy będziecie cierpieć pragnienie. Oto moi słudzy weselić się będą,
a wy będziecie wstyd odczuwać. Oto moi słudzy śpiewać będą z radości serdecznej, a wy
jęczeć będziecie z bólu serdecznego i zawodzić będziecie zgnębieni na duchu.
J 4,10 Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar BoŜy i wiedziała, kim jest Ten, kto
ci mówi: "Daj Mi się napić" - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody Ŝywej».
J 4,14 Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda,
którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku Ŝyciu wiecznemu».
J 7,37 W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym
głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!
Ap 7,16-17 Nie będą juŜ łaknąć ani nie będą juŜ pragnąć, i nie porazi ich słońce ani Ŝaden
upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód
Ŝycia: i kaŜdą łzę otrze Bóg z ich oczu».
Mt 25,41 Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci,
w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Mk 9,43-49 Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla
ciebie ułomnym wejść do Ŝycia wiecznego, niŜ z dwiema rękami pójść do piekła w ogień
nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla
ciebie, chromym wejść do Ŝycia, niŜ z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje
oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do
królestwa BoŜego, niŜ z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera
i ogień nie gaśnie. Bo kaŜdy ogniem będzie posolony.
Ap 19,20 I pochwycono Bestię, a z nią Fałszywego Proroka, co czynił wobec niej znaki,
którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii i oddawali pokłon jej obrazowi. Oboje Ŝywcem
wrzuceni zostali do ognistego jeziora, gorejącego siarką.
Ap 20,15 Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze Ŝycia, został wrzucony do jeziora ognia
25 Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, Ŝe za Ŝycia otrzymałeś swoje
dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty
męki cierpisz.
£k 6,24 Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście juŜ pociechę waszą.