Czy Ono musi być tak nieznośne?

Czy Ono musi być tak nieznośne?
- czyli o właściwościach rozwojowych dzieci
Okres przedszkolny trwa u dzieci przez około cztery lata (między 3 a 7 rokiem życia). Jest
okresem bardzo dużych zmian rozwojowych we wszystkich sferach ruchowej, poznawczej, w
sferze uczuć, potrzeb i mechanizmów osobowości.
Właściwości wieku w różnych okresach wieku przedszkolnego
Wiek pytań - u dzieci pojawia się on przed ukończeniem 3 lat. Dzieci mają już sporą wiedzę
o otoczeniu, potrzebują ją zatem zrozumieć. Przez cały dzień zasypują nas pytaniami, są one
czasami zaskakujące i świadczą o ciekawości świata i potrzebie jego zrozumienia.
Dzieci pytają wielokrotnie o to samo raz, drugi, setny. Czasami myślimy że robią to
złośliwie, one po prostu pytają tak długo aż dobrze zapamiętają odpowiedzi i dobrze to zrozumieją.
Dlatego domagają się wielokrotnego czytania tej samej książeczki, a przy wprowadzaniach zmian
od razu poprawiają nas. Przechodzą do innej książki jak dobrze opanują i zrozumieją treść tej
wielokrotnie czytanej.
Zabawy słowem - dzieci zaczynając około 3 lat edukację przedszkolna posługują się
przeciętnie tysiącem słów ( słownik czynny) a rozumieją około trzech tysięcy słów (słownik bierny)
kończąc przedszkole rozumieją 7000-8000 słów.
W wieku około 4 lat zaczynają się u dzieci zabawy i fascynacja słowem, a nam dorosłym
„puchną uszy” prosimy żeby dzieci przestały. Zabawy polegają na przekręcaniu słów np. kapciełapcie-sapcie, na wymyślaniu nowych słów np. zamiast kotek mówią ogonuszek wierciuszek.
Dziecko zaśmiewa się, wykrzywia buzię, spieszcza wyrazy, deformuje je na różne sposoby,
piszczy, krzyczy, bawi się głosem i jego emisją.
Inną formą zabawy są próby rymowania. Dziecko siedzi na dywanie bawi się klockami i
nagle słyszymy kapcie-sapcie papcie i cały sznurek dziwnych celowo tworzonych słów przez
dziecko. Tego typu zabawy pomagają im zrozumieć, że używane przez wszystkich słowa są
odpowiednikiem konkretnych elementów rzeczywistości i zjawisk, są czymś umownym.
Najłatwiej przetrzymać ten okres zabawy słowem bawiąc się z wymyślanych słów,
wymyślając własne, a w końcu umawiając się że na dziś zabawa jest skończona.
Daj mi ten klocek daj mi w tej chwili - okres narzucania przez dziecko swej woli rodzicom.
1
Okres ten występuje u wszystkich dzieci w okresie około 4 lat. Dzieci mało samodzielne,
wychowane przez nadopiekuńczych rodziców, mają większą szansę na dyrygowanie rodzicami
sprawdzanie możliwości wywierania na nich wpływu. Dzieci wychowane prawidłowo z
uwzględnieniem ich potrzeb i możliwości także dokonują prób wpływania na dorosłych ale ten
okres trwa krótko. Jeżeli dorosły zacznie ulegać presji dziecka to żądania i zakres wywierania
wpływu zwiększa się i powoli staje się domowym tyranem, a maluch z zaburzonym poczuciem
bezpieczeństwa ponieważ dorośli zatracili w oczach dziecka swoją funkcję obronna i ochronną.
Dziecko staje się niespokojne ma wybuchy złości, lęków, płaczu, często histeryzuje odmawia
jedzenia. Najlepiej przywrócić szybko właściwe role i ustalić granice wolności dla dziecka. Dobre
efekty w tym trudnym okresie odnosi spisany dokument podpisany przez dziecko i rodziców, lub
przekształcenie trudnej sytuacji w zabawę.
Nie robię tego nie mam ochoty tego robić – okres demonstrowania swojej woli.
Takie zachowanie bywa w okresie powyżej 5lat. Dziecko czuje się tak dorosłe że próbuje
decydować o sobie, odmawia świadomie podporządkowania się woli osób dorosłych. Karcenie,
tłumaczenie niewiele wtedy pomaga dziecko upiera się i już.
Co można zrobić? Zmienić formę zwracania się z „zrób to” na formę - tak bardzo jestem
zmęczona pomóż mi. Zdarza się że w chwili odmowy spełnienia życzenia dzieci potrafią podbiec i
uderzyć, krzyczeć. Nie uświadamiają sobie że to jest robienie krzywdy bliskiej osobie. Tak jak
podbiegają ze stłuczonym kolanem i szukają pocieszenia tak samo podbiegają i pokazują złość. Nie
wolno sobie pozwolić na takie zachowania. Jeżeli jest to maluch podnieś go na wysokość oczu i
powiedz mu stanowczym głosem -Nie Wolno tak robić to boli. Podobnie postępujemy w wypadku
starszego dziecka. Są to etapy uczenia się życia społecznego przez próby ustalania relacji ja i
dorosły.
Reakcje dzieci w różnych sytuacjach które nie są aprobowane to płacz, rzucanie się na
ziemię. Dzieci mają jeszcze słaby układ nerwowy i dlatego reakcje emocjonalne są tak silne.
Maluch wszystko przeżywa i równie mocno reaguje zarówno w sytuacjach trudnych jak i wesołych.
Żadne dziecko nie jest w stanie zapanować nad swoimi reakcjami emocjonalnymi. Są one silne, ale
trwają krótko - dzieci szybko przechodzą od płaczu w śmiech.
http://www.przedszkole14.lublin.nogard.pl/strona=czytaj
2